ေက်းဇူးခံ၊ ေက်းဇူးစား ျပႆနာ ႐ွင္းတမ္း
တ႐ုတ္က ျမန္မာျပည္ကို ငတ္တုန္းေကၽြးထားခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးေတြ ႐ွိတယ္ ဆုိတဲ့
စကားဗ်ာ တႏုံ႕ႏုံ႕ျဖစ္ရလြန္းလုိ႕၊ သမုိင္းနဲ႕ခ်ီၿပီး သံုးသပ္မိတယ္။
၁၉၆၂ မတုိင္မီတုန္းက က်ေနာ္တို႕တုိင္းျပည္ဟာ ဘာေၾကြးၿမီမွ မ႐ွိ႐ုံမက၊ ကမၻာ့ဘဏ္ထဲ အရန္ေရႊေတြ ေတာင္ ႐ွိခဲ့တယ္။
အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွမွာ အေကာင္းဆံုး တကၠသိုလ္၊ အေကာင္းဆံုးေဆး႐ုံ၊ နဲ႕ အခ်မ္းသာအၾကြယ္၀ဆံုး တုိင္းျပည္။
လြတ္လပ္ေရး ဆံုး႐ႈံးခဲ့သည္တိုင္ ထုိင္း ကိုေတာင္ ပို႕ကုန္တဘက္သတ္နဲ႕၊
ေရႊက်ီးႏိုင္လြန္၊ ဟံသာေအးႏိုင္လြန္၊ ၾကက္ဆင္ဖဲထီး၊ ပြင့္ေကာင္း ငပိငံျပာရည္တို႕ ႏိုင္ငံျခားပို႕ကုန္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရ။
ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုလည္း ဦးႏု ဟာ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွမွာ ၾသဇာ႐ွိတဲ့
ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္ခဲ့သလို(အင္ဒိုနီး႐ွားလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေတာင္
ေထာက္ပံ့ခဲ့တယ္)၊ ဦးသန္႕ဟာ ႏိုင္ငံတကာ က ေလးစားလြန္းရတဲ့ ကမၻာ့
ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္ခဲ့တယ္။
စကၤာပူ ထူေထာင္သူ လီကြမ္ယု က
ျမန္မာျပည္ကို စံျပဳခဲ့တယ္၊ ျမန္မာျပည္လို ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္လို႕
ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီကေန႕ စကၤာပူဟာ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာ္ျငား ဒီမုိကေရစီေရး နဲ႕
လူ႕တန္ဖုိး႐ွိမႈ၊ ႏိုင္ငံသား တဦးခ်င္း ထူးခၽြန္ထက္ျမက္မႈတုိ႕မွာ
အဲဒီေခတ္ျမန္မာျပည္ကို မမီေသးပါဘူး (ရဲရဲ ကိုေျပာရဲတယ္)။
ဒီလို
တုိင္းျပည္ကို ေခ်ာက္ထဲက်ဖို႕ လက္တလံုး အလုိ လို႕ အေၾကာင္းျပၿပီး
ကယ္တင္႐ွင္္္လုပ္ အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ဦးေန၀င္းနဲ႕ စစ္အုပ္စု တသိုက္ ရဲ႕
လက္ထဲမွာ တိုင္းျပည္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ခၽြတ္ၿခံဳက် ဆင္းရဲနိမ့္ပါးလုိက္တာ
၁၉၈၇ မွာ အဆင္းရဲဆံုးတုိင္းျပည္စာရင္း L.D.C ၀င္ခဲ့ရတယ္။
၁၉၈၈ မွာ ျပည္သူတရပ္လံုးက ေတာင္းဆို ဆႏၵျပၿပီး ေျပာင္းလဲေရး ကို
ဦးတည္ေနတဲ့ၾကားက စစ္တပ္ဟာ အာဏာသိမ္းၿပီး၊ လမ္းေဟာင္းကိုပဲ ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။
၈၈၈၈ မွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ စည္းကမ္းမဲ့မႈေတြ၊ အသိဉာဏ္နိမ့္ပါးမရင့္က်က္မႈ
ေတြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္အာဏာကို မလႊဲမေ႐ွာင္သာ ထိန္းသိမ္းခဲ့ရတာပါဆုိရင္
အလြန္ဆံုး စစ္တပ္အေနနဲ႕ ၾကားျဖတ္အစုိးရအသြင္ အာဏာကို
ထိန္းသိမ္းသင့္ တႏွစ္ေပါ့။
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပၿပီး ျပည္သူ႕ဆႏၵတခဲနက္သိရၿပိီးတဲ့အခ်ိန္မွာ
သူရဲေဘာေၾကာင္လွတဲ့ စစ္တပ္ဟာ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ၿပီး တုိင္းျပည္ ကို
ျပည္သူ႕ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႕အစိုးရ လက္ထဲအာဏာလႊဲေျပာင္းေပးဖို႕ ျငင္းဆန္
ခဲ့တယ္။
ဒီ ၂၃ ႏွစ္လံုးလံုး ျမန္မာျပည ္ရလုိက္တာေတြဟာ အစားထုိးမရတဲ့ ဆံုး႐ႈံးမႈေတြ တနင့္တသီးႀကီးပဲ။
သယံဇာတ ေတာေတာင္ေရေျမေတြ အမ်ားႀကီးပ်က္စီးခဲ့တယ္။
ကမၻာႏိုင္ငံအသီးသီးက ကန္႕ကြက္ေနတဲ့ၾကားက အာဏာကို ဆက္ကိုင္စြဲထားလိုမႈတခုထဲနဲ႕ တုိ္င္းျပည္ကုိ တ႐ုတ္ ဆီမွာ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း
ေရာင္းစားခဲ့တယ္။
လက္႐ွိတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဆဲ နဲ႕ အၿငိ္မ္းစား စစ္အုပ္စုဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ
တဦးခ်င္းစီ ရဲ႕ ပိုင္ဆုိင္မႈေတြကို ၈၈ မတုိင္မီ နဲ႕ ၈၈ ၿပီးမွ
ေသခ်ာစိစစ္ပါ။ ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားတဲ့ အလြဲသံုးစားမႈေတြ ႐ွိေနတယ္
ဆုိတာ သိသာျမင္သာပါလိမ့္မယ္။
ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈဟာ ဆင္သတ္အရပ္ေ၀
ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ သူတုိ႕ကုိယ္တုိင္ အလြဲသံုးစားမႈေတြ လုပ္ခဲ့႐ုံသာ မက၊
အဆင့္ဆင့္ ၀န္ထမ္းေတြ ကိုလည္း လာဘ္ေပး၊ လာဘ္ယူမႈကို ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။
စစ္အုပ္စုဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱ၊ စိတ္ဓါတ္ေတြကိုလည္း အႀကီး
အက်ယ္ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈကို တရား၀င္နီးပါးခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။
၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြဟာ နဂိုု ထက္ အမ်ားႀကီးပ်က္စီးခဲ့တယ္။ ပညာ႐ွင္ေတြ
ပညာတတ္ေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ခဲ့တယ္။
ဌာနတိုင္းမွာ ေနရာ၀င္ယူၿပီး တလြဲ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ အဆင့္တုိင္း စစ္ဗုိလ္ေဟာင္းေတြဟာ ကိုယ္ကိ်ဳးစီးပြား႐ွာခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးရလာဒ္ ဟာ ဒီေန႕ျမင္ေနရတဲ့ အဘက္ဘက္ က ပ်က္စီးယုိယြင္း
ေၾကြးၿမီတင္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ႀကီးပါ။
ဒါကို ကိုယ္အာဏာဆက္ ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႕ ေပးကမ္းေပါင္းသင္းခဲ့တဲ့
တ႐ုတ္ျပည္ကို ေက်းဇူး႐ွိတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေက်းဇူး႐ွင္မို႕ ခုလို သာသနိက
အေဆာက္အဦးေတြက အစ ဖ်က္ၿပီးေက်းဇူးျပန္ဆပ္ရမယ္ ဆုိတာ အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲမႈ
ကို လိုလားတဲ့ အစိုးရတရပ္က ၀န္ႀကီးတေယာက္ ရဲ႕ စကားလား။
မၾကာေသးမီ က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဦးပိုင္ကိစၥကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္က
႐ွင္းလင္းတင္ျပသြားတာကို ဖတ္တဲ့အခါမွာ သူတုိ႕ေတြရဲ႕ အဓိက ျပႆနာတရပ္ ကို
က်ေနာ့္အေနနဲ႕ ထင္းထင္းလင္းလင္း ျမင္မိတယ္။
အဲဒီျပႆနာက ဘာလဲ ဆုိေတာ့ သူတို႕ေတြဟာ အႀကီးအက်ယ္ အီလ်ဴး႐ွင္း illusion
ျဖစ္ေနတာပဲ။ ဦးေန၀င္းက အစျပဳၿပီး တပ္တြင္းမွာ မ်က္စိပိတ္၊ နားပိတ္
လိမ္ညာခဲ့တယ္။ သမိုင္းကို အတုအေယာင္ ႐ိုက္သြင္းခဲ့တယ္။
စစ္တပ္ဟာ တုိင္းျပည္ကို ေပးဆပ္ေနတယ္။ စစ္တပ္ဟာ တုိင္းျပည္ကို ကယ္တင္ေနတယ္။ စစ္တပ္မ႐ွိရင္ တုိင္းျပည္ႀကီးပ်က္စီးသြားလိမ့္မယ္၊
စစ္တပ္ မ႐ွိရင္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးၿပိဳကြဲလိမ့္မယ္ စသျဖင့္ မ်ိဳးစံုေအာင္ ႐ိုက္သြင္းခဲ့တယ္။
စစ္တပ္ထဲက ထိပ္တန္းအရာ႐ွိႀကီးေတြေရာ၊ ဟိုး အလယ္အလတ္၊ ေအာက္ေျခ အရာ႐ွိ၊
အရာခံေတြဟာ သူတို႕ရပ္တည္ခ်က္မွန္တယ္ လို႕ အီလ်ဴး႐ွင္းျဖစ္ေနၾကတယ္။
သိသိႀကီးနဲ႕ ဘူးခံကာကြယ္ေနၾကတဲ့သူေတြ ႐ွိသလို၊ တခ်ိဳ႕တကယ္ကို
႐ိုက္သြင္းဖ်က္ဆီးခံထားရလို႕ အမွန္ကို မျမင္ႏိုင္တဲ့သူေတြ
႐ွိေနတယ္ဆုိတာပါပဲ။
ဟိုတေလာက ဦးသိန္းစိန္ ရဲ႕ ၀တၳဳတို ဆုိတာကိုလည္းဖတ္ၾကည့္ပါ။
ႏိုင္ငံေရးအျမင္ကင္းမဲ့တာေတြကို ေတြ႕လိမ့္မယ္။
၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ေျပာသြားတာလည္း အဲဒါေတြပဲ။ ဗကပ ေတြ ရဲ႕ ရန္ေတြ
႐ွိတယ္။ ဒါေတြကို ကာကြယ္ဖို႕လုိတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ႀကီး ဘာျဖစ္တယ္။
ညာျဖစ္တယ္။ သူတုိ႕ မွာ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတဲ့ အျမင္ေလးနဲ႕
ေျဖ႐ွင္းဖုိ႕ လံုးလံုး မ႐ွိဘူး။
အရာရာ ကို သံသယစိတ္နဲ႕ ျပည္သူကို ရန္သူလုိ ဆက္ဆံတယ္။
ဒါေတြဟာ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ မ႐ွိလို႕ ျဖစ္ရတဲ့ ျပႆနာေတြခ်ည္းပါ။
ႏိုင္ငံေရး အျမင္ဆုိတာ ဘာလဲ လို႕ေမးရင္ အယူအဆအျမင္ကြဲလြဲတာကို
ရန္သူလို႕ ျမင္တာကိုက ႏိုင္ငံေရး အျမင္မဲ့တာပဲေပါ့။
ဗကပ ကို ႏိုင္ငံေရး အျမင္မတူတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြလုိ႕ မျမင္ဘူး။ ဒီေတာ့
ညႇိႏိႈင္းဖို႕ မစဥ္းစားဘူး။ အၿပိဳင္ လြတ္လပ္စြာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ကိုင္ခြင့္
ေပးဖို႕
သတၱိမ႐ွိဘူး။
တိုင္းရင္းသားေတြကိုလည္း သူပုန္ေတြ
ေသာင္းက်မ္းသူေတြ လို႕ သတ္မွတ္တယ္။ ေက်ာက္စိမ္းတုံးႀကီးတုန္းက
တဘက္ႏိုင္ငံကို ခုိးထုတ္ေရာင္းခ်မွာစိုးလို႕ ကာကြယ္ရတယ္ ဆုိၿပီး
စစ္တုိက္ခဲ့တယ္။
ကခ်င္ေတြဘက္က ဒါသူတို႕ေရေျမက ထြက္တဲ့ သယံဇာတ
သူတုိ႕ကာကြယ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ စိတ္ နဲ႕ တုိက္တယ္ ဆုိတဲ့ အျမင္ မဆလ တေခတ္လံုး
ဘယ္ျပည္သူမွ မျမင္ေအာင္ ဘရိမ္း၀ပ္႐ွ္ လုပ္ခဲ့တယ္။
သူတို႕ကိုယ္တုိင္လည္း အသက္ေတြ ၆၀ - ၇၀ တန္းသာ ႐ွိေနၾကတယ္။ တသက္လံုး တခါမွ ျမင္ဖူး၊ ေတြးဖူးၾကဟန္ မ႐ွိဘူး။
အဲဒီေက်ာက္စိမ္းတုံး ႀကီး ကုိ လုၿပီး တူးၿပီး သူတို႕ေကာ ဘာလုပ္လဲ ဆုိေတာ့ အဲဒီ တဘက္ႏုိင္ငံကိုပဲ ေရာင္းခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ရရင္ ဒီတုိင္းျပည္ႀကီး ဒီေလာက္ထိ ဆုိးရြားနိမ့္ပါး
ေၾကြးၿမီေတြ တင္ခဲ့တဲ့ အဓိက တာ၀န္႐ွိသူေတြဟာ သူတုိ႕ကုိယ္တုိင္ပဲ။
ဒါကို ခုထိ ၀န္မခံရဲေသးဘူး။
ဒါကို ခုထိ ရင္မဆိုင္ရဲေသးဘူး။
ဒါကို ခုထိ ဖုံးကြယ္ထားတုန္းပဲ။
အဲဒီ ေၾကြးၿမီေတြကိုု ျပည္သူေတြရဲ႕ ေခါင္းေပၚတင္ထား႐ုံသာမက သူတို႕ဟာ
ဒီမုိကေရစီ ကို ထူေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ တုိင္းျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသမားေတြ
အေနနဲ႕ ကိန္းႀကီးခန္းႀကီး လုပ္ေနၾကေသးတယ္။
တုိင္းျပည္တျပည္ က စစ္တပ္ တတပ္ရဲ႕ အခန္းက႑၊ အထူးသျဖင့္ တိတိက်က် ေျပာရရင္
ဒီမုိကေရစီ တုိင္းျပည္တျပည္က စစ္တပ္ တတပ္ရဲ႕ အခန္းက႑ ကို သေဘာေပါက္
လက္ခံမယ့္၊ သတၱိ႐ွိ႐ွိ ျပဳျပင္မယ့္ စစ္တပ္ထဲ
က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို႕
႐ိုးေျဖာင့္၊ သတၱိ႐ွိမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ထြက္လာမွသာ ျမန္မာျပည္
ဒီမုိကေရစီ လမ္းေၾကာင္းကို အျမန္ဆံုး ေရာက္ဖို႕
႐ွိေတာ့တယ္ လို႕ ျမင္မိပါေတာ့တယ္။
ေလာေလာဆယ္ ေက်းဇူးခံေက်းဇူးစား ျပႆနာကို ေခ်ပေျပာလိုတာကေတာ့
ဒီအေၾကြးေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြေၾကာင့္ တင္ရတဲ့၊ ျမန္မာျပည္သူေတြ ရဲ႕
အေၾကြးေတြ မဟုတ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕ ဖန္တီး ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့
ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕အေၾကြးေတြပါ။
တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ရင္
တိုင္းတပါးသားဆီမွာ ကၽြန္ဆက္ခံခုိင္းေနတာ၊ ေရာင္းစားေနတာေတြ သတၱိ႐ွိ႐ွိ
ရပ္တန္းက ရပ္ပါေတာ့လို႕ပဲ ေျပာပါရေစ။
ခ်ိဳတူးေဇာ္
တ႐ုတ္က ျမန္မာျပည္ကို ငတ္တုန္းေကၽြးထားခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးေတြ ႐ွိတယ္ ဆုိတဲ့ စကားဗ်ာ တႏုံ႕ႏုံ႕ျဖစ္ရလြန္းလုိ႕၊ သမုိင္းနဲ႕ခ်ီၿပီး သံုးသပ္မိတယ္။
၁၉၆၂ မတုိင္မီတုန္းက က်ေနာ္တို႕တုိင္းျပည္ဟာ ဘာေၾကြးၿမီမွ မ႐ွိ႐ုံမက၊ ကမၻာ့ဘဏ္ထဲ အရန္ေရႊေတြ ေတာင္ ႐ွိခဲ့တယ္။
အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွမွာ အေကာင္းဆံုး တကၠသိုလ္၊ အေကာင္းဆံုးေဆး႐ုံ၊ နဲ႕ အခ်မ္းသာအၾကြယ္၀ဆံုး တုိင္းျပည္။
လြတ္လပ္ေရး ဆံုး႐ႈံးခဲ့သည္တိုင္ ထုိင္း ကိုေတာင္ ပို႕ကုန္တဘက္သတ္နဲ႕၊
ေရႊက်ီးႏိုင္လြန္၊ ဟံသာေအးႏိုင္လြန္၊ ၾကက္ဆင္ဖဲထီး၊ ပြင့္ေကာင္း ငပိငံျပာရည္တို႕ ႏိုင္ငံျခားပို႕ကုန္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရ။
ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုလည္း ဦးႏု ဟာ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွမွာ ၾသဇာ႐ွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္ခဲ့သလို(အင္ဒိုနီး႐ွားလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေတာင္ ေထာက္ပံ့ခဲ့တယ္)၊ ဦးသန္႕ဟာ ႏိုင္ငံတကာ က ေလးစားလြန္းရတဲ့ ကမၻာ့ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္ခဲ့တယ္။
စကၤာပူ ထူေထာင္သူ လီကြမ္ယု က ျမန္မာျပည္ကို စံျပဳခဲ့တယ္၊ ျမန္မာျပည္လို ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္လို႕ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီကေန႕ စကၤာပူဟာ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာ္ျငား ဒီမုိကေရစီေရး နဲ႕ လူ႕တန္ဖုိး႐ွိမႈ၊ ႏိုင္ငံသား တဦးခ်င္း ထူးခၽြန္ထက္ျမက္မႈတုိ႕မွာ အဲဒီေခတ္ျမန္မာျပည္ကို မမီေသးပါဘူး (ရဲရဲ ကိုေျပာရဲတယ္)။
ဒီလို တုိင္းျပည္ကို ေခ်ာက္ထဲက်ဖို႕ လက္တလံုး အလုိ လို႕ အေၾကာင္းျပၿပီး ကယ္တင္႐ွင္္္လုပ္ အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ဦးေန၀င္းနဲ႕ စစ္အုပ္စု တသိုက္ ရဲ႕
လက္ထဲမွာ တိုင္းျပည္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ခၽြတ္ၿခံဳက် ဆင္းရဲနိမ့္ပါးလုိက္တာ
၁၉၈၇ မွာ အဆင္းရဲဆံုးတုိင္းျပည္စာရင္း L.D.C ၀င္ခဲ့ရတယ္။
၁၉၈၈ မွာ ျပည္သူတရပ္လံုးက ေတာင္းဆို ဆႏၵျပၿပီး ေျပာင္းလဲေရး ကို ဦးတည္ေနတဲ့ၾကားက စစ္တပ္ဟာ အာဏာသိမ္းၿပီး၊ လမ္းေဟာင္းကိုပဲ ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။
၈၈၈၈ မွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ စည္းကမ္းမဲ့မႈေတြ၊ အသိဉာဏ္နိမ့္ပါးမရင့္က်က္မႈ
ေတြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္အာဏာကို မလႊဲမေ႐ွာင္သာ ထိန္းသိမ္းခဲ့ရတာပါဆုိရင္
အလြန္ဆံုး စစ္တပ္အေနနဲ႕ ၾကားျဖတ္အစုိးရအသြင္ အာဏာကို
ထိန္းသိမ္းသင့္ တႏွစ္ေပါ့။
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပၿပီး ျပည္သူ႕ဆႏၵတခဲနက္သိရၿပိီးတဲ့အခ်ိန္မွာ
သူရဲေဘာေၾကာင္လွတဲ့ စစ္တပ္ဟာ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ၿပီး တုိင္းျပည္ ကို ျပည္သူ႕ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႕အစိုးရ လက္ထဲအာဏာလႊဲေျပာင္းေပးဖို႕ ျငင္းဆန္
ခဲ့တယ္။
ဒီ ၂၃ ႏွစ္လံုးလံုး ျမန္မာျပည ္ရလုိက္တာေတြဟာ အစားထုိးမရတဲ့ ဆံုး႐ႈံးမႈေတြ တနင့္တသီးႀကီးပဲ။
သယံဇာတ ေတာေတာင္ေရေျမေတြ အမ်ားႀကီးပ်က္စီးခဲ့တယ္။
ကမၻာႏိုင္ငံအသီးသီးက ကန္႕ကြက္ေနတဲ့ၾကားက အာဏာကို ဆက္ကိုင္စြဲထားလိုမႈတခုထဲနဲ႕ တုိ္င္းျပည္ကုိ တ႐ုတ္ ဆီမွာ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း
ေရာင္းစားခဲ့တယ္။
လက္႐ွိတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဆဲ နဲ႕ အၿငိ္မ္းစား စစ္အုပ္စုဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ တဦးခ်င္းစီ ရဲ႕ ပိုင္ဆုိင္မႈေတြကို ၈၈ မတုိင္မီ နဲ႕ ၈၈ ၿပီးမွ ေသခ်ာစိစစ္ပါ။ ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားတဲ့ အလြဲသံုးစားမႈေတြ ႐ွိေနတယ္
ဆုိတာ သိသာျမင္သာပါလိမ့္မယ္။
ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈဟာ ဆင္သတ္အရပ္ေ၀ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ သူတုိ႕ကုိယ္တုိင္ အလြဲသံုးစားမႈေတြ လုပ္ခဲ့႐ုံသာ မက၊ အဆင့္ဆင့္ ၀န္ထမ္းေတြ ကိုလည္း လာဘ္ေပး၊ လာဘ္ယူမႈကို ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။
စစ္အုပ္စုဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱ၊ စိတ္ဓါတ္ေတြကိုလည္း အႀကီး
အက်ယ္ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈကို တရား၀င္နီးပါးခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြဟာ နဂိုု ထက္ အမ်ားႀကီးပ်က္စီးခဲ့တယ္။ ပညာ႐ွင္ေတြ ပညာတတ္ေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ခဲ့တယ္။
ဌာနတိုင္းမွာ ေနရာ၀င္ယူၿပီး တလြဲ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ အဆင့္တုိင္း စစ္ဗုိလ္ေဟာင္းေတြဟာ ကိုယ္ကိ်ဳးစီးပြား႐ွာခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးရလာဒ္ ဟာ ဒီေန႕ျမင္ေနရတဲ့ အဘက္ဘက္ က ပ်က္စီးယုိယြင္း
ေၾကြးၿမီတင္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ႀကီးပါ။
ဒါကို ကိုယ္အာဏာဆက္ ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႕ ေပးကမ္းေပါင္းသင္းခဲ့တဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ကို ေက်းဇူး႐ွိတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေက်းဇူး႐ွင္မို႕ ခုလို သာသနိက အေဆာက္အဦးေတြက အစ ဖ်က္ၿပီးေက်းဇူးျပန္ဆပ္ရမယ္ ဆုိတာ အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲမႈ ကို လိုလားတဲ့ အစိုးရတရပ္က ၀န္ႀကီးတေယာက္ ရဲ႕ စကားလား။
မၾကာေသးမီ က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဦးပိုင္ကိစၥကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္က
႐ွင္းလင္းတင္ျပသြားတာကို ဖတ္တဲ့အခါမွာ သူတုိ႕ေတြရဲ႕ အဓိက ျပႆနာတရပ္ ကို
က်ေနာ့္အေနနဲ႕ ထင္းထင္းလင္းလင္း ျမင္မိတယ္။
အဲဒီျပႆနာက ဘာလဲ ဆုိေတာ့ သူတို႕ေတြဟာ အႀကီးအက်ယ္ အီလ်ဴး႐ွင္း illusion ျဖစ္ေနတာပဲ။ ဦးေန၀င္းက အစျပဳၿပီး တပ္တြင္းမွာ မ်က္စိပိတ္၊ နားပိတ္ လိမ္ညာခဲ့တယ္။ သမိုင္းကို အတုအေယာင္ ႐ိုက္သြင္းခဲ့တယ္။
စစ္တပ္ဟာ တုိင္းျပည္ကို ေပးဆပ္ေနတယ္။ စစ္တပ္ဟာ တုိင္းျပည္ကို ကယ္တင္ေနတယ္။ စစ္တပ္မ႐ွိရင္ တုိင္းျပည္ႀကီးပ်က္စီးသြားလိမ့္မယ္၊
စစ္တပ္ မ႐ွိရင္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးၿပိဳကြဲလိမ့္မယ္ စသျဖင့္ မ်ိဳးစံုေအာင္ ႐ိုက္သြင္းခဲ့တယ္။
စစ္တပ္ထဲက ထိပ္တန္းအရာ႐ွိႀကီးေတြေရာ၊ ဟိုး အလယ္အလတ္၊ ေအာက္ေျခ အရာ႐ွိ၊ အရာခံေတြဟာ သူတို႕ရပ္တည္ခ်က္မွန္တယ္ လို႕ အီလ်ဴး႐ွင္းျဖစ္ေနၾကတယ္။
သိသိႀကီးနဲ႕ ဘူးခံကာကြယ္ေနၾကတဲ့သူေတြ ႐ွိသလို၊ တခ်ိဳ႕တကယ္ကို ႐ိုက္သြင္းဖ်က္ဆီးခံထားရလို႕ အမွန္ကို မျမင္ႏိုင္တဲ့သူေတြ ႐ွိေနတယ္ဆုိတာပါပဲ။
ဟိုတေလာက ဦးသိန္းစိန္ ရဲ႕ ၀တၳဳတို ဆုိတာကိုလည္းဖတ္ၾကည့္ပါ။
ႏိုင္ငံေရးအျမင္ကင္းမဲ့တာေတြကို ေတြ႕လိမ့္မယ္။
၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ေျပာသြားတာလည္း အဲဒါေတြပဲ။ ဗကပ ေတြ ရဲ႕ ရန္ေတြ ႐ွိတယ္။ ဒါေတြကို ကာကြယ္ဖို႕လုိတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ႀကီး ဘာျဖစ္တယ္။ ညာျဖစ္တယ္။ သူတုိ႕ မွာ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတဲ့ အျမင္ေလးနဲ႕
ေျဖ႐ွင္းဖုိ႕ လံုးလံုး မ႐ွိဘူး။
အရာရာ ကို သံသယစိတ္နဲ႕ ျပည္သူကို ရန္သူလုိ ဆက္ဆံတယ္။
ဒါေတြဟာ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ မ႐ွိလို႕ ျဖစ္ရတဲ့ ျပႆနာေတြခ်ည္းပါ။
ႏိုင္ငံေရး အျမင္ဆုိတာ ဘာလဲ လို႕ေမးရင္ အယူအဆအျမင္ကြဲလြဲတာကို
ရန္သူလို႕ ျမင္တာကိုက ႏိုင္ငံေရး အျမင္မဲ့တာပဲေပါ့။
ဗကပ ကို ႏိုင္ငံေရး အျမင္မတူတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြလုိ႕ မျမင္ဘူး။ ဒီေတာ့ ညႇိႏိႈင္းဖို႕ မစဥ္းစားဘူး။ အၿပိဳင္ လြတ္လပ္စြာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ကိုင္ခြင့္ ေပးဖို႕
သတၱိမ႐ွိဘူး။
တိုင္းရင္းသားေတြကိုလည္း သူပုန္ေတြ ေသာင္းက်မ္းသူေတြ လို႕ သတ္မွတ္တယ္။ ေက်ာက္စိမ္းတုံးႀကီးတုန္းက တဘက္ႏိုင္ငံကို ခုိးထုတ္ေရာင္းခ်မွာစိုးလို႕ ကာကြယ္ရတယ္ ဆုိၿပီး စစ္တုိက္ခဲ့တယ္။
ကခ်င္ေတြဘက္က ဒါသူတို႕ေရေျမက ထြက္တဲ့ သယံဇာတ သူတုိ႕ကာကြယ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ စိတ္ နဲ႕ တုိက္တယ္ ဆုိတဲ့ အျမင္ မဆလ တေခတ္လံုး ဘယ္ျပည္သူမွ မျမင္ေအာင္ ဘရိမ္း၀ပ္႐ွ္ လုပ္ခဲ့တယ္။
သူတို႕ကိုယ္တုိင္လည္း အသက္ေတြ ၆၀ - ၇၀ တန္းသာ ႐ွိေနၾကတယ္။ တသက္လံုး တခါမွ ျမင္ဖူး၊ ေတြးဖူးၾကဟန္ မ႐ွိဘူး။
အဲဒီေက်ာက္စိမ္းတုံး ႀကီး ကုိ လုၿပီး တူးၿပီး သူတို႕ေကာ ဘာလုပ္လဲ ဆုိေတာ့ အဲဒီ တဘက္ႏုိင္ငံကိုပဲ ေရာင္းခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ရရင္ ဒီတုိင္းျပည္ႀကီး ဒီေလာက္ထိ ဆုိးရြားနိမ့္ပါး
ေၾကြးၿမီေတြ တင္ခဲ့တဲ့ အဓိက တာ၀န္႐ွိသူေတြဟာ သူတုိ႕ကုိယ္တုိင္ပဲ။
ဒါကို ခုထိ ၀န္မခံရဲေသးဘူး။
ဒါကို ခုထိ ရင္မဆိုင္ရဲေသးဘူး။
ဒါကို ခုထိ ဖုံးကြယ္ထားတုန္းပဲ။
အဲဒီ ေၾကြးၿမီေတြကိုု ျပည္သူေတြရဲ႕ ေခါင္းေပၚတင္ထား႐ုံသာမက သူတို႕ဟာ
ဒီမုိကေရစီ ကို ထူေထာင္ေပးခဲ့တဲ့ တုိင္းျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသမားေတြ
အေနနဲ႕ ကိန္းႀကီးခန္းႀကီး လုပ္ေနၾကေသးတယ္။
တုိင္းျပည္တျပည္ က စစ္တပ္ တတပ္ရဲ႕ အခန္းက႑၊ အထူးသျဖင့္ တိတိက်က် ေျပာရရင္ ဒီမုိကေရစီ တုိင္းျပည္တျပည္က စစ္တပ္ တတပ္ရဲ႕ အခန္းက႑ ကို သေဘာေပါက္ လက္ခံမယ့္၊ သတၱိ႐ွိ႐ွိ ျပဳျပင္မယ့္ စစ္တပ္ထဲ
က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို႕ ႐ိုးေျဖာင့္၊ သတၱိ႐ွိမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ထြက္လာမွသာ ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီ လမ္းေၾကာင္းကို အျမန္ဆံုး ေရာက္ဖို႕
႐ွိေတာ့တယ္ လို႕ ျမင္မိပါေတာ့တယ္။
ေလာေလာဆယ္ ေက်းဇူးခံေက်းဇူးစား ျပႆနာကို ေခ်ပေျပာလိုတာကေတာ့
ဒီအေၾကြးေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြေၾကာင့္ တင္ရတဲ့၊ ျမန္မာျပည္သူေတြ ရဲ႕ အေၾကြးေတြ မဟုတ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕ ဖန္တီး ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕အေၾကြးေတြပါ။
တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ တိုင္းတပါးသားဆီမွာ ကၽြန္ဆက္ခံခုိင္းေနတာ၊ ေရာင္းစားေနတာေတြ သတၱိ႐ွိ႐ွိ ရပ္တန္းက ရပ္ပါေတာ့လို႕ပဲ ေျပာပါရေစ။
ခ်ိဳတူးေဇာ္
No comments:
Post a Comment
mr.kyaingtun@gmail.com