ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္မူကို လက္ခံၾကၿပီဆိုရင္ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္း မေ၀းေတာ့ပါၿပီ (ေမာင္၀ံသ) by Maung Wuntha on Tuesday, October 30, 2012 at 6:29am ·

ယခုအပတ္ထုတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ပါ ေမာင္၀ံသ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ေဆာင္းပါး။

အခုေလာေလာဆယ္မွာ ]အဆိုးထဲက အေကာင္း}ဆိုသလို တစ္ဖက္မွာ ေသမိန္႕က်ေရာဂါတစ္ခုအျဖစ္ အမ်ားနားလည္ထားၾကတဲ့ ကင္ဆာေရာဂါနဲ႕ စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲေနရေပမယ့္ အျခားတစ္ဖက္မွာေတာ့ အရင္ကနဲ႕စာရင္ အခ်ိန္ပိုရသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ စာေတြ ပိုျပီး ဖတ္ျဖစ္ေနတယ္ဗ်။ အထူးသျဖင့္ ဒီကေန႕ စာဖတ္သူအမ်ားစုကို သူ႕ထက္ငါေကာင္း အျပိဳင္အဆိုင္ စည္းရုံးဆဲြေဆာင္ေနၾကတဲ့ ဂ်ာနယ္ ေတြကို ပိုျပီးေတာ့လည္း မ်ားမ်ား၊ ပိုျပီးေတာ့လည္း စူးစူးနစ္နစ္ ဖတ္ျဖစ္ေနမိတယ္ဗ်ာ။

ဦးခြန္ထြန္းဦးရဲ႕ စကား
    အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဂ်ာနယ္ပါ သတင္း ေဆာင္းပါး ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းခန္းေတြထဲက ကြၽန္ေတာ့္အာရုံမွာ လာျငိ တာေတြထဲက တစ္ခုကေတာ့ ႊ့န လသငခန ဂ်ာနယ္ထဲက ရွမ္းအမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကဌ ဦးခြန္ထြန္းဦးရဲ႕စကား တစ္ခြန္း ျဖစ္တယ္ဗ်။ ဂ်ာနယ္ထဲမွာပါတဲ့ သူ႕စကားက ဒီလိုဗ်ာ။ ]]လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္က သမတရုံး ၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းက ဖက္ဒရယ္ဆိုတာ ျပည္ေထာင္စုမူ လို႕ လက္ခံလာသလို ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ သတင္းဂ်ာနယ္ေတြမွာလည္း ဖယ္ဒရယ္စနစ္နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ခြဲထြက္ေရးမဟုတ္ဆိုတာကို က်ယ္က်ယ္ ျပန္႕ျပန္႕ သိရွိလာတယ္။ အဘိုး၊ အေဖနဲ႕ အန္ကယ္ကိုယ္တိုင္ ေထာင္က်ခံျပီး ဖယ္ဒရယ္ကို နားလည္လက္ခံလာေအာင္ ၾကိဳးပမ္းရက်ိဳးနပ္တယ္}}လို႕ ေျပာလိုက္တာဗ်။

ခြဲထြက္ေရးမူအျမင္ကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ၿပီလား
    အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္း ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ တက္လာတဲ့  အစိုးရလက္ထက္မွာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားနဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိေရးအတြက္ အစုိးရကို ကိုယ္ စားျပဳျပီး စြမ္းစြမ္းတမံ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ယခင္ မီးရထား ၀န္ၾကီး၊ ယခု သမတရုံး၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းဟာ ယခင္ စစ္အစိုးရ လက္ထက္က တိုင္းမွဴးအဆင့္အထိ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးတဲ့ စစ္အရာရွိ ေဟာင္းၾကီးတစ္ဦး ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ ဦးခြန္ထြန္းဦးစကားအရ ဖယ္ဒရယ္မူကို ခြဲထြက္ေရးမူအျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေလာက္ သေဘာထားလာခဲ့ၾကတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦး ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္ကမွ အဲဒီအျမင္ကို စြန္႕လႊတ္လိုက္တဲ့ သေဘာလို႕ ယူဆရမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

အဓိက အေၾကာင္းျပခ်က္ႀကီး
    ဖယ္ဒရယ္မူဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏုိင္ငံရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ တစ္ဆစ္ခ်ဳိး ေကြ႕သြားခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းမွာ အဓိက အေၾကာင္းျပခ်က္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္ဗ်။ အေၾကာင္းကေတာ့ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေျမျမွဳပ္ သျဂၤိဳဟ္၊ သူ႕အေခၚ ဆိုရွယ္လစ္ ဒီမိုကေရစီစနစ္၊ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုၾကီး အေခၚ ဆုိရွယ္လစ္အေရျခဳံတစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္း ထူေထာင္ရာမွာ သူ အဓိက ေပးခဲ့တဲ့အေၾကာင္းျပ ခ်က္က အဲဒီဖယ္ဒရယ္မူ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒထဲမွာ ထည့္သြင္း ထားတဲ့ ခြဲထြက္ခြင့္ တစ္နည္း ဖယ္ဒရယ္မူကို အေၾကာင္း ျပဳျပီး ျပည္နယ္ တစ္ခုက ခြဲထြက္ဖို႕ ၾကံစည္ၾကိဳးပမ္းလာတာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုၾကီး မျပိဳကြဲသြားရေလေအာင္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို တပ္မေတာ္က ရယူ ထိန္းသိမ္းလိုက္တာျဖစ္တယ္လို႕ အဲဒီတုန္းက ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေန၀င္းက တိုင္းျပည္ကို  အသိေပး ေၾကညာခဲ့တာျဖစ္တယ္ဗ်။
အႀကံရက်ပ္ေနတုန္းမွာ
    ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အေရးေတာ္ပုံကာလအတြင္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ ျပန္႕ ထြက္ေပၚလာတဲ့သတင္းတစ္ခုမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းဟာ အာဏာသိမ္းတဲ့ကိစ(ပထစအစိုးရေခါင္းေဆာင္ေေတြနဲ႕ ရွမ္းေစာ္ဘြား အမ်ားစုကို ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းတဲ့ကိစ)ျပီးတဲ့ေနာက္ တပ္မေတာ္က ဘာေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းရတယ္ဆိုတာ တိုင္းျပည္ကို တရား၀င္ အသိေပးေၾကညာဖို႕ အၾကံရက်ပ္ေနတုန္း သူ႕လက္ေထာက္ စစ္ဗိုလ္ၾကီး တစ္ဦးက ေၾကညာခ်က္တစ္ေစာင္ ေရးယူလာတယ္။ အဲဒီေၾကညာခ်က္ ထဲမွာ ဖယ္ဒရယ္မူေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုၾကီး ျပိဳကြဲရေတာ့မယ္ အႏရာယ္ရွိလာတဲ့အတြက္ အာဏာသိမ္းရတယ္လို႕ ေရးထားတယ္။ အဲဒါကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းက ဖတ္ၾကည့္ျပီး ]]ေအး ေကာင္းတယ္၊ အဲဒီအတိုင္း ေရဒီယိုက အသံလႊင့္ ေၾကညာလိုက္}}လို႕ ေျပာခဲ့တယ္လို႕ ဆိုတယ္။ အဲဒီေဖာ္ျပခ်က္သာ မွန္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းဟာ ဖယ္ဒရယ္မူေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုၾကီး ျပိဳကြဲမွာကို တကယ္ပဲ စိုးရိမ္ျပီး အာဏာသိမ္းတာမဟုတ္ပဲ သိမ္းခ်င္လို႕ သိမ္းျပီးမွ ဖယ္ဒရယ္မူ နဲ႕ ျပည္ေထာင္စု ျပိဳကြဲမယ့္ အႏရာယ္ဆိုတာကို တမင္သက္သက္ ဆင္ေျခဆင္လက္ ဆင္နားရြက္လုပ္လိုက္တာ ျဖစ္တယ္လို႕ ယူဆရမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

ဖက္ေပၚဆူးက်လည္း ဆူးပဲနာ၏။ဆူးေပၚဖက္က်လည္း ဆူးပဲနာ၏ by စာျကည့္တိုက္(ေရႊအိမ္စည္စာေပဒါနျပဳပါသည္) on Saturday, October 27, 2012 at 10:14am ·

ဤပိုစ့္ေခါင္းစီးကိုဖက္ၾကားလိုက္ရေသာ စာဖက္ပရိသတ္သည္ က်ေနာ္ကိုဟာသလူသားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ရယ္ဖြယ္ျပဳ၍ ရယ္ေပလိမ့္မည္။ ရယ္ေကာင္းလည္ ရယ္ရာ၏။ရယ္ၿပီးေသာ အဆံုးေသာ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ထင္ေၾကးေပးႏိုင္ပါ၏။အျပစ္ဟုမဆိုသာေသေခ်။အေၾကာင္းကား........          

“ဖက္ေပၚဆူးက်လည္း ဆူးပဲနာ၏။ဆူးေပၚဖက္က်လည္း ဆူးပဲနာ၏” ဟူေသာ သေဘာသက္ေသာ စာေရးသူ၏ ေခါင္းစီးသည္ အရပ္စကား၊အ႐ူးစကား၊ကေလးစကား၊သဘင္သည္မ်ား ေျပာၾကားေသာ စကားအသံုးအႏႈန္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။စစ္စစ္စာဖက္ပရိသတ္ သိထား ခံယူ ထားၾကေသာ ၎စကား၀ါက်ကား--လက္ဦးဆရားမည္ထိုက္စြာ အမိအဘတို႕က မိမိတို႕၏ ခ်စ္လွစြာေသာ သမီးလွကို ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္မာန္ခ်လက္ေလ်ာ့၍ ဆင္ျခင္ေန ထိုင္ ဖို႕ရန္ အဆံုးစြန္ဆံုးမလိုက္ေသာ (တိုတိုျဖင့္ အထိဆံုးျဖစ္ေသာ) စကားပံု တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။      

မွန္၏။ျပာခ်ပ္ခ်ပ္သေဘာရွိေသာ ဖက္ရြက္သည္ ထက္ခၽြန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ဆူးေပၚသို႕ က်ေရာက္မိပါက ဖက္ရြက္ သာေပါက္ ရံုျဖစ္သည္။ထို႕အတူ ဖက္ရြက္ေပၚသို႕  ဆူးက်ေရာက္မိပါက လည္း ဖက္သာၿပဲရိုးျဖစ္ပါသည္။

စာဖက္ပရိသတ္တို႕သည္လည္း ဤသို႕ သတိထားသိရွိၾကပါ၏။လက္ခံၾကပါ၏။  ပို၍သိရွိခံစားၾကသည္ကား ဤစာပုဒ္စကားပံုသည္ “ေယာက်ၤားႏွင့္မိန္းမတို႕၏ မတူညီပံု၊မတူညီေသာ အခ်င္အရာ၊ တစ္သက္တာ ဘဝ၏ ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးမႈ စသည္တို႕ကို ဥပမာျပဳထားေသာ ေယာကၤ်ားႏွင့္မိန္းမတို႕၏ ပမာျပဳဥပမာစကားပံုဟု လူတို႕သိထားၾကပါသည္။ဤသို႕ လည္ လက္ခံထားၾကပါသည္။       ဥပမာ ဥပေမယ်အရ မိန္းကေလးသည္ ဖက္ရြက္၊ေယာက်ၤားေလးသည္ဆူးဟု ဖက္ မိ မွတ္မိၾကားမိကတည္းကစ၍ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ လတ္လတ္စိတ္ရွိေသာ လူသားတို႕သည္ မ်က္ရိတ္သမ္းလိုက္မိၾက၏။         မိန္းကေလးသည္ ဖက္၊ ေယာက်ၤားေလးသည္ ဆူးဟုသိၾက လက္ခံၾက၏။ “ဆူေပၚဖက္က်တာ ဖက္ၿပဲ၍ ဖက္ေပၚဆူးက်ကလည္း ဖက္ပဲၿပဲရသည္” ဟူေသာ အဆိုသည္ အေပၚယံ ေရႊမႈံႀကဲအေနျဖင့္(ေလာကအျမင္ျဖင့္)လက္ခံဖြယ္ျဖစ္၍ အဓိပၸါယ္ ေကာက္ယူ ရေသာ္ လည္း တကယ္တမ္း ေစ့ေစ့ငင နက္နက္နဲနဲ(က်မ္းဂံ)ႏွင့္ ႀကံဆႏႈိင္းယွဥ္လိုက္ေသာအခါ ...........                      

မတရား ပိတ္ပင္တားဆီးထားသည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြရဲ့ မူလရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ျပန္လည္ေပးအပ္လိုက္လွ်င္ by Ko Baloi on Saturday, October 27, 2012 at 2:16am ·

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမန္မာႏိူင္ငံရွိ တိုင္းရင္းသားတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ရပိုင္ခြင့္မ်ားျဖစ္သည့္ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္
ျပဌါန္းခြင့္မ်ားဆံုးခဲ့ရသည့္အျပင္ လူသားတို႔၏ ရွိသင့္ရွိထိုက္၊ ရသင့္ရထိုက္ေသာ ရပိုင္ခြင့္မ်ားဆံုးရႈံးခဲ့ၾကရ
သည္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားသည္ မိမိတို႔ ရပိုင္ခြင့္မ်ားျဖစ္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားျပန္လည္ရရွိရန္အတြက္ နည္းလမ္း ေပါင္းစံုအသံုးျပဳကာ   ယေန႔ထက္တိုင္ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္လွ်က္ရွိေနသည္။ ထိုသို႔  နည္းလမ္းေပါင္း
စံုျဖင့္   ေတာင္းဆိုဆႏၵျပတိုက္ပြဲဝင္ေနသူမ်ားသည္   တိုင္းတပါးသားမ်ားမဟုတ္ၾကပါ၊ ကြ်ႏူ္ပ္တို႔ရဲ့ ျပည္ေထာင္စု
ဖြား တိုင္းရင္းသားညီအကို ေမာင္ႏွမ စစ္စစ္မ်ားသာျဖစ္ၾကပါသည္။ က်ေနာ္တို႔တေတြဟာ  တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာအတူတကြ ရွင္တြဲေနထိုင္လာၾကေသာ တိုင္းရင္းသား ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားျဖစ္ေသာ
ေၾကာင့္  အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားမ်ားမွ တိုင္းရင္းသားညီအကို ေမာင္ႏွမ်ားအေပၚရန္သူၾကီးသဖြယ္သေဘာထား
ကာ ရက္ရက္စက္စက္ ဖိႏွိပ့္ခ်ဳပ္ခ်ယ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈမ်ားမလုပ္သင့္ေပ။

အမွန္တကယ္ဆိုမူ တေျမထဲေန၊ တေရထဲေသာက္သံုးခဲ့ၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ ရပိုင္ခြင့္အေရးမ်ားကို အုပ္
ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားမ်ားမွ ႏိူင္ထက္စီးနင္းျပဳကာ မတရားဟန္႔တား ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ပိတ္ပင္တားဆီးမႈမျပဳလုပ္သင့္
ေပ။ ၎တို႔ရဲ့ မူလရပိုင္ခြင့္မ်ား မေပ်ာက္ပ်က္ မပ်က္ဆီးဆံုးရႈံးသြားရေလေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားမ်ားမွ ဝိုင္းဝန္းကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးရန္လိုအပ္သည့္အျပင္၊ ေအးအတူ ပူအမွ်အတူတကြေနထိုင္ၾကမည့္ တိုင္း
ရင္းသားေတြရဲ့ လိုအပ္တဲ့ အကူညီနဲ႔ နည္းလမ္းေကာင္းမ်ားကို တတ္စြမ္းသည့္ဘက္က တတ္ႏိူင္သေလာက္ ျဖည့္ဆည္းကူညီေဆာင္က်ဥ္းေပးရန္လိုအပ္ပါသည္။ သို႔မွသာ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစား
မ်ားၾကားမွာ သဟဇာတမွ်တမႈေတြျဖစ္ေပၚလာျပီး စစ္မွန္တဲ့ ေသြးစည္းညီညႊတ္မႈကို ရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အရင္ကအုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားမ်ားကို အထူးေမတၱာရပ္ခံပန္ၾကားလိုသည္မွာ၊ မိမိရဲ့ မွားယြင္းခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္မွားေတြကို ျပဳျပင္ျပီး၊ ယေန႔ေျပာင္းလဲေနေသာ ျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရးတြင္ ရုိးရုိးသားသားနဲ႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ
လုပ္ငန္းမ်ားကို ပါဝင္ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေစလိုပါသည္။ ခင္ဗ်ားတို႔မွာရွိတဲ့ေငြမ်ားနဲ႔ တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား
ရဲ့ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေစလိုပါတယ္။ အတင္းအဓမၼ လယ္သိမ္း၊ ယာသိမ္း ေျပာင္းေရြ႕ခိုင္းတဲ့ မတရားစီမံကိန္းေတြ အေကာင္ထည္ေဖာ္ေနတဲ့ အရင္လူေဟာင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူနည္းစုနဲ႔ အသိုင္းအဝိုင္း
ေတြရဲ့လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ လက္ရွိအေျပာင္းလဲကို ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ အစိုးရတစ္ရပ္လံုးဟာ အဲဒီလူနည္းစုေၾကာင့္ အစိုးရရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာဟာ အမွန္တကယ္ ထိခိုက္ျငိဳးႏြမ္းေစပါတယ္။ ဒါ့-အျပင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္
ေတြကိုလည္း အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစျပီး၊ အစိုးရရဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြအေပၚကိုလည္း သံသယေတြပိုမိုၾကီးထြားေစပါတယ္။

ယုန္သူငယ္အသဲပိုင္ရွင္ႏွင္ ့ပဲဟင္းစားသူမ်ား / By ဂ်စ္(ပ္)စီ (မယူကမ္း)

Last Updated on 16 September 2012

By ဂ်စ္(ပ္)စီ (မယူကမ္း)

လဂၤလီမူဆလင္ေခၚေတာကုလားမ်ား ဗလီထဲမွ အၾကမ္းဖက္ရန္ထြက္လာစဥ္

ယခုလက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ ရခို္င္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡမ်ားမွာ အဏာရူးမ်ားႏွင့္ ေငြမူးမ်ားစခဲ့ၾကေသာ ဇာတ္လမ္းပင္ျဖစ္သည္။ တို္င္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ ရပိုင္ခြင့္ကို ထိန္းခ်ဳပ္လုိ၍ ရန္သူဟုထင္ကာ ရန္သူလိုသေဘာထားၿပီး၊ အရိပ္မည္းႏွင့္ ေငြထုပ္ထမ္းလာသူကို ႀကိဳဆိုကာ ေႁမြေပြးကို ခါးပိုက္ပိုက္ခဲ့ၾကသည္။ အစကေတာ့ ေငြကိုသာျမင္၍ ေႁမြကိုမျမင္ခဲ့ၾကေပ။ သိ၍သတိေပးသူမ်ားကိုလည္း မနာလုိသူမ်ားအျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ ျပႆနာျဖစ္လာေသာအခါတြင္ကား ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ သနားစရာအတိ အသြင္သို႔ေရာက္သြားသည္။ သူမ်ားကိုလႊဲေပးလိုက္ရမည္ကိုလည္း စိုးသည္၊ အခြင့္ထူးခံလုိစိတ္ကလည္း မေပ်ာက္ေသး၊ တဖက္ကေငြထုပ္ႀကီးကို လည္းမ်က္စိထဲက မထြက္၊ တစ္ဖက္ကလဲ ၿခိမ္းေျခာက္ေနၿပီ။ ကဲ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ…….။
ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဦးခင္ရီက ရိုဟင္ဂ်ာသည္ ျမန္မာတိုင္း ရင္းသားမဟုတ္ ဟု ေၾကျငာၿပီးေနာက္မၾကာမီ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ပဋိပကၡျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ျဖစ္လာရျခင္းမွာ ဘဂၤလီေခၚေတာတို႔၏ ရခုိင္ျပည္နယ္အား (ေသြးေႏွာျခင္းႏွင့္ ပါတီေထာင္ျခင္း စေသာ) အႏုနည္းျဖင့္ သိမ္းပိုက္ၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံကာ အစၥလာမ္ (Islam) နုိင္ငံထူေထာင္ေရး မဟာဗ်ဴဟာသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ သြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ရမ္းၿဗဲၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာက္နီေမာ္အုပ္စု၊ သေျပေခ်ာင္းရြာမွ မသီတာေထြးအားသတ္ျဖတ္မႈသည္၊ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယင္းမတို္င္မီ ဘဂၤလီတ႔ုိ၏ မဟာဗ်ဴဟာ အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ ရန္စလုပ္ေဆာင္မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။

“စာေရးစာဖတ္ ဘာလုပ္ဖို႔”

“စာေရးစာဖတ္ ဘာလုပ္ဖို႔”

အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒႏွင့္ လူမ်ိဳးစံု၀ါဒ

အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒႏွင့္ လူမ်ိဳးစံု၀ါဒ

ေခတ္သစ္ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးပါရာဒိုင္း ပါေမာကၡ ဖူကူယားမား၏ ပို႔ခ်ခ်က္ - ႏွင့္ စာေရးသူ၏အေတြးအခ်ိဳ႕ (ေက်ာ္ဝင္း) by Kyaw Win on Monday, August 27, 2012 at 5:19am ·

ေခတ္သစ္ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးပါရာဒိုင္း
ပါေမာကၡ ဖူကူယားမား၏ ပို႔ခ်ခ်က္ - ႏွင့္
 စာေရးသူ၏အေတြးအခ်ိဳ႕

|ေက်ာ္ဝင္း|


အေျပာင္းအလဲ၏ လတ္တေလာအရသာ

             ျမန္မာျပည္ေျပာင္းပါၿပီ။ ဤအေျပာင္းအလဲကို၊ ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ၊ သေဘာထားတင္းမာသူ အခ်ိဳ႕ကပင္၊ သိမွတ္လက္ခံလာၾက ပါၿပီ။ ယခင္ကဆိုလ်င္၊ လူအရွင္လတ္လတ္မဆိုႏွင့္၊ သူတို႔စာေတြကိုပင္၊ မရဲတရဲ မိတ္ဆက္ေနၾကရေသာ၊ ကမာၻသိ ပညာရွင္ေတြ၊ ဝင္လာ မဆဲ၊ တသဲသဲ ရွိလာသည္။ ယခုႏွစ္ပိုင္း ၂၀၁၂ ကိုပဲၾကည့္။ ေထာမတ္က႐ိုသာ၊ မန္မိုဟန္ဆင္း၊ ေပါ(လ)ကိုလီယာ၊ လာရီဒိုင္းမြန္း၊ … အခု ဖရန္စစ္ ဖူကူယားမား …။ အားလံုးမွာ စာေရးသူ ဒိုင္ခံမိတ္ဆက္ေပးေနသည့္ ပညာရွင္ေတြခ်ည္း …။ သူတို႔စာေတြ ဖတ္ရင္း၊ အေဝးက ၾကည္ေမာ ေနရသူအေနႏွင့္ သူတို႔ႏွင့္ေတြ႕ခ်င္ဆံုခ်င္သည္။ ေမးခ်င္ ျမန္းခ်င္သည္။ ၾကားခ်င္ နာခ်င္သည္။ သို႔တေစ၊ ဖိတ္စာမရ၍၊ အကုန္လံုးႏွင့္ေတာ့ ေတြ႕ခြင့္မရ။ သည္တစ္ခါ၊ ဖူကူယားမားကိုေတာ့၊ မဂၤလာျမန္မာ ဇနီးေမာင္ႏွံ ေက်းဇူးေၾကာင့္၊ ေတြ႕ခြင့္ဆံုခြင့္ရသည္။ သူ႕ပို႔ခ်ခ်က္ကို ၾကားနာခြင့္ရသည္။ အရေတာ္ေလစြ။ ေက်းဇူးအထူးပါ မဂၤလာ ျမန္မာ …။

            စာေရးသူေရာက္ေတာ့၊ ခန္းမအျပည့္ ပရိတ္သတ္ေတြေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လူငယ္ေတြ။ ပါေမာကၡပို႔ခ်ခ်ိန္ မွာေရာ၊ ေမးျမန္းခြင့္ေပးခ်ိန္မွာေရာ၊ အားတက္ရႊင္လန္း၊ ပညာဆာေလာင္ မ်က္ႏွာေတြကို သတိျပဳမိသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္ဝန္းက်င္၊ ဖူကူယားမား၏ စာေတြကို မိတ္ဆက္ေပးစဥ္က၊ ၾကံဳခဲ့ရေသာ အျဖစ္သနစ္ေတြကို ေတြးမိေတာ့ၿပံဳးရေသးသည္။ လူ႕သမိုင္း၏ အုိင္ဒီအိုလို ဂ်ီတိုက္ပဲြတြင္၊ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ အေရးနိမ့္သြာျပီ ဆိုေသာ၊ သူ႕ေကာက္ခ်က္ကို တဆင့္ျပန္ေျပာမိ၍၊ လက္ဝဲဆရာေတြက၊ အအုပ္အသင္းဖဲြ႕ ကာ ဝိုင္းတြယ္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕က၊ အေမရိကန္ mouthpiece ဟုစဲြခ်က္တင္ကာ ခၽြန္တြန္းလုပ္ၾကသည္။ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ ပညာတတ္ျမန္ မာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ကဆိုလ်င္ ‘ဖူကူယားမားဆိုတာ၊ အိမ္ျဖဴေတာ္အတြက္ ဆြမ္းႀကီးခံထြက္ေနတဲ့ ဖိုးသူေတာ္ပါ ’ စသျဖင့္ ခပ္ ရမ္းရမ္းမွတ္ခ်က္ျပဳသည္။ အခုေတာ့ အျမင္ေတြေျပာင္းသေလာက္ ေျပာင္းျပီ ထင္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြ …။ ၂၁ ရာစုေခတ္ တြင္ မိမိတိုင္းျပည္ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးကို မ်က္ႏွာမူသူတိုင္း၊ စစ္ေအးေခတ္ အစြဲေတြ ခဝါခ်ရေတာ့မည္ မဟုတ္ပါသေလာ…။

            လူငယ္ေတြၾကားတြင္၊ လူၾကီးအခ်ိဳ႕ကိုလည္းေတြရရာ၊ ပို၍ပင္အားတက္မိသည္။ ပါတီအဖဲြ႕အစည္း အသီးသီးမွ တာဝန္ရွိသူ မ်ား။ ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္မွလည္း ပါသည္။ USDP ၊ NLD ၊ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ (ျမန္မာ) ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားပါတီမ်ား …၊ အေတာ္စံုပါသည္။ စာေရးသူက၊ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုလ်င္၊ အာဏာရပါတီမွျဖစ္ေစ၊ အတိုက္အခံပါတီမ်ားမွျဖစ္ေစ၊ မိမိမလုပ္ႏိုင္ေသာ အလုပ္ေတြကို တာဝန္ယူေနၾကသူမ်ားျဖစ္၍၊ ေလးစားတန္ဖိုးထားသည္။ ယခုပဲြတြင္ သူတို႔ႏွင့္ သိကၽြမ္း ခင္မင္ခြင့္ရ၍ ဝမ္းသာသည္။ ထုိ႔ထက္၊ သူတို႔အားလံုးက၊ ပါေမာကၡ၏ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးဘာသာရပ္ကို စိတ္ဝင္တစား နားစြင့္ေနၾကသည္ကို ျမင္ရရာ၊ အနာဂတ္အတြက္၊ အမွန္ပင္အားတက္မိသည္။ တစ္ခုပဲ ဝမ္းနည္းမိသည္မွာ၊ ဖူကူယားမား၏ စာေတြကို၊ ပထမဆံုး ဦးေဆာင္မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သူ၊ ဆရာႀကီး ေမာင္စူးစမ္းကို မေတြ႕ရျခင္းပင္။ ဆရာမွာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ pioneer ဟု စာေရးသူက ခံယူထားသည္။


ေက်ာင္းဆရာ၏ ႐ိုးသားမႈ၊ ပညာရွင္၏ထက္ျမက္မႈ
(ပါေမာကၡ၏ ပို႔ခ်ခ်က္)

            ဖရန္စစ္ ဖူကူယားမားမွာ ဓာတ္ပံုေတြထဲက အတုိင္းပင္။ အရပ္ျပတ္ျပတ္၊ ( ႏိုင္ငံျခားစံခ်ိန္ႏွင့္ဆိုလ်င္ - ပုသည္ ဟူ၍ပင္ ဆုိႏိုင္မည္ထင္သည္။ ) မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္း၊ အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳ။ ပါေမာကၡတို႕၏ အမွတ္အသားေပပဲလားမသိ။ ထိပ္ကေတာ့ အေတာ္ေျပာင္သည္။ အဝတ္အစားမွာလည္း ေတာက္ေတာက္ပပႀကီးမဟုတ္။ ကာကီေရာင္ေဘာင္းဘီတြန္႕တြန္႕ေၾကေၾက။ မိုးျပာေရာင္ရွပ္လက္ရွည္ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း။ ပန္းႏုေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လည္စည္းေတာ့ပါသည္။ Lecture စေတာ့မွ အေပၚကုတ္အက်ႌ ထပ္ဝတ္သည္။ စကားေျပာေတာ့လည္း၊ တမင္ဖန္တီးထားေသာ တက္သံက်သံေတြႏွင့္ တက္ေထာင္ေမာင္းနင္းမဟုတ္။ မိုက္ခရိုဖုန္းကုိင္၊ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေအးေအးသက္သာ ပင္ ေျပာသည္။ သို႔တိုင္၊ ပီသည္၊ ရွင္းသည္၊ စကားလံုးအတိအက်ေရြးခ်ယ္သံုးသည္။ တကယ့္ကို ႐ိုးရွင္းသည့္ ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္ ၏ ဟန္ပန္။ သူ၏ ပို႔ခ်ခ်က္တြင္ကား၊ ပညာရွင္တစ္ေယာက္၏ ထက္ျမက္မႈကို၊ အထင္းသားျမင္ေနရသည္။

          သူ႕ပို႕ခ်ခ်က္ေခါင္းစဥ္မွာ၊ “What Is Development” ယေန႔ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းႏွင့္ ခ်ိန္ခါသင့္ အေၾကာင္းအရာဟု ထင္သည္။ ပထမဆံုး၊ ‘ဖံြ႕ၿဖိဳးေရး’ ဆိုသည္၏ အဓိပၸါယ္ကို ဇီဝေဗဒ ႐ႈေထာင့္မွ စတင္ကာ၊ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး အဆင့္မ်ားထိ ႐ွင္းလင္း ဖြင့္ဆိုျပသည္။ ေနာက္- ဖံြ႕ၿဖိဳးေရး၏ မ်က္ႏွာစာမ်ားကို ယခုလို ခင္းျပသည္။ ပံု (၁) ကိုၾကည့္ရန္။

သန္းေခါင္စာရင္း နဲ႔ လူမ်ဳိးသတ္မွတ္ေရးျပႆနာ by ဂါ မဏိ on Friday, October 26, 2012 at 5:20pm ·

Lu Bo

သန္းေခါင္စာရင္း နဲ႔ လူမ်ဳိးသတ္မွတ္ေရးျပႆနာ
by ဂါ မဏိ on Friday, October 26, 2012 at 5:20pm ·
၁ ၃ ၅

နအဖဟာ အရင္အစုိးရအဆက္ဆက္နဲ႔ လမ္းခြဲထြက္လာတာျဖစ္တယ္၊ အရင္အစုိးရေတြထက္သာတယ္လုိ႔ ဝါႂကြားေနေပမဲ့ ဦးႏုအစုိးရလုပ္ခဲ့တဲ့ ကမ႓ာေအးလႈိဏ္ဂူ၊ ေနဝင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာစာ ေရးရာမွာ တစ္ ခု-တစ္ ေယာက္ စသျဖင့္ သုံးစြဲေရး၊ ေစာေမာင္ထြင္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံတုိင္းရင္းသား ၁၃၅ မ်ဳိး၊ ခင္ၫြန္႔ထြင္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာအစ-လူသားအစ ပုံေတာင္ပုံညာက ဆိုတဲ့အယူအဆေတြကုိ ဆက္က်င့္သုံးေနပါတယ္။ အခုေဆာင္းပါးမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ တုိင္းရင္း သား ၁၃၅ မ်ဳိးတကယ္ရွိမရွိကုိ ဆန္းစစ္ေဖာ္ထုတ္သြားပါမယ္။

ပထဆုံး ကခ်င္ လူမ်ဳိးေတြကုိၾကည့္ရင္ နဝတ-နအဖက ကခ်င္ ၁၂ မ်ဳိး လုိ႔ေဖာ္ျပထားရာမွာ လူမ်ဳိးတမ်ဳိး ထဲက ေဆြမ်ဳိးစုကြဲ၊ ဘာသာစကားေလယူေလသိမ္းကြဲေတြကုိ သီးျခားလူမ်ဳိးအျဖစ္ ဇြတ္အတင္းျပထားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကခ်င္ဆုိတဲ့နာမယ္နဲ႔ လူမ်ဳိးတမ်ဳိး သီးသန္႔ျပထားသလုိ ဂ်င္းေဖာနာမယ္နဲ႔လည္း ျပထားျပန္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကခ်င္ဆုိတာ အားလုံးကုိၿခံဳေခၚတဲ့နာမယ္ျဖစ္မွန္း လူတုိင္းသိေပမဲ့ နအဖဟာ လူမ်ဳိးအေရအတြက္ ေဖာင္းပြေစ ခ်င္လြန္းအားႀကီးလုိ႔ သီးသန္႔လူမ်ဳိးမဟုတ္တာကုိ အဟုတ္ႀကီးလုပ္ထည့္တာျဖစ္တယ္။ နအဖ စာရင္းထဲက ေဂၚရီ၊ ခခူ နဲ႔ ဒူးလန္းတုိ႔ဟာ ဂ်င္းေဖာအႏြယ္ကြဲေတြသာျဖစ္ၿပီး သီးျခားလူမ်ဳိးစုေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ခခူနဲ႔ဒူးလန္း ဆုိရင္ မ်ဳိးႏြယ္ကြဲတခုတည္းကုိဘဲ နာမယ္ႏွစ္မ်ဳိး ေခၚထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ကခ်င္ ၁၂ မ်ဳိးထဲက တမ်ဳိးအျဖစ္ျပထားတဲ့ တ႐ုမ္းနဲ႔ဒေလာင္ ဆုိတာလည္း ရဝမ္ မ်ဳိးကြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နအဖေျပာတဲ့ ကခ်င္ ၁၂ မ်ဳိးဟာ လက္ေတြ႔မွာ ၆ မ်ဳိးဘဲျဖစ္ပါတယ္။
နအဖစာရင္း အမွန္စာရင္း
၁ ကခ်င္ ဂ်ိန္းေဖာ၊ မ႐ူ၊ ရဝမ္၊ လရွီ၊ အဇီး ႏွင့္ လီဆူး တုိ႔ကုိ လႊမ္းျခံဳေခၚေဝၚသည့္အမည္
၂ တ႐ုမ္း ရဝမ္မ်ဳိးႏြယ္စု
၃ ဒေလာင္ ရဝမ္မ်ဳိးႏြယ္စု
၄ ဂ်ိန္းေဖာ ၁ ဂ်ိန္းေဖာ (ေဂၚရီ၊ ခခူ၊ ဒူးလန္း ႏွင့္ အျခားမ်ဳိးႏြယ္စုမ်ားပါဝင္)
၅ ေဂၚရီ ဂ်ိန္းေဖာမ်ဳိးႏြယ္စု
၆ ခခူ ဂ်ိန္းေဖာမ်ဳိးႏြယ္စု
၇ ဒူးလန္း ဂ်ိန္းေဖာမ်ဳိးႏြယ္စု
၈ မ႐ူ (ေလာ္ေဝၚ) ၂ မ႐ူ
၉ ရဝမ္ ၃ ရဝမ္ သုိ႔မဟုတ္ ႏုံး (ဒေလာင္၊ တ႐ုမ္း ႏွင့္ အျခားမ်ဳိးႏြယ္စုမ်ားပါဝင္)
၁ဝ လရွီ (လခ်ိတ္) ၄ လရွီ
၁၁ အဇီး ၅ အဇီး သုိ႔မဟုတ္ ဇုိင္ဝါး
၁၂ လီဆူး ၆ လီဆူး သုိ႔မဟုတ္ ေယာယင္ သုိ႔မဟုတ္ လီေရွာ
၁၂ စုစုေပါင္း ၆ စုစုေပါင္း

တ႐ုတ္နဲ႔ ဆက္ဆံေရးကိစၥ ေျပာရေပဦးမယ္ (ေျပာခ်င္လြန္းလို႔-ေမာင္၀ံသ) by ျပည္သူ႔ေခတ္ on Tuesday, September 25, 2012 at 4:01am ·

အိမ္နီးခ်င္းကို   ေရြးလို႔ မရ
ေဆြမ်ဳိးဆိုတာ မေခၚရင္ရေပမယ့္ မေတာ္ခ်င္လို႔ေတာ့ မရဘူးဆိုသလို ကမၻာမွာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ ဆိုတာလည္း ေရြးလို႔ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကိုယ့္အိမ္နီးခ်င္း ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မျဖစ္မေန မိတ္၀တ္မပ်က္ ဆက္ဆံရမွာပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ သိပ္ဆိုးတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း ဆိုရင္ေတာ့ အဆက္အဆံ မလုပ္ဘဲ ကိုယ့္ၿခံစည္း႐ိုးကို ကိုယ္လုံၿခံဳေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထားဖို႔ပဲ ရွိတယ္ဗ်။  ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အင္အား ပိုမို ႀကီးထြားတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံရတဲ့ ႏိုင္ငံငယ္တစ္ခုရဲ႕ ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ အင္မတန္ကို ပါးပါးနပ္နပ္နဲ႔ သတိတမန္ ၪာဏ္ေျမကတုတ္ လုပ္ၾကဖို႔ေတာ့ လိုသေပါ့ဗ်ာ။ ေရတိုအက်ဳိးထက္ ေရရွည္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီး  ေလွ်ာ့တန္ေလွ်ာ့ တင္းတန္တင္း နည္းပရိယာယ္ ႂကြယ္၀စြာနဲ႔ ဆက္ဆံခဲ့ၾကတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း ဒစ္ပလိုေမစီေတြကို နမူနာ ယူႏိုင္ၾကမယ္ ထင္တယ္ဗ်။

အမ်ဳိးသားေရး သတိနဲ႔   ဆင္ျခင္
ျမန္မာျပည္သူမ်ားရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား႐ႈေထာင့္က ရပ္တည္ၿပီး ဧရာ၀တီျမစ္ဆံု ေရကာတာ စီမံကိန္းကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက မိမိရဲ႕ ရာထူးသက္တမ္းအတြင္း ဆက္မလုပ္ေစဖို႔ ရပ္ဆိုင္းခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ မေန႔တစ္ေန႔က သတင္းတစ္ခု ၾကားလိုက္တယ္ဗ်ာ။ ျမစ္ဆုံ စီမံကိန္းကို ရပ္ဆိုင္းထားတာတဲ့။ ဖ်က္သိမ္းပစ္တာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္ဗ်ာ၊ နားရင္းပါးရင္းေတြ ထူပူသြားမိပါတယ္။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ ဆုပ္လိုက္မိပါတယ္။ တယ္ ခံရခက္ပါလားဗ်။ ဟိုတေလာကလည္း အသားထဲက ေလာက္တစ္ေယာက္က ေျပာလိုက္ေသးတယ္ မဟုတ္လား။  ျမစ္ဆုံ စီမံကိန္းကို တိုင္းျပည္အက်ိဳးအတြက္ ဆက္လုပ္ရမယ္တဲ့ဗ်ာ။

အင္ဒိုခ်ဳိင္းနား  ေဒသ
သည္အေၾကာင္းေတြ ျပန္လွန္ စဥ္းစားရင္း ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ့္ေဒသ အေၾကာင္း သုံးသပ္မိတယ္ဗ်။
        အခု အေရွ႕ေတာင္ အာရွေဒသလို႔ ေခၚေခၚေနၾကတဲ့  ေဒသႀကီးတစ္ခု လံုးကို တစ္ခ်ိန္က သမုိင္းပညာရွင္ေတြက အင္ဒိုခ်ဳိင္းနားေဒသကို ေခၚေ၀ၚ ခဲ့ၾကတာ အားလုံး အသိပါ။  ႏိုင္ငံ အက်ယ္အ၀န္း ပမာဏအရေရာ၊ လူဦးေရအရေရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာအရပါ အင္မတန္မွ ႀကီးမား ရင့္ေညာင္း ခိုင္မာလွတဲ့ အိႏ္ၵိယနဲ႔ တ႐ုတ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ခုၾကားမွာ တည္ရွိေနတာေၾကာင့္ ပထ၀ီသေဘာအရ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ထင္းခနဲ လင္းခနဲ ျဖစ္သြားေအာင္ Indochina လို႔ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

လားဟူလူမ်ဳိး မူရင္း.. ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း

လားဟူလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ရွမ္းျပည္နယ္အေ႐ွ႕ပိုင္း တာေကာ္မွစ၍ က်ဳိင္းတံုနယ္ အေ႐ွ႕ဖ်ားတိုင္ေအာင္ ခရီးလမ္းတေလွ်ာက္ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾက၍ လိုလို အုပ္စုခဲြတြင္ ပါ၀င္ၾကသည္။ လားဟူလူမ်ဳိးစုတုိ႔တြင္ လားဟူနႏွင့္ လားဟူ႐ွီဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရွိျပီးလွ်င္ ႐ွမ္းမ်ားကမူ ယင္းတို႔ကို မူဆိုးဟု ေခၚၾကသည္။ ဤသို႔ေခၚျခင္းကို လားဟူတို႔က မႏွစ္သက္ၾကဘဲ ယင္းတို႔အခ်င္းခ်င္းသည္ တဦးကိုတဦး လ

ားဟူ ဟုသာ ေခၚၾကသည္။ ေ႐ွးအခါက လားဟူတို႔သည္ သံလြင္ျမစ္ေျမာက္ဖ်ား အရပ္ေဒသတြင္ ေနထိုင္ခဲ့ၾက၍ ယခုအခါ မိုင္းဆတ္၊ မိုင္းပန္ႏွင့္ က်ဳိင္းတံု အနီးတ၀ိုက္ ေက်းရြာမ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ေရာက္ရွိလာၾကသည္။

လားဟူမ်ားသည္ နတ္ကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား ကိုးကြယ္သည္ဟူ၍ မရွိခဲ့ေခ်။ ေနာင္ပြင့္မည့္ ဘုရားကို ေမွ်ာ္ေန ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။ အိမ္ဦးခန္းတြင္ ဘုရားစင္ကို နတ္စင္ကဲ့သို႔ ထားရွိၾကသည္။ ယင္းတို႔ လူဦးေရ ၁၀ပံု ကိုးပံုမွာ ဗုဒၶ၀ါဒီမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို ထားျပီး ထင္ထင္ရွားရွား ကိုးကြယ္ျခင္း မရွိၾကေခ်။ အခ်ဳိ႔မွာ ခရစ္ယန္၀ါဒီမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

လားဟူမ်ားသည္ လယ္ယာလုပ္ျခင္းထက္ ေတာင္ယာခုတ္ အလုပ္မ်ဳိးကိုသာ အားထား၍ လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ေတာင္ယာပဲခင္းမွ ေပၚဦးေပၚဖ်ား ျဖစ္သည့္ သစ္သီး၀လံမ်ား၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားႏွင့္ စပါးပဲေျပာင္းမ်ားကို ေ႐ွးဦးစြာ မိမိတို႔ သက္၀င္ယံုၾကည္ေသာ အယူ၀ါဒအလိုက္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ျပီးမွ စားသံုးၾကသည္။

လားဟူမ်ားသည္ လူတိုင္းလိုလို ဦးေခါင္းထိပ္တြင္ က်စ္ဆံျမီး ထားၾကရသည္။ ထိပ္လယ္တြင္ရွိေသာ ေဗြေနရာ၌ ဆံပင္ကုိ ရိတ္လိုက္လွ်င္ ဖ်ားနာျပီး ေသတတ္သည္ဟု အယူရွိၾကသည္။ လားဟူနသည္ ေယာက်ာ္းမိန္းမ ႏွစ္ဦးစလံုးပင္ ရင္ဖံုးအကၤ်ီမ်ား ၀တ္ၾကသည္။ ရင္ကဲြအကၤ်ီမွာ ယခုေခတ္တြင္မွ ၀တ္ေသာ အကၤ်ီျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔ အ၀တ္တြင္ အိမ္ေထာင္က်ျပီးသူမ်ားအတြက္ ေရႊျခည္ထိုးရာ၌ အျပာႏွင့္ အစိမ္းေရာင္ကိုသာ ထိုးရသည္။ လူပ်ဳိ အပ်ဳိမ်ားအတြက္ အနီ၊ အျဖဴ၊ အ၀ါေရာင္မ်ား ထည့္ရသည္။ လားဟူမိန္းမသည္ အ၀တ္ရွည္၀တ္ရသည္။ ေ႐ွ႕ကေရာ ေနာက္ကပါ ကိုယ္ကို လံုေအာင္ဖံုးရသည္။ ဤကဲ့သို႔ ၀တ္ဆင္ျခင္းမွာ လင္သားအား၎၊ လူၾကီးမိဘႏွင့္ ဂုဏ္သေရရွိ လူၾကီးလူေကာင္းမ်ားအား၎ ႐ိုေသသမႈျပဳသည္ဟု သေဘာထားၾကသည္။ လားဟူ႐ွီမ်ားမွာ အကၤ်ီတို၀တ္ဆင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း ယင္းလူမ်ဳိးမွ ဆင္းသက္လာခဲ့ေသာ လူမ်ဳိးမ်ားမွာ အကၤ်ီ႐ွည္ ၀တ္ဆင္သူက မ်ားျပားေလသည္။
.

ေထာင္က်ေနသလိုပဲ..အေမရိကန္ေရ ့by Kyaing Tun

အလုပ္မွာထိခိုက္ဒါဏ္ရာရၿပီးနားေနလိုက္တာခုခ်ိန္ထိဆို(၇)လရိွၿပီး၊ေဆးလက္မွတ္နဲ ့တရားဝင္နားခြင္ ့တႏွစ္
(၁၂)လတိတိရပါတယ္၊ေနာက္အလုပ္ရွာရေတာ ့မယ္၊အလုပ္ရွာေဖြေပးႀကတဲ ့ေအဂ်င္စီကိုသြားၿပီးအလုပ္
ေလ်ွာက္ထားလိုက္ပါတယ္၊အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးကိုေလ်ွာက္ထားတယ္၊အြန္လိုင္းကေရာ၊စံုလို ့ပါပဲ၊က်ေနာ္အ
တြက္ေတာ ့သိပ္အခက္အခဲမရိွေပမဲ ့၊အရင္တုန္းကနဲ ့မတူေတာ ့တဲ ့ေအဂ်င္စီအာလံုးရဲ ့စည္းကမ္းေတြေၿပာင္း
သြားတာကိုသတိထားလိုက္မိတယ္၊ဒီလိုစည္းကမ္းေတြေၿပာင္းသြားတာက်ေနာ္တို ့မိသားစု(ဒုကၡသည္မိသားစု)
အေရးစိုးရိမ္ပူပန္ေနမိေတာ ့တယ္၊လက္ရိွအေမရိကန္မွာေရာက္ေနတဲ ့အလုပ္ရွာမရေသးတဲ ့သူေတြအမ်ားႀကီး
ေတြ ့ေနရတယ္၊အလုပ္ရၿပန္္ေတာ ့လည္းမၿမဲႀကဘူး၊

 တေန ့မွာ-

က်ေနာ္နဲ ့အတူအလုပ္သြားရွာတဲ ့ဒုကၡသည္တဦး၊ေအဂ်င္စီတခုမွာဆံုတယ္၊အလုပ္ေလ်ွာက္လႊာကိုအဂၤလိပ္
လိုတတ္တဲ ့သူအကူအညီနဲ ့ၿဖည္ ့လိုက္တယ္၊ဒီအဆင္ ့ထိသူ ့အတြက္အဆင္ေၿပတယ္၊အင္တာဗ်ဴးတဲ ့အခါ
မွာေတာ ့သူ ့အရည္အခ်င္းနဲ ့အလုပ္မရႏိုင္ေတာ ့၊အရင္ကဒီေလာက္မခက္ခဲ၊အဂၤလိပ္လိုနည္းနည္းေၿပာတတ္
ရံုနဲ ့အလုပ္ရတယ္၊အခုေတာ ့မရေတာ ့၊အင္တာဗ်ဴးအခန္းမွာ၊အဂၤလိပ္လိုအေၿပာ/အေရး/အဖတ္၊စည္းကမ္း
နဲ ့ညီမွအလုပ္ရေတာ ့မယ္၊ဆိုေတာ ့.က်ေနာ္ဘာေၿပာခ်င္လည္းဆိုရင္၊ဒုကၡသည္စခန္းမွ၊အေမရိကန္လာမဲ ့
သူေတြအဂၤလိပ္စာမတတ္သူေတြ၊ဒုကၡသည္ကိုစာသင္ေပးၿပီးမွအလုပ္ခိုင္းမဲ ့ႏိုင္ငံေတြကိုေရႊးႀကပါ၊ဥပမာ-ေနာ္
ေဝးႏိုင္ငံလိုေပါ ့၊က်ေနာ္ဆီမွာေတြ ့ရတဲ ့ဘဝေမာေနတဲ ့သူေတြကိုႀကည္ ့ၿပီးေနာက္လာမဲ ့သူေတြသူ ့လိုမၿဖစ္
 ပါေစနဲ ့ဆိုတဲ ့စိတ္နဲ ့ပါ၊ၿမန္မာေတြအခ်င္းခ်င္းကူညီေပးလ်ွက္နဲ ့သူ ့တို ့အတြက္ေန ့စဥ္အသစ္ထပ္ထပ္ေရာက္ လာတဲ ့အခက္အခဲမ်ားစြာေတြနဲ ့မို ့လို ့ပါ၊
ဒီအလုပ္ေလ်ွက္လႊာေလးကက်ေနာ္ေလ်ွာက္ထားတဲ ့အလုပ္မ်ားစြာထဲကတခုပါ၊ဒီေလ်ွာက္လႊာကိုေအဂ်င္ ့စီ
မွာဘယ္သူ ့အကူအညီမွမယူရပဲ၊ၿဖည္ ့ရပါလိမ္ ့မယ္၊မၿဖည္ ့တတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ ့၊သြားၿပီး၊က်ေနာ္ေၿပာခ်င္
တာကဒါပါပဲ၊

သဘာဝအရင္းအၿမစ္ က်ိန္စာ by Aung Moe Win on Thursday, October 18, 2012 at 6:13pm ·

 ဒီမိုကေရစီလမ္းေႀကာင္းရဲ႕ အနိမ့္အၿမင့္၊ အက်ယ္အၿပန္႔ကို အဓိကသက္ေရာက္ေစတဲ့ အခ်က္ (၁၃) ခ်က္ ရိွတယ္ လို႔ဆိုႀကတယ္။
သဘာဝအရင္းအၿမစ္ ၿပည့္စံုႀကြယ္ဝမႈေႀကာင့္ က်ိန္စာသင့္တဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေတြကေရာ ဘယ္ႏွစ္ခုရိွႏိုင္မလဲ။
လြတ္လပ္တဲ့အာရွအသံရဲ႕ ေအာက္တိုဘာ (၁၈) ရက္ေန႔၊ ႀကာသာပေတးေန႔ညပိုင္းမွာ တင္ဆက္ခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါးေလးပါ။


၁၇ ရာစုမွာ ၿဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ၿပည္တြင္းစစ္ပြဲဟာ ဘုရင္ နဲ႔ အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားေတြႀကားက တိုက္ပြဲၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ အဲ့ဒီစစ္ပြဲအၿပီးမွာေတာ့ ပါလီမန္စံနစ္တခုေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ၁၈၆၁ မွာ ၿဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ၿပည္တြင္းစစ္ထဲမွာပဲ ကြ်န္စံနစ္ ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္မဲ့အေတြးအေခၚေတြ
စတင္လာခဲ့သလို၊ အဲ့ဒီအေတြးအေခၚေတြဟာ ၁၉၆၀ စစ္ေအးတိုက္ပြဲအရွိန္ရလာခ်ိန္က်မွ အာဖရိကန္လူမည္းေတြအတြက္ လူထုအခြင့္အေရးေတြ အၿပည့္အဝရရိွဖို႕အေႀကာင္းအရာေတြစုဆံုေရာက္ရိွလာပါတယ္။ ၿပည္သစ္ အင္ပါယာ မွ သမၼတႏိုင္ငံေတာ္အၿဖစ္ေၿပာင္းလဲလာခဲ့ပံုေတြ၊ ၁၉ ရာစု ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ မီဂ်ီၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးကာလေတြဟာ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသလို၊ ႏိုင္ငံေတြေၿပာင္းလဲဖို႔အတြက္ ၿပည္တြင္းၿပည္ပမွ ဖိအားေပးေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕ အေနအထားေတြကေရာ ဘယ္ေလာက္အေရးပါသလဲ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကလည္း စဥ္းစားႀကရမွာ အေသအခ်ာပါ။
Freedom House အဖြဲ႔ရဲ႕ေလ့လာသံုးသပ္ခ်က္အရဆိုရင္- ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ကတည္းကစၿပီး အာဏာရွင္ႏိုင္ငံေပါင္း ၆၇ ႏိုင္ငံ က်ဆံုးခဲ့ၿပီး ဒီမိုကရက္တစ္ အသြင္ကူးေၿပာင္းေရးကို လုပ္ခဲ့ႀကရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးလုပ္ခဲ့ရတဲ့ၿဖစ္စဥ္ေတြရဲ႕ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ႀကည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္၊ အႀကမ္းမဖက္တဲ့
လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြေႀကာင့္ ၿဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားတုိင္းၿပည္ေတြက ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး နဲ႔ အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားေတြႀကားက အေပးအယူလုပ္မႈေႀကာင့္ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးေတြဟာ အေၿခခိုင္မာမႈမရိွသလို၊ ေအာင္ၿမင္မႈနည္းပါးခဲ့တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။


ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္တံုးက ရင့္မွဲ႕ၿပည့္စံုတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ႏိုင္ငံေတာ္တခုၿဖစ္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေၿခအေနေတြ၊ ဇာတ္ေကာင္ေတြကို တင္ၿပခဲ့ပါတယ္။
ဒီ တပတ္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းေႀကာင္းရဲ႕ အနိမ့္အၿမင့္၊ အက်ယ္အၿပန္႔အေပၚမွာ အဓိက သက္ေရာက္ေစမဲ့ အေႀကာင္းအရာေတြကို ေဆြးေႏြးႀကည့္ခ်င္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတခုကိုေလ့လာတဲ့အခါတိုင္း အဲ့ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႔ သမိုင္းဆိုင္ရာ ေနာက္ခံကားခ်ပ္ေတြဆိုတာ မရိွမၿဖစ္စဥ္းစားႀကည့္ရမဲ့ အေႀကာင္းအရာေတြပဲၿဖစ္ပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီေရးလမ္းေႀကာင္းကို အဓိက သက္ေရာက္ေၿပာင္းလဲေစတဲ့ အခ်က္ (၁၃) ခ်က္ကို ေလ့လာႀကည့္ႀကရေအာင္ပါ။

ျပည္သူ႕ေခတ္ႀကီး ေရာက္ခ်ိန္နီးမွသာ (ေမာင္၀ံသ) by Maung Wuntha on Tuesday, October 23, 2012 at 2:50am ·

ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ ၂၄ ၁၀ ၂၀၁၂ တြင္ ေဖာ္ျပမည့္ ေမာင္၀ံသ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ေဆာင္းပါး။



ျပည္သူ႔ေခတ္ႀကီး ေရာက္ခ်ိန္နီးမွသာ

ကြၽန္ေတာ့္က်န္းမာေရးနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ရန္ကုန္ကို ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ စင္ကာပူမွာ ႏွစ္ႀကိမ္ ကီမိုေဆးသြင္းခဲ့ံပါတယ္။ ၾကားဖူးထားတဲ့အတိုင္း အေတာ္ကေလးေတာ့ ခံရေပသေပါ့။ သို႕ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္ သည္းခံေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲံ့ပါတယ္။ စင္ကာပူမွာ ရွိေနတဲ့ သားသမီးမ်ားနဲ႕ မိတ္ေဆြ သဂၤဟမ်ားရဲ႕ ၀ိုင္း၀န္းအားေပးမႈေၾကာင့္လည္း အားရွိခဲ့ပါတယ္။ ယခု ေအာက္တိုဘာ ၂၅နဲ႕ ႏို၀င္ဘာ ၁ ရက္မွာ ရန္ကုန္မွာ ေဆးသြင္းပါမယ္။ ၿပီးရင္ ႏို၀င္ဘာ လဆန္းမွာပဲ စင္ကာပူျပန္သြားၿပီး ျပန္လည္ေဆးစစ္ပါမယ္။ ေနာက္ ရန္ကုန္ျပန္လာၿပီး ဆက္လက္ၿပီး ရက္အလိုက္ ေဆးသြင္းစရာမ်ား ဆက္လက္ ျပဳလုပ္ပါမယ္။ ဒီလိုပဲ ဟိုမွာ ေဆးျပန္စစ္လိုက္ ဒီမွာ ေဆးျပန္သြင္းလိုက္နဲ႕ လာမည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီေလာက္အထိ လုပ္သြားရဖို႕ ရွိပါတယ္။ ဒါ ကြၽန္ေတာ့္က်န္းမာေရးအတြက္ အၾကမ္းဖ်င္း လ်ာထားခ်က္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္အတြက္ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ ေကာ္လံေဆာင္းပါးမ်ားကိုေတာ့ ႏုံးေခြေနတဲ့အခ်ိန္မ်ားကို ေက်ာ္ၿပီး ေခါင္းၾကည္တဲ့ အခ်ိန္က်မွ ေရးႏိုင္ပါမယ္။ ယခုအပတ္အတြက္ကေတာ့ သက္တမ္းေစ့ ေနရဖို႕ မေသခ်ာေတာ့တဲ့ ေရာဂါေ၀ဒနာတစ္ခု ကြၽန္ေတာ့္မွာ စြဲကပ္ေနၿပီဆိုတာကို သိလိုက္ရတဲ့ေနာက္ပိုင္း ယခု သီတင္းပတ္ သုံးပတ္ေလာက္အတြင္း အဖန္တလဲလဲ ဆင္ျခင္သုံးသပ္မိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေမာင္၀ံသရဲ႕ သူ႕မွာတမ္းလို႕ ယူလိုကလည္း ယူႏိုင္ပါသည္။

ျမန္မာ စစ္အစုိးရ၏ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္အစီအစဥ္တြင္ ေဒၚစု က႑ by Duwa Kachin on Tuesday, October 23, 2012 at 8:47pm ·

စစ္အစုိးရ၏ လွ်ဳိ႕၀ွက္အစီအစဥ္တြင္ ေဒၚစု ပါ၀င္ပတ္သက္မႈ က႑ အေၾကာင္းကုိ စာေရးသူအေနနဲ႔ ေနာက္ေၾကာင္း အျဖစ္အပ်က္မ်ား ႏွင့္ လက္ရွိျဖစ္ေပၚမႈ ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းမ်ားအေပၚ သုံးသပ္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေတာ္လွန္ေရး အဖဲြ႕မ်ားတြင္ ႏုိင္ငံေရး ႏွင့္ စစ္ေရး အခုိင္မာ ဆုံးႏွင့္ ဘာသာေရး အရ ထိေတြ႕ဆက္ဆံမႈ အမ်ားဆုံးမွာ ကရင္ ႏွင့္ ကခ်င္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္းမွ စ၍ KNU ႏွင့္ KIO ကုိသီးသန္႔စီ ခဲြထုတ္ၿပီး ထုိးစစ္ဆင္ရန္ စစ္အစုိးရရဲ႕ အဓိက ပစ္မွတ္ ျဖစ္လာသည္။

၁၉၉၀ ေက်ာ္ တုန္းက KNU ႏွင့္ KIO ႏွစ္ဖဲြ႕စလုံး အပစ္ရပ္အတြက္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ KNU ဆုိရင္ ရန္ကုန္ထိေတာင္ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့ေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထုိးတဲ့ အဆင့္ အေရာက္မခံခဲ့ပါ။ ေနာက္ေတာ့ KNU ကုိအႀကီးက်ယ္ဆုံး ထုိးစစ္ဆင္ခဲ့သည္။ ေဘးထြက္ဆုိးက်ဳိးအေနနဲ႔ ထုိင္းနယ္စပ္ တေလွ်ာက္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ စခန္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ၄င္း ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားျပင္လွ်င္ ေကအုိင္ယူ အတြက္ အေထာက္အပ့ံ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွ စ၍ KIO ဖက္ ပစ္မွတ္ေျပာင္းသြားသည္။ အမွန္ဆုိရင္ KIO ဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကုိ အျပည့္အ၀ မေထာက္ခံခဲ့ေပမယ့္၊ ေနာက္ေနာင္အခါ ပါတီ ႏုိင္ငံေရးအရ ျပဳျပင္ႏုိင္ဖုိ႔ ေမ်ာ္လင့္ခဲ့သည့္နည္းတူ၊ ပါတီဖဲြ႕ရန္ စတင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ႏုိင္ငံေရးအရ စိတ္ခ်ႏုိင္တဲ့ အေနအထားအဆင့္ မေရာက္ေသးပဲ လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းဖုိ႔ေလာက္ထိ အတင့္မရဲခဲ့ပါ။ ထုိ႔အတူ ေကအုိင္ေအ အပါအ၀င္ ကခ်င္ ေခါင္းေဆာင္ အစစ္အမွန္မ်ား ပါ၀င္ ဖဲြ႕စည္းခဲ့ေသာ KSPP ပါတီလဲ မွတ္ပုံတင္ က်မလာပါ။ (အခုမွ ပါတီႏုိင္ငံေရး ကုိ လက္ခံဖုိ႔ ေကအုိင္ေအ ကုိ ၀ုိင္းေျပာေနၾကပါတယ္၊ ေကအုိင္ေအ အေနနဲ႔ အစကတည္းက လက္ခံၿပီးသား ဆုိတာ ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ား သိပါတယ္။)

ထုိ႔ေၾကာင့္ ၂၀၀၈-၂၀၁၁ ၾကား ေကအုိင္အုိကုိ BGF လက္ခံရန္ ေနာက္ဆုံးရက္သတ္မွတ္ခ်က္ ရာဇသံ အႀကိမ္ႀကိမ္ေပးခဲ့သည္။ ေကအုိင္အုိ အေနနဲ႔ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ လက္ခံမွာမဟုတ္မွန္းလဲ ႀကိဳတင္တြက္ထားၿပီး ျဖစ္၍ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွ စစ္ေရး ျပင္ဆင္လာသည္။ ကရင္၊ ၀ ႏွင့္ ကခ်င္ေတာ္လွန္ေရးၾကား ဆက္သြယ္ထားေသာ လမ္းျဖစ္သည့္ ကုိးကန္႔ နယ္ကုိ အေၾကာင္းရွာၿပီး သိမ္းလုိက္သည္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီလအတြင္း လက္နက္ႀကီးအမ်ားအျပား မႏၱေလး-ဗန္းေမာ္လမ္းမွ တဆင့္ လုိင္ဇာအနီးမွ ျဖတ္ၿပီး ပုိ႔လုိက္သည္။ ခ်ိန္းေခ်ာက္တဲ့ သေဘာလဲ ျဖစ္သည္။ ထုိခ်ိန္က ဗန္းေမာ္တြင္ ကခ်င္ ႏွစ္ျခင္းခရစ္ယာန္ ဓမၼ ညီလာခံ က်င္းပ ေနခ်ိန္ လူထု ေသာင္းခ်ီ စုေ၀းရာ အနီးမွ ျဖတ္ၿပီး လက္နက္ႀကီးမ်ား ပုိ႔ေဆာင္ျပသလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္ကတည္းက ေကအုိင္ေအလဲ ခံစစ္အတြက္ ျပင္ဆင္ေနခဲ့သည္။သတင္းမ်ားမွာလဲ လုိင္ဇာကုိ ထုိးစစ္ဆင္ရန္ အသင့္ ျပင္ဆင္ထားၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေျမာက္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ မိသားစုမ်ားထံမွ ခုိင္လုံတဲ့ သတင္းမ်ားအရသိရသည္။ တခ်ိန္ထဲမွာ အရပ္သားစီး ရထားမွ စစ္ကူအမ်ားအျပားကုိ ပုိ႔ေဆာင္လာသည္။

ကခ်င္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ စိုးရိမ္မိတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အေျဖစကား by စတုထၳလွဳိင္း on Friday, October 19, 2012 at 7:13pm ·

တရက္မွာ ‘စ်ာန္’ ရဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာမွာ အစၥေရး-ပါလက္စတိုင္း သတင္းေလးတပုဒ္ ဘာသာျပန္ၿပီး ေဖာ္ျပထားတာ ဖတ္ရတယ္။ သတင္းနဲ႔ သတင္းဓာတ္ပံုကို ဖတ္႐ႈၾကည့္အၿပီးမွာ ေတာင္အာဖရိက ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒက္စ္မြန္တူးတူးရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္ အဆိုအမိန္႔တခုကို သြားအမွတ္ရမိသလို တၿပိဳင္နက္တည္းမွာ ဗီအိုေအ ဦးေက်ာ္ဇံသာနဲ႔ ႐ုပ္သံအင္တာဗ်ဴးမွာ ကခ်င္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျဖၾကားခဲ့တဲ့ အေျဖစကားကိုလည္း ျပန္ေျပာင္းသတိရမိပါတယ္။

*******

အစၥေရး-ပါလက္စတိုင္း သတင္းေလးကို ‘စ်ာန္’ ရဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့အတိုင္း ဖတ္ၾကည့္ရေအာင္ …

Israel အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ Palestine ေကာင္ေလးကုိ ကာကြယ္ခဲ့တဲ့ သတင္းဟာ ကမၻာ့လူသား သန္းေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကုိ အျမင္သစ္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ထုိမွ်မက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရန္သူလုိ ဆက္ဆံေနခဲ့ၾကတဲ့ Israel နဲ႔ Palestine ၾကားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆးတခြက္လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့ေသာ ေမလ ၂၀၊ ၂၀၁၂ ေန႔ ေဂ်႐ုုဆလင္ေန႔မွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ အစၥေရးေတြဟာ ေဂ်႐ုုဆလင္ေန႔ (Jerusalem day) အရမ္းကုိ အေလးအနက္ထားပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္အေနနဲ႔ က်င္းပတာပါ။ အဲဒီေန႔ေရာက္တုိင္း ပါလက္စတုိင္းလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ် လုံး၀ ခြင့္မျပဳပါဘူး။ သူတုိ႔ အစၥေရးအလံေတြကုိ လႊင့္ထူၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းမ်ား ဆုိၾကပါတယ္။

အဲဒီေန႔ မတုိင္ခင္ ေန႔မ်ားမွာ ပါလက္စတုိင္းလူမ်ဳိးအခ်ဳိ႕က အစၥေရး တုိးခ်ဲ႕အိမ္ရာစီမံကိန္းမ်ားကုိ သပိတ္ေမွာက္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေန႔မွာ ၁၀ ႏွစ္သားအရြယ္ ပါလက္စတုိင္းေကာင္ေလးတေယာက္ဟာ ပါလက္စတုိင္းအလံ ကုိင္လ်က္ ပဲြၾကည့္ေနတုန္း၊ အစၥေရး လူမ်ဳိးေရး၀ါဒီတေယာက္က သူ႔အလံကုိ လုယူေျပးခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္ေလးက ျပန္လုရင္း ႐ုုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္ေနတုန္း နယ္ျခားေစာင့္ရဲတေယာက္က စိတ္ဆုိးမာန္ဆုိးနဲ႔ ကေလးကုိ လိုက္ဖမ္းပါတယ္။


ေကာင္ေလးကုိ ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္တယ္၊ မညွာမတာ လုပ္လာတဲ့အခါမွာ အနားမွာ ရွိေနခဲ့တဲ့ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္ အစၥေရးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတေယာက္က အဆုိပါ ရဲကုိ ၀င္လုံးၿပီး ေကာင္ေလးကုိ ထြက္ေျပးေစခဲ့ပါတယ္။

အစၥေရးလူမ်ဳိးနဲ႔ ပါလက္စတုိင္းလူမ်ဳိးဆုိတာ ရာဇ၀င္လုိက္ၿပီး ရန္ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ လူမ်ဳိးေတြပါ။ အခုလုိ အျဖစ္ကုိ ျမင္ရေတာ့ အားလုံး အံ့အားသင့္ခဲ့ရပါတယ္။ လူမ်ဳိးႏွစ္မ်ဳိးၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရလာေတာ့မလား ဆိုၿပီးလည္း ေျပာဆုိလာၾကပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္လည္း သူ႔လူမ်ဳိး (အစၥေရး) အခ်င္းခ်င္းေတြရဲ႕ ေ၀ဖန္ကဲ့ရဲ႕ျခင္းမ်ားကုိလည္း ခံရပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပါလက္စတုိင္းသားေတြရဲ႕ facebook ေတြမွာေတာ့ ဒီအမ်ဳိးသမီးကုိ ေတာ္ေတာ္ ခ်ီးက်ဴးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါဟာ ပါလက္စတုိင္းေတြ အစၥေရးတေယာက္အေပၚ အေကာင္းျမင္လာတဲ့ ရွားရွားပါးပါး ေကာမ္မန္႔ေလးေတြပါ။

လူတဦးတေယာက္ရဲ႕ စိတ္ထားမွန္ကန္စြာ ျပဳမူလုိက္ျခင္းဟာ လူအမ်ားအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးမ်ားစြာ ျဖစ္ေစတယ္ ဆုိတာ ဒီအျဖစ္က သက္ေသျပေနပါတယ္။ မေကာင္းမႈကုိ သိရက္နဲ႔ ကုိယ့္အမ်ဳိးမုိ႔ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳျခင္းကုိ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ေတာ့ အမွားအမွန္ မသိႏုိင္ေပမယ့္ အျပင္လူတေယာက္အေနနဲ႔ ၾကည့္လုိက္မွ မသင့္ေတာ္မွန္း သိရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးေတြ ရွိေကာင္းရွိမွာပါ။

ဘယ္ေနရာမဆုိ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္ႏုိင္တဲ့ စိတ္ထားဟာ လူတေယာက္ရဲ႕ တန္ဖုိးပါပဲ။

မူရင္း သတင္းလင့္ခ္ - http://972mag.com/armed-border-officer-chases-10-year-old-palestinian-boy-for-holding-flag/46412/

*******

Google Adsense ေႀကာ္ၿငာ 07/05/2012

Google Adsense

Google..AdsenseဆုိတာGoogleကုမ႑ီကေနသတ္မွတ္ခ်က္အရည္အေသြးနဲ႔ၿပည္႔မွီတဲ႔၀က္ဆုိဒ္ဘေလာ႔မ်ားအတြက္ ေပးထားတဲ႔
ေႀကာ္ၿငာမ်ားပဲၿဖစ္ပါတယ္။ကမၻာမွာအရမ္းေခတ္စားပါတယ္၊၀က္ဆုိ္ဒ္ဘေလာ႔ေတြမွာAdsense ေႀကာ္ၿငာေတြကုိခနခဏေတြ႔ေနေပမဲ႔လုိ႔..
အဲဒါေတြကုိ ေႀကာ္ၿငာေတြလုိ႔ သိပ္မသိႀကဘူး..တကယ္ေတာ႔ Google ကုမ႑ီက ႀကားခံ၀န္ေဆာင္မႈ႔ေပးတာပါ။ Google Adwords ဆုိတာနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ၊ ေႀကာ္ၿငာရွင္ေတြကုိ လက္ခံပါတယ္။ ေႀကာ္ၿငာရွင္မ်ားက Google ကုမ႑ီကုိက်သင္႔တဲ႔ေငြေႀကးေပးရပါတယ္။ တခါ Google ကုမ႑ီက ၿပန္ၿပီး ၀က္ဆုိဒ္ ဘေလာ႔ပုိင္ရွင္မ်ားဆီကုိေႀကာ္ၿငာမ်ားထဲ႔သြင္းေစၿပီး ပုိက္ဆံၿပန္ေပးတဲ႔စနစ္ပါ။သုိ႔ေသာ္ ၀က္ဆုိဒ္မ်ားေပၚမွာေႀကာ္ၿငာရွိေနယုံသက္သက္နဲ႔ ၀က္ဆုိဒ္ပုိင္ရွင္မ်ားအဖုိ႔၀င္ေငြမရပါဘူး..အဲဒီေႀကာ္ၿငာကုိစိတ္၀င္စားလုိ႔ ပရိတ္သတ္မ်ားက ၀င္ေရာက္ ကလစ္ႀကည္႔ရႈမွာသာလွ်င္ ၀င္ေငြရပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္းထင္စရာအေႀကာင္းရွိပါတယ္..ဒါဆုိ တေနကုန္ထုိင္ၿပီး ေႀကာ္ၿငာေတြကုိ ကလစ္ေနရင္ ပုိက္ဆံရမွာေပါ႔လုိ႔ ထင္စရာအေႀကာင္းရွိပါတယ္။ မရပါဘူး။ အဲဒီလုိလုပ္ခဲ႔မယ္ဆုိရင္ Google Adsense အေကာင္႔ကုိ ရာသက္ပန္အပိတ္ခံရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔မွာ အဆင္႔ၿမင္႔ software ေတြတတ္ဆင္ထားပါတယ္။ ဒါ႔ေႀကာင္႔ ၀က္ဆုိဒ္ပုိင္ရွင္မ်ား အေနၿဖင္႔လည္း မိမိကုိ မလုိသူမ်ားက လုပ္ႀကံမခံရေလေအာင္ ကာကြယ္တဲ႔ software မ်ားတတ္ဆင္ထားသင္႔ပါတယ္။ အဲဒီ ေဆာ႔၀ဲမ်ားတတ္ဆင္ထားၿခင္းၿဖင္႔ မလုိသူမ်ားက ဘယ္လုိပဲ လုပ္ႀကံ လုပ္ႀကံ Google ပင္မ ေဆာ႔ဖ္၀ဲမ်ားဆီသုိ႔ မေရာက္ေတာ႔ပဲ ႀကားခံ ေဆာ႔ဖ္၀ဲမ်ားက ဖ်က္ခ်ေပးသြားမွာၿဖစ္ပါတယ္။

အသြားမွာ ညစ္ပတ္ အျပန္က် နံေဆာ္ by တေက်ာ့ ၿပန္ဟစ္ တလာ on Friday, October 19, 2012 at 10:23am ·

By မင္းစိုးစံ
October 19, 2012

ညစ္ေနတာအမွန္ပဲ။ စိတ္။
ညစ္တယ္ဆိုတာ မသန္႔ရွင္းလို႔ေပါ့ေနာ္။ မသန္႔ရွင္းဘူးဆိုေတာ့ ညစ္ပတ္တာေပါ့။
အခုတေလာ က်ဳပ္ စိတ္ေတြညစ္ပတ္ေနတာအမွန္ပဲ။
ဘယ္လိုေတြျဖစ္လို႔ ဘာေတြညစ္ပတ္ေနသလဲဆိုတာ က်ဳပ္မသိဘူး။ မသိတာကို က ပိုညစ္ပတ္ေနတာ။ သိေနတယ္ဆိုလ်င္ ညစ္ပတ္တယ္လို႔ မေျပာဘူး။
ေသျခာတာတခုကေတာ့ က်ဳပ္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတာကို မႀကိဳက္ဘူး။

သစ္ရြက္ေတြ ကားလမ္းေဘးနဲ႔ လူသြားလမ္းေပၚမွာ ပိုးစိုးပက္စက္ ေၾကြေနတာေၾကာင့္လား။ အရြက္ေတြမရွိေတာ့တဲ့ သစ္ပင္ေတြကို မေၾကမနပ္ျဖစ္ေနတာလား။
ေအးစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနတဲ့ ခပ္ျပင္းျပင္းတိုက္လာၾကတဲ့ ေလကိုလား။
ေလအေ၀ွ႔မွာ လမ္းတေလွ်ာက္ ရွပ္တိုက္ေျပးေနတဲ့ သစ္ရြက္ေတြရဲ့ အသံကိုလား။
ဒါမွမဟုတ္ အားနည္းေနတဲ့ ေျခအစုံကို အကူေပးေနတဲ့ တုတ္ေကာက္ကိုလား။
ကိုက္ခဲေနတဲ့ တုတ္ေကာက္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ကိုလား။
တုတ္ေကာက္နဲ႔ လူသြားလမ္း ဖိတိုက္လို႔ ထြက္လာတဲ့ အသံကိုလား။
အဲဒါေတြေၾကာင့္ဆိုလ်င္ က်ဳပ္ လမ္းဆက္မေလွ်ာက္ပဲ အိမ္မွာ ျပန္ နားလို႔ရသားပဲ။
က်ုပ္ေျခလွမ္းေတြ လွမ္းေနတာ မတားျဖစ္ဘူး။ တခုခုကို လုပ္ခ်င္ေနသလိုပဲ။

ရိုက္ခ်င္တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္၊ က်ဳပ္ရိုက္ခ်င္တာအမွန္ပဲ။
တုတ္ေကာက္နဲ႔ေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ဘူး။
တုတ္ေကာက္ က အင္မတန္ေပါ့ပါးတဲ့အတြက္ က်ဳပ္ရိုက္ခ်င္တာ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ မဟုတ္သလို၊ မွန္ျပဴတင္းတစ္ခ်ပ္လည္းမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
တိရိစာၦန္လားဆိုေတာ့ ေခြးလည္း ေခြးေနရာနဲ႔ေခြး။ ေၾကာင္လည္း ေၾကာင္အခြင့္အေရးနဲ႔ ေၾကာင္။
ဒီႏိုင္ငံက လူမေျပာနဲ႔ တိရိစာၦန္ ေတြေတာင္ သူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ သူ႔ဥပေဒနဲ႔။

ႏိုင္ငံေရးလုပ္စား အဲေလ လႈပ္ရွားသူေတြေျပာသလိုေျပာမယ္ဆိုလ်င္ တရား ဥပေဒ စိုးမိုးမႈ ရွိတယ္ဆိုတာ ဒါပဲျဖစ္
မယ္။ က်ဳပ္ရိုက္ခ်င္တာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူကိုလား။ မေသျခာဘူး။
ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူေတြဆိုတာ အင္မတန္ ပါးရည္နပ္ရည္ရွိတာ။
ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္လက္ထဲမွာရွိတဲ့တုတ္က လူရိုက္တဲ့ တုတ္မဟုတ္ဘူး။ ရိုက္စရာလူလည္း က်ဳပ္မွာမရွိဘူး။ ရိုက္ခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ လူေတြေတာ့ က်ဳပ္စိတ္ထဲမွာ ရွိေကာင္းရွိေနမလား ဆိုတာကိုေတာ့ က်ဳပ္လည္းမသိဘူး။ က်ဳပ္လည္း လူေလဗ်ာ။ တဦးခ်င္းအရ ျဖစ္ျဖစ္ အုပ္စုလိုက္ျဖစ္ျဖစ္ မတရားလုပ္တာ ခံရဖန္မ်ားလာေတာ့ မေၾကနပ္
မႈ ခံျပင္းမႈ နာက်ည္းမႈ မခ်င့္မရဲျဖစ္မႈ ဆိုတာေတြကို စုထားတာမ်ားလာတဲ့ေနာက္ ေပါက္ကြဲခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။

ေပါက္ကြဲခ်င္ေနတာကို မေဖါက္နဲ႔ မေဖါက္နဲ႔လို႔ တားလို႔မရသလို၊ ေပါက္ကြဲခ်င္တိုင္း ေပါက္ကြဲလို႔ မျဖစ္တာေတြက အမ်ားႀကီး။

ဒါေၾကာင့္ ဗမာစစ္အစိုးရ ေျပာေျပာေနတဲ့စကားတခြန္းရွိတယ္ ဘာတဲ့ စည္းကမ္းရွိ ဒီမိုကေရစီ ဆိုလား။
ဒီဗမာစစ္အစိုးရကေတာ့ ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ လုပ္စားဘို႔သာ မတတ္ရွာတာ။ လွ်ာအရိုးမရွိတိုင္း ေျပာဘို႔မ်ားက်ေတာ့ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ကို ေျပာတတ္တယ္။
ရွိပါေသးတယ္။
မိုးလုံးျပည့္ မုသား၀ါဒ ဆိုတာ။ မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔ ျပန္တိုက္မယ္ ဆိုတာတို႔။
ေတာ္ေတာ္တတ္ႏိုင္တယ္။

အခုလည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ကသုံးခဲ့ဘူးတဲ့ စကားတခြန္း ႀက့ံခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီကို အျမဳေတပါတီမွ ျပည္သူ႔ပါ
တီျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုလား ဘာလား။
အဲဒါ မဆလ လို႔ ေခၚတဲ့ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ကိုအေကာင္အထည္ေဖၚခဲ့တုန္းက အျမဳေတပါတီ မွ ျပည္
သူ႔ပါတီသို႔ ဆိုၿပီးလုပ္ခဲ့တာ။
ျမန္မာ့အသံကေတာင္ သီခ်င္းေတြလႊင့္လိုက္ေသး ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ လမ္းစဥ္ေအာင္ရမည္ ဆိုတာ။
ေအာင္သလားမေမးနဲ႔ ဗမာေအာင္ၿပီ တို႔ဗမာေအာင္ၿပီ ဆိုတဲ့သီခ်င္းေတာင္ ဆိုလိုက္ေသး။
အခုေတာ့ တရုတ္အားကိုး ေခါက္ရိုးမက်ိဳး ျဖစ္ကုန္ပါေရာလား။
ႏိုင္ငံတကာကိုေတာ့ မရိုးမသားတဲ့မ်က္ခြက္နဲ႔ ေနာက္ျပန္မဆုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ျပန္မလွည့္ဘူးတဲ့။
ေလွ်ာ့ေပးတာလည္း ခံရေရာ အေၾကြးေတြ ျပန္ဆပ္ဘို႔မလိုေတာ့ဘူး ဆိုတာနဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံးက ကြာက်လာၿပီ။
ေခြးၿမီးေကာက္ က်ည္ေထာက္စြပ္.....။ မႏိႈင္းေတာ့ပါဘူး။ ေခြးကို အားနာလို႔။

ဆရာဗေမာ္တင္ေအာင္ကို ဘားလမ္း အခ်ဴပ္မွာ သြားေတြ႔တဲ့ျမင္ကြင္းအေၾကာင္း

Myanmar Political Review

ဒီတစ္ခါလည္း ကိုျမတ္သူ (Myat Thu) message နဲ႔ ပို႔ထားတဲ့ စာသားေလးပါပဲ။
ဆရာဗေမာ္တင္ေအာင္ကို ဘားလမ္း အခ်ဴပ္မွာ သြားေတြ႔တဲ့ျမင္ကြင္းအေၾကာင္းကို
ဆရာဒဂုန္တာရာ ေရးထားတဲ့စာတခ်ဳိ႕ပါ……. ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး .....
------------------------------------------

---------------------------------------
ဆရာဗေမာ္တင္ေအာင္ ေထာင္က်တဲအခ်ိန္မွာ ဆရာ့ကိုေတြ႔ရတဲ့ ၿမင္ကြင္းေလးကို ဆရာဒဂုန္တာရာ ေဆာင္းပါတစ္ခုမွာေရးထားတာေတြ႔ရပါတယ္… စာဖတ္သူမ်ား အားလံုး စိတ္ထိခိုက္ရပါတယ္ ။ ဆရာ့ကို ဘားလမ္းက အခ်ဴပ္မွာ သြားေတြ႔တာပါ.. ဆရာဗေမာ္တင္ေအာင္ရဲ ရုပ္ပံုလြာကို ဆရာဒဂုန္တာရာက …….

.............ေသနတ္ကိုင္ထားေသာ ပုလိပ္သားေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႕ၾကားမွ တိုး၀င္လာကာ သံတိုင္မွေသာ့ကို လာဖြင့္သည္.. ကိုတင္ေအာင္သည္ သံတိုင္ကိုမီွထားရာမွ မတ္လိုက္ကာ သြားရေတာ့မယ္ဟု တစ္ခ်က္ေၿပာၿပီး မ်တ္နွာညိႈးသြားသည္။ သံခ်ိပ္တြင္ခ်ိတ္ထားေသာ ပိုးအနက္အေပၚအကၤ်ီ ၤအႏြမ္းကေလးကို ေကာက္၀တ္လိုက္သည္။ ၿပည္မွ ဆင္းလာကာစသို႔ ေသသပ္ေတာက္ပစြာ မဟုတ္။ ထိုအခါကသူသည္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း သူေတာင္းစားႏွင့္ေတြ႕ရင္ ေဟ့ညီေလးဟုေခၚၿပီး ပိုက္ဆံေပးတတ္သူ တစ္ခါတရံ
စကားထိုင္ေၿပာတတ္သူ။ အခု စာေပအက်ဥ္းသား ကိုတင္ေအာင္ဟာ..... ပုလိပ္က တံခါးေသာ့ကို ဖြင့္ၿပီးေသာအခါ ေဘးမွထမင္းခ်ဳိင့္ေလးကို ေကာက္ဆဲြလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ တမ်ဳးိၿဖစ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုမၾကည့္ဘဲ ေသနတ္ကိုင္ပုလိပ္ေရွ႕မွ စိုက္စိုက္ စိုက္စိုက္နဲ႔ ထြက္သြားသည္။
ပုလိပ္မ်ား ေဘးမွၿခံရံကာ ပုလိပ္ရံုးၾကီးမွ အခ်ဳပ္ကားရိုရာသို ့သြားသည္။ မည္သူမွ စကားမေၿပာနိင္ၾက .....
…..လွမိုးသူဇာ ေဒ၀စၧရာ ၿပည္ေတာ္သာခင္ခင္ဦးကသူပုန္တပ္သားၾကီးေဇယ်အား ၿမလတ္စြပ္ခၽြပ္ေပးေသာ ရူခင္းမဟုတ္ ….
……လွပေသာသူ၏ စိတ္ကူးထဲမွာကဲ့သို႔ ၾကည္ၿပံဳးကာ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ပေဒသရာဇ္အလ်ာ မ်ိဳးခ်စ္မယ္ ခင္ခင္ဦး၏ ႏူးညံ့ေသာလက္က ကမ္းမလာ …
နက္ျပာေရာင္ ကာကီ၀တ္ အေစာင့္ပုလိပ္က အခ်ဳပ္ကားေပၚဆြဲတင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္တြဲလက္ထိပ္ခတ္ထားေသာ အျခားရာဇ၀တ္ေကာင္ ႏွစ္တြဲကိုလည္း ကိုတင္ေအာင္ႏွင့္အတူ အခ်ဳပ္ကားထဲ ထည့္လိုက္သည္။ သံဇကာၾကားမွ ကိုတင္ေအာင္သည္ မည္သူ႔ကိုမွ မၾကည့္ဘဲ ေခါင္းငံု႔ကာ ထိုင္ေနသည္ကို လွမ္းျမင္ရ၍ စိတ္ထဲတြင္ထိခိုက္သြားသည္။
စာအေရးအသားေၾကာင့္ ဖဆပလအစိုးရ၏ အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ပထမဦးဆံုး အဖမ္းခံရသည့္ စာေရးဆရာ အယ္ဒီတာ ကိုတင္ေအာင္ကို တင္ေဆာင္ေသာ အခ်ဳပ္ကားသည္ ရန္ကုန္ဗဟိုေထာင္ႀကီးသို႔ ေမာင္းႏွင္ရန္ စက္ႏႈိးေနၿပီ ……………….။ (ဆရာဒဂုန္တာရာေရးထားေသာ ေဆာင္းပါးထဲက စာပိုဒ္ေလးပါ)

ေတာင္တန္း၏ဒဏ္ရာမ်ား (ေဒါက္တာျမန္ေအာင္ (ေဆး-၂)) by Zaw Khun Naw on Thursday, October 18, 2012 at 11:31pm ·

ေဒါက္တာျမန္ေအာင္ (ေဆး-၂)၏ ေဆာင္းပါးအား ကူးယူေဖာ္ျပအပ္ပါသည္..။

အရပ္ဘက္အစိုးရ၀န္ထမ္းျဖစ္တဲ့ အေဖေျပာင္းတဲ့ေနာက္လိုက္ရင္းနဲ႔၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ ခရိုင္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀က ၃ႏွစ္ေလာက္ ေနခဲ့ဖူးပါတယ္..။ မၾကာခဏ ဗုန္းသံ၊ ေသနတ္သံေတြၾကားမွာ ေခါင္းပုေနခဲ့ရတဲ့ဘ၀ကို ခုထိအမွတ္ရေနဆဲပါပဲ..။ က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ ရံုး၀င္းကလဲ တပ္ရင္းနားမွာဆုိေတာ့ မေတာ္တဆ ဗုန္းဆံလာက်မွာ ေတြးပူရတာကို မွတ္မိပါေသးတယ္..။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ တစ္ခါမွေတာ့ မွားပစ္တယ္လို႔ မရွိခဲ့ပါဘူး..။ မွတ္မွတ္ရရ၊ ၿမိဳ႕ျပင္လယ္ကြင္းထဲေတာ့ ဗုန္းဆံလာက်ဖူးတယ္..။ (ေျပာသာေျပာရတယ္..၊ ဗုန္္းဆံလို႔ေခၚလား၊ အေျမာက္ဆံ လို႔ပဲေခၚလား က်ေနာ္မသဲကြဲပါဘူး.။) ၿမိဳ႕ျပင္က ေဒါနေတာင္တန္းရဲ့ ေတာင္ကုန္းတိုင္းမွာရွိေနႏိုင္တဲ့ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးတပ္ေတြကိုလဲ က်ေနာ္စိတ္ကူးနဲ႔ ပံုေဖာ္ၾကည့္ဖူးပါတယ္..။ ေမးခြန္းလဲ ထုတ္ဖူးပါတယ္. “ဘယ္သူက ဘာေၾကာင့္ပစ္ေနၾကသလဲ”လို႔။

“အေဖ..၊ အေဖက အစုိးရ၀န္ထမ္းဆိုေတာ့ ကရင္တပ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔လုိ႔မျဖစ္ဘူးေပါ့ေနာ္။ သူတို႔အေဖ့ကို ဖမ္းမွာေပါ့.၊ ဟုတ္လား..။”

က်ေနာ္ အေဖ့ကိုလဲ ေမးဖူးတယ္..။ အေဖက အစပိုင္းမွာေတာ့ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးပဲ..။

“ဖမ္း၊ မဖမ္းေတာ့ မသိဘူးကြ..။ ဒါေပမဲ့ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြနဲ႔ေတာ့ ေန႔တိုင္းေတြ႔ေနတာပဲ..။ မင္းၾကည့္လိုက္ကြာ..၊ ခုတို႔ရံုးမွာ ထြန္စက္ေမာင္းေနတဲ့ ဖိုးခြားကေန သင္းအုပ္ဆရာ ဦးလူးေရႊအဆံုး ကရင္လူမ်ိဳးတိုင္းကို ၾကည့္လိုက္..၊ ေအး သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေသနတ္ကိုင္ထားခ်င္မွ ကိုင္ထားလိမ့္မယ္..။ ဒါေပမဲ့ ကရင္လူမ်ိဳးတိုင္းက သူတို႔စိတ္ထဲမွာ သူတို႔ဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းကို ေထာက္ခံၾကမွာပဲ..။ ေတာ္လွန္ေရးကို..၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကို ေထာက္ခံၾကမွာခ်ည္းပဲ…။ လူမ်ိဳးျခားထက္စာရင္ ကရင္အခ်င္းခ်င္းပဲ ပိုယံုၾကမွာ ေသခ်ာတယ္..။”

“တကယ္လား အေဖ…၊ သူတို႔က ဘာေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေနရတာလဲ..။”

“အုိ..၊ ေတာ္လွန္ပါတယ္ဆိုမွေတာ့ လြတ္လပ္ခ်င္လို႔ေပါ့…။”

“ဒါဆို ခုက်ေတာ့ မလြတ္လပ္တာက်ေနတာပဲ..။ ျမန္မာႏိုင္ငံလဲ လြတ္လပ္ေရးရၿပီပဲ။”

“လြတ္လပ္လား၊ မလြတ္လပ္ဘူးလားေတာ့ မင္း ႀကီးလာမွ လိုက္ေမးၾကည့္ေတာ့ကြာ..၊ ငါလဲ အဲဒီေတာ့မွ မင္းကို ေထာင္၀င္စာလာေတြ႔မယ္..။ ေတာ္ေတာ္စကားမ်ားတဲ့ေကာင္…။”
ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အေဖစိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး…။

အဲဒီတုန္းက ေသခ်ာနားမလည္ေပမဲ့..၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သေဘာေပါက္လာပါတယ္..။ ကရင္လူမ်ိဳး အေယာက္တိုင္းဟာ တန္းတူညီမွ်မႈတို႔၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္တို႔ဆိုတာကို ၾကားဖူးခ်င္မွ ၾကားဖူးပါလိမ့္မယ္..။ ဖက္ဒရယ္စနစ္ ဆိုတာကိုလဲ သိခ်င္မွသိပါလိမ့္မယ္..။ သူတို႔သိတာ တစ္ခုတည္းရွိပါတယ္..။ အဲဒါကေတာ့ မလြတ္လပ္မႈပါပဲ..။ ဖိႏွပ္ခံရမႈပါ..။ ရြာေတြစုစည္းခံရတယ္..၊ ဒုကၡသည္ေတြအျဖစ္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ၾကရတယ္..။ ကေလးသူငယ္ကအစ ဒုကၡိတဘ၀ေရာက္ၾကရတယ္..။ ကိုယ့္ျပည္နယ္မွာ ကိုယ္ေနေပမဲ့ အေၾကာင္တရားကင္းကင္း
မေနရဘူး..၊ သူမ်ားမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေနရတယ္..။ ကရင္ျပည္နယ္လို႔ အမည္သတ္မွတ္ထားေပမဲ့၊ ကရင္အမ်ိဳးသား အဖြဲ႕အစည္းေတြက သူပုန္လို႔အေခၚခံေနရတယ္…။ သူတို႔မ်က္စိေအာက္မွာတင္ ေတာေတြ၊ ေတာင္ေတြ ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းကုန္တယ္..။ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္..၊ ဒီအတိုင္း ၿငိမ္ေနခဲ့ရတယ္..။ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္၊ လူအခြင့္အေရးအျပည့္.၊ အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့စြာ မေနခဲ့ရဘူး…။ တကယ္ပဲ လြတ္လပ္ေရး မရခဲ့ၾကပါဘူး..။

ေနာက္ပိုင္း တကၠသိုလ္၀င္တန္းတက္ခဲ့တဲ့ မြန္ျပည္နယ္၊ ေမာ္လၿမိဳင္မွာလဲ ရိုးသားတဲ့.၊ သိမ္ေမြ႔တဲ့.၊ တည္ၾကည္တဲ့.၊ အားနာတတ္တဲ့ မြန္အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေပါင္းသင္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.။ သူတို႔စိတ္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကိုလဲ ထဲထဲ၀င္၀င္ခံစားမိခဲ့ပါတယ္..။ သူတို႔ ရင္ထဲမွာ ဘာေတြရွိေနလဲ က်ေနာ္အထိုက္အေလ်ာက္ ျမင္ခဲ့ရတယ္..။ ကိုယ့္ေဒသမွာ ကိုယ္ေန၊ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ရွာစားေနၾကေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ေလ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ရဲ့ပံုစံမ်ိဳးမရွိတာ ေတြ႔မိပါတယ္..။

Thet Zaw တိုင္းသူျပည္သား၊ လူထုညီညြတ္ေရး၊

Nyo Gyi

တန္းတူညီတူ မျဖစ္သမွ်ကာလပတ္လံုး ဒီတိုင္းျပည္ၾကီးဟာ လြတ္လပ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဟိုလူ႕ ျမင္တဲ့အခါ မ်က္နွာခ်ိဳေသြးရ၊ ဒီလူ႕ျမင္တဲ့အခါ မ်က္နွာခ်ိဳေသြးရနဲ႔ ဖာသယ္ လိုနိုင္ငံမ်ိဳးျဖစ္ေနမွာပဲဆိုတ

ာ ခင္ဗ်ားတို႔အတိအလင္းနားလည္ထားေစခ်င္တယ္။ အားမွမရိွေသးေတာ့ အဲဒီလိုပဲျဖစ္ေနမွာပဲ။ အဲဒီေတာ့က အင္မတန္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ခါတည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင

္းျပည္မွာရိွတဲ့လူေတြ စည္းစည္းရံုးရံုးရိွေနပါမွ ဖာသယ္သေဘာမ်ိဳး၊ နိုင္ငံမ်ိဳးမျဖစ္ေစရမွာ။
အဲဒီေတာ့ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ေရး၊ တိုင္းရင္းသားလူထုညီညြတ္ေရး၊ စားဖားသမားေတြ ညီညြတ္တာ ကၽြန္ေတာ္မလိုခ်င္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ေရး၊ တိုင္းသူျပည္သား၊ လူထုညီညြတ္ေရး၊ အဲဒီညီညြတ္ေရးနွစ္ခု မရိွသမွ်ကာလပတ္လံုး ဒီတိုင္းျပည္ဟာ လြတ္လပ္ပင္ လြတ္လပ္ျငားေသာ္လည္း ဘယ္ပါတီတက္တက္၊ ဘယ္အစိုးရလုပ္လုပ္၊ ဖာသယ္တိုင္းျပည္ ျဖစ္ေနမွာပဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ ဒီႏွစ္ခုကို ခင္ဗ်ားတို႔မပ်က္ျပားေစပါနဲ႔။ ဘယ္သူကဘာလုပ္လုပ္ မပ်က္ပါေစနဲ႔။ အဲဒါ အင္မတန္အေရးႀကီးတယ္။

(ေအာင္ဆန္း)

အရွင္ဧသက ျဗဟၼ၀ိဟာရ (အဇူဇာေက်ာင္း) ေလာ့စ္ အိမ္ဂ်လိစ္ၿမဳိ႕၊ အေမရိကန္ www.ashinayethaka.com (ျမတ္ပ႒ာန္း)

ႏုိက္ကလပ္မွ ျမတ္ဗုဒၶ (၁-၂) အရွင္ဧသက

by Ye Min Tun on Wednesday, October 17, 2012 at 8:11pm ·

က်ေနာ္ကို ဘုန္းဘုန္းကေပးပို႔လို႔ ၂၀၁၀ တုန္းက က်ေနာ္ဘေလာက္မွာ တင္ထားေပးပါတယ္။ အခု FaceBook ေပၚမွာ စိတ္၀င္စားၾကတာေတြ႕လို႔ အကုန္ဖတ္ရေအာင္ ျပန္တင္ေပးလိုက္တယ္။

အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ ေလာ့စ္ အိမ္ဂ်လိစ္ၿမဳိ႕ရဲ ႔စားေသာက္ဆုိင္ႀကီးတစ္ဆုိင္မွာ ျမန္မာအလုပ္သမားေလး ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ ဆူရွီလိပ္ရင္း ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ တတြတ္တြတ္ရြတ္ေနရွာတယ္။
သူ႔ဘ၀သူ႔အခက္အခဲ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ ဘုရားသာ အားကုိးရာရွိ ေတာ့တယ္လုိ႔ သူယုံ ၾကည္ထားလုိ႔ပါ။ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ဆုိတာ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာဖုိ႔ သူေ႒းျဖစ္ဖုိ႔ ဘ၀ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔အတူ လက္တြဲၿပီး သာယာတဲ့ ဘ၀ခရီးေလွ်ာက္ လွမ္းႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိတဲ့ လူငယ္တုိ႔သဘာ၀ ရွိတတ္တဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြေတာ ့မဟုတ္ပါဘူး၊ လူငယ္နဲ႔ မလုိက္ကိုယ့္ အေျခအေနနဲ႔ မတတ္ႏုိ္င္တဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တစ္ခု သူ႔မွာရွိေနလုိ႔ပါ။ သူ႔ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ဆုိတာ ၂၀၁၀ခု၊ ၾသဂုတ္လက စတင္ခဲ့တာပါ။


သူအလုပ္လုပ္တဲ့ စားေသာက္ဆုိင္ ကလူသုံးရာေက်ာ္  စားႏုိင္တဲ့ဆုိင္ႀကီးပါ။
အာရွအစားအစာ မ်ဳိးစုံရႏုိင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္စာျဖစ္တဲ့ ဆူရွီဌာနမွာ ရန္မ်ဳိးေအာင္က ဆူရွီလိပ္ရသူပါ။
ရန္မ်ဳိးေအာင္ဟာ တေန႔ေတာ့အလုပ္က အျပန္ ေရမုိးခ်ဳိးၿပီး အနားယူေနခ်ိန္မွာ ႏုိက္ကလပ္သြားခ်င္
တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာခဲ့တယ္။ အေသာက္အစား အေပ်ာ္အပါးလဲ ၀ါသနာ ပါသူမဟုတ ္ေတာ႔လုိ ့သြားခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ မျဖစ္ခဲ့တာလည္း ႀကာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီေန ့ေတာ့ ဘာေႀကာင့္လုိ႔ရယ္မသိ သြားခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျပင္းျပင္းျပျပ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။

မေတာ္ပါဘူးဆုိၿပီး တီဗြီၾကည့္လုိက္ ပုတီးစိတ္လုိက္နဲ႔ေျဖ ေဖ်ာက္ဖုိ႔ႀကဳိးစား ခဲ့တယ္။မရဘူး၊ မသြားရ မေနႏုိင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနတယ္။ ကဲ ဒီေလာက္ေတာင္ရွိရင္သြား မယ္ဆုိၿပီး ဘယ္သူမွ မေခၚဘယ္သူမွ မတုိက္တြန္းပဲ သြားခ်င္လွတဲ့ဆႏၵကုိ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ထြက္ခဲ့ေတာ့တယ္။
ႏုိက္ကလပ္ဆုိလုိ ့ အျခားဆုိင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူအလုပ္လုပ္တဲ့ဆုိင္ပါ။ေန႔ခင္းမွာ စားေသာက္ဆုိင္ လုပ္ၿပီး ည၁၀-နာရီေက်ာ္မွ ၂-နာရီအထိ ႏုိက္ကလပ္အျဖစ္ ဖန္တီးျပင္ဆင္လုိက္တာပါ။ ဆုိင္ထဲေရာက္သြားရင္ပဲ “ဘုရား-- ဘုရား--”လုိ႔ ေရရြတ္တမ္းတမိၿပီး တအံ့တၾသ ေငးေမာၾကည့္ေနမိတယ္။ တဘက္နံရံမွာရွိေနတဲ့ (၁၀)ေပခန္႔ရွိတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ႀကီးကုိ သူအလုပ္လုပ္တုိင္းျမင္ေနက်ပါ။
ဆုိင္မွာ အလွအပ အျဖစ္ထားတယ္လုိ႔ပဲ သူနားလည္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းမ်ဳိး ျမင္ရလိမ့္မယ္လုိ႔ သူမေမွ်ာ္ လင့္ခဲ့ဘူး။ ခုေတာ့ ဘုရားခမ်ာဗယုတ္သုတ္ခနဲ ့ လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးေနတဲ့ ကာမေမွာင္ေတာထဲမွာ သီတင္းသုံး ေတာ္မူေနရရွာတယ္။

လူငယ္ လူရြယ္ (၁၀၀)ခန္႕တုိ႔က ရုပ္ပြားေတာ္ ႀကီး၀န္းက်င္မွာ ဖုိမအစုံစုံ ယစ္မူးအဟုန္ျဖင့္အစြမ္း ကုန္ ျမဴးတြန္႕ေနၾကတယ္။ဘုရားရဲ႕ေရွ႕တည့္တည့္ (၁၀)ေပခန္႔အကြာမွ ခုံေပၚမွာေတာ့ လက္တစ္၀ါးခန္႔ အ၀တ္ေလးမ်ားဖုံးအုပ္ထားတဲ့ ညဥ့္ငွက္မေလးမ်ားက သူတုိ ့ကုိိယ္အလွ သူ႔တုိအကေတြနဲ ့ ကာမေမွာင္ကုိ ေမွာင္သည္ထက္ေမွာင္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနျပန္တယ္၊၊
ဘုရားေနာက္ေၾကာနံရံမွ ထြက္လာတဲ့မွိတ္ခ်ီဖြင့္ခ်ီေရာင္ စုံမီးဆလုိက္မ်ားက ဘုရားဦးေခါင္းေတာ္ေဘး၀န္းက်င္ ကုိျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ညဥ့္ငွက္မေလးမ်ားရဲ႕ကုိယ္အလွကုိ ျမင္သာေအာင္ထုိးျပေနျပန္တယ္ေလ။ဘုရားက ေရာင္ျခည္ေတာ္ျဖင့္ထုိးျပေနသလုိ စီမံထားေလသလားေတာ့မသိ။

က်ဴးေက်ာ္သူ by Myat Thi Ha on Thursday, October 18, 2012 at 5:10am ·

  ခရုိနီေတြရဲ႔ မလိမ္ ့တပတ္ က်ဴးေက်ာ္မွဳ ေတြက် ေတာ့ ႏွာေစးျပီး
ရူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ကာ အကာအကြယ္ ေပးေနၾကတယ္။


ျပည္တြင္းကလာတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ဆင္းရဲသားျပည္သူေတြနဲ႔့ ေတာင္သူလယ္သမား ေတြကုိ ရဲ၊စစ္တပ္နဲ႔ ့ စည္ပင္သာယာတုိ႔က က်ဴးေက်ာ္သူေတြလုိ ့ သတ္မွတ္ျပီး အတင္း ေမာင္းထုတ္ေနတဲ့ သတင္းေတြ ဘူဒုိဇာေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႔ အိမ္ေလးေတြကုိ ေကာ္ထုိး ဖ်က္ဆီးေနတာေတြ၊ ခပ္စပ္စိပ္ ဖတ္ရွဳလာရ၊ ၾကားေနရတယ္။ေတာ္ေတာ့္ကုိ စိတ္မခ်မ္းေျမ ့စရာပါ။

 အဲဒါနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္သူဆုိတဲ့ စကားရပ္ ရဲ ့ အဓိပၸာယ္ကုိ နားလည္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိသေလာက္ ကေတာ့ ကုိယ္မပုိင္ဆုိင္တဲ့ (သုိ႔) ၀င္ထြက္သြားလာခြင့္ မရွိတဲ့ အေဆာက္အဦး၊ ေျမယာ၊ နယ္နိမိတ္ အပုိင္းအျခား၊ လုပ္ငန္းတစ္ခုကုိ တရားမ၀င္(သုိ႔) မူလဌာေန ပုိင္ရွင္ ဇာတိသားတုိ႔ရဲ႔ ႏွစ္လုိ လက္ခံမွဳ မရယူဘဲ ဝင္ေရာက္ေနထုိင္သူ၊ ျဖတ္သန္းသြါးလာ အသုံးျပဳသူလုိ႔ အမ်ားအားျဖင့္ သတ္မွတ္ေလ့ ရွိၾကတယ္။

 ဒါေပမယ့္ ထပ္ျပီးအျငင္းပြါးစရာက တရားဝင္မွဳ၊ မဝင္မွဳ၊ မူလ ပုိင္ရ၊ွင္ မွန္မွဳ၊ မမွန္မွဳ ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေမးခြန္း ထုတ္စရာေတြ ရွိလာတာပါပဲ။လက္ရွိတည္ဆဲ ဥပေဒေတြကုိလည္း မွန္ကန္မွဳ ရွိမရွိ၊ အမ်ားျပည္သူရဲ႔ ကုိယ္က်ိဳးကုိ ကုိယ္စားျပဳမွဳ ရွိမရွိ၊ လူနည္းစု(သုိ႔) လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႔ လူျဖစ္တန္ဖုိးကုိ အသိအမွတ္ျပဳ၊ မျပဳ စတာေတြနဲ႔ ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိလာပါျပီ။ ဥပေဒဆုိတာ လူေတြျဲပဌာန္း ထားတာ ျဖစ္လုိ႔ အေျခအေနနဲ႔ မကုိက္ညီေတာ့ရင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ပစ္ၾကရမွာပါ။

က်ဴးေက်ာ္သူနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေရွ့က စကားကုိ ဆက္ရရင္ နယ္ေျမ က်ဴးေက်ာ္သူ၊ စစ္ေရး က်ဴးေက်ာ္သူ၊ စီးပြါးေရး က်ဴးေက်ာ္သူ၊ ႏိုင္ငံေရး က်ဴးေက်ာ္သူ စသည္ျဖင့္ အမ်ားအျပား ရွိပါတယ္။ႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံဟာ က်ဴးေက်ာ္သူ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ က်ဴးေက်ာ္ ခံရသူလဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္၊ နယ္ခ်ဲ ့ျဗိသွ်၊ တရုပ္ မန္ခ်ဴးရီးယား၊ မြန္ဂုိနဲ႔ နန္ေခ်ာင္ေတြဟာ ျမန္မာ ႏုိ္င္ငံအတြက္ က်ဴးေက်ာ္သူေတြ ျဖစ္သလုိ၊ ဗမာက ထုိင္းကုိ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဝင္ေရာက္သိမ္းပုိက္တာေတြ ရွိခဲ့တယ္။ ျမန္မာ ျပည္ထဲမွာေတာင္ ရခုိင္၊ရွမ္း၊မြန္ စတဲ့ တုိင္းရင္းသား ေတြအျမင္မွာ ျမန္မာ(ဗမာ) လူမ်ိဳးဟာ က်ဴးေက်ာ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာလုိ႔ လူမ်ိဳးလုိက္ သမုိင္းမွာ သာဓကေတြနဲ႔ ေျပာဆုိၾကတာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ သမုိင္းကုိ ဖုံးကြယ္စရာ၊ လိမ္ညာ စရာ အေၾကင္း မရွိပါဘူး။

ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုးအတြင္း စည္းရံုးေရးျပသနာ နွင့္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး အပိုင္း (5) by Aung Htoo on Thursday, October 18, 2012 at 6:22am ·

အျခား အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ မေရးဘဲ ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအရံုးနွင့္ ဆက္စပ္၍ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ျပသနာ ဆိုင္ရာ
 ေဆာင္းပါး မ်ားကို အဘယ္ေၾကာင့္ ဆက္ တိုက္ေရးေနေၾကာင္း မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕က ေမးၾကသည္။ ေျဖပါမည္။ စစ္မွန္သည့္
 ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး မရွိလွ်င္ လူထုမ်ားအတြက္ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမွ်တမႈ နွင့္ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈ မရနိုင္သည့္ အျပင္
ဆင္းရဲပင္ပမ္းမႈမ်ား၊ မ်က္ရည္မ်ား၊ ေၾကကြဲမႈမ်ား၊ အာဃာတ မ်ားသာ ဖံုးလႊမ္းေနမည္ဟု ယံုၾကည္ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
 ဤသည္မွာ ပထမ တခ်က္ျဖစ္ျပီး ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး၏ အေရးပါမႈကို ရည္ညြန္းသည္။

ဒုတိယ အခ်က္မွာ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကို မည္သို႕ ရွာေဖြမည္ ဟူေသာ နည္းလမ္းနွင့္ သက္ဆိုင္သည္။ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ ကို ရွာေဖြရာ၌
ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ အေရးၾကီးေသာ အခန္းမွ ပါ၀င္ေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳပါသည္။ သို႕ရာတြင္ နွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္မွ်
 ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းစစ္ၾကီးကို အျပီး အပိုင္ ျငိမ္းသတ္နိုင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းရာ၌ ေခါင္းေဆာင္ အဓိက အားကိုးေရး၀ါဒ မွ်နွင့္
 မလံုေလာက္ပါ။ လူထုလမ္းစဥ္ ကို က်င့္သံုးဘို႕လိုပါမည္။

အေျခခံလူထုမ်ားကိုယ္တိုင္ ေရာဂါ၏ အရင္းအျမစ္ကို သိေအာင္ၾကိဳးစား၊ ကုစားသင့္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားအား လက္ လွမ္းမီသမွ်
 ရွာေဖြ၊ မိမိတို႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို တင္ျပ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားအား ျပည္လံုးအနွံ႕ သာမက ကမၻာ တခြင္တြင္ပါ
 အားေကာင္းေကာင္းေပၚလာေအာင္ ပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္လာၾက ေစျခင္သည္။ ဤသို႕ေသာ ေစတနာ နွင့္ ေရးပါသည္။

"ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းေရး" ဟူသည္မွာ မည္သည့္ အရာနည္း။

ျငိမ္းခ်မ္းေရး၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းသည္ "ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းေရး" ဟူသည့္ စကားလံုးကို ကရားေရလႊတ္တတြတ္တြတ္
ရြတ္လွ်က္ရွိသည္။ သို႕ရာတြင္ ဤသည္မွာ မည္သည့္အရာ ျဖစ္ေၾကာင္းကို လူထုအား တၾကိမ္တခါမွ် ရွင္းျပျခင္းမရွိ။
ဟုိ အဖြဲ႕သည္အဖြဲ႕မ်ားနွင့္ ေတြ႕ဆံုလွ်က္ရွိေသာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ တခြန္းမွ် ျမြက္ဟသံမၾကားရ။

"ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းေရး" ဆိုသည္မွာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက လိုလားျမတ္နိုးသည့္ တန္ဘိုး ျဖစ္သည္။ ဤတန္ဘိုးကို ရရွိ ေစရန္
တနိုင္ငံလံုး တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု လူထုၾကီးတရပ္လံုး ဦးတည္ ေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္ "ပန္းတိုင္" ရွိဘို ့လိုသည္။ ဤသည္မွာ
အဘယ္နည္း။ "ပန္းတိုင္" နွင့္ စပ္လွ်ဥ္း၍ ဦးေအာင္မင္းကိုယ္တိုင္ ရွင္းလင္းစြာ သိမသိမွာလည္း အတတ္ မေျပာနိုင္။
 ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ေဆာင္က်ဥ္းရန္ ၾကိဳးစားသည္ ဆိုေစဦး။ "ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းေရး" နွင့္စပ္လွ်ဥ္း၍ ကိုယ္ သြားျခင္သည့္
 ပန္းတိုင္ကိုမွ် ကိုယ္ကုိယ္တိုင္ကေရေရရာရာ မသိလွ်င္ အနွစ္တေထာင္ပင္ ဦးေဆာင္ ၾကိဳးစားေသာ္ လည္း
 ေရာက္နိုင္ဘြယ္မရွိပါ။ ဤသို႕ျဖစ္လွ်င္ ဦးေအာင္မင္းအတြက္သာမက ထိပ္ပိုင္းက ဦးေဆာင္ၾကိဳးပမ္းေနသည္ ဟု
ဆိုေသာ သမတ ဦးသိန္းစိန္အတြက္လည္း မေကာင္းပါ။

၄င္းတို႕သည္ ကိုယ္သြားျခင္သည့္ "ပန္းတိုင္" ကို္ ရွင္းလင္းစြာသိျပီး လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းလည္း ျဖစ္နိုင္ သည္။ "ငါတို႕
မင္းထက္ ပိုျပီး သိတာေပါ႕ကြာ။" ဟု စာေရးသူအားပင္ စိတ္ထဲမွ ၾကိတ္ျပံဳးေကာင္းျပံဳးေနပါမည္။  မိမိတို႕ ေလွ်ာက္ျခင္ သည့္
"ပန္းတိုင္" အစစ္ကို ဖံုးကြယ္ျပီး လူထုကို အျခားတပါးသို႕ တြန္းပို႕ေနတာမ်ား ျဖစ္ေလမလား။ ၾကြားေတာ့ "နိဗၺာန္ဘံု" ၊
လား ေတာ့ "အ၀ီဇိငရဲ" ပန္းတိုင္ ျဖစ္သြားနိုင္သည္။ ဤသို႕ျဖစ္လွ်င္မူ လူထုၾကီးတရပ္လံုးအား လိမ္လည္ လွည့္ဖ်ား ရာ
 ေရာက္ပါမည္။ ဤသည္ကို ၀ိုင္း၀န္းေဖၚထုတ္ၾကဘို႕လိုသည္။

တကယ္တန္းအားျဖင့္ ဦးသိန္းစိန္၊ ဦးေအာင္မင္းတို႕ေခါင္းေဆာင္သည့့္ အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ားသည္ "ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းေရး"
ရဘို႕ "နိဗၺာန္ဘံု ပန္းတိုင္" ကို လွမ္းကိုင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းေနသည္ ဆိုလွ်င္မူ ယင္းမွာ မည္သည့္အရာ ျဖစ္သည္ကို ရွင္းလင္းရန္
 တိုက္တြန္း ပါသည္။

"ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းေရး" ဟူသည္ကို လူထု ခံစားနိုင္ေရး အတြက္ "ပန္းတိုင္" သည္ အဘယ္နည္း။

နိုင္ငံသားတဦး အေနျဖင့္ ရသင့္ရထိုက္သင့္ တဦးခ်င္းအခြင့္အေရး၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစု တခုျခင္းစီ ရသင့္ရထိုက္ သည့္
 စုေပါင္း အခြင့္အေရးမ်ားအား ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနွင့္ အျခား ဥပေဒမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းျပဌာန္းထားသည့္ အျပင္
တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေဆာက္အအံုမ်ားအား ထိုအခြင့္အေရးမ်ားကို ေလးစားကာကြယ္ေဖၚေဆာင္ျပီး လြတ္လပ္၊
ဘက္မလိုက္၊ ထက္ျမက္သည့္ ယႏၱယားမ်ားျဖစ္လာေစရန္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ဖြဲ႕စည္းေရး ျဖစ္သည္။

ပြန္း (စစ္တုရင္ ကစားပြဲမွ စစ္သည္႐ုပ္) ေတြနဲ႔ တိုက္ေနလို႔ ဘာမွမထူးဘူး၊ by Myat Thi Ha on Wednesday, October 17, 2012 at 5:11am ·

သူပုန္ေက်ာင္းသားတဦးရဲ႕ မာရသြန္ခရီး (၄၈)
ထက္ေအာင္ေက်ာ္ October 17, 2012

သံ႐ံုးကို ဝင္စီးတဲ့အဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ ကုိေဂ်ာ္နီကုိ နယ္စပ္စခန္းတခုတြင္ ေတြ႔ရစဥ္

ရတ္ခ်ပူရီေဆး႐ံုစီးနင္းမႈကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ကိုေဗဒါ (ဆံပင္ရွည္ႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္) ကုိ နယ္စပ္စခန္းတခုတြင္ ေတြ႔ရစဥ္

သံ႐ံုးသိမ္း ေသနတ္သမားနွင့္ အင္တာဗ်ဳးျခင္း

 အဲဒီလုိ ဘာ ID မွ မရွိတာကုိက ကံေကာင္းသြားတယ္ ေျပာရမလားပါပဲ။ တျခားသတင္းေထာက္ေတြ သံ႐ံုးေရွ႕ေျပးေနခ်ိန္မွာ သူတုိ႔လုိ မေျပးနုိင္တဲ့က်ေနာ္က ႐ံုးခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းထဲမွာ ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ ဆက္ရင္းနဲ႔ NGO သတင္းရပ္ကြက္ဆီကေန သံ႐ံုးဖုန္းနံပတ္တခု ရလိုက္ပါတယ္။ ရမ္းသမ္းၿပီးနွိပ္ထည့္လုိက္ေတာ့ “ဆ၀ါဒီခပ္” ဆုိၿပီး ဖုန္းကုိင္တဲ့လူက ထုိင္းလုိေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလူ႔အသံ ထုိင္းအသံ မဟုတ္ဘူးဆုိတာကို ရိပ္မိတာနဲ႔ ထုိင္းလုိျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ “က်ေနာ္ DVB ကပါ။ အဲ …” ဆုိၿပီး စကားဆက္ဖုိ႔ အရွိန္ယူေနတုန္း။ “DVB ေနာ္ေ၀လား။ ဘယ္သူလဲမသိဘူး” ဆုိၿပီး ဖုန္းကိုင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က ျပန္ေမးပါတယ္။ တကယ္က က်ေနာ့္သတင္းေထာက္အမည္ ”ထက္ေအာင္ေက်ာ္” ဆုိတာကို ေျပာရမယ့္အစား ေမ့ၿပီးေတာ့ အမည္ရင္းျဖစ္တဲ့ “၀င္းထိန္ပါ … က်ေနာ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အဲဒီ … ဟုိကိစၥ ဘာေျပာလုိ႔ရမလဲ၊ ေနာက္ဆုံးအေျခေန” ဆုိၿပီး အစီစဥ္တက်မဟုတ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ထြက္သြားပါတယ္။

 ”ေၾသာ္ … ေနာ္ေ၀းအသံကိုလား။ ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္တုိ႔သိမ္းထားတယ္။ သံ႐ံုးကို စီးထားလုိက္ၿပီ” ဆုိၿပီး အဲဒီပုဂၢိဳလ္က ေျပာပါတယ္။ တကယ္က အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေသခ်ာ ေမးခြန္းဆက္ေမးရမယ့္အစား အေတြ႔အႀကံဳမရွိေသးတဲ့ သတင္းေထာက္ပီပီ “ဒီနံပါတ္က သံ႐ံုးနံပါတ္ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္” ဆုိၿပီး သြားေမး မိပါတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္။ ဟုိဖက္ကပုဂၢိဳလ္က စိတ္ဆုိးၿပီး ဖုန္းခ်မသြားလုိ႔။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္စေမးတဲ့ ေမးခြန္းကၾကည့္ပါဦး၊ “ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘာေျပာခ်င္လဲ။ ေျပာခ်င္တာေတြအကုန္လုံး ေျပာထားခဲ့ဗ်ာ” တဲ့။

 “က်ေနာ္ဘာမွ မေျပာနုိင္ေသးဘူး။ စတိတ္မန္႔ထဲမွာ ပါသေလာက္ပဲ ေျပာနုိင္ဦးမယ္။ နုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအားလုံး လႊတ္ေပးဖုိ႔နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေတာင္းထားပါတယ္။ ခင္ဗ်ား စတိတ္မန္႔ ရၿပီးၿပီမုိ႔လား” လုိ႔ ျပန္ေမးပါတယ္။ မရေသးရင္ Fax နံပါတ္ေပး၊ သူပုိ႔ေပးမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔႐ံုးက ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး ဖြင့္ထားရတာဆုိေတာ့ ျပႆနာျဖစ္ေနတဲ့အရပ္ဆီ Fax နံပါတ္ေပးလုိ႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ။ ဒါနဲ႔ အသံနဲ႔ လိုခ်င္လုိ႔ပါ။ ဘာညာ ညွိရတာ တမိနစ္ေလာက္ၾကာသြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ေမးမယ္၊ ခင္ဗ်ားေျဖဗ်ာ ဆုိၿပီးေျပာေတာ့ “အုိေက” လုိ႔ သူကဆုိပါတယ္။

ရခိုင္လူမ်ိဳး ေနာက္ခံ သမိုင္းေၾကာင္းႏွင္႔ ေပၚေပါက္လာပံု/by ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ

ေသခ်ာတဲ့ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ က်ေနာ့္ အျမင္မွားယြင္းေၾကာင္း ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးျခင္းျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရည္အခ်င္းရွိေၾကာင္း ျပပါ

ဦးဦး ေမွာ္ဆရာ

ေမးလ္တစ္ေစာင္မွာ ေျပာထားတဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ကို ပံုျပင္ပါလို႔ က်ေနာ္ ျငင္းလိုက္တာကို မေက်နပ္တဲ့ မည္သူမဆို
အေထာက္အထားျဖင့္ ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးႏိုင္သည္ ။ ၂၁ ရာစု ပညာေခတ္ၾကီးမွာ ဒီလိုေျပာတာမေက်နပ္ဘူးကြ လို႔
အရူးတစ္ေယာက္လိုေအာ္ဟစ္ေနမဲ့အစား ေသခ်ာတဲ့ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ က်ေနာ့္ အျမင္မွားယြင္းေၾကာင္း
၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးျခင္းျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရည္အခ်င္းရွိေၾကာင္း ျပပါ ။

မူရင္းပို႔စ္

ရခိုင္လူမ်ိဳး ေနာက္ခံ သမိုင္းေၾကာင္းႏွင္႔ ေပၚေပါက္လာပံု
======
ရခို္င္ဆိုေသာ စကားသည္ ပါဠိ စကားမွ ဆင္းသက္လာသည္။ ရကၡိတ (အမ်ိဳးကို
ေစာင့္ေရွာက္သူ) ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။

ပ်ဴ ႏွင့္အႏြယ္တူ ကမ္းယံ လူမ်ိဳးမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံဧရာ၀တီျမစ္၀ွမ္း
ေဒသဘက္ သို့၀င္ေရာက္သည့္ အခ်ိန္ကာလ ေလာက္မွာပင္ အေနာက္တိဗက္အႏြယ္၀င္
အျခား လူမ်ိဳးစုမ်ားသည္လည္း ရခိုင္ကမ္းရိုးတန္း ေဒသမ်ားသို႔
့အိႏၵိယႏိုင္ငံ အေရွ႔ပိုင္းေဒသ မ်ားဘက္မွ ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။
ရခိုင္ကမ္းရိုးတန္းေဒသႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ သမိုင္းမ်ားကို ေလ့လာသည့္ အခ ါ
ေရွးအက်ဆံုး မင္းဆက္မ်ားႏွင့္ တိုင္းျပည္ နယ္ပယ္မ်ားသည္
စစ္ေတြပတ္၀န္းက်င္ ေဒသတ၀ိုက္ေလာက္တြင္ အေျခခံသည္ကို
အမ်ားဆံုးေတြ႔ရွိရသည္။

ဘူစတာ/by ဘိုၾကည္

၁၉၉၈ခုႏွစ္ (ေႏြဦး/ေဆာင္းဦး?)တရက္သာယာ၀တီေထာင္ရဲ႕တိုုက္ ၃၊ အခန္းနံပါတ္ ၅မွာ ေဟာဒီေမတၱာဇာတ္လမ္းေလးစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ့္အခန္းမွာ က်ေနာ္ရယ္၊ဟန္၀င္းေအာင္ရယ္ (ေနာက္တခါအဖမ္းခံရျပီး အခုခ်ိန္ထိ ေထာင္ထဲမွာ ရွိေနသူ) ၊ ၀တုတ္ (ခ) ခင္ေမာင္ဦးရယ္ ၃ ေယာက္ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ တေန႔မွာ ဟန္၀င္းေအာင္ကအပ်ံသင္ခါစခိုေလးတစ္ေကာင္ မပ်ံႏိုင္ဘဲျပဳတ္က်လာလို႔ ေကာက္ လာတယ္။ အဲဒီ ခိုေလးမွာ ၀ဲေတြ ေပါက္ေနတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုးအဖုေလးေတြနဲ႔ေပါ့။

ဟန္၀င္းေအာင္က ခိုေလးကိုအခန္းထဲမွာေမြးဖို႔ အတူေနက်ေနာ္တိုု႔ကိုုညိွတယ္။ အေတာင္မျဖတ္ရဖူး။ ပ်ံႏိုင္တဲ့အခိ်န္က်ရင္ပ်ံခြင့္ေပးရမယ္ဆိုုတဲ့ က်ေနာ့္ညွိႏိႈင္းခ်က္ ကိုုသူလည္းသေဘာတူတာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ခိုုကေလးကိုုေမြးျဖစ္သြားၾကတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္တုုန္းက ခိုေလးကို အထီးလား၊ အမလား က်ေနာ္တို႔ မခဲြျခားႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ နာမည္ရွိဖို႔ေတာ့လိုတယ္ဆိုုၿပီး နာမည္စဥ္းစားၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်ေနာ္ အဆိုျပဳတဲ့ booster ဆိုတဲ့ နာမည္ေလးကို သေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။ က်ေနာ္က အဲဒီနာမည္ေလးကိုေထာင္မက်ခင္ကအိမ္ေတြမွာအျမဲသံုးေနတဲ့ လွ်ပ္စစ္မီးအားတိုး ျမွင့္တဲ့စက္ကေလးကိုအစဲြျပဳျပီးေပးလိုက္တာပါ။တဖက္ကအဓိပၸါယ္ကလည္း က်ေနာ္ တို႔ အထီးက်န္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ကို ၾကည္ႏူးမူေလးတခ်ိဳ႕ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေလးေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ခိုေလးေရာက္လာျပီးအစပိုုင္းရက္ေတြမွာ က်ေနာ္တို႔လည္းသူ႔ကိုအရိပ္ တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ေပါ့။ အစာေလးေတြ ခြံ႔ေကြ်းၾက၊ ေရတိုက္ၾက။ အနာေတြကို ေဆးလိမ္းေပးၾကနဲ႔ အရမ္းကို ၾကည္ႏူးေနၾကပါတယ္။ ခိုေလးကို တရိစၦန္လို႕ေတာင္ သေဘာမထားပါဘူး။ ကိုယ့္သားသမီးလိုကို ခ်စ္ေနၾကတာပါ။
ရက္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ခိုုကေလးလည္းေနေတာ္ေတာ္ ေကာင္းလာၿပီေပါ့။ က်ေနာ္တိုု႔ရဲ႕ၾကည္ႏူးမႈေတြမွာလည္း အေပ်ာ္ေတြထပ္တိုုးလာ တယ္။သူဗိုက္ဆာရင္ က်ေနာ္တို႔ကိုပြတ္သီးပြတ္သတ္ေလးလုပ္။ က်ေနာ္တို႔ကလက္ ဖ၀ါးေပၚကိုကုလားပဲေစ့ေလးတင္ထား၊သူကလက္ေပၚကိုခုန္တက္ျပီးအစာစား။ “သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့က်ေနာ္တို႔လည္း သူ႔ကို သမီးေလးမွန္း ခဲြႏိုင္ခဲ့ပါျပီ။
ဒီလိုနဲ႔ သမီးေလးအရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း မိဘ၀တၲရားေက်ပါ့မလား။ ထမင္းဟင္းေကြ်းထားရံုနဲ႔ လံုေလာက္ပါ့မလားဆိုုတာမ်ိဳး ပူရပင္ရတာေတြရွိလာပါၿပီ။ သူ႔ကိုယ္သူရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ မလဲ။ သူ႔အမ်ိဳးအေဆြေတြကိုသိေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ။ အကယ္၍မ်ား ငါတို႔ ေထာင္ေျပာင္းၾကရရင္ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ၊ စသည္ျဖင့္က်ေနာ္တို႔၃ေယာက္သား ေခါင္းခ်င္း ရိုုက္တိုင္ပင္မိၾကပါတယ္။
သူ႔ကိုသဘာ၀အေၾကာင္းသိေအာင္သင္ေပးရမယ္။ သူ႔ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ သူ႔အ သိုင္းအ၀ိုုင္းကို သူသိေအာင္လုပ္ေပးရမယ္။ သူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းကသူ႔ကို ျပန္လက္ခံ ေအာင္ၾကိဳးစားရမယ္။ သူဖာသာသူအစာရွာစားတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးရမယ္။ အဲဒါမွသူ႔ကိုခ်စ္ရာေရာက္မယ္။ ငါတို႔လူသားေတြကိုသူ႔ရဲ့ေဆြမ်ိဳးရယ္လ႔ို ထင္ေယာင္ ေနတဲ့အျမင္မွားကို ေခ်ဖ်က္ေပးရမယ္လိုု႔က်ေနာ္တိုု႔ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။
‘သမီးေရ--- သမီးဟာငွက္ေလးတစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္။ခိုမ်ိဳးႏြယ္စုေလးေပါ့။ ငွက္ဆိုတာဟိုးလြတ္လပ္တဲ့ေကာင္းကင္ျပင္ၾကီးမွာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းခြင့္ ရွိတယ္။ ပ်ံသန္းႏိုုင္တဲ့စြမ္းရည္လည္းရွိၾကတယ္သမီးရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္ပ်ံႏို္င္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါသမီးေရ။ သမီး ပ်ံသန္းႏိုင္ေအာင္ အေဖတို႔ ၀ိုင္းၾကိဳးစားေပးၾကမယ္။
သူနားလည္မွာမဟုုတ္မွန္းသိေပမယ့္က်ေနာ္က အဲဒီလိုုတတြတ္တြတ္ဆက္ ကာ ၊ဆက္ကာေျပာေနမိခဲ့ပါတယ္။
‘ေဖေဖ့ဆီမွာ လည္း အေဖနဲ႔ အေမ ဆိုတာရွိတယ္ သမီးရဲ့။ ေဖေဖရဲ့ အေဖနဲ႔ အေမတိုု႔ကအေဖ့ကိုသိ္ပ္ခ်စ္ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့မတရားတဲ့အာဏာရွင္ေတြကအေဖ သိပ္ခ်စ္တဲ့မိဘေတြရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကေနအေဖ့ကိုုအတင္းလုယူလာၾကျပီး ဒီေလွာင္အိမ္ ထဲမွာထားထားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့သမီးရယ္အေဖကေတာ့သမီးကို ဒီေလွာင္အိမ္ထဲမွာ မထားႏိုင္ဘူး။သမီးကိုအေဖတို႔နားမွာအျမဲရွိေနေစခ်င္ပါတယ္၊ဒါေပမဲ့ သမီးအေဖတို႔နဲ့ မေနရဖူး။ ဟိုးလြတ္လပ္တဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးထဲမွာ သမီးျမဴးတူးခုန္ေပါက္ျပီး ကခုန္ေန တာကိုဘဲ အေဖျမင္ခ်င္တယ္။
“ခင္ဗ်ားကသာဒီလိုေျပာေနတာသူ႔ကိုေလာကၾကီးအေၾကာင္းသိေအာင္ဘယ္
လိုသင္ေပးမွာလဲ“ –
၀တုတ္က က်ေနာ္ေျပာေနတာေတြကို နားေထာင္ရင္း ထေမးပါတယ္။ ဒါကလြယ္ေတာ့မလြယ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ၾကိဳးစားလို႔ရပါတယ္။အရင္းအႏွီးလိုတယ္။ အခ်ိန္ လိုတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္လိုတယ္လိုု႔ က်ေနာ္ျပန္ေျဖလိုုက္တယ္။ ေနာက္တေန႔မွာ က်ေနာ္ကစၿပီး အဆိုျပဳတယ္။
“ဟန္၀င္းေအာင္ေရ..ငါတို႔ဆီမွာ ရွိေနတဲ့ ကုလားပဲ လက္ႏွစ္ဆုတ္စာကို ေရွ့က ကြက္လပ္ထဲမွာ ၾကဲထားလိုက္။ မင္းအဲဒါကို ေန႔တိုင္းလုပ္ေပးပါ။ ျပီးေတာ့ သမီးကို လက္ထဲမွာ အစာမေကြ်းနဲ႔ေတာ့။ ေအာက္မွာ ခ်ေကြ်းေခ်ေတာ့။“
‘မစားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲလို႔’ --၀တုတ္က ေမးျပန္ပါတယ္။
“မလိုပါဘူး။ သူဆာရင္ စားလိမ့္မယ္။”
ဒီလိုနဲ႔ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာဘဲ သူဟာအစာကိုေအာက္ကေနေကာက္စားက်င့္ ရသြားပါတယ္။ အဲဒီကမွေနာက္တဆင့္ပ္တက္ရပါတယ္။
“သူ႔ကို အခန္းထဲမွာ အစာမေကြ်းနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ္တို႔ အခန္းေရွ႔မွာ ခ်ေကြ်းမယ္။“
က်ေနာ္တိုု႔ကကုုလားပဲေစ့ေတြကိုု က်ေနာ္တို႔ေရွ႔ စိုက္ခင္းထဲကိုုက်ဲခ်ထားလိုုက္ေတာ့ အျခားခိုေတြလာျပီး က်ေနာ္တို႔ၾကဲထားတဲ့ကုလားပဲေတြကို လာျပီးစားေသာက္ေနၾက တာေပါ့။
“သမီးေရ --- ဟုိမွာေတြ႔လား။ အဲဒါ သမီးရဲ့ ခိုမ်ိဳးႏြယ္စုေတြေပါ့။ အဲဒီထဲမွာ သမီးရဲ့ အေဖ၊အေမ၊ေမာင္ႏွမေတြရွိၾကတယ္။သြားၿပီးမိတ္ဆက္ခ်ည္။ ေဆြမ်ိဳးေတြကိုုရွာခ်ည္ ပါသမီးရယ္။ဒါမွသမီးဟာကိုုယ့္ရဲ႕မ်ိဳးရိုုးဗီဇကိုုသိမွာေပါ့။ ကိုုယ့္ရဲ႕မိဘေဆြမ်ိဳးကိုုသိမွာ ေပါ့ကေလးရဲ႕။“
က်ေနာ္ကတတြတ္တြတ္ေရရြတ္ေျပာျပေနေပမယ့္ သူမသြားပါ။ စူးစမ္းတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ေတာ့ၾကည့္ေနေလရဲ့။ အဲဒီလိုဘဲသူ့ရဲ့ခိုမ်ိဳးႏြယ္စုကလည္း သူ႔ကိုစူးစမ္းတဲ့အၾကည့္
ေတြနဲ့ျပန္ၾကည့္ေနတာကိုက်ေနာ္တိုု႕သတိထားမိခဲ့ၾကတယ္။ ခိုေတြၾကားထဲမွာလည္း သူတိုု႔အခ်င္းခ်င္းေမးခြန္းေတြ ေမးရင္းတြတ္ထိုုးေနၾကတာေနမွာေပါ့။
‘ဒီေကာင္မ ခိုုျဖစ္ၿပီး လူေတြနဲ႔ဘာလို႔ေနေနတာလဲမသိဘူး။ လူဆိုတာက ငါတို႔ရဲ့ အသားကိုစားဖို႔ အျမဲၾကိဳးစားေနတာ။ ဒီလိုလူေတြနဲ႔အတူတူေနေနတဲ့ခိုုမကိုု ယံုလို႔မရဘူး။ သူ႕ကိုငါတို့ဆီအလာခံလို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။’ အစရွိသျဖင့္ေဆြးေႏြးေ၀ဖန္ ေနၾကမွာေပါ့။
သူတိုု႔ထဲကအေကာင္းျမင္တတ္တဲ့ခိုအခ်ိဳ႔ကလည္း “အရမ္းေတာ့သိမ္းၾကံဳး မေျပာပါနဲ႔ေလ။ လူေတြထဲမွာလည္းေကာင္းတဲ့လူေတြရွိသလို၊ ဆိုးတဲ့လူေတြလည္း ရွိတာပါဘဲ ၊ငါတို႔ကိုပစ္ခတ္မစားေသာက္ဘ ဲငါတို႔စားဖို႔အစားေကြ်းေနတဲ့လူေတြ လည္းရွိေနတာပါဘဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ငါတို႔ဒီမွာအႏၱရာယ္ကင္းကင္းနဲ႔ ေနထိုုင္စား ေသာက္ေနၾကရတာ မဟုတ္လား“ လို႔ ျပန္ေျပာေနၾကတယ္ထင္ပါရဲ့။
သူတိုု႕အခ်င္းခ်င္းအျမင္ဖလွယ္ေနၾကစဥ္ကာလမွာ က်ေနာ္တို႔သမီးေလးကို သူတိုု႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲ အ၀င္မခံေသးတာဘဲရွိေပမဲ့ ရန္မရွာၾကပါဘူး။ က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ ေတာ့ဒီအေျခအေနေလးကို အေတာ္ေလးေက်နပ္ေနမိတယ္။ ငါတို႔ အဆင့္တခု ေတာ့ေရာက္ေနျပီ။ မၾကာခင္ ငါတို႔သမီးေလးသူ႔ေဆြသူ႔မ်ိဳးေတြၾကားထဲမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ရြင္ရြင္ေနႏိုင္ေတာ့မယ္။
ဒီလိုနဲ႔ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ က်ေနာ္တို႔သမီးေလးေၾကာင့္ သူတ႔ိုမွာအႏၱရာယ္မရွိ ႏိုုင္ဘူးဆိုတဲ့အသိက ခိုအသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားကိုေရာက္ရွိသြားပါေတာ့တယ္။ယံုၾကည္မူ တည္ေဆာက္တဲ့ အဆင့္ျပီးသြားခဲ့ျပီေပါ့။
သမီးေလးကလည္း ခိုေတြနားကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကပ္ရဲသြားတယ္။ ခိုေတြကလည္း သူ႔ကိုေနရာေပးရဲလာတယ္။ ဘာသာစကားခ်င္းကလည္းတူလို႔ထင္ပါရဲ့။ တသား တည္းျဖစ္သြားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့အျခားခိုေတြအစာစားျပီးအျခားေနရာကိုထြက္သြား ရင္သမီးေလးက လိုက္သြားေလ့မရွိဘဲ က်ေနာ္တို႔အခန္းထဲကို ျပန္လာေလ့ရွိတယ္။ ညဆိုရင္လည္းက်ေနာ္တို႔နဲ႔ဘဲအိပ္တယ္။ တကယ္ေတာ့အဲဒါကိုုက်ေနာ္ အလိုခ်င္ဆံုး ပါဘဲ။
ဒါေပမဲ့သဘာ၀တရားဆိုတာတားမရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ေနေနၾကရင္းသမီးကလည္း အပ်ိဳေပါက္ျဖစ္လာခဲ့ျပီေပါ့။ တေန႔ေတာ့ခိုအုပ္ေလးထဲမွာက်ေနာ့္သမီးက ထူးထူးျခား ျခားခိုထီးေလးတစ္ေကာင္နဲ႔တဲြေနတာကို က်ေနာ္သတိထားမိတယ္။
သူတိုု႔တပူးတြဲတြဲရွိေနတာျမင္ရတာနဲ႔တင္ က်ေနာ္ကေတာ္ေတာ္ေဒါသ ထြက္ေနျပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္က်ေနာ္က ၀တုတ္ကိုစိတ္ဆိုးမန္ဆိုးနဲ႔ေျပာလိုက္မိေတာ့တယ္။
“၀တုတ္..ဟိုမွာၾကည့္စမ္း၊ ဟိုေကာင္ငါတို႔သမီးကိုရည္းစားစကားလိုက္ေျပာေနတယ္ ထင္တယ္၊ ဟိုေကာင္မကလည္းျပန္ၾကိဳက္ေနပံုရတယ္ကြ။ အရြယ္က မေရာက္ေသး ဘူး။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚေတာင္ကိုယ္မရပ္ႏိုင္ေသးဖူး။ လင္ကလိုခ်င္ေနျပီ။ အခု ေခတ္ကေလးေတြမ်ားေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ကြာ။ ျပန္လာရင္ေတာ့ေတြ႔မယ္။ ေနာက္ ေန႔က်ရင္အျပင္ကိုေပးမထြက္ေတာ့ဘူး“ –
ဒီလိုနဲ႔ေနာက္တေန႔မွာ က်ေနာ္ကသူ႔ကိုအျပင္ေပးမထြက္ေတာ့ဘဲ တံခါး ေတြကိုအေသပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကခတ္ေနာက္က်တဲ့ အေဖ ေတြရဲ႔အမူအယာအတိုင္းသရုပ္ေဆာင္ရင္း ဒီေန႔ကစျပီ သမီးအျပင္မထြက္ရဖူး၊ ဘယ္သူမွတံခါးဖြင့္မေပးရဆိုျပီတခ်က္လြတ္အမိန္႔ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ အစာနဲ႔ေရကို လည္းအခန္းထဲမွာဘဲေကြ်းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သမီးကအာဂခိုုမပါ၊ အစာမစားဖူးဗ်။ ေရလည္းမေသာက္ဖူး။ အစာငတ္ခံဆႏၵျပေတာ့တာဘဲ။ က်ေနာ္လည္းဘာလုပ္ရမွန္း မသိကို ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။
ဒီၾကားထဲသူ႔ခ်စ္သူကလည္း အျပင္ကေန ဘာသာဘာ၀ဖိုသံလာေပး တာေပါ့။ သူကလည္းအျပင္ထြက္ဖို႔အတင္းၾကိဳးစား၊ က်ေနာ္ကလည္းဟန္႔တားနဲ႔ သံုးပြင့္ဆိုင္အခ်စ္ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ ကေနရသလိုျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ သံုးပြင့္ဆိုင္ဆိုေပမဲ့ ၅၂၈နဲ႔၁၅၀၀ၾကားကအားျပိဳင္မႈဆိုုေတာ့ အေတာ္စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေနတာေပါ့။
ေနာက္ဆံုးေတာ့မိဘကပဲအေလ်ာ့ေပးရတာဘဲ။ ကိုယ့္သမီးစိတ္ဆင္းရဲ၊ဒုကၡ ေရာက္ေနတာကိုမၾကည့္ရက္ဘူးေလ။ ညေနေစာင္းမွာေတာ့က်ေနာ္ကတံခါးဖြင့္ေပး လိုက္တယ္။ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ေနာက္ကိုမၾကည့္ေတာ့ဘဲထြက္ သြားေတာ့တာဘဲ။ ဒါေပမယ့္ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ ညက်ေတာ့အိမ္ျပန္လာတယ္ေလ။
ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ပံုမွန္ပါဘဲ။ မနက္ဆိုထြက္သြား။ ညေနဆိုရင္ျပန္ လာ။တေန႔ေတာ့က်ေနာ္တို႔သမီးေလးဟာ အျခားခိုေတြနဲ႔အတူတူက်ေနာ္တို႔ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ႏွစ္ထပ္တုိက္ရဲ့ေခါင္မိုးေပၚမွာ ေပ်ာ္ရြင္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိုးေတြအံု႔ျပီး သည္းၾကီးမည္းၾကီးရြာေတာ့မဲ့ပံုေပၚေနတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့စိုး
ရိမ္ေနလိုုက္တာ။ မိုးရြာရင္သမီးေလးဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ မိုးလြတ္ရာခိုတတ္ပါ့မလား စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ပူေလာင္လိုု႔။ သူကေတာ့ဒါေတြကိုေတြးေနမွာမဟုုတ္ပါဘူး။ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ရမယ္ဆိုတာကို သူသိမွသိပါ့မလား။ ဒါေပမဲ့သူ႔ေကာင္ေလးကေတာ့ အေတြ႔ အၾကံဳ ရွိတာဘဲေလ၊ မိုးလြတ္ရာကိုေခၚသြားမွာေပါ့လို႔ ေျဖေတြးေတြးေနတံုးမွာဘဲ အျခားခိုေလးေတြကမိုးလြတ္ရာဖက္ကိုုပ်ံထြက္သြားၾကပါေတာ့တယ္။ သမီးေလးက ေတာ့မိုးးလြတ္ရာကိုသြားရမယ္ဆိုတာကိုနားမလည္ဘဲ ေခါင္မိုးေပၚမွာရပ္ၿမဲဆက္ရပ္ ေနပါ့တယ္။ မၾကာခင္မွာ မိုးကသည္းၾကီးမည္းၾကီးကိုရြာပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔က လည္းအခန္းအျပင္ကိုမထြက္ႏိုင္ေတာ့ အခန္းထဲကေနဘဲ ‘သမီးေရ….ျပန္လာခဲ့ …ျပန္လာခဲ့’ လိုု႔ ေအာ္ေခၚေနေပမဲ့ သူကမၾကားဘဲဆက္ရပ္ေနပါတယ္။
မိုးတိတ္သြားျပီးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ သမီးေလးကေခါင္မိုးကေန ျပန္ဆင္းလာျပီး အခန္းထဲကို တလွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကလည္းစိုုးရိမ္တႀကီးဆီး ၾကိဳၾကရတာေပါ့။
“ဟင္..ဒုကၡေရာက္မွမိဘဆီျပန္လာတယ္--ျပီးရင္ ျပန္ထြက္သြားအံုးမွာမဟုတ္လား“ လို႕ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္္ေတာက္ေျပာေနရင္းနဲ႕ဘဲ-- ေရသုတ္ေပးေနမိပါတယ္။
မိုးလံုုး၀တိတ္သြားျပီး အျခားခိုေတြလည္းက်ေနာ္တို႔တိုုက္ေရွ႔နားကို အစာလာျပန္စား တဲ့အခါမွာေတာ့ သမီးက အဲဒီခုိေလးေတြဆီကို ျပန္ေရာက္သြားျပန္ပါတယ္။
ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းမနက္ဖက္ထြက္သြားျပီး ညေနျပန္ ေရာက္လာမယ္ထင္ေပမဲ့ျပန္ေရာက္လာေနက်အခ်ိန္မွာျပန္ေရာက္မလာေတာ့ပါဘူး။ သမီးေလးေတာ့ ငါတို႔ကိုခဲြသြားျပီဆိုတဲ့ေသာကကက်ေနာ္တို႔ကို အိပ္မရျဖစ္ေစခဲ့ပါ တယ္။
ေနာက္ေန႔ေတြမွာသမီးက တရက္ျခားျပန္လာတယ္။ တရက္ျခားေသာ္ျငား လည္း သမီးကိုုျမင္ေတြ႕ခြင့္ေနရေသးတာကိုပဲ က်ေနာ္တိုု႔ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိပါ
တယ္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔့ႏွစ္ရက္ျခား။ ေနာက္ေတာ့သံုုးရက္ျခားမွ ေရာက္ေရာက္လာ ေတာ့တယ္။ဒီလိုနဲ႔ျခားတဲရက္ေတြမ်ားလာရင္းကေန သမီးေလးကိုုလံုုး၀မေတြရေတာ့ ပါဘူး။
က်ေနာ္တိုု႔သမီးေလးကိုုလြမ္းပါတယ္။ သမီးနဲ႕ကယုုကလင္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာက်ေနာ္တိုု႔ဘ၀ရဲ႔႕ အေရးပါတဲ့အခ်ိန္ေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သမီးရဲ႕ေခ်ာ မြတ္မြတ္ငွက္ေတာင္ေမြးေလးေတြကိုုပြတ္သပ္ရင္း သမီးကိုုေခ်ာ့ျမဴခ်င္ပါေသးတယ္။
သမီးကေတာ့က်ေနာ္တိုု႔ရဲ႕အလြမ္းေတြ၊ က်ေနာ္တိုု႔ရဲ႕ဆႏၵေတြကိုုသိႏိုုင္မွာ မဟုုတ္ပါဘူး။လြတ္လပ္တဲ့မိုးေကာင္းကင္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္ပ်ံသန္းေနမဲ့ သမီးေလး အေၾကာင္းကိုေတြးရင္း ပီတိျဖစ္ေနတဲ့လူ၃ေယာက္ကေတာ့ သမီးေခတၱနားခိုုခဲ့ဖူးရာ ေလွာင္အိမ္ကေလးထဲမွာပဲရွိေနပါေသးတယ္။
ပ်ံသန္းေနတဲ့ခိုကေလးေတြကိုေတြ႔တိုင္း သူတို႔သမီးေလး ‘ဘူစတာ’ လားလို႔
လုိက္ရွာၾကည့္ေနရင္း သူတို႔လည္းသူတိုု႔သမီးေလးလိုု လိုုရာပ်ံသန္းခြင့္ရႏိုုင္မယ့္္ရက္ ကို ဆက္ေစာင့္ေနၾကေလရဲ့။
မွတ္ခ်က္။ ။ သူတို႔ ၃ ေယာက္စလံုး ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာၾကျပီး တစ္ေယာက္ကေတာ့ျဖင့္ ဒုတိယအၾကိမ္ ျပန္လည္ အဖမ္းဆီးခံရျပီး အခုခ်ိန္အထိ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ရွိေနဆဲပါ။

ဘိုၾကည္

သူပုန္ေက်ာင္းသားဘ၀(၂) by Ko Oo on Friday, October 5, 2012 at 5:35pm ·

"မဲဂလာေခ်ာင္းကုိလြမ္းေနဆဲပါ"

ကုိကုိဦး(တပ္ရင္း-၁၀၂)၊ ေအာက္တုိဘာလ(၅)ရပ္ေန႔၊

က်ေနာ္တုိ႔ ေနာက္ဆုံးထြက္ခဲ့တဲ့ျမိဳ႔ကေလးမွာ သရက္ေခ်ာင္း(ရွက္ခေလာင္း)လုိ႔ထင္ပါတယ္၊
ေတာတြင္းခရီးၾကမ္းကုိ ေလွ်ာက္ရေတာ့မွာမုိ႔ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ရွိခဲ့ၾကသလားလုိ႔ ျပန္ၾကည့္ လုိက္ေတာ့လည္း အားလုံးသူလုိကုိယ္လုိပင္၊ စင္ၾကယ္ဖိနပ္၊ ကြင္းထုိးဖိနပ္မ်ားနဲ႔သာ ျဖစ္ သလုိစခန္းသြားၾကသူမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကတယ္၊ နည္းနည္းပါးပါး ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသူမ်ားသာ သြားတုိက္ေဆး၊သြားပြတ္တံမ်ားပါလာၾကတယ္၊

က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေတာတြင္းကုိ ဦးေဆာင္ေခၚသြားေပးမဲ့သူမ်ားကေတာ့ ျမန္မာျပည္ေတာင္ပုိင္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ခရုိင္ေကာ္မီတီ၀င္ ကုိတင္ထြန္းနဲ႔ဦးရွိန္ တုိ႔အဖြဲ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္၊
လမ္းမွာႏွစ္ဖြဲ႔ခြဲျပီးသြားၾကရတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔မွာ ထား၀ယ္ျမိဳ႔လုပ္ရွားမႈကုိ ဗြီဒီယုိသတင္း မွတ္တန္းလာယူတဲ့ ထုိင္းတီဗြီခ်ယ္နယ္(၃)က သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္လည္းပါလာတယ္၊ သူကထား၀ယ္လူမ်ဳိး ထုိင္းႏိုင္ငံသားျဖစ္လုိ႔ ထား၀ယ္သားေတြနဲ႔ေရာေႏွာျပီးသတင္းကုိ အရဲစြန္႔ လာယူတာျဖစ္တယ္၊ အာဏာသိမ္းျပီး စစ္တပ္ကလူေတြကုိ လုိက္လံဖမ္းဆီးမဲ့သူေတြအထဲမွာ အဲဒီကုိေမာင္ေမာင္လုိ႔ေခၚတဲ့ သတင္းေထာက္လဲပါေနတာမုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔ေတြ ေတာထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေျပးလႊားလုိက္ရတယ္၊ ေနာက္ဆုံးက်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႔ကုိ ပင္လယ္ရြာတရြာအေရာက္ မွာစက္ေလွတစ္စင္းနဲ႔ တင္ေပးလုိက္တယ္၊ ရေနာင္းကုိေရာက္ေအာင္ တရက္သာသာမွ်ေမာင္း လုိက္ရတယ္၊ ေလွကငယ္ငယ္ လူကအျပည့္မုိ႔ လႈိင္းေလွလြတ္ခဲ့တာကုိပဲ ကံေကာင္းလွျပီ၊
မုိးေတြကလည္း တအားရြာေနေတာ့ မုိးထဲေရထဲတရႊဲရြဲနဲ႔ ရေနာင္းျမိဳ႔ကုိေရာက္ခဲ့ၾကတယ္၊

ေနာက္ေန႔မွာ ဘတ္စ္ကားစီးျပီး ဘန္ေကာက္ကုိေရာက္ခဲ့ၾကတယ္၊ ထုိင္းတီဗြီခ်ယ္နယ္(၃) မွာ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ျပီး ေနာက္တေန႔မွာပဲ သတင္းဌါနကားနဲ႔ပင္ မဲေဆာက္ကုိေရာက္ခဲ့ၾကတယ္၊
မဲေဆာက္က ကုိေက်ာက္ခဲအိမ္ကုိေရာက္ေတာ့ လူစုံတက္စုံကုိေတြ႔လုိက္ရတယ္၊ ကုိ၀င္မုိး၊ ကုိေအာင္ႏိုင္၊ သာယာ၀တီသား ကုိေဂ်ာ္လီထြန္းတုိ႔နဲ႔အတူ မင္းသားသီဟတင္စုိးႏွင့္ ညီေတာ္ ေမာင္၀႑တင္စုိးတုိ႔ကုိပါေတြ႔လုိက္ရတယ္၊ တေယာက္တကြဲစီလာၾကေပမဲ့ အခုလုိျပန္ဆုံၾက ေတာ့လည္း အားလုံး၀မ္းပန္းတသာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္၊

သူပုန္ေက်ာင္းသားဘ၀(၃) by Ko Oo on Tuesday, October 16, 2012 at 9:54am ·

ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ၾကားကရုန္းထခဲ့ရသည္၊
ကုိကုိဦး(တပ္ရင္း-၁၀၂)၊ ေအာက္တုိဘာ(၁၆)ရက္၊ ၂၀၁၂

ပထမဦးဆုံးက်င္းပမည့္ညီလာခံအတြက္ ေသ့ေဘာဘုိးစခန္းက ကုိယ္စားလွယ္အတြက္ က်ေနာ္၊ကုိ၀မ္ဟုတ္နဲ႔ဘုန္းကုိတုိ႔သုံးဦးကုိ စခန္းမွေရြးခ်ယ္ေပးလုိက္ၾကပါတယ္၊
တကယ္ပါသင့္တဲ့ကုိလွေအာင္ က်န္ခဲ့တဲ့အတြက္လည္း မယုံၾကည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္၊ ထုိအခ်ိန္ထဲကပင္ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႔ေနာက္မွာ မဟာမိတ္ရဲ႔ဖိအားေတြကရွိေနခဲ့ျပီျဖစ္ပါတယ္၊ ထုိအခ်ိန္က တပ္ေပါင္းစု အတြက္ေက်ာင္းသားေရးရာကုိ ေကအင္ယူက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီး တာမလာေဘာနဲ႔ ေကအုိင္ေအက ေဒါက္တာထူးဂ်ာတုိ႔က တာ၀န္ယူထားပါတယ္၊ တကယ္တန္းညီလာခံကုိ က်င္းပမည့္၀မ္းခါ စခန္းကုိေရာက္သည္အထိ ညီလာခံကုိယ္စားလွယ္ ေရြးခ်ယ္မႈေတြက စနစ္တက်မျဖစ္ခဲ့ေသးပါ၊

အေျခခံစခန္းကုိအေျခခံျပီး လာၾကတဲ့သူေတြရွိၾကသလုိ ဘန္ေကာက္မွာလာေသာ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ဗကကကုိယ္စားလွယ္မ်ားလည္းရွိခဲ့ပါတယ္၊ မြန္ေဒသမွလာေသာ ကုိယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔ဆုိလွ်င္္ ႏွစ္ဖြဲ႔ေတာင္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္၊ ကရင္ေဒသမွာရွိေသာ စခန္းမ်ားသာ စခန္းလူဦးေရကုိ ထည့္မတြက္ပဲ စခန္းတစ္ခုကုိသုံးဦးဆီျဖင့္ တက္လာခဲ့ၾကတယ္၊ ကုိယ္စားလွယ္စီစစ္ေရး ကိစၥကုိ သဘာပတိအဖြဲ႔ကုိ တုိင္တည္ျပီး ညွိႏႈိင္းေရႊးခ်ယ္ခဲ့ရေသာ္လည္း အေတာ္ကုိပရမ္းပတာ ႏိုင္ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ အားလုံးက၀န္ခံရပါလိမ့္မယ္၊

ဆည္းပူးေလ့လာ ႏိုင္ငံေရးပညာ အခန္း (၂)

ႏိုင္ငံေတာ္ (The State) ဆိုရာ၀ယ္ (အပိုင္း-၂)

ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုင္ရာ သီအိုရီမ်ား

ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားကို အနက္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ားစြာ ရွိသလို၊ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုင္ရာ သီအိုရီမ်ားစြာလဲ ရွိပါတယ္။ ဒီသီအိုရီေတြရဲ႕ ျမစ္ဖ်ားခံလာမွဳေတြ၊ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာမွဳေတြနဲ႕ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအေပၚ သက္ေရာက္မွဳေတြကလဲ ကြဲျပားျခားနားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ လူ႕အဖြဲ႕ အစည္းနဲ႕ သီးျခားကြဲျပားေနတဲ့ အရာလား (သို႕မဟုတ္) လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲကေန ေပၚထြက္လာတဲ့ အရာလား။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အရာလား (သို႕မဟုတ္) လူတစုနဲ႕ လူတန္းစားတခုကို ကိုယ္စားျပဳတာလား စတဲ့ ေမးခြန္းေတြရဲ႕ အေျဖေတြကို သီအိုရီတခုခ်င္းဆီက ကြဲျပားျခားနားစြာ အေျဖေပးထားၾကပါတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္ေပၚေပါက္လာျခင္းရဲ႕ သမိုင္းအစ (Origins of the State)နဲ႕ပတ္သက္ျပီး၊ social contract theory, evolutionary theory, divine rights theory နဲ႕ force theory ေလးမ်ိဳးရွိေၾကာင္း ႏိုင္ငံေရးပညာရွင္အမ်ားစုက လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပညာရွင္ အယ္ဒရူးေဟ၀ပ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုင္ရာ သီအိုရီေတြဟာ ေခတ္ျပိဳင္သီအိုရီေတြလို႕ သတ္မွတ္ျပီး၊ pluralist theory, capitalist theory, leviathan theory နဲ႕ patriarchal theory ေလးမ်ိဳးကို ေခတ္ျပိဳင္ ႏိုင္ငံေတာ္သီအိုရီမ်ားအျဖစ္ တင္ျပေရးသားခဲ့ပါတယ္။ လက္၀ဲႏိုင္ငံေရးကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ျဖစ္တဲ့ Clyde Barrow ကေတာ့ Marxism, Neo-Marxism နဲ႕ Post-Marxism သီအိုရီသံုမ်ိဳးကုိ Critical theories of the State အျဖစ္ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။

(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ေပၚေပါက္လာျခင္း၏ သမိုင္းအစဆိုင္ရာ သီအိုရီမ်ား

(က) Social contract theory

social contract theory အရ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ လူေတြ ဖန္တီးထားတဲ့ အင္စတီက်ဴးရွင္း တခုျဖစ္ပါတယ္။ တန္ခိုးရွင္ေတြက ဖန္ဆင္းထားတဲ့ အင္စတီက်ဴးရွင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ လူမွဳဆက္ႏြယ္မွဳေတြ၊ ဆက္စပ္မွဳေတြက တဆင့္ ေပၚထြက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသီအိုရီ သေဘာတရားေတြကို ႏိုင္ငံေရးဒႆနိကေဗဒပညာရွင္မ်ားျဖစ္တဲ့ Thomas Hobbes, John Locke နဲ႕ Rousseau တို႕က ေထာက္ခံအားေပးထားၾကပါတယ္။

Thomas Hobbes ရဲ႕ အဆိုအရ လူေတြက သူတို႕ဘာသာသူတို႕ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အစုအဖြဲ႕တခုကို သြားေရာက္ေပးအပ္ျပီး၊ ဒီအစုအဖြဲ႕ရဲ႕ အမိန္႕အာဏာေတြကို လိုက္နာရန္ သေဘာတူလက္ခံထားတဲ့အတြက္ supreme body နဲ႕ အမ်ားျပည္သူအၾကားမွာ social contract ျဖစ္တည္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ John Locke ရဲ႕ အျမင္အရ လူေတြဟာ သဘာ၀တရားက ေပးအပ္ထားတဲ့ အခြင့္အေရး (natural rights) ေတြ ျဖစ္တဲ့ လူ႕ဘ၀ျဖစ္တည္မွဳ၊ လြတ္လပ္မွဳ နဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မွဳအခြင့္အေရးေတြကို ရယူခံစားၾကေပမယ့္၊ သဘာ၀တရားရဲ႕ ဥပေဒကို ျပန္ဆိုအသံုးခ်မယ့္ judicial agency မရွိတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ အင္စတီက်ဴရွင္းတရပ္ ေပၚထြက္လာတာျဖစ္ျပီး၊ social contract ႏွစ္ခု ျဖစ္တည္လာပါတယ္။ တခုကေတာ့ လူထုအၾကားမွာ ျဖစ္ျပီး၊ ေနာက္တခုကေတာ့ လူထုနဲ႕ အစိုးရအၾကားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ Rousseau ရဲ႕ အဆိုအရ လူတေယာက္ဟာ သူ႕ရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကို အမ်ားရဲ႕ သေဘာဆႏၵ (General will of the People) အတြက္ ဆံုးရွံဳးခံလိုက္တဲ့အခါ social contract ျဖစ္တည္လာပါတယ္။

လက္ရွိ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ လိုအပ္ေနတဲ့အရာ by Messenger News Journal on Tuesday, October 16, 2012 at 2:17am ·

          ျမန္မာျပည္၌ အေျပာင္းအလဲကာလ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္ ေရွ႕လမ္းခရီး၌ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ စိန္ ေခၚမႈမ်ားရွိေနေၾကာင္း မၾကာခဏ ၾကားသိ သတိျပဳ မိပါသည္။ အဆိုပါစိန္ေခၚမႈမ်ားသည္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ႏိုင္ ပါသည္။ ထင္သာျမင္သာရွိေသာ စိန္ေခၚခ်က္မ်ား အေနျဖင့္ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး မွသည္  ရခိုင္အေရးအခင္း၊ ကခ်င္ပဋိပကၡ၊ ႏုိင္ငံျခားရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ၊ လူသားရင္းျမစ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ လာဘ္ ေပးလာဘ္ယူတိုက္ဖ်က္ေရး စသည္ျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိႏိုင္ပါသည္။ ထင္သာျမင္သာမရွိေသာ၊ မခန္႔မွန္း မမွန္းဆႏုိင္ေသာ အျခားစိန္ေခၚခ်က္မ်ားလည္း မ်ားစြာ ရွိႏိုင္ပါသည္။ အဆိုပါ စိန္ေခၚခ်က္မ်ားအတြက္ ႏုိင္ငံ ေတာ္အစိုးရသည္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ေအာက္တြင္ ျငင္းခုံေဆြးေႏြး အေျဖ ရွာရင္း ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရမွာျဖစ္သလို ႏိုင္ငံသား တစ္ဦး ခ်င္းအေနျဖင့္လည္း အဆိုပါ စိန္ေခၚမႈမ်ားအား မိမိ က်ရာ၊ ႏုိင္ရာဘက္မွ သုံးသပ္ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ မိမိတို႔၏ လူသားရင္းျမစ္စြမ္းအားမ်ားကို အၿမဲမျပတ္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေနေစရန္ ကိုယ္စြမ္းÓဏ္စြမ္း ရွိသ၍ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနၾကရမည္ျဖစ္သည္။
          ႏုိင္ငံေရးဆိုသည္မွာ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း ပိုမို႐ႈပ္ေထြး ယိုယြင္းလာသည့္ သေဘာရွိတတ္သျဖင့္ ႏုိင္ငံသားအား လုံးသည္ မိမိတို႔အနာဂတ္ ကံၾကမၼာအေပၚ သက္ေရာက္ လႊမ္းၿခံဳမႈရွိမည့္ ႏိုင္ငံေရးပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ မ်ားစြာ မေဝး လွရန္ လိုၿပီး၊ မည္သူသည္ မည္သည့္အင္အားစုမ်ား  သည္ ကိုယ္က်ဳိးရွာသည္။ အမွန္အလုပ္လုပ္သည္ ဆိုသည္ကို ေဝဖန္ပိုင္းျခားတတ္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး သမိုင္းအဆက္ဆက္ကို သုံးသပ္လွ်င္ ျပည္သူလူထုသည္ စိတ္ဓာတ္မမွန္ေသာ ႏုိင္ငံေရး သမားမ်ား၊ ကိုယ္က်ဳိးရွာ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္ သူ အာဏာပိုင္မ်ား၏ လွည့္ဖ်ားဖိစီးႏွိပ္စက္သည္ကို မၾကာခဏခံခဲ့ရသည္။ ႏုိင္ငံေရးသမားအခ်င္းခ်င္း ထိုင္ခုံ လုမႈမ်ားၾကား မၾကာခဏ ေျမစာပင္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူအာဏာပိုင္မ်ား၏ အာဏာျပ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေအာက္တြင္ ျပားျပားဝပ္ခဲ့ရသည္။ အာဏာေတြ အလီလီသိမ္းလို႔ စနစ္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေျပာင္းေသာ္ လည္း ႀကီးပြားခ်မ္းသာသြားသူမ်ားမွာ လူနည္း  စုသာ ျဖစ္ၿပီးခံရသူမ်ားမွာ ျပည္သူမ်ားသာျဖစ္သည္။

ျပည္ေထာင္စုဆိုင္ရာ တပိုင္းတစအျမင္ Posted by admin on December 6, 2010 / ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း

တကယ္ညီၫြတ္ခ်င္ရင္ ရန္သူအစစ္ကို ျမင္ဖုိ႔လိုတယ္
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ရဲ႕ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆိုတဲ့ စာတန္းဆန္ဆန္ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရပါတယ္။ တန္းတူေရးကို အေျခခံတဲ့ တိုင္းရင္းသားစုံ ညီၫြတ္ေရးနဲ႔ ျပည္ေထာင္စု သစ္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ သူ႔အျမင္ေတြကို တင္ျပထားပါတယ္။ စာတမ္းေဆာင္း ပါးရဲ႕ အာေဘာ္နဲ႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ေယဘုယ်အားျဖင့္ သေဘာတူ လက္ခံပါတယ္။ သုိ႔ ေသာ္လည္း တခ်ဳိ႕အခ်က္မ်ားကိုေတာ့ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးလိုပါတယ္။ ျဖည့္စြက္တင္ ျပျခင္း သေဘာပါ။
ဒါကလည္း ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ရဲ႕ တာ၀န္လုိ႔ ယူဆလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းေျပာသလို ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာ ကုိယ့္အျမင္အယူအဆကို လူထုအၾကား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ခ်ျပရဲရမယ္။ အမွားအမွန္ကို သမုိင္း(ရာဇ၀င္) က ဆုံးျဖတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူအတြက္ ေရွာင္ရန္ ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ၊ ေဆာင္ရန္ သာယာ၀ ေျပာေရးနဲ႔ ညီၫြတ္ေရးနည္းလမ္းေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္မွန္ေတြ အျမင္အယူ အဆေတြကို တင္ျပဘုိ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား လုပ္ရွားတက္ႂကြသူမ်ားမွာ တာ ၀န္ရွိပါတယ္။
ပထမဆုံး ေဆြးေႏြးလိုတာက ျပည္ေထာင္စုသစ္ အမည္နဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္။ သူ႔ ေဆာင္းပါး အဆုံးပိုင္းက စတင္ေဆြးေႏြးရတာက ဗမာ၊ ျမန္မာအသုံးနဲ႔ ပတ္သက္ေနလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ စာေတြမွာလည္း တျပည္လုံး တမ်ဳိးသားလုံးနဲ႔ သက္ ဆိုင္ရင္ ဗမာလို႔ပဲ သုံးႏႈန္းခဲ့သလို ဒီမွာလည္း ထို႔အတူ သုံးစြဲသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ ဗမာ၊ ျမန္မာ ကြဲျပားတဲ့ အယူအဆကို တင္ျပလိုတဲ့အတြက္ သိသာထင္ရွားမႈရွိ ေအာင္ ဦးစြာ ေဆြးေႏြးတင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က သူ႔အတြက္ ဗမာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းကိစၥမရွိ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဗမာေရာ၊ ျမန္မာကိုပါ ပယ္ၿပီး အားလုံးသေဘာတူတဲ့ တျခားအမည္ တခုကို သုံးရင္လဲ သေဘာတူညီတယ္၊ တဆက္တည္း သု၀ဏၰဘူမိကို ျပည္ေထာင္စုသစ္ရဲ႕ အ မည္အျဖစ္ အဆုိျပဳသြားပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့ အတြက္ေတာ့ ႏိုင္ငံတခုရဲ႕ အမည္ဟာ အ မ်ားညီ႐ုံနဲ႔ အလြယ္မသတ္မွတ္သင့္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ ခိုင္လုံတဲ့ သမုိင္းေၾကာင္း ဇာစ္ျမစ္နဲ႔ က်ဳိးေၾကာင္း ယုတၱိရွိဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ဗမာပဲေျပာေျပာ၊ ျမန္မာပဲေျပာ ေျပာ အတူတူပါပဲလို႔ ကြယ္လြန္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ ေျပာသလိုပဲ ေျမျပန္႔ေန လူမ်ဳိးစုႀကီးရဲ႕ အ မည္လုိ႔ အမ်ားက နားလည္ လက္ခံေနၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံတခုရဲ႕ အမည္ဆိုေတာ့ အထက္မွာ ဆိုခဲ့သလို အက်ိဳးအေၾကာင္း ဇာစ္ျမစ္ကိုေတာ့ ရွာဖုိ႔လိုပါတယ္။ ရွာတဲ့ အခါ မွာလည္း ေခတ္ၿပိဳင္ အိမ္နီးျခင္း အမ်ဳိးသားေတြက က်ေနာ္တို႔ကို ဘယ္လို ေခၚေ၀ၚ သတ္မွတ္တယ္ ဆိုတာကို ထည့္သြင့္ စီစစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ေလ့လာဆန္းစစ္မိသေလာက္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့အျမင္ ေျပာရရင္ေတာ့ ျပည္ေထာင္စု တခုလုံး နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အမ်ားဆိုင္နာမ္ဟာ ဗမာသာျဖစ္သင့္ၿပီး ျမန္မာကေတာ့ ျပည္ေထာင္စု အလယ္ပိုင္း ေျမျပန္႔ေန လူမ်ဳိးစုႀကီးကို ေခၚေ၀ၚရည္ၫြန္းသင့္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ဗမာ
ဒီေ၀ါဟာရေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေလ့လာရာမွာ အိႏၵိယမွာ ေရာက္ရွိေနထိုင္ရတာက ကြ်န္ ေတာ့အတြက္ အားသားခ်က္လို႔ ဆုိရပါမယ္။ တကယ္ေတာ့ ဗမာဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရဟာ ဒီ ကေန႔ ဗမာျပည္ထဲမွာ ေနထိုင္ေန႔ၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စုအားလုံးရဲ႕ ဘာသာစ ကားနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မပတ္သက္ပါဘူး။ ဗမာဆိုတာ အိႏၵိယစကား သကၠတဘာသာ ျဗဟၼာ ကေန ပ်က္ေ႐ြ႕လာတဲ့ ေ၀ါဟာရျဖစ္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ (၃၀၀၀) ေက်ာ္ အထက္ကာ လက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဘိုးဘြားေတြ ၀င္ေရာက္အေျခခ် မေနထိုင္မီကတည္းက မဇၥ်ိမတိုင္း သားေတြက လက္ရွိ ဗမာျပည္လို႔ေခၚတဲ့ နယ္ေျမကိုေတြ႕ရွိထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
အာသံနယ္ကေန ျဖတ္စီးၿပီး ဂဂၤါျမစ္ထဲကို ေပါင္းဆုံသြားတဲ့ ျဗဟၼာႀကီးရဲ႕သားလို႔ အဓိ ပၸါယ္ရွိတဲ့ ျဗဟၼပုတၱရျမစ္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ေဒသကို မဇၥ်ိမတိုင္းသားေတြက သူတို႔ဘာသာ နဲ႔ ျဗဟၼာေဒ့ရွ္ (သို႔) ဗာရမာေဒ့ရွ္ (Bramah Desh) လို႔ ေခၚပါတယ္။ ျဗဟၼာ+ ေဒ့ရွ္ က ျဗဟၼာဟာ ျဗဟၼာႀကီးကို ရည္ၫြန္းၿပီး ေဒ့ရွ္ဆိုတာကေတာ့ ေဒသ၊ နယ္ေျမလို႔ အဓိပၸါယ္ ရွိပါတယ္။ ျဗဟၼာႀကီးရဲ႕ နယ္ေျမ (Land of Lord Bramah) ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေဒသထဲမွာ ေနထိုင္သူမ်ားကိုေတာ့ ဗာရမာ သို႔မဟုတ္ ဗားရမားလို႔ ေခၚၾကတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံသားေတြက ႏိုင္ငံကို ဗရမာေဒ့ရွ္လို႔ ေခၚၿပီး လူေတြကိုေတာ့ ဗား ရမားလို႔ ေခၚေနၾကဆဲ ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အထင္ကရျဖစ္တဲ့ ဧရာ၀ တီျမစ္ဆိုတာကလည္း ဆင္ျမစ္လို႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ သကၠတ စကားပ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဧရာ ၀ဏ္+ နဒီ က ဧရာ၀ဏ္ (Iravan) ဆိုတာ ဆင္ျဖစ္ၿပီး နဒီဆိုတာကေတာ့ ျမစ္ပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရသာလွ်င္ လက္ရွိျပည္ေထာင္စုအတြင္းမွာ ေနထိုင္ ၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသား အမ်ဳိးအႏြယ္စု အားလုံးကို ၿခဳံငုံကိုယ္စားျပဳတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

 Burma: Is It Like Father, Like Daughter? – OpEd
 

Search Eurasia Review

Eurasia Review Newsletter

Recent Comments

• George Ronald Adkisson on God’s Love Stronger Than Attraction Of Wealth, Pope Says
• Durand-Even on What The Jimmy Saville Scandal Tells Us About Modern Britain – OpEd

RSS Feeds

RSS Feeds

27

Burma: Is It Like Father, Like Daughter? – OpEd

By: Kanbawza Win October 13, 2012

An old man like me, near dotage stage cannot do anything except to show my solidarity with the Kachin brethren, as the small Vancouver Ethnic Community launch a fund drive for the Kachin Women Association Thailand (KAWT) to relieve the Kachin refugees who in no-man’s land number over 100,000, and whose humanitarian aid is cut off both by the Chinese and the Burmese governments. The clearly depicts not only the Myanmar and the Chinese mentality, but also to what length can the dictatorial regimes go to justify their political appetite.

Genocide in Kachin State

Aung San Suu Kyi

Hundreds of people have lost their lives, thousands have been maimed or injured, and thousands of ethnic women have been raped by the Tamadaw soldiers. But after 1,800 battles, the conflict between Kachin freedom fighters and the Burmese army—now into its 15th month—shows no sign of abating.
A secret visit by a reporter mailed to me some grotesque pictures of dead Burmese and Kachin soldiers piled on top of the corpses of civilian porters. Farmers and villagers are now being targeted for attacks and interrogation by the government troops who naturally suspect them of being sympathizers or members of the Kachin Independence Organization (KIO).1
The Burmese Army, or Tatmadaw, is determined to knock out the Kachin, once and for all, as men and munitions are increased around in the conflict zones. One could recall that at the recent ASEAN Conference in Bali, President Thein Sein boasted that it would only take a few hours for the Tatmadaw to wipe out the Kachin, and the government media calls the Kachin as Thaung Gyan Thu, in Burmese which is usually translated as “insurgents,” a rebel group with no political agenda and has connotations of terrorism.2 With this kind of attitude how can there be ceasefire not to mentioned peace negotiations? 3
The 1994 ceasefire agreement never produced a political result leading to autonomy or fundamental rights and instead Kachin leaders were offered business opportunities in logging, jade mining and other enterprises viewed by the Kachin populace as a rape of the land and an attempt by the Myanmar authorities to exploit the Kachin’s rich forests and natural resources. Experiencing an 18-year truce shattered, no ethnic nationalities trust the words of Naypyidaw and now every intelligent ethnic sense that Tatmadaw is not interested in whatever peace deals. What more prove is wanted when it is already over a year that President Thein Sein ordered the army to stop the offensive with no result, raising the question of whether the Burmese government is controlling the army or vice versa.