ႏုိက္ကလပ္မွ ျမတ္ဗုဒၶ (၁-၂) အရွင္ဧသက
by Ye Min Tun on Wednesday, October 17, 2012 at 8:11pm ·
က်ေနာ္ကို ဘုန္းဘုန္းကေပးပို႔လို႔ ၂၀၁၀ တုန္းက က်ေနာ္ဘေလာက္မွာ တင္ထားေပးပါတယ္။ အခု FaceBook ေပၚမွာ စိတ္၀င္စားၾကတာေတြ႕လို႔ အကုန္ဖတ္ရေအာင္ ျပန္တင္ေပးလိုက္တယ္။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ ေလာ့စ္ အိမ္ဂ်လိစ္ၿမဳိ႕ရဲ ႔စားေသာက္ဆုိင္ႀကီးတစ္ဆုိင္မွာ ျမန္မာအလုပ္သမားေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဆူရွီလိပ္ရင္း ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ တတြတ္တြတ္ရြတ္ေနရွာတယ္။
သူ႔ဘ၀သူ႔အခက္အခဲ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ ဘုရားသာ အားကုိးရာရွိ ေတာ့တယ္လုိ႔ သူယုံ ၾကည္ထားလုိ႔ပါ။ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ဆုိတာ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာဖုိ႔ သူေ႒းျဖစ္ဖုိ႔ ဘ၀ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔အတူ လက္တြဲၿပီး သာယာတဲ့ ဘ၀ခရီးေလွ်ာက္ လွမ္းႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိတဲ့ လူငယ္တုိ႔သဘာ၀ ရွိတတ္တဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြေတာ ့မဟုတ္ပါဘူး၊ လူငယ္နဲ႔ မလုိက္ကိုယ့္ အေျခအေနနဲ႔ မတတ္ႏုိ္င္တဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တစ္ခု သူ႔မွာရွိေနလုိ႔ပါ။ သူ႔ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ဆုိတာ ၂၀၁၀ခု၊ ၾသဂုတ္လက စတင္ခဲ့တာပါ။
သူအလုပ္လုပ္တဲ့ စားေသာက္ဆုိင္ ကလူသုံးရာေက်ာ္ စားႏုိင္တဲ့ဆုိင္ႀကီးပါ။
အာရွအစားအစာ မ်ဳိးစုံရႏုိင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္စာျဖစ္တဲ့ ဆူရွီဌာနမွာ ရန္မ်ဳိးေအာင္က ဆူရွီလိပ္ရသူပါ။
ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ တေန႔ေတာ့အလုပ္က အျပန္ ေရမုိးခ်ဳိးၿပီး အနားယူေနခ်ိန္မွာ ႏုိက္ကလပ္သြားခ်င္
တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာခဲ့တယ္။ အေသာက္အစား အေပ်ာ္အပါးလဲ ၀ါသနာ ပါသူမဟုတ ္ေတာ႔လုိ ့သြားခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ မျဖစ္ခဲ့တာလည္း ႀကာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီေန ့ေတာ့ ဘာေႀကာင့္လုိ႔ရယ္မသိ သြားခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျပင္းျပင္းျပျပ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။
မေတာ္ပါဘူးဆုိၿပီး
တီဗြီၾကည့္လုိက္ ပုတီးစိတ္လုိက္နဲ႔ေျဖ ေဖ်ာက္ဖုိ႔ႀကဳိးစား ခဲ့တယ္။မရဘူး၊
မသြားရ မေနႏုိင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနတယ္။ ကဲ ဒီေလာက္ေတာင္ရွိရင္သြား
မယ္ဆုိၿပီး ဘယ္သူမွ မေခၚဘယ္သူမွ မတုိက္တြန္းပဲ သြားခ်င္လွတဲ့ဆႏၵကုိ
ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ထြက္ခဲ့ေတာ့တယ္။ႏုိက္ကလပ္ဆုိလုိ ့ အျခားဆုိင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ဆုိင္ပါ။ေန႔ခင္းမွာ စားေသာက္ဆုိင္ လုပ္ၿပီး ည၁၀-နာရီေက်ာ္မွ ၂-နာရီအထိ ႏုိက္ကလပ္အျဖစ္ ဖန္တီးျပင္ဆင္လုိက္တာပါ။ ဆုိင္ထဲေရာက္သြားရင္ပဲ “ဘုရား-- ဘုရား--”လုိ႔ ေရရြတ္တမ္းတမိၿပီး တအံ့တၾသ ေငးေမာၾကည့္ေနမိတယ္။ တဘက္နံရံမွာရွိေနတဲ့ (၁၀)ေပခန္႔ရွိတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ႀကီးကုိ သူအလုပ္လုပ္တုိင္းျမင္ေနက်ပါ။
ဆုိင္မွာ အလွအပ အျဖစ္ထားတယ္လုိ႔ပဲ သူနားလည္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းမ်ဳိး ျမင္ရလိမ့္မယ္လုိ႔ သူမေမွ်ာ္ လင့္ခဲ့ဘူး။ ခုေတာ့ ဘုရားခမ်ာဗယုတ္သုတ္ခနဲ ့ လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးေနတဲ့ ကာမေမွာင္ေတာထဲမွာ သီတင္းသုံး ေတာ္မူေနရရွာတယ္။
လူငယ္ လူရြယ္ (၁၀၀)ခန္႕တုိ႔က ရုပ္ပြားေတာ္ ႀကီး၀န္းက်င္မွာ ဖုိမအစုံစုံ ယစ္မူးအဟုန္ျဖင့္အစြမ္း ကုန္ ျမဴးတြန္႕ေနၾကတယ္။ဘုရားရဲ႕ေရွ႕တည့္တည့္ (၁၀)ေပခန္႔အကြာမွ ခုံေပၚမွာေတာ့ လက္တစ္၀ါးခန္႔ အ၀တ္ေလးမ်ားဖုံးအုပ္ထားတဲ့ ညဥ့္ငွက္မေလးမ်ားက သူတုိ ့ကုိိယ္အလွ သူ႔တုိအကေတြနဲ ့ ကာမေမွာင္ကုိ ေမွာင္သည္ထက္ေမွာင္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနျပန္တယ္၊၊
ဘုရားေနာက္ေၾကာနံရံမွ ထြက္လာတဲ့မွိတ္ခ်ီဖြင့္ခ်ီေရာင္ စုံမီးဆလုိက္မ်ားက ဘုရားဦးေခါင္းေတာ္ေဘး၀န္းက်င္ ကုိျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ညဥ့္ငွက္မေလးမ်ားရဲ႕ကုိယ္အလွကုိ ျမင္သာေအာင္ထုိးျပေနျပန္တယ္ေလ။ဘုရားက ေရာင္ျခည္ေတာ္ျဖင့္ထုိးျပေနသလုိ စီမံထားေလသလားေတာ့မသိ။
ဆင္းတုကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက“ငါဘုရား အဇပါလေညာင္ပင္ေအာက္ သီတင္းသုံးစဥ္က မာရ္နတ္ရဲ႕သၼီးမ်ား ျဖစ္တဲ့ တဏွာ၊ရတီ၊ရာဂါ တုိ႔ညီမသုံးေယာက္က ငါဘုရားကုိလာျဖားေယာင္းဖူးတာ တစ္ခါပဲရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီအျဖဴမ ေလးေတြကညတုိင္းလာျဖားေယာင္းေနပါလား ”လုိ႔ ေတြးထင္ေတာ္မူေလမလားမသိ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ေတာ့ ဘုရားႀကီးအတြက္ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ေမာင္မယ္အစုံမ်ားကုိ တုိးေ၀ွ႔ၿပီး ဘုရားအနီးခ်ဥ္းကပ္သြားခဲ့တယ္။
အလား--လား-- ပုိဆုိး ပါလား။ စကပ္ေလးတုိနန္႔နန့္နဲ႔မိန္းကေလးက ဘုရားခုံေပၚထုိင္ၿပီး ဘုရားေပါင္ေတာ္ကုိ သူ႔ေပါင္ နဲ႔ထိထုိင္ကာ စတုိင္က်က်နဲ႔အရက္ခြက္ကုိကုိင္လုိ႔၊တစ္ခ်ဳိ႕က ဘုရားေျခေတာ္ လက္ေတာ္ေတြေပၚမွာ အရက္ခြက္ေတြတင္ထား ျပန္တယ္။ ဒီထက္ဆုိးတာကမိန္းကေလးက ဘုရားကုိေက်ာမီေနၿပီးသူ႔တြဲဖက္ ေကာင္ေလးက ဘုရားေပၚလက္ ေထာက္ကာ ပူးကပ္ပြတ္သပ္လုိ႔ ရစ္မူးေနျပန္တယ္။
ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနပုံမ်ားကုိၾကည့္ၿပီး ေဒါသေတြေခ်ာင္းေခ်ာင္း ထြက္မိတယ္ ၊ျဖစ္ႏုိ္င္ရင္၀ါးရင္းဒုတ္နဲ႔ အားလုံးကုိ ေမာင္းထုတ္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္။ မျပဳ၀ံ့ပါေပ၊“ခါက်ဥ္ေကာင္မာန္ႀကီး ေပမဲ့ ေတာင္ႀကီးကုိတဲ့ၿဖဳိမယ့္ႀကံ ခါးကမသန္”ဆုိသလုိ သာမန္အလုပ္သၼားေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္ဘာတတ္ႏုိင္ပါမည္နည္း။
ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးကုိ ၾကည့္ၿပီးႀကိတ္ မနုိ္င္ခဲမရ ၿဖစ္ေနရတယ္၊ လႈပ္လႈပ္ရြရြ တြန္႔လိမ္ပြတ္သပ္ ေနတဲ့ျမင္ကြင္း၊ ျမဴးၾကြဆူညံေနတဲ့ ဂီတသံ၊ ေထာင္းေထာင္း မႊန္ေနတဲ့အရက္နံံ႔၊ မ်က္ႏွာ ေတာ္တည့္တည့္မွာတစ္ကုိယ္ လုံးနီးပါးေပၚေနတဲ့ ကေျခသည္မေလးေတြရဲ႕ တုန္ကာလုပ္ကာ ျမဴဆြယ္ျပေနတဲ့အက၊ ဒီ၀န္းက်င္မွာေနရရွာတဲ့ ဘုရားရုပ္ပြား ေတာ္ႀကီးခမ်ာ ဆင္းရဲရွာမွာပဲေနာ္လုိ႕ သူ႕အေတြး သူ႕အျမင္ နဲ႔ ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးကုိ သိပ္သနားေနမိတယ္။ ဘုရားဆုိတာ သနားစရာ မဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔ရင္ထဲမွာ ေတာ့ တကယ္သနား ေနမိတယ္။ ဘုရားနဲ႔ ဒီ၀န္းက်င္က လုံး၀ဆန္႔က်င္ ေနတယ္ေလ။ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ရဲ ့မ်က္ႏွာေတာ္ကုိစုိက္ၾကည့္မိ ရာက သူ႔ရင္ထဲမွာ “ဒါယကာေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္၊ ငါဘုရားကုိ တစ္ျခားေနရာကုိ ပင့္ႏုိင္ရင္ ပင့္စမ္းပါကြာ” လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူေနသလုိ ခံစားမိျပန္တယ္။ျဖစ္ႏုိင္တယ္၊ ဒီေန႔ည ဒီေနရာကုိ ေရာက္လာရျခင္းမွာ သာမန္ေရာက္ လာျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္၊ လာခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြ ျပင္းျပလြန္းလုိ႔ အေရာက္လာခဲ့ရတာ။
ဘုရားေစာင့္နတ္ေတြ ကမ်ား ဒီျမင္ကြင္းကုိ ေခၚျပေလသလား မသိ။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစအေျခအေန အရပ္ရပ္ကုိ သူသိလုိက္ရၿပီ။ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာ အတြက္လူတုိင္းမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ တာ၀န္ ရွိသူဟာ တာ၀န္ကုိသိရမယ္။ သိသည့္အတုိင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ ရန္မ်ဳိး ေအာင္ဟာ လူငယ္ေပမဲ့ စိတ္ထားေသး ငယ္သူေတာ့မဟုတ္။ တာ၀န္ရွိလာရင္ ေဆာင္ရြက္ရန္အဆင္သင့္၊ သာသနာအတြက္ဆုိရင္ ပုိလုိ႔ပင္ ႀကဳိးစားခ်င္သူ။ ဒီကာမေမွာင္အတြင္းက ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ ႀကီးကုိ ပင့္ထုတ္ ရမယ့္တာ၀န္ဟာငါ့တာ၀န္လုိ႔ ဦးထိပ္မွာတင္ကာခံယူ လုိက္ေတာ့တယ္။ “ဘုရားရုပ္ပြား ေတာ္ႀကီးကုိ ငါရေအာင္ပင့္မယ္”လုိ႔ု သံဒိ႒ာန္ခ် ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ သူရဲ့ အဓိပတိစြမ္းအားရွိတဲ့ ဆႏၵအလင္းေရာင္္ဟာ ဒီ၀န္းက်င္ ကာမေမွာင္ ကုိေက်ာ္လြန္ကာ ေတာက္ပခဲ့ေပၿပီ၊၊
ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ေနာက္ေန႔မွာေစာေစာအလုပ္ဆင္းျဖစ္တယ္၊၊
ဆူရွီဘားမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ဆုိင္ရွင္ သူေ႒းအလာကုိ ေစာင့္ေနတယ္။သူေ႒းေရာက္လာၿပီးခဏမွာ ဘုရားအတြက္ဆႏၵျပင္းျပေနတဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ သူေ႒းရုံးခန္းထဲသုိ႔၀င္ခဲ့ရာ မေခၚပဲနဲ႕ေရာက္လာတဲ့ အလုပ္သၼားကုိ သူေ႒းက ခပ္စိမ္းစိမ္းေမာ့ၾကည့္ တယ္။ “သူေ႒းကုိ ေျပာစရာရွိလုိ႔ပါ”။ “ေအး-ေျပာ”။ “ဒီဆုိင္ထဲက ဗုဒၶပုံေတာ္ႀကီးကုိ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေရာင္းပါ၊ ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ကြ်န္ေတာ္လုပ္ခမယူပဲ တႏွစ္လုပ္ေပးပါ့မယ္”။
ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ သူ့ႀကံ စည္ထားတဲ့အတုိင္း ေဟာေဟာဒုိင္းဒုိင္းေျပာခ်လုိက္တယ္။
သူေ႒းက ဒီေကာင္ မတန္မရာ ဘာေတြလာေျပာေန တာလဲဆုိတဲ့သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ေလွာင္ၿပဳံးၿပဳံးလုိက္ၿပီး ဦးေခါင္းကုိ ျငင္သာစြာရမ္းျပလုိက္ေတာ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ေခါင္းငုိက္ ဆုိက္ျဖင့္ အခန္းထဲကထြက္ခဲ့ရရွာေတာ့တယ္။ ေျပာဆုိမာန္မဲ မလႊတ္လုိက္သည္ကုိပင္ ေက်းဇူးတင္ရမလုိ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ အေလွ်ာ့မေပးစိတ္ဓါတ္မက်ခဲ့၊ ဆုိင္မန္ေနဂ်ာအမ်ဳိးသၼီးထံခ်ဥ္းကပ္ၿပီး သူေ႒းကုိကူညီ ေျပာေပးပါရန္ အသနားခံခဲ့တယ္။ မန္ေနဂ်ာကလဲမျဖစ္ ႏုိင္ေၾကာင္း ႏွစ္သိမ့္စကားသာေျပာတယ္။ရင္းႏွီးေနလို ့ မန္ေနဂ်ာကုိေတာ့ အခြင့္သင့္တုိင္း အကူအညီေတာင္း ျဖစ္တယ္။
ဘာမွေတာ့ အေၾကာင္းမထူးခဲ့။တေန႔ေတာ့ မန္ေနဂ်ာကုိေျပာမိတယ္ “ ဒီဗုဒၶရုပ္ပုံေတာ္က ငါတုိ႔ ့ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ အထြတ္အျမတ္ကုိးကြယ္တဲ့ဗုဒၶ၊ နင္တုိ႔ ကုိးကြယ္တဲ့ ဘုရားကုိ အခုလုိမရုိမေသ မဖြယ္ မရာေတြ ျပဳလုပ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရင္ နင္တုိ႕ႀကဳိက္ပါ့ မလား။ ငါတုိ႔ဗုဒၶကုိ ဒီလုိျပဳလုပ္ ေနတာကုိျမင္ရေတာ့ ငါသိပ္စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။” လို ့မေအာင့္ပဲခံစားမိတဲ့ အတိုင္းေျပာခ်လုိက္မိတယ္။ သူတုိ႔အားလုံးက ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ၾကဘူးေလ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ စကားေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာ ငုိင္ၿပီး ေတြေ၀သြားတယ္။ သူေျပာတာ အမွန္တရားပဲလုိ႔ ယူဆသြားပုံရတယ္။ အသိတရားရွိသူတုိင္း အမွန္တရားကုိ လကၡံၾကမည္သာ…။ ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာလုိက္ရလုိ႔ ရန္မ်ဳိးေအာင္ရင္ထဲမွာ အနည္းငယ္ေပါ့သြားတယ္။ သူေ႒းကုိလဲေျပာျပလိမ့္ မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိရင္း ေက်နပ္ေနမိတယ္။
ရန္မ်ဳိးေအာင္မွာ သူေ႒းက မခန္႔ပါပဲ အလုပ္တစ္ခုတုိးခဲ့ၿပီ္၊ အလုပ္ကုိေစာေစာလာၿပီး ညကျမဴတူးေပ်ာ္ပါး ေသာက္စားၾကရင္း ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးေပၚမွာ တင္ထားခဲ့တဲ့အရက္ခြက္ေတြ၊ ေပက်န္ေနတဲ့အရက္စက္ေတြ၊ ဘုရား၀န္းက်င္မွာ စြန္႔ပစ္သြားႀကတဲ့အရက္ခြက္ေတြကုိ သုတ္သင္ရွင္းလင္းတယ္။ ၿပီးရင္ သရဏဂုံသုံးပါးနဲ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါးကုိ အေခါက္ေခါက္အခါခါရြတ္ဆုိၿပီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့တယ္၊ ဘုရားႀကီးကိုပင့္ႏုိင္ရပါလုိ ၏လို ့လည္းအႀကိမ္ႀကိမ္ဆုေတာင္းမိတယ္။ ဒါသည္ပင္ သူ႔ရဲ႕ေန႔စဥ္အလုပ္၊ ေန႔စဥ္ကုသုိလ္ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ေလၿပီ…။
ဒီလုိနဲ႔ ရက္ေတြ လေတြေျပာင္းခဲ့ေပမဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေတာ့ ဘာမွအေကာင္ အထည္ ေပၚမလာေသး။ “ဆႏၵ၀ေတာ ကိ ံနာမကိစၥံ န သိဇၥ်တိ” (ျပင္းထန္ေသာဆႏၵရွိသူသည္ ဘယ္ကိစၥမဆုိ မၿပီးသည္ မည္သည္မရွိ)ဆုိသည့္အတုိင္း ဘုရားပင့္လုိတဲ့ဆႏၵက ပုိလုိ ့ပုိလုိ ့ပင္ တုိးလာမိတယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ သူေ႒းရုံးခန္း ထဲသုိ႔ ၀င္ခဲ့မိျပန္တယ္။ “သူေ႒းကုိ ေဒၚလာ ေျခာက္ေထာင္လဲေပးပါ့မယ္၊ ေျခာက္လလဲ လုပ္အားခမယူပဲ အလုပ္လုပ္ေပးပါ့မယ္၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဗုဒၶပုံေတာ္ႀကီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေရာင္းေပးပါ”၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္က ဒီတခါေတာ့ ပုံစံတစ္မ်ဳိးျပင္ၿပီးေတာင္း ဆုိလုိက္တယ္္။ သူေ႒းရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ ပထမအခါလုိမဟုတ္ေတာ့လုိ ့ရန္မ်ဳိးေအာင္အားတက္မိ တယ္္။မန္ေနဂ်ာက လဲ ေျပာထားလိမ့္မယ္လုိ ့သူထင္ျမင္မိတယ္။ “မင္း ဒီေလာက္ေတာင္လုိခ်င္ေနရင္ ဒီေနရာမွာ အစားထားဖုိ႔ နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္ရွာေပးပါ”။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ သိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္၊ “ဟုတ္ကဲ့၊ ကြ်န္ေတာ္ ရွာေပးပါ့မယ္”လို႕ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ကတိေပးလုိက္တယ္။ အလုပ္အားရက္တုိင္း ရန္မ်ဳိးေအာင္ နဂါးရွာပုံေတာ္ဖြင့္ေလၿပီ။ သူငယ္ခ်င္း ကုိမုိး၀င္းတုိ႔ဇနီးေမာင္ႏွံကလည္းကူညီရွာေပးတယ္။ ေလာ့စ္ အိမ္ဂ် လိစ္မွာရွိတဲ့ ဆုိင္ေပါင္းစုံကုိ အႏွံ႔ေရာက္ခဲ့့ၿပီ။ အသိမိတ္ေဆြမ်ားကုိလည္း ဖုံးဆက္စုံစမး္တယ္။
စာေရးသူထံ ကုိလည္းဖုံးဆက္ခဲ့တယ္ “ဆရာေတာ္ နဂါးရုပ္ႀကီးႀကီး ဘယ္မွာရႏုိင္မလဲဘုရား။” “တရုုပ္ဆုိင္ေတြမွာ ရွိမွာေပါ့ကြာ”လို႔ လြယ္လြယ္ပဲ ေျဖလုိက္တယ္။ အက်ဳိးအေၾကာင္းလည္း မေမးလုိက္မိပါ။ နဂါးရွာရင္းေငြေျခာက္ေထာင္အတြက္လည္းရွာရေသး၊ တကယ္ေတာ့သူ႔မွာမရွိ၊ သိမ္းထားတာေလးေတြ တြက္ခ်က္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သုံးေထာင္သာရွိၿပီး သုံးေထာင္လုိေသးတယ္။ ဘုရားပင့္ဖုိ႔ သယ္ယူ စရိတ္ကလည္း တစ္ေထာင္ေလာက္ကုန္လိမ့္မယ္။ ေလးေထာင္ပင္လုိေသး၊ ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့။ ေခါင္းကုတ္လုိ႔ႀကံေသာ္လည္းအႀကံ က မထြက္။ ေခ်းးဖုိ႔ငွါးဖုိ႔ဆုိတာလဲမလြယ္ကူလွ။ ရွိတဲ့ပစၥည္းၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ ဆြဲႀကဳိးတစ္ကံုးနဲ ့ေမာ္ေတာ္ကားသာ ရွိရဲ ႔။ ကားကလဲ အလုပ္သြားဖုိ႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ျပန္။ ႀကံရာမရနုိင္ခဲ့၊ မိမိငွါးရမ္းေနတဲ့ ၁၀-ေပ ၁၅-ေပအခန္းေလး ထဲမွာ ေငြေလးမ်ား ေတြ႕လုိေတြ႕ျငား လွန္ေလွာေမႊေႏွာက္ ရွာမိျပန္တယ္။ ဗလာနတၳိ ဘာတစ္ခုမွ မရွိပါေပ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဇြဲမေလွ်ာ့ ဆႏၵမပ်က္၊ ဘုရားအတြက္ ဘ၀ကုိပင္ ေပးဆပ္္ခ်င္ေပးဆပ္ရပါေစ၊ ငါျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လုိ ့ဆုံးျဖတ္ထားၿပီး ျဖစ္ရာ ကားကုိေရာင္းမယ္၊ အိမ္နဲ ့အလုပ္က ေလးမုိင္ပဲေ၀းတာ၊ လမ္း ေလွ်ာက္သြားမယ္။ ဘုရားအတြက္ပဲ ဒီေလာက္ေတာ့ ဒုကၡခံရမွာေပါ့။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ကုိယ့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိယ္ သိပ္ေက်နပ္မိတယ္၊ ပီတိျဖစ္ မိတယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲ အိပ္သြန္္ဖာေမွာက္ ဒါနေျမာက္ေအာင္ လွဴဒါန္း တဲ့ ေစတနာဟာ အလြန္အက်ဳိးႀကီးတယ္လုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာကထဲက ၾကားခဲ့ဖူး နာခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အက်ဳိးကုိသူမေမွ်ာ္၊ကာမေမွာင္အတြင္း က ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး ပင့္ထုတ္ႏုိင္ဘုိ႔သာ အဓိကေမွ်ာ္မွန္းခ်က္။ အလုပ္အားရက္မွာ နဂါးရွာထြက္ရင္း ကားအေဟာင္းေရာင္း၀ယ္ တဲ့ ဆုိင္ေတြကုိ သူ႔ကားေစ်းႏႈန္းစုံစမ္းတယ္။ ေရႊဆုိင္မွာ သူ႔အေမေပး ထားတဲ့ အျမတ္တႏုိး ဆြဲႀကဳိးကုိလဲ ေစ်းစုံစမ္းလုိက္တယ္၊ ႏွစ္ခုေပါင္း လုိက္ေတာ့ ေလးေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ရမယ္ေလ။ ဟုတ္ၿပီ၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္သိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ၊ ဘာမွပူစရာမလုိေတာ့။ ဟန္က်လုိက္ပုံက နဂါးကုိလဲ ေတြ႔လုိက္ျပန္ေသး၊ ၇-ေပခန္႔ရွိတဲ့နဂါးႀကီး ေတာင္ပံႀကီးနဲ႔ လွမွလွ၊ သူေ႒းေတာ့ သိပ္ သေဘာက်လိမ့္မည္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ေပ်ာ္မဆံုးေတာ့၊ သူငယ္ခ်င္းကုိ မုိး၀င္းကုိ ပုခုံးကုိလက္သီးနဲ႔ထုိးၿပီး“ေအာင္ၿပီကြ” လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္္မိတယ္။
ေနာက္ရက္ အလုပ္ဆင္းေတာ့ ၀တၱရားမပ်က္ ဘုရားႀကီးကုိ သန္႔ရွင္းပူေဇာ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕လက္ေတာ္ကုိ လက္ႏွစ္ ဖက္နဲ႔ တင္းက်ပ္စြာကုိင္ကာ “အရွင္ဘုရားကုိ ပင့္ႏုိင္ေတာ့မည္ဘုရား”လုိ႔ အားပါးတရေလွ်ာက္ ထားလုိက္မိတယ္။ သူေ႒းလာေတာ့ သူေ႒းရုံးခန္းထဲကုိ ေအာင္လံကုိင္သြားသူလုိ ရႊင္လန္းတက္ၾကြစြာ ၀င္ခဲ့ျပန္တယ္။တတိယအႀကိမ္ ၀င္ခဲ့ျခင္းေပါ့။ “ ရန္- မင္းနဂါးေတြ႔ၿပီလား။” “ဟုတ္ကဲ့၊ ေတြ႔ခဲ့ၿပီ၊နဂါးႀကီးက သိပ္လွတာပဲဗ်ာ။” “မင္း နဂါးက ဘယ္ႏွစ္ ေပေလာက္ရွိလဲ။” “၇-ေပရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။” “ငယ္တယ္ကြာ၊ ငါက ၁၀ ေပအထက္နဂါးပဲလုိခ်င္တယ္”။ရန္မ်ဳိးေအာင္ ရဲ႕ေအာင္လံကုိ အခ်ဳိးခံလုိက္ရၿပီ။ ေခါင္းငုိက္ဆုိက္ျဖင့္ထြက္ခဲ့ရျပန္ၿပီ။ခဲေလသမွ် သဲေရက်ၿပီထင့္…။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဆူရွီဘားမွာထုိင္ကာ ငုိင္ေနမိတယ္၊ဘာလုပ္ရမလဲလုိ ့စဥ္းစားေနမိတယ္။ဆုိင္ေပါင္းစုံေရာက္ ခဲ့ၿပီးျဖစ္လို ့၁၀-ေပေလာက္ႀကီးတဲ့နဂါး မရွိဘူးဆုိတာလဲ သူသိထားၿပီးျဖစ္သား။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ၿပီးေလၿပီ.. ။ ဒါေပမဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အရွဳံးမေပးခ်င္ ဆက္လက္ႀကဳိးစားခ်င္တယ္။လမ္းစလဲမျမင္။ အဖန္ဖန္အထပ္ထပ္ ရွာႀကံ စဥ္္းစားဆင္ခ်င္မိျပန္တယ္။ ေခါင္းထဲမွာ ဉာဏ္အလင္းေရာင္ေပၚလာတယ္ “ဟုတ္ၿပီ - ဘုရားမွ တစ္ပါး အားကုိးရာ မရွိဘူး၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိ ရြတ္ပြားၿပီး သစၥာဆုိမယ္”လို႔ ့ မ်က္စိလယ္ လမ္းေပ်ာက္ေနသူ လမ္းမွန္ေတြ႔သလုိ အရမ္းအားတက္သြားတယ္၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ဆုိရင္း ဆူရွီလိပ္ ေလေတာ့တယ္။
--------------------------------------------------------------------------
ရန္မ်ဳိးေအာင္တစ္ေယာက္ ဂုဏ္ေတာ္ေပါက္ေလမလား၊ လူေပါက္ေနသူလုိ႔ ထင္ၾကေလမလား မသိ၊ တခ်ိန္လုံးဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိသာရြတ္ေနေတာ့တယ္။ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ ကားေမာင္းရင္းလဲ ဂုဏ္ေတာ္ရြတ္၊ ေစ်းသြား ေစ်း၀ယ္ျပန္ရင္လဲ ဂုဏ္ေတာ္ရြတ္၊ ခ်က္ရင္းျပဳတ္ရင္း အိမ္မွာေနရင္းလဲ ဂုဏ္ေတာ္ရြတ၊္ တစ္ခါတရံ အာေခါင္ေတြေျခာက္ၿပီး လွ်ာပင္ပူလာတဲ့ အထိျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒီအထဲ အလုပ္ကလဲ ပူလာေပၿပီ၊ သူ႔ဆူရွီဘားတြင္ အလုပ္သၼားသုံးေယာက္လုပ္ေနရာမွ အျခားႏွစ္ေယာက္ ကို စီးပြားေရးမေကာင္းဟုဆုိကာ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ျဖဳတ္ပစ္လုိက္ရာ၊ သုံးေယာက္တာ၀န္ကုိ တစ္ေယာက္တည္း လုပ္ေနရေတာ့တယ္။ မၿပီးေသးဘူးလား၊ ၾကာလွခ်ည့္လားလို႕လဲ မၾကာမၾကာ အေအာ္ခံရ၊အဆူခံရျပန္တယ္။ ရန္မ်ဳိး ေအာင္စိတ္ညစ္လာၿပီ၊ အလုပ္က ႏွစ္ဆေလာက္ပုိပင္ပမ္း၊ ေဟာက္လုိက္ ဆူလိုက္တာကလဲ ေန႔စဥ္လုိျဖစ္ေနေတာ့ အလုပ္ထြက္ေတာ့မယ္လုိ႕စိတ္ကူးမိတယ္၊ မျဖစ္ေသးပါ၊ ဘုရားႀကီးကုိထားခဲ့လုိ႔ မျဖစ္ေသးပါ၊ ဘုရားႀကီးကုိ တစ္ပါ တည္းပင့္ႏုိင္မွ ငါထြက္ေတာ့ မယ္လုိ ့စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်ကာ ပင္ပမ္္းသမွ်၊ ဆူသမွ်ေတြကို သည္းခံၿပီး ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို သာအဖန္ဖန္ရြတ္ပြားေနေတာ့တယ္။ တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့္ ေအာက္တုိဘာလ ေနာက္ပုိင္းသုိ႔ ပင္ေရာက္ခဲ့ေပၿပီ။ ဘုရားႀကီး၀န္းက်င္မွာ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါး ကေနၾကဆဲ၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္လည္း ဘာရန္မွ မေအာင္ႏုိင္ရွာ ဂုဏ္္ေတာ္သာ ရြတ္ေနဆဲပင္။ တေန႔တြင္ သူေ႒းရဲ ့ဖခင္ အဖုိးႀကီး ဆုိင္ကုိေရာက္ လာတယ္၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အလုပ္လုပ္ေနရာမွထြက္လာၿပီး အဖုိးႀကီးကုိ ရုိရုိေသေသ ျပင္ဆင္ေကၽြးေမြး ျပဳစုတယ္။ အဖုိးႀကီးကုိ ေမတၱာပုိ ့တယ္၊ အဖိုးႀကီး မျပန္မခ်င္း စူးစူး စုိက္စုိက္ပုိ႔ေနမိတယ္။ ဂုဏ္ေတာ္အစြမ္း ေမတၱာပန္းတို႔က အခ်ည္းအႏွီးမျဖစ္ပါေပ။ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ရဲ ့အားအေကာင္းဆုံးလက္နက္မ်ားပင္မဟုတ္ပါလား။လက္နက္ေကာင္း ေတြရွိပါလွ်က္ မသုံးတတ္လွ်င္ ေအာင္ပြဲဆင္ႏုိ္င္မည္ မဟုတ္ေပ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ကေတာ့ သူပုိင္လက္ႏွက္မ်ားျဖင့္ ဒလပ္စပ္ ပစ္ခတ္ေနေပၿပီ။ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္မွာရန္မ်ဳိးေအာင္ရဲ႕ေမြးေန႔ေရာက္လာတယ္္၊ ႏုိ၀ဘၤာလ ၂ ရက္ေန႔ေပါ့၊ ဆုိင္ကုိေစာေစာ လာၿပီး ျပဳလုပ္ေနၾကျဖစ္တဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ႀကီးကုိ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တယ္။ပါလာတဲ့ ပန္းစည္းကုိ ေမြးေန႔ကုသုိလ္ အျဖစ္ ဘုရားရဲ႕လက္ေတာ္ထဲကပ္လွဴၿပီး ၀တ္ျပဳ ဂုဏ္ေတာ္ပြား ဆုေတာင္းပါ တယ္၊ ဆုေတာင္းရေပမဲ႔ အားသိပ္မရွိ လွပါဘူး၊ သူ႔ခံစားခ်က္အတုိင္း ဘုရားႀကီးကုိ သနားစိတ္ေတြျဖစ္ေနမိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဆင္းတုေတာ္ႀကီးရဲ ့မ်က္ႏွာေတာ္ မွာ ခါတုိင္းေန႔ထက္ ၾကည္လင္ေတာက္ပေနတယ္လုိ ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ထင္ေနမိတယ္.. ။ ဘုရား၀တ္ျပဳၿပီးအလုပ္လုပ္ေနစဥ္ သူေ႒းေခၚတယ္ဆုိလို ့ရန္မ်ဳိးေအာင္ လန္႔သြားတယ္္။ငါ့မ်ားအလုပ္ျဖဳတ္ေတာ့ မွာလားဆုိတဲ့အေတြးက ပဌမဆုံး၀င္လာခဲ့တယ္္၊ ျဖစ္နုိ္င္တယ္၊ သူတုိ႔ဆုိင္မွာ စီ္းပြားေရးအရ အဓိကထားတဲ့ဘုရားရုပ္ ပြားေတာ္ႀကီးကုိ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ထုတ္ယူဖုိ႔ႀကဳိးစားခဲ့ၿပီ။ ဘာသာေရးျပႆနာမ်ားျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ဖန္တီးသူလုိ႔လဲ ထင္ျမင္ႏုိင္တယ္္။ ဓါတ္ပုံရုိက္ခြင့္မရွိတဲ့ ႏုိက္ကလပ္အခ်ိန္မွာလဲ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဓါတ္ပုံေတြခုိးရုိက္ခဲ့ၿပီ။ သူရည္ရြယ္တာ က ဘုရားႀကီးကုိ ငါပင့္လုိ႔မရႏုိင္ခဲ့ရင္ ဓါတ္ပုံေတြျပၿပီးအကူအညီေတာင္းမယ္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ရုိက္ေနတာပါ။ ဒါကုိ အေစာင့္ေတြျမင္ၿပီး သူေ႒းအား တုိင္ေကာင္းတုိင္ေပလိမ့္မယ္္။ သူတုိ႔အျမင္ေတာ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာအျပစ္ရွိသူ တေယာက္ပါ။ ဒီဆုိင္မွာ မရွိသင့္သူတစ္ေယာက္ပါ။ ဒါကုိ ရန္မ်ဳိးေအာင္အသိ၊ သိလုိ႔လည္း မာဖီးယားလုိအင္အားႀကီးတဲ့ သူေတြမုိ႔ ငါ့ကုိရန္ျပဳေလမလားဆုိၿပီး သတိႀကီးစြာနဲ႔ေနခဲ့ရတယ္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္္နုိင္တယ္္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ ထားၿပီးသား.. ။ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ ့သူေ႒းရုံးခန္္းထဲ၀င္ခဲ့ရျပန္တယ္။ ဒါစတုတၳအႀကိမ္ပါ၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူေတာင္းဆုိ ဖုိ႔ ၀င္လာျခင္းမဟုတ္၊ အမိန္႔နာခံဖုိ႔ ၀င္လာျခင္းပါ၊ ေနာက္ဆုံးစီရင္ခ်က္မ်ားျဖစ္ေလမလား။ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေပါ႔။ သူေ႒းက ခ်ဳိသာေသာမ်က္ႏွာနဲ ့“ရန္-လာ၊ ထုိင္” လုိ ့ႀကဳိဆုိႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာသြားတယ္္။ သူေ႒းက သူ႔ကုိ ၿပဳံးရႊင္စြာ ၾကည့္ၿပီး “ရန္- မင္းလုိခ်င္တဲ့ ဗုဒၶႀကီးကုိ မင္း ယူလုိ႔ရၿပီ။” “ဟာ-တကယ္လား” ရန္မ်ဳိးေအာင္ အရမ္း၀မ္းသာသြား ကာ၊ ထခုန္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ပင္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သူေ႒း အားလက္အုပ္ခ်ီကာ “ေက်းဇူးတင္လုိက္တာဗ်ာ”လုိ႔ လွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲဆုိမိတယ္။ သူေ႒းကဆက္ေျပာတယ္္ “ဒီေကာင္ေလးဆုိရင္ ေပးလုိက္ပါလုိ႔ ငါ့အေဖက ေပးခုိင္းတာေႀကာင့္ေပးတာပါ။” လုိ႔ သူ႔ဖခင္ရဲ႕သေဘာထားကုိပါရွင္းျပေတာ့။“ေအာ္- ဟုတ္ လား၊ အန္ကယ္ကုိလဲ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာေပးပါဗ်ာ။ အရမ္းကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။” ရန္မ်ဳိးေအာင္သိလုိက္ပါၿပီ၊ဂုဏ္ေတာ္မ်ားနဲ ့့ထုံမႊန္းထားတဲ့ ေမတၱာစြမ္းဟာ အဖုိးႀကီးရဲ ့ႏွလုံးသားကုိထိမွန္ခဲ့ေပၿပီ။ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္တုိ ့ရဲ ့ အစြမ္းအာနိသင္ကုိလဲ ေလးေလးနက္နက္ ယုံၾကည္မဆံုးေတာ့..။ သဗၺညဳတ ဘုရားရွင္သည္ သုံးေလာကတြင္ အေအာင္ျမင္ဆုံး အျမတ္ဆုံး။ ဗုဒၶ၏ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ထုံမႊန္းထားသူမွာလည္း ကုိယ့္ပမာဏအလုိက္ ေအာင္ျမင္ရမည္မွာမုခ်..။ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ မိမိဘ၀တုိးတက္ေရးအတြက္ ထုိအားကုိးရာ လက္နွက္ေကာင္းတစ္ခုကုိ ယုံၾကည္ခ်က္ အျပည့္ျဖင့္ လကၡံ ရရွိလုိက္ေပၿပီ။ ၀မ္းသာလြန္း၍ သူငယ္ခ်င္း ကုိမုိး၀င္းကုိလဲ အေႀကာင္းစံုဖုန္းဆက္ကာ ရည္မွန္းထားသည့္အတုိင္း ကားႏွင့္ ဆြဲႀကဳိးကုိ အတူသြားေရာင္းရန္ ရက္ခ်ိန္းလုိက္ေတာ့တယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ ေျခလွ်င္သြားရမည့္ ဒုကၡကုိ သူမျမင္၊ ဘုရားႀကီးပင့္ႏုိင္ေရး ကသာ အဓိကေမွ်ာ္မွန္းခ်က္။ ကုိမုိး၀င္းကမူ ရန္မ်ဳိးေအာင္ရဲ႕ဒုကၡကုိျမင္ကာ သနားကရုဏာျဖစ္ေနတယ္။ရန္မ်ဳိးေအာင္ရဲ႕ ေစတနာ သဒၶါေတြကုိလည္း ေလးစားေနမိတယ္။ ခ်ိန္းတဲ့ရက္မွာ ကုိမိုး၀င္းအိမ္မွာ ဆုံၾကတယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္က ျဖစ္ခဲ့တာေတြ၊ ကားေရာင္းမဲ့ အစီအစဥ္ေတြကုိ အားရ၀မ္းသာနဲ႔ ေျပာျပတယ္။ ကုိမုိး၀င္းက မွတ္ခ်က္ေပးတယ္ “ရန္မ်ဳိးေအာင္-မင္းမွာလည္း ဘာမွမက်န္ေတာ့ဘူး၊ လူပဲက်န္ေတာ့တာပါလား”။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အားရပါးရရယ္လုိက္ တယ္၊ ဒီစကားကုိ သိပ္သေဘာက်သြားပုံရကာ“ဟုတ္တယ္ ကုိမုိး၀င္း၊ လူပဲက်န္ေတာ့တယ္၊ လူလဲ ဘုရားကၽြန္ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ပါေစ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က တစ္သံသရာလုံး သားကၽြန္ မယားကၽြန္ျဖစ္ခဲ့ရတာဗ်၊ ဘုရားကၽြန္ျဖစ္ခြင့္ ရခဲပါတယ္ဗ်ာ။” အရြယ္နဲ႔မလုိက္တဲ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္စကားေၾကာင့္ ကုိမိုး၀င္းအံ့ၾသသြားကာ “ေကာင္းပါတယ္ကြာ၊ မင့္ စိတ္ ဓါတ္ကုိခ်ီးက်ဴးပါတယ္၊ ေလးစားပါတယ္။မင္းကုိ သနားလဲ သနားမိပါတယ္။ ဒုိ႔လင္မယား မင့္ကုိ ကူညီဖုိ႔ တိုင္ပင္ထား တယ္။ ကားလဲသြားမေရာင္းပါနဲ႔၊ မင္းလုိတဲ့ေငြကုိ ငါတုိ႔ေခ်း ေပးပါ့မယ္။” “ဟာ- တကယ္။ ၀မ္းသာလုိက္တာဗ်ာ” ဟု ေျပာေျပာဆုိဆုိ ကုိမုိး၀င္းကုိဖက္ကာ ေ၀ွ႔ရမ္းလုိက္မိတယ္။ ဇနီးျဖစ္သူ မေဘဘီကအသင့္ျပင္ထားတဲ့ ေဒၚလာေလး ေထာင္ကုိထုတ္ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ “အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့လဲ ေခ်ာလုိ႔ပါလား”လုိ႔ ရန္မ်ဳိးေအာင္္ပီတိျဖစ္မဆံုးေတာ့။
ေငြထုပ္ပုိက္ၿပီး သူေ႒းရုံခမ္းထဲကုိ ေရာက္ခဲ့ၿပီ၊ “ေငြေျခာက္ေထာင္ေပးပါ့မယ္၊ ေျခာက္လလည္း အခမဲ့အလုပ္လုပ္ေပးပါမယ္” ဆုိတဲ့ ကတိစကားအရ သူေ႒းအား ေျခာက္ေထာင္ေပးေခ်လုိက္တယ္။ “မင္းမုိလုိ႔ ဒီဗုဒၶႀကီးကုိ ေရာင္းေပးတာပါ၊ အရင္ကလဲ ခဏခဏလာ၀ယ္ၾကတယ္၊ ဒုိ႔မေရာင္းခဲ့ပါဘူး။ ဒီဗုဒၶကုိ တရုပ္ျပည္ကမွာယူထားတာ၊ ေဒၚလာ ႏွစ္ေသာင္းခြဲက်တယ္။ မင္းေပး တာက အစြန္းထြက္ ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။” “ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ အခုလုိေရာင္းေပးတဲ့ အတြက္ ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာလည္း ေကာင္း က်ဳိးေတြျဖစ္မွာပါ။ ျဖစ္ပါေစလုိ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းပါတယ္။” အလုပ္ကိစၥအတြက္ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေျခာက္လအခမဲ့လုပ္ေပးရန္ မလုိ၊ လုပ္ခ တစ္၀က္ေပးမည္၊ တႏွစ္တိတိလုပ္ေပးရမည္။ တစ္နာရီ ဆယ့္ငါးေဒၚလာျဖင့္လုပ္ေနရာမွ ကုိးေဒၚလာျဖင့္လုပ္ရန္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူလုိက္ ၾကတယ္္။ ဘုရားကၽြန္ျဖစ္လုိေသာ ရန္မ်ဳိးေအာင္.. ဘယ္လုိအေျခအေနပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားအတြက္ဆုိ လုပ္မယ္လုိ႔ဆုံးျဖတ္္ ၿပီးသားျဖစ္လုိ ့ဘာမွ်အခက္အခဲမရွိ။ ရန္မ်ဳိးေအာင္က ကတိတစ္ခုေတာင္းဆုိလုိက္တယ္။ “ေနာင္ကုိ ဒီေနရာမွာ ဗုဒၶရုပ္ပုံေတာ္ေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မထားပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ၊ ဒီကတိေလးတစ္ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကုိ ေပးပါဗ်ာ။”သူူေ႒းကၿပဳံးၿပဳံးႀကီး ၾကည့္ၿပီး ကတိေပးတယ္။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ရဲ႕သေဘာထားကုိ သူေ႒းသိေနၿပီးျဖစ္ေပ လိမ့္မယ္..။ ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ယခု ဘုရားဆင္းတုေတာ္ ႀကီးကုိ ႏုိက္ကလပ္မွ ပင့္ယူကယ္တင္လုိက္နိုင္သလုိ ေနာက္ေနာင္္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္မ်ားအတြက္လည္း ကာကြယ္ ပူေဇာ္နုိင္ခဲ့ၿပီေကာ… ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္း ရွိသင့္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ပါေပ။
ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဘုရားႀကီးအတြက္ ေပးဆပ္လုိက္ရတဲ့ တန္ေၾကးမွာ နည္းလွသည္မဟုတ္။ ေငြေၾကး ပမာဏဘက္ကၾကည့္ရင္ လက္ငင္းေျခာက္ေထာင္ေပးဆပ္ရသည့္အျပင္ တစ္ႏွစ္လုံးအတြက္ လုပ္အားမ်ား ေပးဆပ္ရေသး.. ။ တစ္ႏွာရီ $ 15 ႏွဳန္းျဖင့္ တႏွစ္မွာ $ 28,800 ရရွိရာမွ တစ္ႏွာရီ $ 9 ႏွဳန္းျဖင့္ဆုိရင္ တႏွစ္မွာ $17,280 သာရရွိေတာ့မည္။ တႏွစ္လုံးအတြက္ ေပးဆပ္ရမည့္ ေငြမွာ $ 11,520 ရွိၿပီ၊ လက္ငင္းေပးရတဲ့ ေငြပါဆုိရင္ $ 17,520 ပင္.. ။
ဒါ့အျပင္ ဆူရီ Menu အသစ္ေျပာင္းတုိင္းရမည့္ $ 3,000 ကုိလည္း ထပ္ေဆာင္းရျပန္ေသး၊၊
လူမႈေရးဘက္ကၾကည့္ရင္ တစ္ႏွစ္လုံး ေျခခ်ဳပ္မိရၿပီ၊ ဒီထက္ ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့အလုပ္မ်ဳိးေျပာင္းေရႊ႕ လုပ္ကုိင္ခြင့္ မရနုိင္ေတာ့ေပ။
ဒီထက္ဆုိးသည္မွာ မိဘမ်ားႏွင့္ေတြ႔ခြင့္မရျခင္းပင္၊ ရန္မ်ဳိးေအာင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ေရာက္ေနတာ (၁၅)ႏွစ္ရွိခဲ့ၿပီ၊ ျပန္ခြင့္မရတဲ့အေျခအေနမုိ႔ မိဘမ်ားထံမျပန္ႏုိင္ခဲ့။
အတြယ္အတာလည္း မရွိေတာ့ မိဘမ်ားကိုပုိလြမ္း ေနမိတယ္၊ သိပ္ေတြ႔ခ်င္ေနၿပီ။ ျပန္ခြင့္ရရျခင္းျပန္မယ္လု္ိ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးလည္း ဘယ္ေတာ့ျပည့္မည္ မမွန္းသာခဲ့…။
ကံမ်ားကလဲဆန္းပါဘိ၊ ဘုရားႀကီးအတြက္ သဲသဲမဲမဲ အားခဲႀကဳိးစားေနတဲ့ ေအာက္တုိဘာလကမွျပန္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ေရာက္စကထဲက အားထုတ္ခဲ့ရတဲ့ အခြင့္အေရးႀကီး ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ပြားေနတဲ့အခ်ိန္မွ ရခဲ့လုိ႔ ဂုဏ္ေတာ္ အစြမ္းကုိ ပုိလုိ ့ပုိလုိ႔ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီ၊၊
မိဘနဲ႔ေတြ႕လုိေရးထက္ ဘုရားႀကီးပင့္လုိေရးက ပုိအေရးႀကီးေနခ်ိန္မုိ႔ ဘုရားႀကီးပင့္ၿပီးမွ ျပန္ေတာ့မယ္ လုိ႕ မိဘေတြ႔လုိစိတ္ကုိ မ်ဳိသိပ္ထားခဲ့ရျပန္တယ္။ ဘုရားႀကီးပင့္ၿပီးမွျပန္မယ္ေပါ့။ခုေတာ့ ဘုရားႀကီးပင့္ ႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ။ မိဘနဲ႔ေတြ႕ဘုိ႔အေရးကေတာ့ ေ၀းခဲ့ျပန္ၿပီ။ တႏွစ္အတြင္း မိဘမ်ားနဲ႔မေတြ႔ႏုိင္ေလၿပီ။ ဒီအတြက္ ရန္မ်ဳိးေအာင္စိတ္မေကာင္းေပမယ့္၊ဘုရားႀကီးၾကည္ ညဳိစိတ္နဲ႔ ေျဖသိမ့္္ေနရေပေတာ့မယ္…။ ႏုိ၀ဘၤာလ (၆)ရက္ေန႔က အဇူဇာ-ျဗဟၼ၀ိဟာရ ေက်ာင္းသုိ႔ ရန္မ်ဳိးေအာင္ ဘုရားႀကီးပင့္လာခဲ့တယ္။ ကုိမုိး၀င္းတုိ႔မိသားစုနဲ႔ အလုပ္သၼားမ်ားလဲ ပါလာၾက တယ္။ အရက္စက္ေတြ ေပႀကံေနတဲ့ ဘုရားႀကီးကုိ ေရသပၸါယ္တယ္။“ကမၻာေပၚမွာ အလုပ္ခ်င္ဆုံးအလုပ္ခုမွလုပ္ရေတာ့တယ္” လုိ႔ေျပာလုိက္ေသးတယ္။ဘုရားႀကီး ေနရာတက် သီတင္းသုံးၿပီးေတာ့ ရန္မ်ဳိးေအာင္က စာေရးသူကုိ ေလွ်ာက္ထားတယ္ “ဆရာေတာ္ ဟုိတစ္ခ်ိန္က တပည့္ေတာ္ဟာ ေဆးသၼားအျဖစ္နဲ႔ ေက်ာင္းကုိေရာက္လာခဲ့တယ္္၊ ခုတစ္ခါေတာ့ ဘုရားဒါယကာအျဖစ္နဲ႔ ေရာက္လာတာပါဘုရား” တဲ့။ သူအတိတ္ကုိ သတိရမိၿပီး အတိတ္သမုိင္းကုိ ျပင္လုိက္ေပၿပီ။
မွန္တယ္ တစ္ခ်ိန္က သူဟာေဆးစြဲခဲ့ဖူးသူ၊၊
ဆူရွီဆုိင္ရလုိ႔ ကုိယ္တုိင္ဆုိင္ဖြင့္သူ၊၊
အရြယ္က ငယ္ငယ္၊ ေငြကရႊင္ရႊင္၊ အေပါင္းအသင္းေတြက လဲမ်ားပါဘိ၊ အေမရိကန္မွာ လြတ္လပ္တယ္ဆုိၿပီး လြတ္လပ္မႈေတြကိုအလြဲသုံးစားလုပ္၊
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဆးသၼားျဖစ္ ကာ ဆုိင္လည္းမရွိ၊ ေငြလည္း ဗလာနတၳိ၊ အားကုိးစရာလည္း မရွိျဖစ္ကာမွစာေရးသူထံေရာက္လာခဲ့တယ္။
သူ႔ကုိေစာင့္ ေရွာက္ၿပီး ေဆးသၼားဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကယ္တင္ခဲ့ရတယ္၊
လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ တင္ေပးခဲ့ရတယ္။ မူလ ဓါတ္ခံ စိတ္ရင္း ေကာငး္သူမုိ႔ ျပင္ရတာ သိပ္မခက္လွ၊၊
သူဟာ လူေကာင္းပကတိျဖစ္ယုံမက မူးယစ္ေဆး၊ အရက္ ေသစာအားလုံးကုိ နာက်ည္းစြာျဖင့္စြန္႔ပယ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒီဘ၀မွာ ဒီအမွားမ်ဳိး ဒီတစ္ခါပဲအျဖစ္ခံမယ္၊ ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေစရဘူးလုိ႔ ခုိင္မာစြာ ဆုံးျဖတ္ထားသူလည္းျဖစ္ေနပါၿပီ။
ခုေတာ့ ဘုရားဒါယကာႀကီး ကုိရန္မ်ဳိးေအာင္ ဘုရားႀကီးပင့္၍ ေရာက္လာေပၿပီ။
သူ႔ကုိၾကည့္ၿပီး စာေရးသူ ပီတိေတြ တသိမ့္သိမ့္ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ ပုိးကင္းၿပီး ဖူးပြင့္လာတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးကုိၾကည့္ၿပီး ပီတိျဖစ္ေနတဲ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးလုိပင္၊၊
ဘုရားႀကီးကလည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးပါေပတယ္၊ ေက်ာင္းေတာ္က အဆင္သင့္ပဲ၊ ေဒၚလာေျခာက္ ေသာင္းေက်ာ္ အကုန္အက်ခံၿပီးေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ မ႑ပ္ႀကီးက ေအာက္တုိဘာလကမွေဆာက္ၿပီးခဲ့ပါတယ္။ ေၾကးညဳိေရာင္သန္းၿပီး ဉာဏ္ေတာ္ ၈-ေပရွိတဲ့ ထုိင္ေတာ္မူရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးဟာ ၆၃ ေပ၊ ၃၆ ေပ က်ယ္၀န္းတဲ့မ႑ပ္ႀကီးအတြင္းမွာ တင့္တယ္ သပၸါယ္စြာ သီတင္းသုံးေတာ္မူေနပါၿပီ။
မာရ္နတ္ရဲ႕ အသင္း အပင္း ကာမေမွာင္အတြင္းမွ လႊတ္ေျမာက္ေတာ္မူခဲ့ၿပီး ေဗာဓိေအာင္ေျမမွာ စံေတာ္မူေလသကဲ့သုိ႔ ေအးၿငိမ္း တိတ္ဆိတ္ အဇူဇာေက်ာင္းေတာ္ရိပ္မွာ နိဗၺာနဓါတ္ ခ်မ္းသာ ျမတ္ကုိ ခံစားေတာ္မူေလၿပီ။
ဘုရားဒါယကာ ကုိရန္မ်ဳိးေအာင္ရဲ႕ ေစတနာ သဒၶါတရားမ်ား၊အဓိပတိပစၥည္းစြမ္းအားရွိေသာ ဆႏၵ ၀ီရိယမ်ားနဲ႔ဂုဏ္ေတာ္စြမ္းအားမ်ားကုိလည္း ခ်ီးမႊန္း ေလာက္ပါေပစြ၊၊
သာဓုေခၚေလာက္ပါေပစြ၊၊
ေငြမခ်မ္းသာေသာ္လည္း သဒၶါစတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း တရားမ်ား ခ်မ္းသာတဲ့သူမုုိ႔ တာ၀န္ရွိရွိ တာ၀န္သိသိ ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ေပၿပီ။
အေမရိကန္လုိျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားမွာ ကုိရန္မ်ဳိးေအာင္ လို သာသနာျပဳလုိသူမ်ား လုိအပ္ေနပါၿပီ။
တစ္ခ်ဳိ႕ ႏုိက္ကလပ္မ်ားမွာ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္မ်ား ရွိေနပါ ေသးတယ္။ ကမၻာေက်ာ္အေပ်ာ္အပါးၿမဳိ႕ျဖစ္တဲ့ လပ္စ္ ေဗးဂပ္စ္ၿမဳိ႕ရဲ႕ ႏုိက္ကလာပ္တစ္ခုမွာ ရုပ္ပြားေတာ္ႀကီးတစ္ဆူ အထက္ပါနည္းအတူ စံေနေတာ္ မူရေၾကာင္း ၾကားရပါတယ္။
ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္မ်ားကုိ မေတာ္တဲ့ ေနရာဌာနေတြမွာ အသုံးျပဳေနတာမ်ဳိးေတြ ပေပ်ာက္ ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ႔ ရန္မ်ိဳးေအာင္ေတြ တစ္ရာမက ရွိေစခ်င္စမ္းပါဘိ၊၊
(ျမတ္ပ႒ာန္း) ၂၀၁၀ ခု၊ ဒီဇဘၤာလ ၂၈-ရက္
သာသနာေတာ္ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေစလုိတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ ေမာင္ရန္မ်ဳိးေအာင္ေတြ႕ႀကဳံ ခံစားခဲ့ရတဲ့အတုိင္း တင္ဆက္လုိက္တာပါ။
သဒၶါၾကည္ျဖဴ အတုယူကာ သာသနာျပဳႏုိင္ၾကပါေစ၊၊
No comments:
Post a Comment
mr.kyaingtun@gmail.com