အိမ္နီးခ်င္းကို ေရြးလို႔ မရ
ေဆြမ်ဳိးဆိုတာ မေခၚရင္ရေပမယ့္ မေတာ္ခ်င္လို႔ေတာ့ မရဘူးဆိုသလို ကမၻာမွာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ ဆိုတာလည္း ေရြးလို႔ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကိုယ့္အိမ္နီးခ်င္း ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မျဖစ္မေန မိတ္၀တ္မပ်က္ ဆက္ဆံရမွာပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ သိပ္ဆိုးတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း ဆိုရင္ေတာ့ အဆက္အဆံ မလုပ္ဘဲ ကိုယ့္ၿခံစည္း႐ိုးကို ကိုယ္လုံၿခံဳေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထားဖို႔ပဲ ရွိတယ္ဗ်။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အင္အား ပိုမို ႀကီးထြားတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံရတဲ့ ႏိုင္ငံငယ္တစ္ခုရဲ႕ ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ အင္မတန္ကို ပါးပါးနပ္နပ္နဲ႔ သတိတမန္ ၪာဏ္ေျမကတုတ္ လုပ္ၾကဖို႔ေတာ့ လိုသေပါ့ဗ်ာ။ ေရတိုအက်ဳိးထက္ ေရရွည္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီး ေလွ်ာ့တန္ေလွ်ာ့ တင္းတန္တင္း နည္းပရိယာယ္ ႂကြယ္၀စြာနဲ႔ ဆက္ဆံခဲ့ၾကတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း ဒစ္ပလိုေမစီေတြကို နမူနာ ယူႏိုင္ၾကမယ္ ထင္တယ္ဗ်။
အမ်ဳိးသားေရး သတိနဲ႔ ဆင္ျခင္
ျမန္မာျပည္သူမ်ားရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား႐ႈေထာင့္က ရပ္တည္ၿပီး ဧရာ၀တီျမစ္ဆံု ေရကာတာ စီမံကိန္းကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက မိမိရဲ႕ ရာထူးသက္တမ္းအတြင္း ဆက္မလုပ္ေစဖို႔ ရပ္ဆိုင္းခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ မေန႔တစ္ေန႔က သတင္းတစ္ခု ၾကားလိုက္တယ္ဗ်ာ။ ျမစ္ဆုံ စီမံကိန္းကို ရပ္ဆိုင္းထားတာတဲ့။ ဖ်က္သိမ္းပစ္တာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္ဗ်ာ၊ နားရင္းပါးရင္းေတြ ထူပူသြားမိပါတယ္။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ ဆုပ္လိုက္မိပါတယ္။ တယ္ ခံရခက္ပါလားဗ်။ ဟိုတေလာကလည္း အသားထဲက ေလာက္တစ္ေယာက္က ေျပာလိုက္ေသးတယ္ မဟုတ္လား။ ျမစ္ဆုံ စီမံကိန္းကို တိုင္းျပည္အက်ိဳးအတြက္ ဆက္လုပ္ရမယ္တဲ့ဗ်ာ။
အင္ဒိုခ်ဳိင္းနား ေဒသ
သည္အေၾကာင္းေတြ ျပန္လွန္ စဥ္းစားရင္း ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ့္ေဒသ အေၾကာင္း သုံးသပ္မိတယ္ဗ်။
အခု အေရွ႕ေတာင္ အာရွေဒသလို႔ ေခၚေခၚေနၾကတဲ့ ေဒသႀကီးတစ္ခု လံုးကို တစ္ခ်ိန္က သမုိင္းပညာရွင္ေတြက အင္ဒိုခ်ဳိင္းနားေဒသကို ေခၚေ၀ၚ ခဲ့ၾကတာ အားလုံး အသိပါ။ ႏိုင္ငံ အက်ယ္အ၀န္း ပမာဏအရေရာ၊ လူဦးေရအရေရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာအရပါ အင္မတန္မွ ႀကီးမား ရင့္ေညာင္း ခိုင္မာလွတဲ့ အိႏ္ၵိယနဲ႔ တ႐ုတ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ခုၾကားမွာ တည္ရွိေနတာေၾကာင့္ ပထ၀ီသေဘာအရ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ထင္းခနဲ လင္းခနဲ ျဖစ္သြားေအာင္ Indochina လို႔ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္ဗ်။
စိနနဲ႔ မဇၩိမ တိုင္းသား အခ်ိဳး
အင္ဒိုခ်ဳိင္းနားဆိုတဲ့အတိုင္း အဲဒီေဒသႏိုင္ငံေတြ နယ္ေျမေဒသေတြဟာ အဲဒီႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ခုကလာတဲ့ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ႏိုင္ငံေရး စတဲ့ သက္ေရာက္မႈ မ်ဳိးစံုကို မလႊဲမေရွာင္သာ ခံယူခဲ့ၾကရတာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ အေၾကာင္းကိုပဲ သီးျခား ေရြးထုတ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လူမ်ားစုႀကီး ကိုးကြယ္ေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ အိႏ္ၵိယႏိုင္ငံက ေရာက္ရွိလာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ တစ္ခ်ိန္က အင္မတန္မွ ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားခဲ့တဲ့ ပါတီႀကီးတစ္ခု ဆိုရင္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေမာ္စီတံုးရဲ႕ အေတြးအေခၚကို လုပ္ငန္း လမ္းညႊန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ဖူးတာ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရမွာလည္း (ဆရာၿငိမ္းေက်ာ္ အသံုးအႏႈန္းနဲ႔ ခဏငွားၿပီး ေျပာရရင္) စိန တိုင္းသားေတြနဲ႔ မဇၩိမ တိုင္းသားေတြရဲ႕ အခ်ဳိးက သိပ္မနည္းလွတဲ့ အတိုင္းအတာနဲ႔ ပါ၀င္ေနတယ္ဗ်ာ။
အိႏ္ၵိယ - တ႐ုတ္ - ဂ်ပန္နဲ႔ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ ဘာသာေရးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအရ အိႏ္ၵိယ ဘက္ကို ပိုမို တိမ္းၫြတ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရလည္း အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈ တစ္ေလွ်ာက္ တ႐ုတ္နဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့တာ အလြန္နည္းပါးတယ္။ ထင္ရွားတဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဂႏ္ၵီ-ေန႐ူးတို႔ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အိႏ္ၵိယ ကြန္ဂရက္ ပါတီနဲ႔ အိႏ္ၵိယ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ အဆက္အစပ္မ်ားခဲ့တယ္။ ကိုလိုနီလက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားၾကရင္း လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေတြးထဲ “အႏုနည္းနဲ႔ေတာ့ မရေတာ့ဘူး၊ အၾကမ္းနည္းနဲ႔မွပဲ ရေတာ့မယ္” ဆိုတဲ့ အယူအဆ သေႏ္ၶတည္လာခ်ိန္ (၁၉၄၀ တစ္၀ိုက္) က်ေတာ့မွ တ႐ုတ္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြနဲ႔ ဆက္မိေအာင္ ပထမဆုံး ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာကလည္း ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ အုပ္စိုးေနေပမယ့္ နယ္ခ်ဲ႕ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို တြန္းလွန္ တိုက္ထုတ္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိပံုမရတဲ့ ခ်န္ေကရွိတ္ အစိုးရကို ေမာ္စီတံုး ဦးေဆာင္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ျပည္သူေတြရဲ႕ အင္အားကိုပါ ရယူၿပီး ေတာ္လွန္ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ တိုက္ဆိုင္ေနတာမို႔ သခင္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ သခင္လူငယ္တစ္စုဟာ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဆီ အေရာက္သြားၿပီး အကူအညီေတာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတဲ့အထိ တ႐ုတ္ျပည္ ႏိုင္ငံေရးက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေပၚ ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈ ရွိခဲ့တယ္ဗ်။ တခ်ိဳ႕ သမိုင္းစာ မေက်သူေတြက သခင္ေအာင္ဆန္းတို႔ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ဟာ ဂ်ပန္နဲ႔ တိုက္႐ိုုက္ ဆက္သြယ္ၿပီး စစ္သင္တန္းတက္ခဲ့ၾကတာလို႔ပဲ သိထားၾကတယ္။ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ အဆက္အသြယ္ကို အမိြဳင္ကၽြန္းမွာ ေစာင့္ေနတုန္း ဂ်ပန္ေထာက္လွမ္းေရးက လက္ဦးေအာင္ လာမသြားတယ္ ဆိုတာ တခ်ိဳ႕ မသိၾကဘူး။
ပါတီစုံမွ တစ္ပါတီသို႔
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေရးက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေပၚ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ တစ္ဆစ္ခ်ဳိးေကြ႕သြားခဲ့တဲ့ ၁၉၆၂ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုၿပီး ထင္ရွားလာခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အဲဒီႏွစ္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္စုက ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ က်င့္သံုးလာခဲ့တဲ့ (အိႏ္ၵိယ ႏိုင္ငံေရးစနစ္နဲ႔ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ အတူတူျဖစ္တဲ့) ပါတီစံုစနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ က်င့္သံုးေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္နဲ႔ “ေၾကာင္းတူ သံကဲြ” ျဖစ္တဲ့ တစ္ပါတီစနစ္ကို ေျပာင္းလဲ က်င့္သံုးခဲ့ၾကလို႔ပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာထဲကေန အစိုးရကို လက္နက္စဲြကိုင္ ပုန္ကန္ တိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့ အဖဲြ႕အစည္းေတြထဲက အင္အားအႀကီးဆံုးအဖဲြ႕ အပါအ၀င္ အဖဲြ႕အခ်ဳိ႕ရဲ႕ လက္စဲြ သေဘာတရားကလည္း တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ကိုင္စဲြထားတဲ့ လက္၀ဲ၀ါဒပဲျဖစ္တာမို႔ အဲဒီကာလေတြမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဟာ အာဏာရေရာ အာဏာမဲ့ပါ အိႏ္ၵိယထက္ တ႐ုတ္နဲ႔ အမ်ားႀကီး ပိုနီးစပ္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္ဗ်။
တ႐ုတ္ကို အားထားခဲ့ရခ်ိန္
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ အေရးေတာ္ပုံႀကီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီ အေျခအေနမက ပိုၿပီး နက္႐ႈိင္းသြားခဲ့တယ္ဗ်ာ။ အေၾကာင္းကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီလက္ထဲက လႊဲေျပာင္းရယူခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ပါတီစံုစနစ္သို႔ ျပန္လည္ ေျပာင္းလဲလုိက္ၿပီလို႔ ေျပာဆိုခဲ့ၾကေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ စစ္တပ္ကသာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့စနစ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အေနာက္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံႀကီးေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြ ခ်မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအေနအထားကို ခုခံကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျမန္မာ့စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ မိမိတို႔ အေပၚ ႏိုင္ငံတကာ မ်က္ႏွာစာမွာ ေရွ႕ေနလုပ္ၿပီး အခုိင္အမာ ကာကြယ္ေပးခဲ့တဲ့ ဗီတို အာဏာပိုင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ သမိုင္းမွာ မႀကံဳဖူးေလာက္ေအာင္ ရင္းႏွီး နီးစပ္လာခဲ့တာပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။
ဖိတဲ့ အိတဲ့ ဒဏ္
ႏိုင္ငံႏွစ္ခု အဲသေလာက္ နီးနီးကပ္ကပ္ နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း ဆက္ဆံလာၾကတဲ့ ကိစၥမွာ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးက ျပည္သူေတြ ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ရွိခဲ့ၾကလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သံသယျဖစ္စရာ မလိုဘူးဗ်။ ဒါေပမဲ့ အင္အားႀကီးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႔ အင္အားေသးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခု၊ အထူးသျဖင့္ ၿခံစည္း႐ိုးခ်င္းကပ္ေနတဲ့ အင္အားႀကီးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႔ အင္အားေသးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုတို႔ရဲ႕ ပံုမွန္ထက္ ပိုၿပီး နက္႐ႈိင္း နီးကပ္တဲ့ ဆက္ဆံေရးမွာ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး သက္ေရာက္မႈဒဏ္ကို ႏိုင္ငံငယ္က ပိုၿပီး ခံရမွာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ရွင္းတယ္ဗ်။ ႏိုင္ငံႀကီးရဲ႕ ဖိတဲ့ အိတဲ့ဒဏ္ကို ႏိုင္ငံငယ္က ၾကာေလ ပိုခံစားရေလ ျဖစ္မွာ အေသအခ်ာပါပဲဗ်ာ။
နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေတြနဲ႔ မႏၱေလး
ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာနယ္စပ္ၿမိဳ႕ေတြဟာ တ႐ုတ္ၿမိဳ႕ေတြနဲ႔ တစ္ေန႔တျခား ပိုပိုၿပီး တူလာေနၾကၿပီ။ ျမန္မာဘုရင္ ေနာက္ဆံုးမင္းစိုက္ခဲ့ရာ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အခ်က္အခ်ာ ေနရာအားလံုးလိုလိုကိုေတာင္ ျမန္မာအမည္နဲ႔ေပမယ့္ ျမန္မာစကားမေျပာတတ္တဲ့ အသားျဖဴနီစပ္စပ္ မ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေတြက စီးနင္း သိမ္းပိုက္ထားၾကၿပီဆိုတဲ့ အေရးအသားေတြ၊ ကာတြန္းလက္ရာေတြ ဒီဖက္ႏွစ္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခပ္စိပ္စိပ္ ဖတ္လာခဲ့ၾကရတာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။
မႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္လိုက္ရတဲ့ International Herald Tribune သတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကလည္း အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာစိုးေၾကာက္သူ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ေသြးတိုးႏႈန္းကို ပိုၿပီး ျမန္ေစမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီေဆာင္းပါးက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ က်ားမအခ်ိဳး အလြန္အမင္း ကြာဟမႈေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ ရွာမေတြ႕ႏိုင္သူ တ႐ုတ္အမ်ိဳးသားေတြ ပိုမိုၿပီး မ်ားလာေနတဲ့အေၾကာင္း ျဖစ္တယ္ဗ်။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ က်ားမအခ်ဳိ႕က ၁၀၅း၁၀၀ ရွိေနခ်ိန္မွာ တ႐ုတ္ေက်းလက္ ေဒသေတြမွာ ၁၂၀း ၁၀၀ ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ ျပည္နယ္ ၉ ခုမွာဆိုရင္ ၁၆၀း ၁၀၀ ေလာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးေတြ တ႐ုတ္ျပည္မွာ အေရာင္းစားခံေနၾကရတဲ့ ခပ္စိပ္စိပ္ ၾကားခဲ့ရတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ ဒီေဆာင္းပါးကို ဆက္စပ္ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ရင္ေမာမိတာ အမွန္ပဲဗ်ာ။
သံခင္းတမန္ခင္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား
အဲဒီတုန္းမွာပဲ မႏၱေလးၿမိဳ႕က ေၾကာ္ျငာဘုတ္ႀကီးေတြမွာ ျမန္မာနဲ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာ ႏွစ္ခုက လဲြၿပီး တျခားဘာသာစကားေတြ အသံုးမျပဳဖို႔ တားျမစ္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းတစ္ရပ္ ၾကားလိုက္ရတယ္ဗ်။ ဘယ္ေလာက္ အာဏာတည္သလဲဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စစ္တမ္း မေကာက္ၾကည့္မိဘူးဗ်ာ။ အဲဒီလုပ္ရပ္ရဲ႕ ပစ္မွတ္က တ႐ုတ္ ဘာသာစကားလို႔ ဆိုၾကတယ္။ မ်ားမၾကာခင္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ တ႐ုတ္ သံအမတ္ႀကီးက ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္နဲ႔ မႏွစ္က လာေတြ႕သြားတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ဟာ ယခု စက္တင္ဘာလအတြင္း တ႐ုတ္ျပည္ကို အလည္အပတ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံအတြက္ အလြန္တရာ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တဲ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ သံခင္းတမန္ခင္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို ျပည္သူအမ်ားနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတုတၳမ႑ိဳင္ကလည္း မ်က္ျခည္မျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါဗ်ာ။
maungwuntha@gmail.com
၂၃၊ ၀၉၊ ၂၀၁၂
ေဆြမ်ဳိးဆိုတာ မေခၚရင္ရေပမယ့္ မေတာ္ခ်င္လို႔ေတာ့ မရဘူးဆိုသလို ကမၻာမွာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ ဆိုတာလည္း ေရြးလို႔ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကိုယ့္အိမ္နီးခ်င္း ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မျဖစ္မေန မိတ္၀တ္မပ်က္ ဆက္ဆံရမွာပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ သိပ္ဆိုးတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း ဆိုရင္ေတာ့ အဆက္အဆံ မလုပ္ဘဲ ကိုယ့္ၿခံစည္း႐ိုးကို ကိုယ္လုံၿခံဳေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထားဖို႔ပဲ ရွိတယ္ဗ်။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အင္အား ပိုမို ႀကီးထြားတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံရတဲ့ ႏိုင္ငံငယ္တစ္ခုရဲ႕ ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ အင္မတန္ကို ပါးပါးနပ္နပ္နဲ႔ သတိတမန္ ၪာဏ္ေျမကတုတ္ လုပ္ၾကဖို႔ေတာ့ လိုသေပါ့ဗ်ာ။ ေရတိုအက်ဳိးထက္ ေရရွည္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီး ေလွ်ာ့တန္ေလွ်ာ့ တင္းတန္တင္း နည္းပရိယာယ္ ႂကြယ္၀စြာနဲ႔ ဆက္ဆံခဲ့ၾကတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း ဒစ္ပလိုေမစီေတြကို နမူနာ ယူႏိုင္ၾကမယ္ ထင္တယ္ဗ်။
အမ်ဳိးသားေရး သတိနဲ႔ ဆင္ျခင္
ျမန္မာျပည္သူမ်ားရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား႐ႈေထာင့္က ရပ္တည္ၿပီး ဧရာ၀တီျမစ္ဆံု ေရကာတာ စီမံကိန္းကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက မိမိရဲ႕ ရာထူးသက္တမ္းအတြင္း ဆက္မလုပ္ေစဖို႔ ရပ္ဆိုင္းခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ မေန႔တစ္ေန႔က သတင္းတစ္ခု ၾကားလိုက္တယ္ဗ်ာ။ ျမစ္ဆုံ စီမံကိန္းကို ရပ္ဆိုင္းထားတာတဲ့။ ဖ်က္သိမ္းပစ္တာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္ဗ်ာ၊ နားရင္းပါးရင္းေတြ ထူပူသြားမိပါတယ္။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ ဆုပ္လိုက္မိပါတယ္။ တယ္ ခံရခက္ပါလားဗ်။ ဟိုတေလာကလည္း အသားထဲက ေလာက္တစ္ေယာက္က ေျပာလိုက္ေသးတယ္ မဟုတ္လား။ ျမစ္ဆုံ စီမံကိန္းကို တိုင္းျပည္အက်ိဳးအတြက္ ဆက္လုပ္ရမယ္တဲ့ဗ်ာ။
အင္ဒိုခ်ဳိင္းနား ေဒသ
သည္အေၾကာင္းေတြ ျပန္လွန္ စဥ္းစားရင္း ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ့္ေဒသ အေၾကာင္း သုံးသပ္မိတယ္ဗ်။
အခု အေရွ႕ေတာင္ အာရွေဒသလို႔ ေခၚေခၚေနၾကတဲ့ ေဒသႀကီးတစ္ခု လံုးကို တစ္ခ်ိန္က သမုိင္းပညာရွင္ေတြက အင္ဒိုခ်ဳိင္းနားေဒသကို ေခၚေ၀ၚ ခဲ့ၾကတာ အားလုံး အသိပါ။ ႏိုင္ငံ အက်ယ္အ၀န္း ပမာဏအရေရာ၊ လူဦးေရအရေရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာအရပါ အင္မတန္မွ ႀကီးမား ရင့္ေညာင္း ခိုင္မာလွတဲ့ အိႏ္ၵိယနဲ႔ တ႐ုတ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ခုၾကားမွာ တည္ရွိေနတာေၾကာင့္ ပထ၀ီသေဘာအရ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ထင္းခနဲ လင္းခနဲ ျဖစ္သြားေအာင္ Indochina လို႔ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္ဗ်။
စိနနဲ႔ မဇၩိမ တိုင္းသား အခ်ိဳး
အင္ဒိုခ်ဳိင္းနားဆိုတဲ့အတိုင္း အဲဒီေဒသႏိုင္ငံေတြ နယ္ေျမေဒသေတြဟာ အဲဒီႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ခုကလာတဲ့ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ႏိုင္ငံေရး စတဲ့ သက္ေရာက္မႈ မ်ဳိးစံုကို မလႊဲမေရွာင္သာ ခံယူခဲ့ၾကရတာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ အေၾကာင္းကိုပဲ သီးျခား ေရြးထုတ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လူမ်ားစုႀကီး ကိုးကြယ္ေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ အိႏ္ၵိယႏိုင္ငံက ေရာက္ရွိလာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ တစ္ခ်ိန္က အင္မတန္မွ ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားခဲ့တဲ့ ပါတီႀကီးတစ္ခု ဆိုရင္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေမာ္စီတံုးရဲ႕ အေတြးအေခၚကို လုပ္ငန္း လမ္းညႊန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ဖူးတာ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရမွာလည္း (ဆရာၿငိမ္းေက်ာ္ အသံုးအႏႈန္းနဲ႔ ခဏငွားၿပီး ေျပာရရင္) စိန တိုင္းသားေတြနဲ႔ မဇၩိမ တိုင္းသားေတြရဲ႕ အခ်ဳိးက သိပ္မနည္းလွတဲ့ အတိုင္းအတာနဲ႔ ပါ၀င္ေနတယ္ဗ်ာ။
အိႏ္ၵိယ - တ႐ုတ္ - ဂ်ပန္နဲ႔ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ ဘာသာေရးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအရ အိႏ္ၵိယ ဘက္ကို ပိုမို တိမ္းၫြတ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရလည္း အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈ တစ္ေလွ်ာက္ တ႐ုတ္နဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့တာ အလြန္နည္းပါးတယ္။ ထင္ရွားတဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဂႏ္ၵီ-ေန႐ူးတို႔ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အိႏ္ၵိယ ကြန္ဂရက္ ပါတီနဲ႔ အိႏ္ၵိယ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ အဆက္အစပ္မ်ားခဲ့တယ္။ ကိုလိုနီလက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားၾကရင္း လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေတြးထဲ “အႏုနည္းနဲ႔ေတာ့ မရေတာ့ဘူး၊ အၾကမ္းနည္းနဲ႔မွပဲ ရေတာ့မယ္” ဆိုတဲ့ အယူအဆ သေႏ္ၶတည္လာခ်ိန္ (၁၉၄၀ တစ္၀ိုက္) က်ေတာ့မွ တ႐ုတ္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြနဲ႔ ဆက္မိေအာင္ ပထမဆုံး ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာကလည္း ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ အုပ္စိုးေနေပမယ့္ နယ္ခ်ဲ႕ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို တြန္းလွန္ တိုက္ထုတ္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိပံုမရတဲ့ ခ်န္ေကရွိတ္ အစိုးရကို ေမာ္စီတံုး ဦးေဆာင္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ျပည္သူေတြရဲ႕ အင္အားကိုပါ ရယူၿပီး ေတာ္လွန္ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ တိုက္ဆိုင္ေနတာမို႔ သခင္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ သခင္လူငယ္တစ္စုဟာ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဆီ အေရာက္သြားၿပီး အကူအညီေတာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတဲ့အထိ တ႐ုတ္ျပည္ ႏိုင္ငံေရးက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေပၚ ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈ ရွိခဲ့တယ္ဗ်။ တခ်ိဳ႕ သမိုင္းစာ မေက်သူေတြက သခင္ေအာင္ဆန္းတို႔ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ဟာ ဂ်ပန္နဲ႔ တိုက္႐ိုုက္ ဆက္သြယ္ၿပီး စစ္သင္တန္းတက္ခဲ့ၾကတာလို႔ပဲ သိထားၾကတယ္။ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ အဆက္အသြယ္ကို အမိြဳင္ကၽြန္းမွာ ေစာင့္ေနတုန္း ဂ်ပန္ေထာက္လွမ္းေရးက လက္ဦးေအာင္ လာမသြားတယ္ ဆိုတာ တခ်ိဳ႕ မသိၾကဘူး။
ပါတီစုံမွ တစ္ပါတီသို႔
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေရးက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေပၚ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ တစ္ဆစ္ခ်ဳိးေကြ႕သြားခဲ့တဲ့ ၁၉၆၂ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုၿပီး ထင္ရွားလာခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အဲဒီႏွစ္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္စုက ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ က်င့္သံုးလာခဲ့တဲ့ (အိႏ္ၵိယ ႏိုင္ငံေရးစနစ္နဲ႔ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ အတူတူျဖစ္တဲ့) ပါတီစံုစနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ က်င့္သံုးေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္နဲ႔ “ေၾကာင္းတူ သံကဲြ” ျဖစ္တဲ့ တစ္ပါတီစနစ္ကို ေျပာင္းလဲ က်င့္သံုးခဲ့ၾကလို႔ပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာထဲကေန အစိုးရကို လက္နက္စဲြကိုင္ ပုန္ကန္ တိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့ အဖဲြ႕အစည္းေတြထဲက အင္အားအႀကီးဆံုးအဖဲြ႕ အပါအ၀င္ အဖဲြ႕အခ်ဳိ႕ရဲ႕ လက္စဲြ သေဘာတရားကလည္း တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ကိုင္စဲြထားတဲ့ လက္၀ဲ၀ါဒပဲျဖစ္တာမို႔ အဲဒီကာလေတြမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဟာ အာဏာရေရာ အာဏာမဲ့ပါ အိႏ္ၵိယထက္ တ႐ုတ္နဲ႔ အမ်ားႀကီး ပိုနီးစပ္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္ဗ်။
တ႐ုတ္ကို အားထားခဲ့ရခ်ိန္
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ အေရးေတာ္ပုံႀကီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီ အေျခအေနမက ပိုၿပီး နက္႐ႈိင္းသြားခဲ့တယ္ဗ်ာ။ အေၾကာင္းကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီလက္ထဲက လႊဲေျပာင္းရယူခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ပါတီစံုစနစ္သို႔ ျပန္လည္ ေျပာင္းလဲလုိက္ၿပီလို႔ ေျပာဆိုခဲ့ၾကေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ စစ္တပ္ကသာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့စနစ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အေနာက္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံႀကီးေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြ ခ်မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအေနအထားကို ခုခံကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျမန္မာ့စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ မိမိတို႔ အေပၚ ႏိုင္ငံတကာ မ်က္ႏွာစာမွာ ေရွ႕ေနလုပ္ၿပီး အခုိင္အမာ ကာကြယ္ေပးခဲ့တဲ့ ဗီတို အာဏာပိုင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ သမိုင္းမွာ မႀကံဳဖူးေလာက္ေအာင္ ရင္းႏွီး နီးစပ္လာခဲ့တာပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။
ဖိတဲ့ အိတဲ့ ဒဏ္
ႏိုင္ငံႏွစ္ခု အဲသေလာက္ နီးနီးကပ္ကပ္ နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း ဆက္ဆံလာၾကတဲ့ ကိစၥမွာ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးက ျပည္သူေတြ ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ရွိခဲ့ၾကလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သံသယျဖစ္စရာ မလိုဘူးဗ်။ ဒါေပမဲ့ အင္အားႀကီးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႔ အင္အားေသးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခု၊ အထူးသျဖင့္ ၿခံစည္း႐ိုးခ်င္းကပ္ေနတဲ့ အင္အားႀကီးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႔ အင္အားေသးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုတို႔ရဲ႕ ပံုမွန္ထက္ ပိုၿပီး နက္႐ႈိင္း နီးကပ္တဲ့ ဆက္ဆံေရးမွာ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး သက္ေရာက္မႈဒဏ္ကို ႏိုင္ငံငယ္က ပိုၿပီး ခံရမွာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ရွင္းတယ္ဗ်။ ႏိုင္ငံႀကီးရဲ႕ ဖိတဲ့ အိတဲ့ဒဏ္ကို ႏိုင္ငံငယ္က ၾကာေလ ပိုခံစားရေလ ျဖစ္မွာ အေသအခ်ာပါပဲဗ်ာ။
နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေတြနဲ႔ မႏၱေလး
ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာနယ္စပ္ၿမိဳ႕ေတြဟာ တ႐ုတ္ၿမိဳ႕ေတြနဲ႔ တစ္ေန႔တျခား ပိုပိုၿပီး တူလာေနၾကၿပီ။ ျမန္မာဘုရင္ ေနာက္ဆံုးမင္းစိုက္ခဲ့ရာ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အခ်က္အခ်ာ ေနရာအားလံုးလိုလိုကိုေတာင္ ျမန္မာအမည္နဲ႔ေပမယ့္ ျမန္မာစကားမေျပာတတ္တဲ့ အသားျဖဴနီစပ္စပ္ မ်က္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေတြက စီးနင္း သိမ္းပိုက္ထားၾကၿပီဆိုတဲ့ အေရးအသားေတြ၊ ကာတြန္းလက္ရာေတြ ဒီဖက္ႏွစ္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခပ္စိပ္စိပ္ ဖတ္လာခဲ့ၾကရတာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။
မႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္လိုက္ရတဲ့ International Herald Tribune သတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကလည္း အမ်ိဳးေပ်ာက္မွာစိုးေၾကာက္သူ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ေသြးတိုးႏႈန္းကို ပိုၿပီး ျမန္ေစမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီေဆာင္းပါးက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ က်ားမအခ်ိဳး အလြန္အမင္း ကြာဟမႈေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ ရွာမေတြ႕ႏိုင္သူ တ႐ုတ္အမ်ိဳးသားေတြ ပိုမိုၿပီး မ်ားလာေနတဲ့အေၾကာင္း ျဖစ္တယ္ဗ်။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ က်ားမအခ်ဳိ႕က ၁၀၅း၁၀၀ ရွိေနခ်ိန္မွာ တ႐ုတ္ေက်းလက္ ေဒသေတြမွာ ၁၂၀း ၁၀၀ ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ ျပည္နယ္ ၉ ခုမွာဆိုရင္ ၁၆၀း ၁၀၀ ေလာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးေတြ တ႐ုတ္ျပည္မွာ အေရာင္းစားခံေနၾကရတဲ့ ခပ္စိပ္စိပ္ ၾကားခဲ့ရတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ ဒီေဆာင္းပါးကို ဆက္စပ္ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ရင္ေမာမိတာ အမွန္ပဲဗ်ာ။
သံခင္းတမန္ခင္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား
အဲဒီတုန္းမွာပဲ မႏၱေလးၿမိဳ႕က ေၾကာ္ျငာဘုတ္ႀကီးေတြမွာ ျမန္မာနဲ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာ ႏွစ္ခုက လဲြၿပီး တျခားဘာသာစကားေတြ အသံုးမျပဳဖို႔ တားျမစ္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းတစ္ရပ္ ၾကားလိုက္ရတယ္ဗ်။ ဘယ္ေလာက္ အာဏာတည္သလဲဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စစ္တမ္း မေကာက္ၾကည့္မိဘူးဗ်ာ။ အဲဒီလုပ္ရပ္ရဲ႕ ပစ္မွတ္က တ႐ုတ္ ဘာသာစကားလို႔ ဆိုၾကတယ္။ မ်ားမၾကာခင္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ တ႐ုတ္ သံအမတ္ႀကီးက ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္နဲ႔ မႏွစ္က လာေတြ႕သြားတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ဟာ ယခု စက္တင္ဘာလအတြင္း တ႐ုတ္ျပည္ကို အလည္အပတ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံအတြက္ အလြန္တရာ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တဲ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ သံခင္းတမန္ခင္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို ျပည္သူအမ်ားနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတုတၳမ႑ိဳင္ကလည္း မ်က္ျခည္မျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါဗ်ာ။
maungwuntha@gmail.com
၂၃၊ ၀၉၊ ၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment
mr.kyaingtun@gmail.com