ဤပိုစ့္ေခါင္းစီးကိုဖက္ၾကားလိုက္ရေသာ စာဖက္ပရိသတ္သည္ က်ေနာ္ကိုဟာသလူသားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ရယ္ဖြယ္ျပဳ၍ ရယ္ေပလိမ့္မည္။ ရယ္ေကာင္းလည္ ရယ္ရာ၏။ရယ္ၿပီးေသာ အဆံုးေသာ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ထင္ေၾကးေပးႏိုင္ပါ၏။အျပစ္ဟုမဆိုသာေသေခ်။အေၾကာင္းကား........
“ဖက္ေပၚဆူးက်လည္း ဆူးပဲနာ၏။ဆူးေပၚဖက္က်လည္း ဆူးပဲနာ၏” ဟူေသာ သေဘာသက္ေသာ စာေရးသူ၏ ေခါင္းစီးသည္ အရပ္စကား၊အ႐ူးစကား၊ကေလးစကား၊သဘင္သည္မ်ား ေျပာၾကားေသာ စကားအသံုးအႏႈန္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။စစ္စစ္စာဖက္ပရိသတ္ သိထား ခံယူ ထားၾကေသာ ၎စကား၀ါက်ကား--လက္ဦးဆရားမည္ထိုက္စြာ အမိအဘတို႕က မိမိတို႕၏ ခ်စ္လွစြာေသာ သမီးလွကို ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္မာန္ခ်လက္ေလ်ာ့၍ ဆင္ျခင္ေန ထိုင္ ဖို႕ရန္ အဆံုးစြန္ဆံုးမလိုက္ေသာ (တိုတိုျဖင့္ အထိဆံုးျဖစ္ေသာ) စကားပံု တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။
မွန္၏။ျပာခ်ပ္ခ်ပ္သေဘာရွိေသာ ဖက္ရြက္သည္ ထက္ခၽြန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ဆူးေပၚသို႕ က်ေရာက္မိပါက ဖက္ရြက္ သာေပါက္ ရံုျဖစ္သည္။ထို႕အတူ ဖက္ရြက္ေပၚသို႕ ဆူးက်ေရာက္မိပါက လည္း ဖက္သာၿပဲရိုးျဖစ္ပါသည္။
စာဖက္ပရိသတ္တို႕သည္လည္း ဤသို႕ သတိထားသိရွိၾကပါ၏။လက္ခံၾကပါ၏။ ပို၍သိရွိခံစားၾကသည္ကား ဤစာပုဒ္စကားပံုသည္ “ေယာက်ၤားႏွင့္မိန္းမတို႕၏ မတူညီပံု၊မတူညီေသာ အခ်င္အရာ၊ တစ္သက္တာ ဘဝ၏ ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးမႈ စသည္တို႕ကို ဥပမာျပဳထားေသာ ေယာကၤ်ားႏွင့္မိန္းမတို႕၏ ပမာျပဳဥပမာစကားပံုဟု လူတို႕သိထားၾကပါသည္။ဤသို႕ လည္ လက္ခံထားၾကပါသည္။ ဥပမာ ဥပေမယ်အရ မိန္းကေလးသည္ ဖက္ရြက္၊ေယာက်ၤားေလးသည္ဆူးဟု ဖက္ မိ မွတ္မိၾကားမိကတည္းကစ၍ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ လတ္လတ္စိတ္ရွိေသာ လူသားတို႕သည္ မ်က္ရိတ္သမ္းလိုက္မိၾက၏။ မိန္းကေလးသည္ ဖက္၊ ေယာက်ၤားေလးသည္ ဆူးဟုသိၾက လက္ခံၾက၏။ “ဆူေပၚဖက္က်တာ ဖက္ၿပဲ၍ ဖက္ေပၚဆူးက်ကလည္း ဖက္ပဲၿပဲရသည္” ဟူေသာ အဆိုသည္ အေပၚယံ ေရႊမႈံႀကဲအေနျဖင့္(ေလာကအျမင္ျဖင့္)လက္ခံဖြယ္ျဖစ္၍ အဓိပၸါယ္ ေကာက္ယူ ရေသာ္ လည္း တကယ္တမ္း ေစ့ေစ့ငင နက္နက္နဲနဲ(က်မ္းဂံ)ႏွင့္ ႀကံဆႏႈိင္းယွဥ္လိုက္ေသာအခါ ...........
“ဆူးေပၚဖက္က်ပါက ဖက္မၿပဲဘဲ ဆူးသာက်ဳိးရပါသည္။ ဖက္ေပၚဆူးက်ပါလည္း ဆူပဲနာပါသည္” ဆူးဟူေသာ ေယာက်ၤားသည္ ဖက္ဟူေသာ မိန္းမအေပၚသို႕ က်မိက်ဴးလြန္မိပါက ေယာက်ၤားသည္သာ ဆုတ္ယုတ္၍ အက်ဳိးယွတ္ရပါသည္ မေကာင္းေသာ အကုသိုလ္(ငရဲ)မွာ ေယာက်ၤားသည္ လည္စင္း၍ခံရမည္သာ။ဖက္ဟူေသာမိန္းမကား က်င့္က်ဴးလြန္မိေသာ္လည္း သက္သာရာရေသ၏။ေယာက်ၤားကဲ့သို႕လည္စင္း၍မခံရပါ။ စိတ္ရွိေသာေယာကၤ်ားသည္ မိန္းကေလးကိုအႏိုင့္က်င့္ပါေသာ္လည္း မိန္းကေလးသည္ ေနာင္ ဘ၀ ၌ အ႐ံႈးေပ။ေယာက်ၤားေလးသည္ ဘ၀ဆက္၍ ႐ံႈးနိမ့္ရာ၏၊ဆင္ျခင္ၾကပါရန္သာ။ဗဟုသုတရွာမွီးၾကပါေစ။ အေၾကာင္းမူကား အသို႕နည္း။
“မေကာင္းမူ ဒုစရိုက္ ၁၀ပါး (သို႕မဟုတ္)လူပုဂၢိဳလ္တို႕ သီးျခားေဆာက္တည္ရေသာ ငါးပါးသီးလထဲ၌ တစ္ပါးအပါ၀င္ျဖစ္သည့္“ကာေမသုမိစၦာစာရဟူေသာ တစ္ပါးေသာကံေၾကာင့္ေပတည္း” ဆက္မေပါက္ဘဲ ဆူးနာ၍ ဖက္မေပါက္ ဆူးေညွာက္က်ဳိးရျခင္းသည္ ဤကံကိုေထာက္၍ျဖစ္ရပါသည္။ဤကာေမသုမိစာၦစာရကံသည္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ဖက္ရြက္ကို တခါတရံ တခ်ဳိ႕တစ္ေနရာသာ ေပါက္ၿပဲေစသည္။(မိန္းကေလးသည္ ေယာက်ၤားေလးအေပၚက်ဴးလြန္မိပါက ၎မိန္းကေလးသည္တစ္ခါတရံသာ ကံထိုက္သည္ဟူလို႕)ဆူးခၽြန္ခၽြန္ဟူေသာ ေယာက်ၤားသည္ကား တခါတရံမဟုတ္(မိန္းမအမ်ဳိးစား အေယာက္ ၂၀တို႕တြင္ မည္သည့္မိန္းကေလးျဖစ္ေစ က်ဴးလြန္မိပါကဆူးက်ဳိးသည္သာ။
(ေယာကၤ်ားေလးသည္သာ ကံထိုက္သည္ဟူလို႕) က်မ္းဂံအရ..................“ကာေမသုမိစာၦစာရကံ” ဟူသည္ အဂနီယ (မသြားလာမေဖာက္ျပားအပ္ေသာ ေယာကၤ်ား၊မိန္းမတည္းဟူေသာ) ၀တၴဳ၌ သြားလာေဖာက္ျပားမွီ၀ဲေၾကာင္းျဖစ္ေသာ စိတ္သည္ ေလာဘမူစိတ္တခု၌ တစ္ခုခုႏွင့္ သမၸယုတ္ျဖစ္၍ ကာယဒြါရ၌ျဖစ္ေသာ (ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျပဳမူေသာ)မွားေသာ ေမထုန္အက်င့္ မသူေတာ္တို႕ အက်င့္ျဖစ္၏။ အရကားေသ၀နေစတနာတည္း။ ထို႕မသြားလာအပ္၊ မသြားလာေကာင္း၊ မျပဳအပ္/မျပဳေကာင္း၊ မက်င့္အပ္/မက်င့္ေကာင္းေသာ(အဂမနီယ ၀တၴဳကိုျပဳက်င့္သည္ ကိုပင္ မိစာၦစာရကံထိုက္၏ဟု ဆို၏။
အဂမနီယ၀တၴဳမည္သည္ သရုပ္အားျဖင့္ ေဖာ္ျပအပ္ခဲ့ေသာ မိန္းမအမ်ဳိးစာအေယာက္၂၀ ပင္တည္း။၎တို႕ကား-------
၁။အမိေစာင့္ေသာမိန္းမ
၂။အဖေစာင့္ေသာမိန္းမ
၃။မိဘႏွစ္ပါးေစာင့္ေသာမိန္းမ
၄။ေမာင္ႀကီးေမာင္ငယ္ေစာင့္ေသာမိန္းမ
၅။အစ္မႀကီး အစ္မငယ္ေစာင့္ေသာမိန္းမ
၆။ေဆြမ်ဳိးေစာင့္ေသာမိန္းမ
၇။အႏြယ္တူေစာင့္ေသာမိန္းမ
၈။သီတင္းသံုးေဖာ္ေစာင့္ေသာမိန္းမ
၉။ထိမ္းျမားထိုက္သူအေစာင့္ရွိေသာမိန္းမ
၁၀။မင္းတို႕ထားအပ္ၿပီးေသာ ဒဏ္ရွိေသာမိန္းမ
၁၁။ဥစၥာျဖင့္ပယ္အပ္ေသာမိန္းမ
၁၂။အလိုတူ၍ ေပါင္းသင္းေနေသာမိန္းမ
၁၃။စည္းစိမ္ေပး၍ေနေသာမိန္းမ
၁၄။ပုဆိုးေပး၍ေနေသာမိန္းမ
၁၅။ေရခြက္၌လက္ခ်၍ မိဘႏွစ္ပါး ထိမ္းျမားေသာ မိန္းမ
၁၆။ေခါင္းခုကို ခ်၍ေနေသာ မိန္းမ
၁၇။ကၽြန္းလည္ျဖစ္ေသာ၊မယားလည္းျဖစ္ေသာ မိန္းမ
၁၈။အမူလုပ္လည္းျဖစ္ေသာ၊မယားလည္းျဖစ္ေသာ မိန္းမ
၁၉။စစ္ေျမမွ ေအာင္ခဲ့ေသာ မိန္းမ
၂၀။တမုဟုတ္မွ် ေပါင္းေဖာ္ေသာ မိန္းမဤအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေသာ မိန္းမတို႕ကား ေယာက်္ားတို႕ မသြားလာ မက်ဴးလြန္အပ္ေသာ အဂနီယ၀တၴဳ ၂၀ပင္တည္း။
အစကနဦး မိန္းမတို႕၏ မိစာၦစာရကံထိုက္ပံုကိုျပအံ့။အဂမနီယ၀တၴဳဟူ၍ နာမသညာျဖင့္ ပညတ္သမုတ္အပ္ေသာ မိန္းမအေယာက္ ၂၀တို႕တြင္ တစ္မွ ရွစ္တိုင္ေအာင္ေသာ မိန္းမတို႕သည္ အျခားေသာေယာကၤ်ားႀကီး၊ေယာက္်ားငယ္ရြယ္ ေယာက္်ားလတ္တို႕အား ကာမဂုဏ္အမႈ ေမထံုျပဳ၍ မွီ၀ဲခံစားပါေသာ္လည္း မိစာၦစာရကြမထိုက္ပါ။(က်မ္းအဆိုတည္း) (အေထာက္-မာတုရကိၡတာဒိနံ အ႒ႏၷံပုရိ သႏၱရဂမေန မိစာၦစာေရာ။မထိုက္ပံုကို က်မ္းအဆို၌ၾကည့္)ထို႕ေၾကာင့္ ဆူးေပၚဖက္ က်ေသာ္ လည္းဖက္မေပါက္။ ၎မိန္းမရွစ္ေယာက္တို႕သည္ ေယာက္်ားအေပၚ က်င့္က်ဴးမွီး၀ဲေသာ ေယာက်္ားသည္ ကံထိုက္ပါသည္။ထို႕ေၾကာင့္ ဖက္ေပၚဆူးက်ေသာ္လည္း ဖက္မေပါက္ ဆူးေညွာင့္သာက်ဳိးရပါသည္ ႂကြင္းေသာ တစ္ဆယ္ႏွစ္ေယာက္ေသာ မိန္းမတို႕သည္ မိမိအား ပစၥည္း၊ အရာ၀တၳဳျဖင့္ ပိုင္ထားဆိုင္ထားသူ(သို႕မဟုတ္)ေစ့စပ္ထားသူ(သို႕မဟုတ္) မိမိလင္စသည္ျဖင့္ မိမိအားပိုင္ဆိုင္သူမွတစ္ပါး အျခားေသာ ေယာက္်ားတစ္ပါး၌ သြားလာလွ်င္(မွီ၀ဲလွ်င္)၎မိန္းမသည္ ေမစာၦစာရကံထိုက္၏။(အေထာက္-ေသသနံပန ပုရိသႏၱရဂမေန မိစာၦစာေရာ ေဟာတိတည္း)သို႕ျဖစ္ေသာ္ ဤတစ္ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ေသာ မိန္းမတို႕ႏွင့္အျခားေယာက်္ားတစ္ပါးတို႕ သြားလာမွီ၀ဲရာ၌ ဖက္လည္းေပါက္ ဆူးလည္းက်ဳိးျဖစ္၏။
သို႕လွ်င္ ဆူးတည္းဟူေသာ ေယာက်္ားေလးတို႕သည္ကား ဤအေယာက္၂၀ေသာ မိန္းမသား မိန္းမလွတို႕အား ျပဳက်င့္မွီ၀ဲရာ၌ မိစာၦစာရကံ ထိုက္သည္ခ်ည္း။ထို႕ေၾကာင့္ ဖက္ေပၚဆူးက်ေသာ္လည္း ဆူးပဲနာရသည္။ဆူးေပၚ ဖက္က်ေသာ္လည္း ဆူးပဲက်ဳိးရေပ သည္။တစ္အရ....ႏွစ္အရ....ႏွစ္ခုေပါင္းေသာ္ သံုးအရမိန္းမျဖစ္၏။၎သံုးအရ အမိအဖေစာင့္ေသာမိန္းမဟူသည္ အိမ္ေထာင္မက်၊လင္မယူေသာသမီးပ်ဳိျဖစ္၏။ေယာက်္ားတစ္ေယာက္သည္၎သမီးပ်ဳိႏွင့္ ႀကိဳက္၍ေသာ္လည္းေကာင္ ခ်စ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ႏွစ္ဦးသေဘာတူခ်စ္ေသြးျမဴးလိုေသာ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္ ေယာက်္ာသည္သမီးပ်ဳိ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ ေမထုန္အမႈျပဳက်င့္၏။
သို႕က်င့္လွ်င္ ေယာက်္ားသည္ မိစာၦစာရကံထိုက္၏။သမီးပ်ဳိသည္ မိစာၦစာရမထိုက္။(မထိုက္ရျခင္းအေၾကာင္းကို နရသာသနက်မ္းမွာ ယူႏိုင္ပါသည္။) ထို႕ေၾကာင့္ ဖက္ႏွင့္ဆူးႏွစ္ဦး သေဘာတူေသာ္လည္း ဆူးပဲနာရသည္ဟု ဆိုရပါသည္။ သို႕ျဖစ္၍- က်ားမႏွစ္ဦး၊ ေပ်ာ္ျမဴးခ်စ္ၾကည္၊ ရမၼက္စီ၍ ေပြ႕ခ်ီနမ္းဖက္၊ျပဳလွ်က္ေမထုန္၊ လုပ္လ်က္တံု စံုစံုေယာက်္ား႐ႈံး ဟုသံေ၀ဂ တစ္ရပ္အျဖစ္ စားေရးသူလက္ဆင့္ကမ္း မွတ္တမ္းျပဳလိုက္ပါသည္။သို႕လွ်င္ ယခုအခါ ကာလသားေယာက်္ားႀကီး၊ေယာက်္ားငယ္တို႕ သည္မိန္းကေလးတစ္ဦးအေပၚ စိတ္တူသေဘာတူ ညီမွ်၍ေသာ္လည္းေကာင္ ၊အခ်စ္ႀကီး၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊မႀကီး ၍ေသာ္ လည္းေကာင္းအေမွာင္က်၍ေသာ္လည္းေကာင္၊ အေခ်ာင္ရ၍ေသာ္လည္းေကာင္၊မေကာင္းေသာသူေတာ္အက်င့္ ေမထုန္ယဇ္ကို မျပဳက်င့္ၾကပါေလႏွင့္။
ထိုမေကာင္းေသာ မိစာၦစာရကံသည္ မေကာင္းမႈ(အျပစ္ႀကီးသည့္အေလ်ာက္)စုတိ၏အျခားမဲ့၌ ဒုဂၢတိနန္း ငရဲျပည္လမ္းသို႕ အေရာက္ပို႕ႏိုင္၏၊ထို႕ေၾကာင့္ ဓမၼမိတ္ေဆြတို႕သည္ မိစာၦစာရကံ အပ်က္မွ ေရွာင္ရွားပါေလး။
http://kolinthalarwaddythar.blogspot.com/2012/02/blog-post_7170.html
No comments:
Post a Comment
mr.kyaingtun@gmail.com