မြန္ႏွင့္ရွမ္း သမိုင္းထဲမွ ကရင္တို ့ဆင္းသက္လာပံုအေၾကာင္း

မြန္ႏွင့္ရွမ္း သမိုင္းထဲမွ ကရင္တို ့ဆင္းသက္လာပံုအေၾကာင္း
---------------------------------------
ကရင္လူမ်ဳိးသည္ ေရွးဦးရွမ္းမ်ဳိး(၃၀)တြင္ပါ၀င္သည္။ပါဠိစာျဖင့္ ကိရာတ ဟုေရးသားရာမွကရျဖစ္လာသည္။ အဘိဓာန္နိသ်ွသစ္တြင္ ကရတ ကရင္ဟုေရးသားသည္။
သထံုျပည္ကိုကမၻာဦးေခတ္က ရာမညရ႒-သု၀ဏၰဘူမိ သုဓမၼ၀တီ သထံုျပည္ဟုေခၚတြင္ခဲ့သည္။
ေဂါတမဗုဒၶမတိုင္မီ ႏွစ္(၅၀) ခန္ ့တြင္မူထို သု၀ဏၰဘူမိတိုင္းကို ကရဏၰကတိုင္းဟုေခၚသည္။
ကရဏၰကတိုင္း သုဘိႏၷျမိဳ ့၌ တိႆသကၠရာဇာ မင္းၾကီးႏွင့္ သီရိကပၸါေဒ၀ီ
မိဘုရားၾကီးတို ့ထီးနန္းစံခဲ့သည္။ ကရဏၰကတိုင္းသား တို ့တြင္ပင္လယ္ေရေၾကာင္းမွသေဘာၤျဖင့္ သြားလာကုန္ကူးၾကေသာကုန္သည္မ်ားရွိခဲ့သည္။

့ျမန္မာကရင္-

ျပည္ျမဳိ ့အေနာက္ဖက္ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္ႏွင့္သံတြဲေတာင္စဥ္ (၇)ခရိုင္တြင္ေနထိုင္ခဲ့ဘူးေသာ ကမ္းယံလူမ်ဳိးမွ ဆင္းသက္ေပါက္ပြားလာေသာကရင္
လူမ်ဳိးစုကို ျမန္မာကရင္ဟုေခၚသည္။ ေနာက္ကာလမ်ားတြင္ စေကာကရင္ဟုေခၚတြင္ျပန္သည္။

မြန္ကရင္-

ထိုအခ်ိန္က ကရဏၰကတိုင္းရွိေျမျပန္ ့သားမ်ားကိုမြန္ဟုေခၚျပီးေတာေတာင္ေဒသသားမ်ားကိုကရဏ္ဟုေခၚသည္။
ကရဏ္မွ ကရင္ျဖစ္လာသည္။
( စာျပင္သူမွတ္ခ်က္-ထိုင္းႏိုင္ငံအေနာက္ပိုင္း တပ္ခရိုင္ႏွင့္
ကန္ခ်နဘူရီခရိုင္အတြင္း မွ ကရင္လူမ်ဳိးအစုတခ်ဳိ ့ကိုလက္ရွိထိုင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ကရဏ္ဟု ေခၚဆဲျဖစ္သည္။
ကရင္အားလံုးကိုမူ ထိုင္းဘာသာျဖင့္ ကရယန္(Karian)ဟုေခၚသည္။တရုတ္၊ ရွမ္းႏွင့္ေျမာက္ပိုင္းထိုင္က ကရင္ကို "ယန္း"ဟုေခၚသည္။
မြန္ႏွင့္နီးစပ္သျဖင့္ တလိုင္း(မြန္)ကရင္ဟုသတ္မွတ္ျခင္းျဖစ္သည္။
ေနာက္ကာလမ်ားတြင္ ပိုးကရင္ဟု ေခၚၾကသည္။




ရွမ္းကရင္-

ယေန ့ကရင္နီျပည္နယ္ရွိ ကရင္ႏြယ္ဖြားမ်ားကို ထိုစဥ္က ရွမ္းျပည္အျဖစ္သိခဲ့ေသာေငြေတာင္ ေနာင္ပလဲ ၾကက္ဖိုးၾကီး၊ၾကက္ဖိုးကေလးလြယ္ေကာ္စေသာ ေဒသမွ ကရင္နီဟုေခၚဆိုသတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။
ထိုကရင္ႏြယ္တို ့မွွာရွမ္းေဒသတြင္ေပါက္ဖြားျပန္ ့ပြားသျဖင့္ ရွမ္းကရင္အမ်ဳိးအစားတြင္ထည့္သြင္းထားပံုရသည္။ ျမန္မာမင္း ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္မွစျပီး ကရင္နီ ရွမ္းကရင္တို ့ထီးရံနန္းရံေစာ္ဘြားမ်ားအသိအမွတ္ျပဳခံရသည္။

ေကာ့သၼိန္ဆကာ သို ့မဟုတ္ ဒံုသမိုင္းဆကာကြ်န္း-

တြံေတးျမဳိ ့ကန္ပဲ့ရြာအနီးရွိျမဳိ့ေဟာင္းေနရာကိုေရွးအခါကေကာ့သၼိန္ဆကာကြ်န္းဟု မြန္ဘာသာျဖင့္ေခၚဆိုသည္။
မြန္မင္းသမီး သု၀ဏၰေဒ၀ီက မိမိႏွင့္ထိမ္းျမားခ်င္းမျပဳခင္သစ္ပင္ေပၚမွက်ျပီး ေသဆံုးသြားသည့္ ခင္ပြန္းေလာင္းေလးသမားကရင္လုလင္ ေမာင္ဥ (ေမာင္ဒီ)ကို ရည္စူး၍ တည္ေထာင္ခဲ့သည္။
ရာမညတိုင္းသံုးရပ္ ဓါတ္ေတာ္က်မ္းတြင္မူ ဘီလူးက်ြန္းရွိ ဒံုသၼိဳင္းဆကာျမဳိ ့ေဟာင္းေနရာကိုေကာ့သၼိန္ဆကာကြ်န္းျမဳ ိ့ျဖစ္သည္ဟုဆိုထားသည္။ တည္ေနရာခန္ ့မွန္းခ်က္မတူေသာ္လည္းမြန္မင္းသမီး သု၀ဏၰေဒ၀ီႏွင့္ ကရင္ေလသမားေမာင္ဒီတို ့အေၾကာင္းေဖၚျပခ်က္တူညီသည္။

(ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကရင္မင္းမ်ားအေၾကာင္းကိုသမိုင္းတင္ေခတ္ျဖစ္ေသာ
အင္း၀ေခတ္ႏွင့္ တြဲဖက္ေကာက္ႏွဳတ္ေဖၚျပသြားပါဦးမည္)

အထက္ပါ သမိုင္းသုေတသနစာတမ္းမွာအဓိကအားျဖင့္
ဦးပညာ၏ ကရင္ရာဇ၀င္ကိုမွီညဏ္းေကာက္ႏွဳတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။
ဦးပညာက ဇမၺဴတံဆိပ္က်မ္း၊ သေမၼာဟ၀ိေနာနဒီ၊ အဘိဓာန္နိသ်ွသစ္၊
ေသာဠႆရ႒ဒီပဏီက်မ္း၊ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္မဟာရာဇ၀င္၊
ပအို ့၀္ဘာသာျဖင့္ေရးသားေသာပိုင္တေရာင္ဒံု ဇယ်ျမဳိ ့ကရင္ရာဇ၀င္၊
ဒံုရင္းေခၚ ပအာ၀နျမိဳ ့ကရင္ရာဇ၀င္က်မ္း၊ ရာမညတိုင္းသံုးရပ္ ဓါတ္ေတာ္က်မ္း
(အထူးမွတ္ခ်က္။ ေရွးေဟာင္းသမိုင္းမ်ားမွာ အေထာက္အထားလံုလံုေလာက္ေလာက္ရွိေလ့မရိွသျဖင့္ တဆင့္စကားတဆင့္နား တိမ္းေစာင္းမႈမ်ားႏွင့္မကင္းႏိုင္ပါ။သို႔ျဖစ္၍ ဤသမိုင္းမ်ဳိးမ်ားကို သမိုင္းသုေတသနပညာအရ သီအိုရီယူဆခ်က္မ်ားဟု သတ္မွတ္သည္။)
အဂၢဖိုးခ်စ္