ကိုလိုနီေခတ္ဗမာျပည္(British
Burma)မွာ ေဒါက္တာဘေမာ္၊ ဦးေစာ၊ ဆာေပၚထြန္း အစရွိတဲ့ နာမည္ေက်ာ္
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္.။ ၿဗိတိသွ်အစိုးရရဲ့ အစိုးရအဖြဲ႔မွာလဲ
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္(အဲဒီတုန္းကေတာ့ အတြင္း၀န္လို႔ေခၚမလား၊ နန္းရင္း၀န္လို႔
ေခၚမလားပဲ)၊ ၀န္ႀကီးေနရာေတြမွာ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား ပါ၀င္ၾကပါတယ္..။
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ၿဗိတိသွ်ဘားမားကို ဗမာလူမ်ိဳးပညာတတ္မ်ားကပဲ
ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကတာပါ..။ ဆာေမာင္ႀကီးဆိုရင္ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္မွာ
ေခတၱဘုရင္ခံေတာင္ျဖစ္ပါေသးတယ္.။ (Sir ဘြဲ႔ေတာင္ ရထားတာေနာ္..၊
နဲနဲေနာေနာအဆင့္ မဟုတ္ဘူး.။ သခင္မ်ိဳးေဟ့ ဒို႔ဗမာဆိုတဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ
ၿဗိတိသွ်ဘုရင္/မႀကီး ခ်ီးျမင့္တဲ့ ဆာဘြဲ႔ရဖို႔ဆိုတာ မ်က္ႏွာျဖဴေတြရဲ့
မ်က္စိေရွ႕မွာ အစြန္းအထင္းမရွိ၊ ေျပာစရာမရွိေအာင္ ေနႏိုင္မွရတာမ်ိဳးပါ..။
ဆာထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ဆာေမာင္ဘ၊ ဆာေမာင္ခင္ စတဲ့သူေတြဟာလဲ
ၿဗိတိသွ်ဘားမားလက္ထက္က ဆာဘြဲ႔ရခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ ၀န္ႀကီးေတြ၊
လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္..။) (မွတ္ခ်က္။ ။ ဆာေမာင္ႀကီးက
ေမာ္လၿမိဳင္သား၊ မြန္ေသြးပါသူလို႔ ထင္ပါတယ္..။)
ဒီလိုမ်ိဳး၊ (ဘုရင္ခံၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးကလြဲလို႔) ဗမာျပည္အစိုးရကို ဗမာတိုင္းရင္းသားမ်ားက ဦးေဆာင္ခဲ့ေပမဲ့လည္း ကၽြန္ကေတာ့ ကၽြန္ပါပဲ..။ ေအာက္ေျခပိုင္းက အိုင္စီအက္စ္၊ ၿမိဳ႕အုပ္ၿမိဳ႕ပိုင္၊ ယစ္မ်ိဳးအရာရွိဆိုသူေတြမွာလဲ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား ပါ၀င္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကပါတယ္..။ ဒါေပမဲ့ တိုင္းတပါးကၽြန္အျဖစ္ပဲ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းထိုးထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္..။ ဘာေၾကာင့္ဆို မိမိတို႔နဲ႔ ဘာဆိုဘာမွ တူညီမႈမရွိတဲ့လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးက လက္နက္အားကိုနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ၿပီး ဂုတ္ေသြးစုတ္အျမတ္ထုတ္ေနခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္..။ ပညာတတ္ၿပီး လူရည္လည္တဲ့ (အထက္တြင္ေဖာ္ျပထားသူမ်ားအပါအ၀င္) ပုဂၢိဳလ္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ နင္းျပား အဆင့္ကရုန္းထြက္ၿပီး ၿဗိတိသွ်အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱယားမွာ အသံုးေတာ္ခံ၊ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာအႏွံ႔ ေျခဆန္႔ၿပီး ၿဗိတိသွ်ရဲ့ ေက်းေတာ္မ်ိဳး၊ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအျဖစ္ ခံယူခဲ့ၾကပါတယ္..။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မရွိဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာလိုပါဘူး..။ (ခုေခတ္စကား အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ လူမ်ိဳးစြဲ၊ ေဒသစြဲကင္းၿပီး၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္၊ အင္ပါယာစိတ္ဓာတ္ထားရွိၾကသူ၊ သေဘာထားက်ယ္ျပန္႔ၾကသူေတြေပါ့ေလ..။) အဆိုပါပုဂၢိဳလ္မ်ား (ဆာဘြဲ႔ရပုဂၢိဳလ္မ်ားအပါအ၀င္)ဟာ ဒီကေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး သမိုင္းမွာ၊ လူထုအျမင္မွာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိုင္း၊ ဆရာစံ၊ ကိုေအာင္ဆန္းတို႔နဲ႔ ယွဥ္ရင္ ဘယ္လိုအဆင့္အတန္းပဲ သတ္မွတ္ ခံထားရသလဲဆိုတာ က်ေနာ္ေျပာျပေနစရာ မလိုပါဘူး..။
ဒုတိယကမၻာစစ္မစခင္အခ်ိန္မွာ အိႏၵိယ-ဘားမား တြဲမလား၊ ခြဲမလားဆိုၿပီး Issue တက္ပါတယ္..။ ကုလားလဲ အင္ပါယာသား၊ ဗမာလဲ အင္ပါယာသားပဲ ဆိုၿပီး အျမင္က်ယ္တဲ့၊ ေသးသိမ္က်ဥ္းေျမာင္းေသာလူမ်ိဳးစြဲမရွိသူေတြက တြဲေရးဘက္က လွဳပ္ရွားၾကပါတယ္..။ ဘာလို႔ ျပည္နယ္ခြဲရမလဲ၊ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာထဲမွာ ေအးအတူ၊ ပူအမွ် ဥမကြဲ၊ သိုက္မပ်က္ စည္းစည္းလံုးလံုးေနၾကတာေပါ့..၊ ခိတၱိယအႏြယ္ဆိုတာလဲ အိႏၵိယကဆင္းသက္လာတာပဲလို႔ သေဘာထားၾကသလားပဲ..။ ခြဲေရး၊ တြဲေရးအျငင္းအခုန္တိုက္ပြဲႀကီးအၿပီး ၁၉၃၉မွာ အိႏၵိယကေန ဗမာျပည္နယ္ကို သီးျခားခြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္..။ ၉၁ ဌာန အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္နဲ႔ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္တာပါ..။ ဘယ္သူပဲ အုပ္ခ်ဳပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသားလူထုလက္ထဲ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ မရွိတဲ့အတြက္ သူ႔ကၽြန္ကေတာ့ သူ႕ကၽြန္ပါပဲ..။
ျမန္မာျပည္ကို လြတ္လပ္ေရးေပးေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္တဲ့ ဖဆပလရဲ့ ဘုရင့္အတိုင္ပင္ခံ ေကာင္စီကို ၿဗိတိသွ်က တိုက္တြန္းပါတယ္.၊ လံုး၀သီးျခားလြတ္လပ္ေရးမဟုတ္ဘဲ၊ ၿဗိတိသွ်ရဲ့ ဓနသဟာယ (Commonwealth of nations) ႏိုင္ငံအျဖစ္ပဲ လြတ္လပ္ေရးယူဖို႔ပါ..။ တစ္နည္းေျပာရရင္ Dominiom status ေပါ့ေလ..။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ဓနသဟာယႏိုင္ငံ (Commonwealth realms) ဆိုရင္ ၿဗိတိသွ်ဘုရင္/မကို (ဂုဏ္ထူးေဆာင္) ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ (Monarch) အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားရပါတယ္..။ ဒါေပမဲ့ ၿဗိတိသွ်က (ျပည္မအစိုးရလို႔ပဲ ဆိုပါေတာ့) အဆိုပါတိုင္းျပည္ရဲ့ ျပည္တြင္းေရးနဲ႔ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာကို ထိပါးခြင့္မရွိပါဘူး..။ အမွန္တကယ္အာဏာရွိတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႔အႀကီးအကဲကို ႏိုင္ငံသားေတြက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခြင့္ရွိပါတယ္..။ လူသိမ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံေတြထဲကေျပာရင္ ၾသစေတးလ်၊ နယူးဇီးလန္၊ ဂ်ေမကာနဲ႔ ကေနဒါတို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲဟာ ၿဗိတိသွ်ဘုရင္မႀကီး Elizabeth the second ျဖစ္ပါတယ္.။ ျမန္မာႏိုင္ငံကေတာ့ သီးျခားလံုး၀လြတ္လပ္ေရးယူလိုက္ၿပီး ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား ေစာ၀္ေရႊသိုက္ကို သမၼတ (ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ)၊ ဦးနုကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ (အာဏာရအစုိးရအႀကီးအကဲ) အျဖစ္ တင္ေျမွာက္ခဲ့ပါတယ္..။ (ၿဗိတိသွ်ဆို အသံေတာင္ မၾကားခ်င္၊ ကၽြန္အေငြ႔အသက္ရလြန္းလို႔ပါ..။)
တကယ္ေတာ့ ကိုလုိနီေခတ္ ဗမာျပည္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးဟာ လည္ရင္လည္သလို လုပ္လို႔ရတဲ့ အေျခအေနမွာပါ..။ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္မွာ အမႈထမ္းေပမဲ့ ဆရာသိပၸံေမာင္၀လို၊ မန္းတင္လို မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ထက္သန္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလဲ အမ်ား အျပားရွိပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၿပီး ၿဗိတိသွ်အစိုးရမွာ ၀န္ႀကီးေနရာ၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေနရာ လြယ္လြယ္ကူကူ ၀င္ယူႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးပါ..။ (အရမ္းမခက္ခဲဘူးလို႔ ဆုိလိုပါတယ္..။) ၿပီးေတာ့ အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ဗမာလူမ်ိဳး တစ္ေယာက္စ၊ ႏွစ္ေယာက္စ ၾကားညွပ္ပါတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး..။ (လက္ရွိအစိုရမွာ Non-burmese ေဒါက္တာစိုင္းေမာက္ခမ္းတစ္ေယာက္ပဲ ညွပ္ပါေနတာမ်ိဳး၊ ယခင္စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ စစ္တိုင္းမွဴးအားလံုး ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသာျဖစ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေဒသမွာ ဘုရင္တစ္ဆူလို စိုးစံခဲ့တာမ်ိဳး၊ တိုင္းရင္းသားပညာတတ္မ်ား အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ကိုယ္စားျပဳခြင့္ မရွိတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး…။) ဖက္ဆစ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဘုရင့္အင္ပါယာကို ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေတာင္ စစ္ၿပီးေခတ္ ဘုရင့္အတိုင္ပင္ခံေကာင္စီမွာ အတြင္း၀န္(ႏွင့္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး) ျဖစ္ခြင့္ရွိပါေသးတယ္..။ ခုေခတ္မွာလို ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ႏွိပ္ကြက္မႈ၊ ပိတ္ပင္မႈေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး..။ အင္ပါယာကိုေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့သူ အင္ပါယာရဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မပါရဘူးလို႔ မတားျမစ္ခဲ့ၾကပါဘူး..။ ဥပမာေျပာရရင္ ေကအိုင္အို ဒုဥကၠ႒ေဟာင္း ေဒါက္တာမနမ္တူးဂ်ာက ေကအိုင္အိုကထြက္ၿပီး Kachin State Progressive Party (KSPP) ေထာင္ဖို႔ ေလွ်ာက္ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာက ခြင့္မျပဳပါဘူး..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခ်ိန္မွာ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကေန ႏွုတ္ထြက္ၿပီး ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္ပါတီ (ျပည္သူ႔စစ္တပ္ဖြဲ႔)ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တာ၀န္ယူထားၿပီ ျဖစ္သလို၊ ေဒါက္တာမနမ္တူးဂ်ာကလဲ ေကအိုင္အိုနဲ႔ ဘာမွာ မဆိုင္ေတာ့တဲ့သူပါ..။ (ေကအိုင္အိုကိုယ္တိုင္က ဖြဲ႔စည္းပံုေရးတဲ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံမွာ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ပါ..။ NLD လို boycott လုပ္ထားတဲ့ အဖြဲ႔မဟုတ္ပါဘူး..။)
စကားမစပ္ အတင္းတုတ္လိုက္ပါဦးမယ္..၊ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး အနားမယူခင္စပ္ၾကားေလးမွာ သူ႔လူေတြကို မွာခဲ့ပါသတဲ့..။ ကခ်င္ေတြ လူခြဲကစားလိမ့္မယ္..၊ မ်က္ေျခမပ်က္ေစနဲ႔ စသျဖင့္ေပါ့..။ အေပၚမွာေျပာထားသလို ေဒါက္တာတူးဂ်ာက ေကအိုင္အိုက ထြက္ၿပီး ၂၀၀၈ ဥပေဒေအာက္ ႏိုင္ငံေရးဘက္ကေန လူခြဲကစားမယ့္အေၾကာင္း သတိေပးခဲ့တာ..။ အခုၾကည့္လိုက္စမ္းပါဦး..၊ ဘယ္သူလူခြဲကစားသလဲဆိုတာ..။ ဦးသိန္းစိန္ သမၼတလုပ္ေစ..၊ ဦးေရႊမန္း လႊတ္ေတာ္ဘက္ကေန ခ်ဳပ္ထား..၊ ဦးေဌးဦး ပါတီဘက္မွာ ေျခကုတ္ယူ..၊ ဦေတဇ တိုးတိုးတိတ္တိတ္၊ ျမန္ျမန္မ်ားမ်ားေနာ္… ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့..။ သူ႔လူေဟာင္းေတြ အသြင္ေျပာင္းထားတာခ်ည္းပဲ.. ဟက္ ဟက္ ။ အတင္းေျပာတာပါ.. ႀကံဳလုိ႔..။
နဂိုအစ ျပန္ေကာက္ရရင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ဗမာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ထြက္ေပါက္အမ်ားႀကီး ရွိေနေပမဲ့ ကိုေအာင္ဆန္းနဲ႔ လူငယ္မ်ား အမ်ိဳးသားလႊတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားမႈအျဖစ္ ဗမာ့လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္(BIA) ကို ခဲရာခဲဆစ္ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ၿပီး လက္နက္စြဲကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကပါတယ္..။ ႏိုင္ငံေရးအရ ၀န္ႀကီး၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ဘုရင္ခံအဆင့္အထိ ျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့၊ (တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအက်ိဳးကို အၾကမ္းမဖက္ဘဲ သယ္ပိုးႏုိင္ေပမဲ့) ဘာေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္နည္းလမ္းကို စြဲကိုင္ခဲ့ၾကပါသလဲ..။ အေျဖကေတာ့ အေပၚမွာ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေျပာခဲ့တဲ့ Dominion Status ဆိုတာကို မလိုခ်င္ၾကလို႔ပါပဲ..။ Dominion ဓနသဟာယဆိုတာကို တိုင္းတပါးစြက္ဖက္မႈ၊ တုိင္းတပါးရဲ့ကြ်န္ ရုပ္ေသးအစိုးရလို႔ ျမင္တဲ့အတြက္ လံုး၀မလိုလားခဲ့ၾကပါဘူး..။ ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းအရ အလြန္ဆံုး ေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရး၊ ဓနသဟာယအဆင့္ပဲ ရႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္တဲ့အတြက္ အလံုးစံုလြတ္လပ္ေရးကို ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး လက္နက္စြဲကိုင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္.။ ၿဗိတိသွ်အစိုးရကို သူပုန္ထခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္..။
ဘာေၾကာင့္ အလံုးစံုလြတ္လပ္ေရးကိုမွ လိုလားၾကပါသလဲ..။ ၾသစေတးလ်၊ ကေနဒါလို အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြေတာင္ ၿဗိတိသွ်နဲ႔ စဥ္ဆက္မျပတ္ဆက္ဆံခ်င္ေပမဲ့ သခင္မ်ိဳးဒို႔ဗမာကေတာ့ ဗႏၶဳလကို ၿဗိတိသွ် စစ္ဗိုလ္အေလးျပဳတဲ့အေၾကာင္းပဲ တ၀ဲလည္လည္ေျပာၿပီး ဘယ္လုိေၾကာင့္ မ်က္ႏွာထားတင္းခဲ့ၾကပါသလဲ..။ အေၾကာင္းရွိပါတယ္....။ အဂၤလိပ္နဲ႔ ဗမာဟာ အဆင့္အတန္းတူတဲ့ လူမ်ိဳးေတြျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္ပါ..။ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူမွ အထက္စီးေနလို႔ မရသလို၊ ဘယ္သူ႔ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာမွ မေနခ်င္လို႔ပါ..။ ဘာမွ တူညီမႈ၊ သက္ဆိုင္မႈ မရွိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လို႔ပါပဲ..။ ထပ္ရွင္းရရင္ တူညီေသာ ရိုးရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာစကားနဲ႔ ထံုးတမ္းစဥ္လာကို မွ်ေ၀ကိုယ္စားျပဳသူေတြ မဟုတ္ၾကလို႔ပါပဲ..။
ကိုးရီးယားလို Monocultural society ေတာင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ႏွစ္ပိုင္းကြဲေနတာမို႔၊ မတူကြဲျပားတဲ့ လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ အပိုင္းပိုင္းကြဲထြက္သြားႏိုင္ပါတယ္.။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအရေတာ္လွန္မႈကို မေျပာဘဲ လူမ်ိဳးေရးအရ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားမႈကိုပဲ ေဇာင္းေပး ေျပာပါရေစ..။ လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးအနက္ တစ္မ်ိဳးကအုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္ၿပီး၊ က်န္တစ္မ်ိဳးက တူညီေသာကိုယ္စားျပဳခြင့္မရွိ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ခံသက္သက္သာ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္လာရပါတယ္..။ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားကိုယ္တိုင္လဲ တစ္ခ်ိန္က အုပ္ခ်ဳပ္သူအတန္းအစား လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကို အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး အျဖစ္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း မေမ့သင့္ပါဘူး..။
လြတ္လပ္ၿပီးေခတ္ ဗကပ၊ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ့ ABSDF တို႔ ေတာခို၊ ေတာ္လွန္တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးအရသာ ျဖစ္ပါတယ္..။ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲအသြင္ လံုး၀မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး..၊ ျဖစ္လဲ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..။ (အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကား ျပည္သူနဲ႔ အာဏာရွင္အၾကား အာဏာလုၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္..။) က်န္တိုင္းရင္းသားမ်ားသာ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အသက္၊ ေသြး၊ ေခၽြး မ်ားစြာ ရင္းႏွီးခဲ့ရပါတယ္..။ အေပၚမွာ ေျပာထားတဲ့အတုိင္း အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ တူညီေသာယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာကို ခြဲေ၀ကိုယ္စားျပဳျခင္း မရွိတဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားအၾကားမွာသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္..။ အဂၤလိပ္နဲ႔ ဗမာလိုေပါ့..။ အဂၤလိပ္၊ စေကာ့တိရွ္၊ ေ၀းလ္ တို႔လို ခပ္ဆင္ဆင္ေတြမဟုတ္ပါဘူး..။ (ဒါေတာင္ စေကာ့တလန္က လစ္ေတာ့မယ္..။)
အဂၤလိပ္ေတြဆီကေန ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းအရ မဟုတ္ဘဲ၊ စစ္ေရးအရပါ လက္နက္ကိုင္ၿပီး အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ ဗမာလူမ်ိဳးတို႔အေနနဲ႔ ယေန႔အခ်ိန္အခါမွာ တုိင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲေတြကို စာနာနားလည္ေပးသင့္ပါတယ္..။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ႏွစ္ ၆၀ လံုးလံုး အခ်ိန္ရခဲ့ၿပီးပါၿပီ..၊ တရားမွ်တစြာနဲ႔ တိုင္းရင္းသားတို႔ကို အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးစိတ္ဓာတ္ မျဖစ္ေပၚေအာင္ စည္းရံုးႏိုင္ခဲ့သင့္ပါတယ္..၊ “ဒီျပည္ေထာင္စုဟာ ငါတို႔တုိင္းရင္းသားအားလံုး တူညီစြာ ကိုယ္စာျပဳတဲ့၊ တန္းတူညီမွ်တဲ့၊ ဒို႔ေတြအားလံုးရဲ့ ျပည္ေထာင္စုျဖစ္တယ္”ရယ္လို႔ တူညီေသာကိုယ္စားျပဳမႈေပးခဲ့ရပါမယ္..။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ ၆၀ သာလြန္သြားတယ္..။ ျပည္ေထာင္စုအတြင္း အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ ကိုယ္စားျပဳမႈကေတာ့ ယုတ္ေလွ်ာ့ၿပီးရင္း ယုတ္ေလွ်ာ့ခဲ့ရပါတယ္…။ တူညီေသာကိုယ္စားျပဳမႈ အေရၿခံဳ၊ တုိင္းရင္းသားအားလံုးဟာ အတူတူပါပဲ.၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ပဲ ထားပါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘာလူမ်ိဳးလို႔ မသတ္မွတ္ဘဲ ျမန္မာလို႔သာ ခံယူပါဆိုၿပီး Myanmarization လုပ္တာပဲ ခံခဲ့ၾကရပါတယ္..။
က်ေနာ္ထပ္ေျပာပါ့မယ္..၊ ျမန္မာျပည္ေထာင္စုထဲက တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုးဟာ တူညီေသာယဥ္ေက်းမႈကို မွ်ေ၀ကိုယ္စားျပဳသူမ်ား (Races sharing the same culture and identity) မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီလို ျမန္မာလူမ်ိဳးလို႔ပဲ ခံယူပါဆိုတာ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျမန္မာျပည္ေထာင္စုသားအျဖစ္ေတာ့ ခံယူပါမယ္..၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးအျဖစ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ ခံယူမွာ မဟုတ္ပါဘူး..။ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာက ဗမာေတြကိုသာ ဆိုလုိမွန္းလဲ အသိသာႀကီးပါ..။ ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာေတြ အားလံုးက ဗမာတိုင္းရင္းသားေတြကိုသာ ကိုယ္စားျပဳေနတာပဲကို..။ ဒါကိုမွ တုိင္းရင္းသားအားလံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျမန္မာလို႔ပဲ ခံယူပါ၊ ဒို႔ေတြဟာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတည္း ျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူရင္ေတာ့ ရူးေနလို႔သာ ျဖစ္ပါမယ္..။
ျမန္မာ(ဗမာ)လူမ်ိဳးဟာ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ လူဦးေရအမ်ားဆံုး၊ အင္အားအႀကီးဆံုး၊ ပညာတတ္အမ်ားဆံုး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္ေထာင္စုရဲ့အမည္ကို ျမန္မာလို႔ မွည့္ေခၚတဲ့ကိစၥ ေစာဒကတက္စရာမရွိပါဘူး..။ က်န္တဲ့တိုင္းရင္းသားေတြကိုလဲ ျပည္မမွာ ပူးေပါင္းေနထိုင္တဲ့ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ကိုယ္ပိုင္အခ်ဳပ္အျခာရွိ အမ်ိဳးသားတိုင္းျပည္ေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးဖို႔ လိုပါမယ္..။ ကိုယ့္တစ္ျပည္နယ္တည္း သီးျခားရပ္တည္တာထက္ တျခားႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႔ ပူးေပါင္းမွ ပိုမိုအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမွာမို႔၊ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ျမန္မာ၊ ထိုင္း အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြအနက္ ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပူးေပါင္းလာတဲ့ အခ်ဳပ္အျခာရွိ အမ်ိဳးသားျပည္ေထာင္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးမွ ျဖစ္ပါမယ္..။ သမိုင္းအျဖစ္မွန္အရ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဆိုတာ အဲဒီကတိက၀တ္ကို သက္ေသထူတဲ့ ခိုင္လံုမႈအရွိဆံုး တြဲလက္ျဖစ္ပါတယ္..။ လက္ရွိအေျခအေနလို လက္နက္နဲ႔ က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ထားျခင္းဟာ နယ္ခ်ဲ႕ဖက္ဆစ္၀ါဒသာ ျဖစ္ပါတယ္..။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ Imperialism လို႔ေတာ့ မသံုးခ်င္ပါဘူး..။ ဒါေပမဲ့ သံုးပါမယ္..။ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေစခ်င္လို႔ပါ..။ ျမန္မာတပ္ဟာ ျပည္ေထာင္စုတပ္ျဖစ္တယ္၊ တုိင္းရင္းသားအားလံုး ပါ၀င္ေနတယ္..။ အစိုးရအဆက္ဆက္မွာလဲ သမၼတေစာ၀္ေရႊသိုက္ကစလို႔ ၀န္ထမ္းအထိ တိုင္းရင္းသားေတြ ရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကလို႔ပါ..။
British Imperialism မွာ ၿဗိတိသွ်ေတြပဲ ပါသလား..။ ဗမာျပည္ကိုသိမ္းေတာ့ အိႏၵိယက ကုလားတပ္မပါဘူးလား..။ ၿဗိတိသွ်ေတြ မက္ဆိုပိုေတးမီးယားကို စစ္ခ်ီေတာ့ ကခ်င္ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္းေတြ ပါသြားတယ္.။ ခုေခတ္ ျမန္မာတပ္မေတာ္မွာ ပါတဲ့ ကခ်င္အေရအတြက္ထက္ မ်ားပါတယ္..။ ဒါေပမဲ့ ၿဗိတိသွ်တပ္က ျပည္ေထာင္စုတပ္ျဖစ္သြားသလား..၊ မဟာမိတ္တပ္ ျဖစ္သြားသလား..။ ကိုလိုနီေခတ္ ဗမာျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားပဲ ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္..။ ပါတီအမ်ိဳးမ်ိဳးေထာင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခြင့္ရွိတယ္..။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၀န္ထမ္းေတြလဲ ဗမာေတြသာ ျဖစ္ခဲ့တယ္..။ ဒါေပမဲ့ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္သလား..။
အခုေခတ္ Burma Imperialism မွာလဲ တပ္မေတာ္ထဲမွာ တျခားတိုင္းရင္းသားေတြ ပါပါတယ္..။ ထားပါေတာ့ ဦးေစာေမာင္က ကခ်င္ပါတဲ့..။ ဒါနဲ႔ပဲ တပ္မေတာ္ႀကီးက တရာမွ်တေသာ၊ တိုင္းရင္းသားအားလံုးပါ၀င္ေသာ ျပည္ေထာင္စုတပ္ျဖစ္သြားသတဲ့လား..။ ျပည္နယ္ေတြမွာ သက္ဆိုင္ရာလူမ်ိဳး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ ရွိေနပါၿပီ..။ ဒါနဲ႔ပဲ အမ်ိဳးသားတန္းတူညီမွ်မႈ ရေလသတဲ့လား..။ တကယ္ေတာ့ Imperialism policy ေအာက္မွာကေတာ့ တိုင္းရင္းသားမ်ားက တိုင္းတပါးကၽြန္မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္..။ (မဟုတ္ဘူးလား..၊ မဟုတ္ေၾကာင္း သက္ေသျပၾကေလ..။)
တိုင္းရင္းသားျဖစ္လို႔ ဘာေတြဖိႏွိပ္ခံရသလဲ..။ ေျပာျပရံုသက္သက္ထက္စာရင္ ကို္ယ္တိုင္ခံစားၾကည့္ဖူးမွ စာနာႏို္င္ ပါတယ္..။ ကိုလုိနီေခတ္မွာ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား ဘယ္လိုဖိႏွိပ္ခံရသလဲ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ....။ (မမွတ္မိဘူးလား..။ သီဟတင္စိုးတို႔၊ ေနမ်ိဳးေအာင္တို႔ရဲ့ ဗီဒီယိုကားေတြ ငွားၾကည့္လိုက္ေလ.. ဟီ ဟီး.။) ကိုယ့္အမ်ိဳးသားရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ National Sovereignty မရွိမႈ(မေပးမႈ)ကကို အဆိုးရြားဆံုး ဖိႏွိပ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္..။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးဟာ မိမိတို႔ အေျခခ်ေနထိုင္ရာ ေဒသမွာ လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ႀကီးထြားတိုးတက္မႈ ရွိရပါမယ္..။ ဥႆာပဲခူးကေန ေအာက္ျပည္တလႊား ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ မြန္လူမ်ိဳးမ်ား နယ္စပ္အစြန္အဖ်ားဆီ ေမာင္းထုတ္ခံရျခင္း၊ ဗမာကလြဲလို႔ တျခားတိုင္းရင္းသားမ်ား အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲဆင္ေနရျခင္း(သူပုန္အေခၚခံရျခင္း) စတာေတြဟာ ျမန္မာျပည္ေထာင္စုထဲက တုိင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ အခြင့္အေရးကို ထင္ဟပ္ျပေနပါတယ္…။
ကိုလိုနီေခတ္ဦးမွာ နယ္ခ်ဲ႕ကို ေျပာက္က်ားနည္းနဲ႔ပဲ တြန္းလွန္ခဲ့တာပဲ..။ လက္နက္အင္အားမမွ်လို႔ ရွံဳးရတယ္.၊ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ သတၱိအရာမွာ သာလြန္တယ္ဆိုတာေတြလဲ အမ်ားႀကီး ဖတ္ခဲ့ရတယ္..။ ခုေခတ္ တိုင္းရင္းသားတပ္ေတြလဲ လက္နက္အင္အား မမွ်တဲ့ၾကားက ခ်ံဳခိို၊ ေျပာက္က်ားနည္းနဲ႔ပဲ တိုက္ပြဲ၀င္ေနရပါတယ္…။ ဒါကို ေျပာခ်င္ၾကေသးတယ္..။ “ပစ္ေျပး”ေတြ..၊ သတၱိရွိရင္ ေတ့ေတ့ဆိုင္ဆုိင္ခ်ိန္းပစ္ၾကပါလားတဲ့..။ တံတားေတြခ်ိဳးတယ္တဲ့..။ ဒုတိယကမၻာစစ္က တပ္ဖြဲ႔ေတြလဲ စစ္ရွံဳးလို႔၊ ဆုတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တံတားေတြ ခ်ိဳးခဲ့တာပဲေလ..။ ေခ်ာက္ကေရနံတြင္းေတြဆို အဂၤေတေလာင္းၿပီး ဖ်က္ဆီးခဲ့တာ အမ်ားႀကီးပဲ..။ ဒီလိုလုပ္ၾကတာဟာ စစ္ပြဲရဲ့ အနိ႒ာရံု၊ စစ္ပြဲရဲ့ နည္းဗ်ဴဟာတစ္ရပ္ ပါပဲ..။ ေကအိုင္ေအမို႔လို႔ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး..။ ေကအိုင္ေအတစ္ခုတည္း လုပ္တာလဲ မဟုတ္ဘူး..။ စစ္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ဒါေတြႀကံဳရတာ မဆန္းပါဘူး..။
အခုတိုင္းရင္းသားအားလံုးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲဆီ သြားေတာ့မွာမို႔.. ဒီလိုစစ္ပြဲေနာက္က ႏို္င္ငံေရးေနာက္ခံ၊ ျပႆနာဇစ္ျမစ္ကို ျမင္သေလာက္ ေျပာမိတာပါ..။
တကယ္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုတာဟာ Absolute Independence မေျပာနဲ႔..၊ Dominion status ေတာင္မဟုတ္ပါဘူး.။ Autonomy သာျဖစ္ ပါတယ္..။
အင္း….၊ အစေတာ့ ဆြဲထုတ္မိျပန္ၿပီ..။ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ဆက္ဖတ္ေပါ့ဗ်ာ..။
ဒီလိုမ်ိဳး၊ (ဘုရင္ခံၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးကလြဲလို႔) ဗမာျပည္အစိုးရကို ဗမာတိုင္းရင္းသားမ်ားက ဦးေဆာင္ခဲ့ေပမဲ့လည္း ကၽြန္ကေတာ့ ကၽြန္ပါပဲ..။ ေအာက္ေျခပိုင္းက အိုင္စီအက္စ္၊ ၿမိဳ႕အုပ္ၿမိဳ႕ပိုင္၊ ယစ္မ်ိဳးအရာရွိဆိုသူေတြမွာလဲ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား ပါ၀င္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကပါတယ္..။ ဒါေပမဲ့ တိုင္းတပါးကၽြန္အျဖစ္ပဲ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းထိုးထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္..။ ဘာေၾကာင့္ဆို မိမိတို႔နဲ႔ ဘာဆိုဘာမွ တူညီမႈမရွိတဲ့လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးက လက္နက္အားကိုနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ၿပီး ဂုတ္ေသြးစုတ္အျမတ္ထုတ္ေနခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္..။ ပညာတတ္ၿပီး လူရည္လည္တဲ့ (အထက္တြင္ေဖာ္ျပထားသူမ်ားအပါအ၀င္) ပုဂၢိဳလ္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ နင္းျပား အဆင့္ကရုန္းထြက္ၿပီး ၿဗိတိသွ်အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱယားမွာ အသံုးေတာ္ခံ၊ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာအႏွံ႔ ေျခဆန္႔ၿပီး ၿဗိတိသွ်ရဲ့ ေက်းေတာ္မ်ိဳး၊ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအျဖစ္ ခံယူခဲ့ၾကပါတယ္..။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မရွိဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာလိုပါဘူး..။ (ခုေခတ္စကား အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ လူမ်ိဳးစြဲ၊ ေဒသစြဲကင္းၿပီး၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္၊ အင္ပါယာစိတ္ဓာတ္ထားရွိၾကသူ၊ သေဘာထားက်ယ္ျပန္႔ၾကသူေတြေပါ့ေလ..။) အဆိုပါပုဂၢိဳလ္မ်ား (ဆာဘြဲ႔ရပုဂၢိဳလ္မ်ားအပါအ၀င္)ဟာ ဒီကေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး သမိုင္းမွာ၊ လူထုအျမင္မွာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိုင္း၊ ဆရာစံ၊ ကိုေအာင္ဆန္းတို႔နဲ႔ ယွဥ္ရင္ ဘယ္လိုအဆင့္အတန္းပဲ သတ္မွတ္ ခံထားရသလဲဆိုတာ က်ေနာ္ေျပာျပေနစရာ မလိုပါဘူး..။
ဒုတိယကမၻာစစ္မစခင္အခ်ိန္မွာ အိႏၵိယ-ဘားမား တြဲမလား၊ ခြဲမလားဆိုၿပီး Issue တက္ပါတယ္..။ ကုလားလဲ အင္ပါယာသား၊ ဗမာလဲ အင္ပါယာသားပဲ ဆိုၿပီး အျမင္က်ယ္တဲ့၊ ေသးသိမ္က်ဥ္းေျမာင္းေသာလူမ်ိဳးစြဲမရွိသူေတြက တြဲေရးဘက္က လွဳပ္ရွားၾကပါတယ္..။ ဘာလို႔ ျပည္နယ္ခြဲရမလဲ၊ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာထဲမွာ ေအးအတူ၊ ပူအမွ် ဥမကြဲ၊ သိုက္မပ်က္ စည္းစည္းလံုးလံုးေနၾကတာေပါ့..၊ ခိတၱိယအႏြယ္ဆိုတာလဲ အိႏၵိယကဆင္းသက္လာတာပဲလို႔ သေဘာထားၾကသလားပဲ..။ ခြဲေရး၊ တြဲေရးအျငင္းအခုန္တိုက္ပြဲႀကီးအၿပီး ၁၉၃၉မွာ အိႏၵိယကေန ဗမာျပည္နယ္ကို သီးျခားခြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္..။ ၉၁ ဌာန အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္နဲ႔ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္တာပါ..။ ဘယ္သူပဲ အုပ္ခ်ဳပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသားလူထုလက္ထဲ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ မရွိတဲ့အတြက္ သူ႔ကၽြန္ကေတာ့ သူ႕ကၽြန္ပါပဲ..။
ျမန္မာျပည္ကို လြတ္လပ္ေရးေပးေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္တဲ့ ဖဆပလရဲ့ ဘုရင့္အတိုင္ပင္ခံ ေကာင္စီကို ၿဗိတိသွ်က တိုက္တြန္းပါတယ္.၊ လံုး၀သီးျခားလြတ္လပ္ေရးမဟုတ္ဘဲ၊ ၿဗိတိသွ်ရဲ့ ဓနသဟာယ (Commonwealth of nations) ႏိုင္ငံအျဖစ္ပဲ လြတ္လပ္ေရးယူဖို႔ပါ..။ တစ္နည္းေျပာရရင္ Dominiom status ေပါ့ေလ..။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ဓနသဟာယႏိုင္ငံ (Commonwealth realms) ဆိုရင္ ၿဗိတိသွ်ဘုရင္/မကို (ဂုဏ္ထူးေဆာင္) ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ (Monarch) အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားရပါတယ္..။ ဒါေပမဲ့ ၿဗိတိသွ်က (ျပည္မအစိုးရလို႔ပဲ ဆိုပါေတာ့) အဆိုပါတိုင္းျပည္ရဲ့ ျပည္တြင္းေရးနဲ႔ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာကို ထိပါးခြင့္မရွိပါဘူး..။ အမွန္တကယ္အာဏာရွိတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႔အႀကီးအကဲကို ႏိုင္ငံသားေတြက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခြင့္ရွိပါတယ္..။ လူသိမ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံေတြထဲကေျပာရင္ ၾသစေတးလ်၊ နယူးဇီးလန္၊ ဂ်ေမကာနဲ႔ ကေနဒါတို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲဟာ ၿဗိတိသွ်ဘုရင္မႀကီး Elizabeth the second ျဖစ္ပါတယ္.။ ျမန္မာႏိုင္ငံကေတာ့ သီးျခားလံုး၀လြတ္လပ္ေရးယူလိုက္ၿပီး ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား ေစာ၀္ေရႊသိုက္ကို သမၼတ (ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ)၊ ဦးနုကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ (အာဏာရအစုိးရအႀကီးအကဲ) အျဖစ္ တင္ေျမွာက္ခဲ့ပါတယ္..။ (ၿဗိတိသွ်ဆို အသံေတာင္ မၾကားခ်င္၊ ကၽြန္အေငြ႔အသက္ရလြန္းလို႔ပါ..။)
တကယ္ေတာ့ ကိုလုိနီေခတ္ ဗမာျပည္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးဟာ လည္ရင္လည္သလို လုပ္လို႔ရတဲ့ အေျခအေနမွာပါ..။ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္မွာ အမႈထမ္းေပမဲ့ ဆရာသိပၸံေမာင္၀လို၊ မန္းတင္လို မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ထက္သန္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလဲ အမ်ား အျပားရွိပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၿပီး ၿဗိတိသွ်အစိုးရမွာ ၀န္ႀကီးေနရာ၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေနရာ လြယ္လြယ္ကူကူ ၀င္ယူႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးပါ..။ (အရမ္းမခက္ခဲဘူးလို႔ ဆုိလိုပါတယ္..။) ၿပီးေတာ့ အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ဗမာလူမ်ိဳး တစ္ေယာက္စ၊ ႏွစ္ေယာက္စ ၾကားညွပ္ပါတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး..။ (လက္ရွိအစိုရမွာ Non-burmese ေဒါက္တာစိုင္းေမာက္ခမ္းတစ္ေယာက္ပဲ ညွပ္ပါေနတာမ်ိဳး၊ ယခင္စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ စစ္တိုင္းမွဴးအားလံုး ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသာျဖစ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေဒသမွာ ဘုရင္တစ္ဆူလို စိုးစံခဲ့တာမ်ိဳး၊ တိုင္းရင္းသားပညာတတ္မ်ား အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ကိုယ္စားျပဳခြင့္ မရွိတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး…။) ဖက္ဆစ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဘုရင့္အင္ပါယာကို ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေတာင္ စစ္ၿပီးေခတ္ ဘုရင့္အတိုင္ပင္ခံေကာင္စီမွာ အတြင္း၀န္(ႏွင့္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး) ျဖစ္ခြင့္ရွိပါေသးတယ္..။ ခုေခတ္မွာလို ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ႏွိပ္ကြက္မႈ၊ ပိတ္ပင္မႈေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး..။ အင္ပါယာကိုေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့သူ အင္ပါယာရဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မပါရဘူးလို႔ မတားျမစ္ခဲ့ၾကပါဘူး..။ ဥပမာေျပာရရင္ ေကအိုင္အို ဒုဥကၠ႒ေဟာင္း ေဒါက္တာမနမ္တူးဂ်ာက ေကအိုင္အိုကထြက္ၿပီး Kachin State Progressive Party (KSPP) ေထာင္ဖို႔ ေလွ်ာက္ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာက ခြင့္မျပဳပါဘူး..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခ်ိန္မွာ မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကေန ႏွုတ္ထြက္ၿပီး ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္ပါတီ (ျပည္သူ႔စစ္တပ္ဖြဲ႔)ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တာ၀န္ယူထားၿပီ ျဖစ္သလို၊ ေဒါက္တာမနမ္တူးဂ်ာကလဲ ေကအိုင္အိုနဲ႔ ဘာမွာ မဆိုင္ေတာ့တဲ့သူပါ..။ (ေကအိုင္အိုကိုယ္တိုင္က ဖြဲ႔စည္းပံုေရးတဲ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံမွာ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ပါ..။ NLD လို boycott လုပ္ထားတဲ့ အဖြဲ႔မဟုတ္ပါဘူး..။)
စကားမစပ္ အတင္းတုတ္လိုက္ပါဦးမယ္..၊ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး အနားမယူခင္စပ္ၾကားေလးမွာ သူ႔လူေတြကို မွာခဲ့ပါသတဲ့..။ ကခ်င္ေတြ လူခြဲကစားလိမ့္မယ္..၊ မ်က္ေျခမပ်က္ေစနဲ႔ စသျဖင့္ေပါ့..။ အေပၚမွာေျပာထားသလို ေဒါက္တာတူးဂ်ာက ေကအိုင္အိုက ထြက္ၿပီး ၂၀၀၈ ဥပေဒေအာက္ ႏိုင္ငံေရးဘက္ကေန လူခြဲကစားမယ့္အေၾကာင္း သတိေပးခဲ့တာ..။ အခုၾကည့္လိုက္စမ္းပါဦး..၊ ဘယ္သူလူခြဲကစားသလဲဆိုတာ..။ ဦးသိန္းစိန္ သမၼတလုပ္ေစ..၊ ဦးေရႊမန္း လႊတ္ေတာ္ဘက္ကေန ခ်ဳပ္ထား..၊ ဦးေဌးဦး ပါတီဘက္မွာ ေျခကုတ္ယူ..၊ ဦေတဇ တိုးတိုးတိတ္တိတ္၊ ျမန္ျမန္မ်ားမ်ားေနာ္… ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့..။ သူ႔လူေဟာင္းေတြ အသြင္ေျပာင္းထားတာခ်ည္းပဲ.. ဟက္ ဟက္ ။ အတင္းေျပာတာပါ.. ႀကံဳလုိ႔..။
နဂိုအစ ျပန္ေကာက္ရရင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ဗမာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ထြက္ေပါက္အမ်ားႀကီး ရွိေနေပမဲ့ ကိုေအာင္ဆန္းနဲ႔ လူငယ္မ်ား အမ်ိဳးသားလႊတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားမႈအျဖစ္ ဗမာ့လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္(BIA) ကို ခဲရာခဲဆစ္ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ၿပီး လက္နက္စြဲကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကပါတယ္..။ ႏိုင္ငံေရးအရ ၀န္ႀကီး၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ဘုရင္ခံအဆင့္အထိ ျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့၊ (တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအက်ိဳးကို အၾကမ္းမဖက္ဘဲ သယ္ပိုးႏုိင္ေပမဲ့) ဘာေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္နည္းလမ္းကို စြဲကိုင္ခဲ့ၾကပါသလဲ..။ အေျဖကေတာ့ အေပၚမွာ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေျပာခဲ့တဲ့ Dominion Status ဆိုတာကို မလိုခ်င္ၾကလို႔ပါပဲ..။ Dominion ဓနသဟာယဆိုတာကို တိုင္းတပါးစြက္ဖက္မႈ၊ တုိင္းတပါးရဲ့ကြ်န္ ရုပ္ေသးအစိုးရလို႔ ျမင္တဲ့အတြက္ လံုး၀မလိုလားခဲ့ၾကပါဘူး..။ ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းအရ အလြန္ဆံုး ေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရး၊ ဓနသဟာယအဆင့္ပဲ ရႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္တဲ့အတြက္ အလံုးစံုလြတ္လပ္ေရးကို ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး လက္နက္စြဲကိုင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္.။ ၿဗိတိသွ်အစိုးရကို သူပုန္ထခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္..။
ဘာေၾကာင့္ အလံုးစံုလြတ္လပ္ေရးကိုမွ လိုလားၾကပါသလဲ..။ ၾသစေတးလ်၊ ကေနဒါလို အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြေတာင္ ၿဗိတိသွ်နဲ႔ စဥ္ဆက္မျပတ္ဆက္ဆံခ်င္ေပမဲ့ သခင္မ်ိဳးဒို႔ဗမာကေတာ့ ဗႏၶဳလကို ၿဗိတိသွ် စစ္ဗိုလ္အေလးျပဳတဲ့အေၾကာင္းပဲ တ၀ဲလည္လည္ေျပာၿပီး ဘယ္လုိေၾကာင့္ မ်က္ႏွာထားတင္းခဲ့ၾကပါသလဲ..။ အေၾကာင္းရွိပါတယ္....။ အဂၤလိပ္နဲ႔ ဗမာဟာ အဆင့္အတန္းတူတဲ့ လူမ်ိဳးေတြျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္ပါ..။ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူမွ အထက္စီးေနလို႔ မရသလို၊ ဘယ္သူ႔ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာမွ မေနခ်င္လို႔ပါ..။ ဘာမွ တူညီမႈ၊ သက္ဆိုင္မႈ မရွိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လို႔ပါပဲ..။ ထပ္ရွင္းရရင္ တူညီေသာ ရိုးရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာစကားနဲ႔ ထံုးတမ္းစဥ္လာကို မွ်ေ၀ကိုယ္စားျပဳသူေတြ မဟုတ္ၾကလို႔ပါပဲ..။
ကိုးရီးယားလို Monocultural society ေတာင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ႏွစ္ပိုင္းကြဲေနတာမို႔၊ မတူကြဲျပားတဲ့ လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ အပိုင္းပိုင္းကြဲထြက္သြားႏိုင္ပါတယ္.။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအရေတာ္လွန္မႈကို မေျပာဘဲ လူမ်ိဳးေရးအရ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားမႈကိုပဲ ေဇာင္းေပး ေျပာပါရေစ..။ လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးအနက္ တစ္မ်ိဳးကအုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္ၿပီး၊ က်န္တစ္မ်ိဳးက တူညီေသာကိုယ္စားျပဳခြင့္မရွိ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ခံသက္သက္သာ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္လာရပါတယ္..။ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားကိုယ္တိုင္လဲ တစ္ခ်ိန္က အုပ္ခ်ဳပ္သူအတန္းအစား လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကို အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး အျဖစ္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း မေမ့သင့္ပါဘူး..။
လြတ္လပ္ၿပီးေခတ္ ဗကပ၊ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ့ ABSDF တို႔ ေတာခို၊ ေတာ္လွန္တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးအရသာ ျဖစ္ပါတယ္..။ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲအသြင္ လံုး၀မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး..၊ ျဖစ္လဲ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..။ (အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကား ျပည္သူနဲ႔ အာဏာရွင္အၾကား အာဏာလုၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္..။) က်န္တိုင္းရင္းသားမ်ားသာ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အသက္၊ ေသြး၊ ေခၽြး မ်ားစြာ ရင္းႏွီးခဲ့ရပါတယ္..။ အေပၚမွာ ေျပာထားတဲ့အတုိင္း အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ တူညီေသာယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာကို ခြဲေ၀ကိုယ္စားျပဳျခင္း မရွိတဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားအၾကားမွာသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္..။ အဂၤလိပ္နဲ႔ ဗမာလိုေပါ့..။ အဂၤလိပ္၊ စေကာ့တိရွ္၊ ေ၀းလ္ တို႔လို ခပ္ဆင္ဆင္ေတြမဟုတ္ပါဘူး..။ (ဒါေတာင္ စေကာ့တလန္က လစ္ေတာ့မယ္..။)
အဂၤလိပ္ေတြဆီကေန ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းအရ မဟုတ္ဘဲ၊ စစ္ေရးအရပါ လက္နက္ကိုင္ၿပီး အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ ဗမာလူမ်ိဳးတို႔အေနနဲ႔ ယေန႔အခ်ိန္အခါမွာ တုိင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲေတြကို စာနာနားလည္ေပးသင့္ပါတယ္..။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ႏွစ္ ၆၀ လံုးလံုး အခ်ိန္ရခဲ့ၿပီးပါၿပီ..၊ တရားမွ်တစြာနဲ႔ တိုင္းရင္းသားတို႔ကို အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးစိတ္ဓာတ္ မျဖစ္ေပၚေအာင္ စည္းရံုးႏိုင္ခဲ့သင့္ပါတယ္..၊ “ဒီျပည္ေထာင္စုဟာ ငါတို႔တုိင္းရင္းသားအားလံုး တူညီစြာ ကိုယ္စာျပဳတဲ့၊ တန္းတူညီမွ်တဲ့၊ ဒို႔ေတြအားလံုးရဲ့ ျပည္ေထာင္စုျဖစ္တယ္”ရယ္လို႔ တူညီေသာကိုယ္စားျပဳမႈေပးခဲ့ရပါမယ္..။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ ၆၀ သာလြန္သြားတယ္..။ ျပည္ေထာင္စုအတြင္း အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ ကိုယ္စားျပဳမႈကေတာ့ ယုတ္ေလွ်ာ့ၿပီးရင္း ယုတ္ေလွ်ာ့ခဲ့ရပါတယ္…။ တူညီေသာကိုယ္စားျပဳမႈ အေရၿခံဳ၊ တုိင္းရင္းသားအားလံုးဟာ အတူတူပါပဲ.၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ပဲ ထားပါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘာလူမ်ိဳးလို႔ မသတ္မွတ္ဘဲ ျမန္မာလို႔သာ ခံယူပါဆိုၿပီး Myanmarization လုပ္တာပဲ ခံခဲ့ၾကရပါတယ္..။
က်ေနာ္ထပ္ေျပာပါ့မယ္..၊ ျမန္မာျပည္ေထာင္စုထဲက တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုးဟာ တူညီေသာယဥ္ေက်းမႈကို မွ်ေ၀ကိုယ္စားျပဳသူမ်ား (Races sharing the same culture and identity) မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီလို ျမန္မာလူမ်ိဳးလို႔ပဲ ခံယူပါဆိုတာ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျမန္မာျပည္ေထာင္စုသားအျဖစ္ေတာ့ ခံယူပါမယ္..၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးအျဖစ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ ခံယူမွာ မဟုတ္ပါဘူး..။ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာက ဗမာေတြကိုသာ ဆိုလုိမွန္းလဲ အသိသာႀကီးပါ..။ ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာေတြ အားလံုးက ဗမာတိုင္းရင္းသားေတြကိုသာ ကိုယ္စားျပဳေနတာပဲကို..။ ဒါကိုမွ တုိင္းရင္းသားအားလံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျမန္မာလို႔ပဲ ခံယူပါ၊ ဒို႔ေတြဟာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတည္း ျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူရင္ေတာ့ ရူးေနလို႔သာ ျဖစ္ပါမယ္..။
ျမန္မာ(ဗမာ)လူမ်ိဳးဟာ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ လူဦးေရအမ်ားဆံုး၊ အင္အားအႀကီးဆံုး၊ ပညာတတ္အမ်ားဆံုး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္ေထာင္စုရဲ့အမည္ကို ျမန္မာလို႔ မွည့္ေခၚတဲ့ကိစၥ ေစာဒကတက္စရာမရွိပါဘူး..။ က်န္တဲ့တိုင္းရင္းသားေတြကိုလဲ ျပည္မမွာ ပူးေပါင္းေနထိုင္တဲ့ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ကိုယ္ပိုင္အခ်ဳပ္အျခာရွိ အမ်ိဳးသားတိုင္းျပည္ေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးဖို႔ လိုပါမယ္..။ ကိုယ့္တစ္ျပည္နယ္တည္း သီးျခားရပ္တည္တာထက္ တျခားႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႔ ပူးေပါင္းမွ ပိုမိုအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမွာမို႔၊ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ျမန္မာ၊ ထိုင္း အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြအနက္ ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပူးေပါင္းလာတဲ့ အခ်ဳပ္အျခာရွိ အမ်ိဳးသားျပည္ေထာင္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးမွ ျဖစ္ပါမယ္..။ သမိုင္းအျဖစ္မွန္အရ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဆိုတာ အဲဒီကတိက၀တ္ကို သက္ေသထူတဲ့ ခိုင္လံုမႈအရွိဆံုး တြဲလက္ျဖစ္ပါတယ္..။ လက္ရွိအေျခအေနလို လက္နက္နဲ႔ က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ထားျခင္းဟာ နယ္ခ်ဲ႕ဖက္ဆစ္၀ါဒသာ ျဖစ္ပါတယ္..။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ Imperialism လို႔ေတာ့ မသံုးခ်င္ပါဘူး..။ ဒါေပမဲ့ သံုးပါမယ္..။ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေစခ်င္လို႔ပါ..။ ျမန္မာတပ္ဟာ ျပည္ေထာင္စုတပ္ျဖစ္တယ္၊ တုိင္းရင္းသားအားလံုး ပါ၀င္ေနတယ္..။ အစိုးရအဆက္ဆက္မွာလဲ သမၼတေစာ၀္ေရႊသိုက္ကစလို႔ ၀န္ထမ္းအထိ တိုင္းရင္းသားေတြ ရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကလို႔ပါ..။
British Imperialism မွာ ၿဗိတိသွ်ေတြပဲ ပါသလား..။ ဗမာျပည္ကိုသိမ္းေတာ့ အိႏၵိယက ကုလားတပ္မပါဘူးလား..။ ၿဗိတိသွ်ေတြ မက္ဆိုပိုေတးမီးယားကို စစ္ခ်ီေတာ့ ကခ်င္ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္းေတြ ပါသြားတယ္.။ ခုေခတ္ ျမန္မာတပ္မေတာ္မွာ ပါတဲ့ ကခ်င္အေရအတြက္ထက္ မ်ားပါတယ္..။ ဒါေပမဲ့ ၿဗိတိသွ်တပ္က ျပည္ေထာင္စုတပ္ျဖစ္သြားသလား..၊ မဟာမိတ္တပ္ ျဖစ္သြားသလား..။ ကိုလိုနီေခတ္ ဗမာျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားပဲ ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္..။ ပါတီအမ်ိဳးမ်ိဳးေထာင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခြင့္ရွိတယ္..။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၀န္ထမ္းေတြလဲ ဗမာေတြသာ ျဖစ္ခဲ့တယ္..။ ဒါေပမဲ့ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္သလား..။
အခုေခတ္ Burma Imperialism မွာလဲ တပ္မေတာ္ထဲမွာ တျခားတိုင္းရင္းသားေတြ ပါပါတယ္..။ ထားပါေတာ့ ဦးေစာေမာင္က ကခ်င္ပါတဲ့..။ ဒါနဲ႔ပဲ တပ္မေတာ္ႀကီးက တရာမွ်တေသာ၊ တိုင္းရင္းသားအားလံုးပါ၀င္ေသာ ျပည္ေထာင္စုတပ္ျဖစ္သြားသတဲ့လား..။ ျပည္နယ္ေတြမွာ သက္ဆိုင္ရာလူမ်ိဳး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ ရွိေနပါၿပီ..။ ဒါနဲ႔ပဲ အမ်ိဳးသားတန္းတူညီမွ်မႈ ရေလသတဲ့လား..။ တကယ္ေတာ့ Imperialism policy ေအာက္မွာကေတာ့ တိုင္းရင္းသားမ်ားက တိုင္းတပါးကၽြန္မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္..။ (မဟုတ္ဘူးလား..၊ မဟုတ္ေၾကာင္း သက္ေသျပၾကေလ..။)
တိုင္းရင္းသားျဖစ္လို႔ ဘာေတြဖိႏွိပ္ခံရသလဲ..။ ေျပာျပရံုသက္သက္ထက္စာရင္ ကို္ယ္တိုင္ခံစားၾကည့္ဖူးမွ စာနာႏို္င္ ပါတယ္..။ ကိုလုိနီေခတ္မွာ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား ဘယ္လိုဖိႏွိပ္ခံရသလဲ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ....။ (မမွတ္မိဘူးလား..။ သီဟတင္စိုးတို႔၊ ေနမ်ိဳးေအာင္တို႔ရဲ့ ဗီဒီယိုကားေတြ ငွားၾကည့္လိုက္ေလ.. ဟီ ဟီး.။) ကိုယ့္အမ်ိဳးသားရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ National Sovereignty မရွိမႈ(မေပးမႈ)ကကို အဆိုးရြားဆံုး ဖိႏွိပ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္..။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးဟာ မိမိတို႔ အေျခခ်ေနထိုင္ရာ ေဒသမွာ လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ႀကီးထြားတိုးတက္မႈ ရွိရပါမယ္..။ ဥႆာပဲခူးကေန ေအာက္ျပည္တလႊား ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ မြန္လူမ်ိဳးမ်ား နယ္စပ္အစြန္အဖ်ားဆီ ေမာင္းထုတ္ခံရျခင္း၊ ဗမာကလြဲလို႔ တျခားတိုင္းရင္းသားမ်ား အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲဆင္ေနရျခင္း(သူပုန္အေခၚခံရျခင္း) စတာေတြဟာ ျမန္မာျပည္ေထာင္စုထဲက တုိင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ အခြင့္အေရးကို ထင္ဟပ္ျပေနပါတယ္…။
ကိုလိုနီေခတ္ဦးမွာ နယ္ခ်ဲ႕ကို ေျပာက္က်ားနည္းနဲ႔ပဲ တြန္းလွန္ခဲ့တာပဲ..။ လက္နက္အင္အားမမွ်လို႔ ရွံဳးရတယ္.၊ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ သတၱိအရာမွာ သာလြန္တယ္ဆိုတာေတြလဲ အမ်ားႀကီး ဖတ္ခဲ့ရတယ္..။ ခုေခတ္ တိုင္းရင္းသားတပ္ေတြလဲ လက္နက္အင္အား မမွ်တဲ့ၾကားက ခ်ံဳခိို၊ ေျပာက္က်ားနည္းနဲ႔ပဲ တိုက္ပြဲ၀င္ေနရပါတယ္…။ ဒါကို ေျပာခ်င္ၾကေသးတယ္..။ “ပစ္ေျပး”ေတြ..၊ သတၱိရွိရင္ ေတ့ေတ့ဆိုင္ဆုိင္ခ်ိန္းပစ္ၾကပါလားတဲ့..။ တံတားေတြခ်ိဳးတယ္တဲ့..။ ဒုတိယကမၻာစစ္က တပ္ဖြဲ႔ေတြလဲ စစ္ရွံဳးလို႔၊ ဆုတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တံတားေတြ ခ်ိဳးခဲ့တာပဲေလ..။ ေခ်ာက္ကေရနံတြင္းေတြဆို အဂၤေတေလာင္းၿပီး ဖ်က္ဆီးခဲ့တာ အမ်ားႀကီးပဲ..။ ဒီလိုလုပ္ၾကတာဟာ စစ္ပြဲရဲ့ အနိ႒ာရံု၊ စစ္ပြဲရဲ့ နည္းဗ်ဴဟာတစ္ရပ္ ပါပဲ..။ ေကအိုင္ေအမို႔လို႔ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး..။ ေကအိုင္ေအတစ္ခုတည္း လုပ္တာလဲ မဟုတ္ဘူး..။ စစ္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ဒါေတြႀကံဳရတာ မဆန္းပါဘူး..။
အခုတိုင္းရင္းသားအားလံုးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲဆီ သြားေတာ့မွာမို႔.. ဒီလိုစစ္ပြဲေနာက္က ႏို္င္ငံေရးေနာက္ခံ၊ ျပႆနာဇစ္ျမစ္ကို ျမင္သေလာက္ ေျပာမိတာပါ..။
တကယ္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုတာဟာ Absolute Independence မေျပာနဲ႔..၊ Dominion status ေတာင္မဟုတ္ပါဘူး.။ Autonomy သာျဖစ္ ပါတယ္..။
“ေကာင္းပါၿပီ..၊ ျမန္မာက အမ်ိဳးသားတစ္ရပ္မဟုတ္ဘူး..။ ဒါဆို အမ်ိဳးသားတစ္ရပ္ျဖစ္ဖို႔ ဘယ္လို အမ်ိဳးသားေရး စရိုက္လကၡဏာေတြ တူညီရမလဲ..။ မင္းတို႔ကခ်င္ေတြလဲ အမ်ိဳးသားတစ္ရပ္ ဟုတ္လို႔လား..။ လူမ်ိဳး ၆ မ်ိဳးေတာင္ ရွိတာမဟုတ္လား..။ ကခ်င္ျပည္နယ္ကိုပဲ ေျခာက္ပိုင္းပိုင္းၿပီး National states ထပ္ခြဲထုတ္ေပးလိုက္ေလ..။”
အင္း….၊ အစေတာ့ ဆြဲထုတ္မိျပန္ၿပီ..။ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ဆက္ဖတ္ေပါ့ဗ်ာ..။
No comments:
Post a Comment
mr.kyaingtun@gmail.com