ဆြန္ယက္ဆင္၏ အေရးသုံးပါး
14Jun12
အမ်ိဳးသား စည္းလုံးေရး ဒီမိုကေရစီေရး စားဝတ္ေနေရး
ဗမာျပည္မွာ လူမ်ိဳးစုံ ဘာသာစုံ ေဆြးေႏြးပြဲ ဝပ္ေရွာ့ ဆိုတာေတြ တက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြ ႀကီးမွဴးလုပ္တာပါ။ အဲဒီမွာ တိုင္းရင္းသားစုံ ဘာသာစုံက လူငယ္ လူႀကီး အစုံအလင္ သိရ ေျပာဆိုရဖူးပါတယ္။ အဲဒိကတခါ ႏိုင္ငံျခားမွာ ဒီလိုမ်ိဳး ၿငိမ္းခ်မး္ေရး စခန္းသြင္းပြဲေတြ သြားတက္ရပါတယ္။ အဲဒိတိုင္းျပည္မွာ လူမ်ိဳး ဘာသာက ဗမာျပည္လိုပဲ မ်ားျပားေတာ့ အဓိကရုဏ္းေတြ ဖိႏွိပ္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ေလေတာ့ ေဘးဆီးရန္ကာ လူထု လႈပ္ရွားမႈေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြလဲ ေတာ္ေတာ္စုံေနပါပီ။ သူတို႔ဆီက ပညာတတ္ လူငယ္ အမ်ိဳးသမီးေတြကလဲ ဒီအေရးကို အေတာ္ ထက္ထက္သန္သန္ ေျပာႏိုင္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ပုံေျပာင္းပီး ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ အထိအေတြ႔ ဆိုတာေတြ သိပ္မ်ားလာေတာ့ သူတို႔ဆီမွာ ဒီလို အဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္တာနဲလာပီး ခြဲျခားႏွိမ္ခ်မႈ ဆိုတာ ရွက္ရမွန္း သိလာတဲ့ လကၡဏာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မြတ္ဆလင္ ႏိုင္ငံႀကီးေပမယ့္ အေတာ္ သည္းခံ လြတ္လပ္ခြင့္ က်င့္သုံးႏိုင္ၾကတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ဆီမွာလဲ အရင္က ပတ္သက္စရာ မရွိတဲ့ အသုိင္းအဝုိင္း လူမ်ိဳးစုံ စကားေျပာခိုင္း နာၾကည္းမႈေတြ ဖြင့္ေျပာၾကေတာ့ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ တမ်ိဳး ရွိလာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါကလဲ ပြဲပီးမီးေသပါပဲ ဆိုလဲ ဟုတ္ႏိုင္တာပဲ။ ေန႔စဥ္ဘဝမွာ ဒီလို ခြဲျခားမႈေတြ ဆင္ျခင္ ရပ္တန္႔သြားဖို႔က အစိုးရနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တခုလုံး ပါဝင္လာမွ ျဖစ္တာကိုး။ အန္ဂ်ီအို တခ်ိဳ႕နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အသုိင္းအဝုိင္းေလးေတြ စာဖတ္တဲ့ လူစုေတြမွာေလာက္ ကြက္ကြက္မွာ က်င့္သုံးႏိုင္တာက တကယ့္ ရပ္ကြက္ထဲ ရြာထဲ ေဖ့စ္ဘုတ္ထဲ ေရာက္တယ္ မေျပာႏိုင္ပါ။
အဲဒိ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ဆီ ေခၚသြားတဲ့ စာေပနယ္က တခ်ိဳ႕ ျမစ္ဆုံကိစၥမွာ တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားတက္ၾကြေနတာ ျမင္ေတာ့ ရွက္မိပါတယ္။ တို႔လူေတြလဲ မဆင္ျခင္ၾကဘူး၊ မေစာင့္စည္းဘူးလို႔ပဲ ေအာက္ေမ့မိတယ္။ ဒိကိစၥမ်ိဳးဟာ အမုန္း ဆန္႔က်င္ေရးနဲ႔ ပီးသြားမွာ မဟုတ္၊ ရပ္တည္ခ်က္မွန္တဲ့ ဘယ္ ႏိုင္ငံျခား ေသြးစုပ္မႈမဆို ေဝဖန္တြန္းလွန္တဲ့ အေလ့ ႏိုးၾကားမွသာ လူမ်ိဳးေရး ကြက္ကြက္က ေက်ာ္ျမင္ႏိုင္ၾကမွာပါ။ ဗမာဟာ တရုတ္လို ႏိုင္ငံႀကီးကို ဆန္႔က်င္ေနလို႔ အက်ိဳးအျမတ္ ရွိစရာ မျမင္ပါဘူး။ ျပည္တြင္းက တရုတ္ လူနည္းစုကိုလဲ မ်ိဳးႏြယ္တူမႈနဲ႔ ပုတ္ခတ္ေနရင္ ဒီလူေတြဟာ ျမန္မာ အမ်ားစုနဲ႔ ပိုလို႔ အဟပ္ကြာရုံ ရွိမွာေပါ့။ ဒီအေၾကာင္း အျမင္က်ယ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ လက္ခံၾကတာပဲ။ ဘန္ေကာက္ ဖိုရမ္မွာ ကန္-တရုတ္ စီးပြားေရး အားၿပိဳင္မႈမွာ ဗမာ ၾကားညွပ္စရာ မျဖစ္ဖို႔ ေဒၚစု သတိေပးတာ ၾကည့္ေပါ့။
လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး ေသြးထိုးပီး အျမတ္ထုတ္တာဟာ ယုတ္ညံ့တဲ့ လက်္ာစြန္းသမားေတြ လုပ္တဲ့ ေရွးရုိးနည္းႀကီးပါ။ သုိ႔ေသာ္လဲ တိုင္းျပည္က သိပ္နေနေတာ့ အခါမ်ိဳးမွာ ဒီလိုအကြက္ေတြေၾကာင့္ အင္မတန္ ထိခိုက္ပါတယ္။ စစ္မျဖစ္ခင္ အိႏၵိယ လႊမ္းမိုးတဲ့ေခတ္က အဓိကရုဏ္းေတြဟာ စစ္ပီး သူတို႔ၾသဇာက်သြားခ်ိန္မွာ ေပ်ာက္သြားေပမယ့္ ဒီအမာရြတ္ကို အမုန္းမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ အေနနဲ႔ တျခားကိုလိုနီလြန္ ႏိုင္ငံေတြမွာ လုပ္တတ္သလို ဆြပီး အျမတ္ထုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး လူတန္းစားက ဆက္သုံးေနပါတယ္။ အိႏၵိယမွာလဲ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ပါတီေတြ ဒီလို အဓိကရုဏ္းေတြ ေသြးထိုးေနတာပါပဲ။ ဒါကို ဗမာျပည္က ဒီမုိကေရစီ သူရဲေကာင္းဆိုသူ တခ်ိဳ႕က ေပၚတင္ အမ်ိဳးသားေရး အလံထူလာေတာ့ အတိမ္အနက္ သိသူေတြက လာမယ့္ေျခလွမ္းေတြကို ရိပ္မိပီး ပူပန္ၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္တျပည္ဟာ လူမ်ိဳး ဘာသာစုံေနေနတာကို အမ်ိဳးသားေရး ဆိုပီး အင္အားႀကီးတစုက ခ်ယ္လွယ္ လက္ဝါးအုပ္မွာကို ဘယ္လူနည္းစုကမွ လက္ခံမွာ မဟုတ္ပါ။ ခုေနမွာ ဟိုလူအုပ္ ဒီလူအုပ္ကို စြပ္စြဲ တိုက္ခိုက္ေနသူေတြဟာ တျခားလူေတြကိုလဲ ဒီလို စုန္းယုိးဘို႔ ဝန္ေလးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
တိုင္းျပည္ လူမ်ိဳးဆိုတဲ့ အေနာက္တိုင္း ႏိုင္ငံေရး သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ကိုလိုနီ အေမြ လက္ခံရလိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံသစ္ေတြမွာ ေခတ္ေဟာင္း အစြဲအလမ္းေတြနဲ႔ တုပ္ေႏွာင္မိပီး ဒီသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လူအခ်င္းခ်င္း ခြဲျခား ကန္႔သတ္ တံဆိပ္ခတ္တာမ်ိဳးဟာ နယ္ခ်ဲ႕ေဟာင္းေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ မ်ိဳးစြဲေသြးခြဲမႈမ်ိဳးပါပဲ။ အဘ ဖက္ဆစ္ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးအတြက္ ဆိုပီး အေသခံမယ့္ မ်က္ကန္းေလးေတြ ေပၚလာဘို႔ပဲ ရွိပါတယ္။ အလံ ေျမပုံ သမိုင္းစာအုပ္ ဝတ္စုံ လူမ်ိဳးခြဲျခားေရတြက္ပုံ စတာေတြနဲ႔ သတ္မွတ္တဲ့ ေခတ္သစ္ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ပုံသေဘာကို နားလည္မွ ဘယ္သူေတြကို ဘယ္လို ႏိုင္ငံေရးအကြက္မွာ ဖယ္ထုတ္ႏွိမ္ခ်ခဲ့တယ္ဆိုတာ ျမင္တတ္မွာပါ။ အိႏၵိယမွာ ဇာတ္စနစ္ဟာ ကိုလိုနီေခတ္လြန္မွ ပိုအားေကာင္း ျပင္းထန္လာတယ္ဆိုသလို လူမ်ိဳးေရး ၿပိဳင္ဆိုင္မႈဟာလဲ အာရွ အာဖရိက လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြ သြားေပါက္ခ်ိန္မွာ ႀကံဳခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္း မၿငိမ္မသက္မႈေတြအျဖစ္ ေပါက္ကြဲလာတတ္ပါတယ္။ ဆက္ပီး ၿမံဳခဲတင္းက်ပ္က်န္ခဲ့တာေတြကလဲ ဗုံးေဟာင္းလို အစရွာသူေတြလက္ခ်က္နဲ႔ ျပန္ပြင့္ထြက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ထဲ တင္းမာမႈ ေျပေလ်ာ့ဘို႔မွာ တစုနဲ႔တစု ရန္ေမြး သရဲေမြး ေျခာက္စား ေနတာေတြ ရပ္ပီး လူလူခ်င္း လူမ်ိဳး ဘာသာ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္ပုံ စတဲ့ ေနာက္ခံေတြနဲ႔ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ ကင္းတဲ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို သြားႏိုင္မွသာ တန္းတူညီမွ် လြတ္လပ္ႏိုင္ၾကမွာပါ။ မဟုတ္ရင္ ခ်ာခ်ီ နိမိတ္ဖတ္ခဲ့သလို သူတို႔မရွိတာနဲ႔ ေသြးေခ်ာင္းစီးတဲ့ ဗမာျပည္ ဆက္ျဖစ္တာပဲလို႔ ေျပာႏိုင္တဲ့ လူတန္းစားေတြကို ေခါင္းေပၚတင္ေနရ ပါလိမ့္မယ္။
တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံျခားသား လူမ်ိဳးစု ၁၃၅ မ်ိဳး စတဲ့ အုပ္စိုးသူေတြ ဖန္တီးတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ဇာတ္သြင္းတာေတြကို ေဝဖန္ပိုင္းျခားတဲ့ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္တတ္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment
mr.kyaingtun@gmail.com