"လက္ပံပြင့္ေတြ ေလတိုက္ေၾကြလိုက္တဲ့အခါ ..တ၀ဲ၀ဲလြင့္ခါ ေလယဥ္ပမာ......"ဆိုတဲ့သီခ်င္းေရဒီယိုကေန လာတဲ့အခါ အေမဟာ ေက်ကြဲလြမ္းလို ့ခ်ဳ ဳံးပြဲခ်ငိုတယ္ ဆိုျပီး ၁၀ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ဆံုးသြားျပီျဖစ္တဲ့ အကိုၾကီးရဲ ့တေစာင္တည္းေသာစာမွာပါလာတယ္...
ဒိသိခ်င္းကို က်ေနာ္ငယ္ငယ္က အေမ့ကိုေရတြင္းမွာေရခတ္ေပးရင္းနဲ့ ေအာ္ဆိုေလ့ရွိခဲ့တာပါ...
၁၉၇၆ ရက္စက္ၾကမ္းက်ဳတ္လွတဲ့ ျဖတ္ ၄ျဖတ္ကာလမွာေတာင္ အေမဟာ ေတာေတာင္အသြယ္သြယ္ကို စမ္းတ၀ါး၀ါး ျဖတ္ေက်ာ္လာျပီး
ငွက္ဖ်ားနဲ့ေကြးေနတဲ့ က်ေနာ့္ရွိရာေရာက္ခဲ့ပါေသးတယ္...
၁၉၈၀ ၀မ္းခါတိုက္ပြဲကာလမွာလဲ အေမဟာ အသက္ေဘးကို မေတြးႏိုင္ဘဲ အေရာက္လာခဲ့ပါတယ္....၁၉၈၃ မယ္တရစ္တိုက္ပြဲအျပီးမွာ အေမေနာက္ဆံုးအၾကိမ္လာခဲ့ေပမဲ့ က်ေနာ္ဆံုးျပီဆိုတဲ့ သတင္းဆိုးကိုဘဲၾကားလိုက္ရျပီး ရင္ကြဲစြာ ျပန္သြားရရွာတယ္...
အေမက်ေနာ့္သတင္းအတိအက်ကိုမရလိုက္ပါဘူး..အဲဒိတုန္းကက်ေနာ့္နဲ ့ရင္းႏွီးတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ မိတ္ေဆြေတြလဲ က်ဆံုးကုန္ၾကျပီမို့ျဖစ္ပါလိမၼယ္.
က်ေနာ့္လိုဘဲ လူငယ္လူရြယ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စနစ္ဆိုးၾကီးကိုတြန္းလွန္ျဖိဳခ်ဖို ့ဆိုတဲ့ ပ်င္းထန္တဲ့ခံယူခ်က္ေတြနဲ ့ ေတာေတာင္ေတြထဲေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္...
ေတာေကာင္ေတြရဲ ့ဘ၀မ်ဳိးနဲ့ ပုန္းလွဳိးကြယ္လ်ဳိး လူမျမင္သူမျမင္ေတာၾကိဳေတာင္ၾကားမွာ ငတ္တလွည့္ ျပတ္တလွည့္အသက္ရွင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။။။ဒါေတြထက္ဆိုးတာက အေဖအေမ အကို အမ နဲ့ ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းေတြကို တအားေအာင့္ေမ့တဲ့အခါေတြပါ...
တခ်ဳိ ့ကေတာ့ ျပန္လည္ဆံုစည္းရျခင္းမရွိခင္မွာဘဲ ထာ၀ရေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကပါျပီ...
ေန ့လည္ခင္းငိုက္ကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္မွာ အတိတ္ကျမင္ကြင္းတခ်ဳ ိ့ ဒီေန ့ျဖစ္ေနသလိုျမင္ရတတ္တယ္..အဲလိုအခါမ်ဳိးမွာ ခ်က္ျခင္းအိပ္ယာထလိုက္ျပီး ေဆြးေျမ့မွဳကိုျဖတ္ေတာက္ရပါတယ္...
သာမန္လူသား လူငယ္ေလးေတြရဲ ့ရပိုင္ခြင့္ ေပ်ာ္ရြွင္ၾကည္ႏူးခြင့္ မိသားစု အေပါင္းအသင္းေတြနဲ ့ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ရွိခြင့္ေတြအားလံုးစြန္ ့လြွတ္ခဲ့ရျပီး အသက္ရွင္ရက္နဲ့ ၀ိညာဏ္ကင္းမဲ့သူတေယာက္လို ဒါမွမဟုတ္ေသဆံုးေနျပီးသူတေယာက္လို ျဖစ္ေနၾကရတဲ့ က်ေနာ္တို ့ေမွ်ာ္မွန္းေနဆဲ ေတာင့္တေနဆဲ တခုကေတာ့
လူမ်ဳိးစံုတိုင္းရင္းသားအားလံုး အမ်ဳိးသားေရးတန္းတူမွဳရွိရာကေန ျငိမ္းခ်မ္းသာယာတဲ့ တိုင္းျပည္ျဖစ္လာျပီး လူတိုင္းရဲ ့ဘ၀ေတြကေန သဘာ၀မဟုတ္တဲ့ ေဆြးေျမ ့ေက်ကြဲစရာေတြ ကင္းေ၀းသြားတဲ့ႏိုင္ငံသစ္ပါ...
ခုေတာ့...ဒါေတြအားလံုးကို ေဘးခ်ိတ္..အသိအမွတ္မျပဳ ဘာမွမရလဲျငိမ္းခ်မ္းေရးယူမွာဘဲဆိုသူေတြေခတ္ကို သမိုင္းေျခေခ်ာ္က်ေနျပီ..ဘာမွမရရင္ေန သူတို ့ငါတို ့ကို ဆက္ျပီး မညွင္းဆဲမသတ္ျဖတ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ အိုေကျပီဘဲလို ့ေျပာေနတဲ့ မိသားစုစီးပြားေရးေျခပုန္းခုတ္ေနၾကသူေတြရဲ ့ေခတ္ေရာက္ေနပါလား...
ရင္နာစရာေကာင္းလြန္းေနတယ္...မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး...
ကရင္ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ့က ကခ်င္ေတြကိုလက္စားေခ်ေရး ရန္ညွဳိးနဲ့ ရန္သူကအၾကိးအက်ယ္တိုက္ခိုက္ေနခ်ိန္မွာ ကခ်င္ကိုမကူညီဘဲ ရန္သူနဲ့ လက္ဖက္ရည္၀ိုင္းထိုင္အလာပသလာပေျပာၾကတယ္..ခုလဲအဲဒီအခ်ဳိးျပန္လာေနျပန္ျပီ.
ကရင္ေခါင္းေဆာင္တခဳ်ဳိ့ ရန္သူကိုေရွ ့ေနလိုက္ေပးေနရင္းက သူလွ်ဳိေတျြဖစ္ကုန္ၾကျပီ..
ဒီသူလွ်ဳိေတြကို ေကအဲန္ယူရဲ ့ထိတ္သီးေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္လာေအာင္ ရန္သူက ပရိုမိုးရွင္းလုပ္တယ္..အဲဒီကေနတဆင့္တျခားတိုင္းရင္းသားေတြကိုပါ ခဳ်ပ္မိကိုင္မိေအာင္ ကရင္ကိုယ္စားလွည္ေတြကို တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွည္အဖြဲ ့မွာ အာဏာအရွိဆံုးသူေတြျဖစ္ေအာင္ ရန္သူကေဘးပတ္ျမွင့္တင္တယ္... ဖက္ဒရယ္ဒီမိုကေရစီမူေပၚ မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေျပာဆိုေနတဲ့ မြန္ေခါင္းေဆာင္.ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ ပအိုေခါင္းေဆာင္ ရွမ္းနဲ့ခ်င္းေခါင္းေဆာင္ေတြ ကို ၾသဇာပ်က္ျပယ္လာေအာင္ တကြက္ျခင္းလုပ္တယ္....
တခုေျပာျပမယ္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းတေလွ်ာက္လံုး "ပေယာမာသီး" တခုဘဲၾသ၀ါဒခ်မွတ္ခဲ့သူေတြက အခု သူတို ့မာသီးဖို ့တခ်ိန္လံုးေက်ြးေက်ာ္ေနတဲ့ "ပေယာ တာအယ္ေတာ"ေတြျဖစ္ေနၾကျပီ...အရင္က ဥကၠွ မန္းဘဇန္တို့ ပဒိုမန္းရွာတို ့လို
ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဗမာဒီမိုကရက္တစ္ေတြနဲ ့ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ခဲ့တာကိုေတာင္ ဗမာလူဆိုျပီးသမုတ္ခဲ့တဲ့ လူေတြ...ခုေတာ့ ဒီလူတြ က ဦးမင္းေအာင္ရဲ ့လူယံုေတာ္ေတြျဖစ္ကုန္ၾကျပီ...လူယံုေတာ္လို ့သတ္မွတ္ရင္ေတာင္အေတာ္ေလးျမင့္သြားတယ္ အမွန္က ငါးစာၾကီးေတြအျဖစ္အသံုးေတာ္ခံေနၾကတဲ့အဆင့္ပါ...
၀မ္းနည္းပါသည္.....
အပစ္ရပ္ေပါေလာက
ၾကပ္ကေလး
No comments:
Post a Comment
mr.kyaingtun@gmail.com