ကုေဋ ေျခာက္ေထာင္ အိပ္မက္ soe naing

ျမန္မာစကားေျပာနည္းမွာ ``ေကာက္ပင္ရိပ္လွီး`` စကားေျပာနည္းတစ္ခုပါတယ္။ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကို ဒုတ္ထုိးအိုးေပါက္မေျပာပဲ သြယ္ဝုိက္ သိမ္းပိုက္ျခဳံငုံျပီးမွ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကိုေျပာတာပါ။ အဲဒီလို စကားေျပာနည္းက ဘယ္အခါမွာ သုံးရသလဲဆုိရင္ ကိုယ့္စကားကို နားေထာင္တဲ့သူက လွ်က္တစ္ျပတ္ အလြယ္နားလည္ျပီး အထင္လြဲေစႏိုင္တဲ့အခါသုံးပါတယ္။ အထင္လြဲသြားျပီဆိုရင္ေတာ့ ရြာလည္ျပီး တုိင္ပတ္သြားရင္ ျပန္ရွင္းျပဘို႕က သိပ္ခက္သြားတတ္တယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္လည္း တိုင္ပတ္ႏိုင္တဲ့ အေတြးတစ္ခုကို တင္ျပခ်င္လို႕ စကားေၾကာရွည္ျပီး နိဒါန္းပ်ိဳးေနရတာပါ။

၁))

ကၽြန္ေတာ္ က ဗုဒၶဘာသာပါ။ ေဂါတမ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားဟာ ဘုရားအျဖစ္ကို မေရာက္ခင္ သိဒတၳမင္းသား ဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္းသိပါတယ္။ အိမ္ေရွ႕စံပါ။ တစ္ခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ဘို႕ ဖခင္ၾကီး အထူးေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့သူပါ။ ဒီေတာ့ လူသားတုိင္း အရမ္းေတာင့္တ တဲ့ သက္ဦးဆံပိုင္ ရွင္ဘုရင္ဘဝ၊ လိုတရ ျပီး လက္ညႈိးညႊန္ရာ ေရျဖစ္ေစတဲ့ ဘဝကို စြန္႕လႊတ္ျပီး ပဋိကၡရာ ရွစ္ပါးေလာက္နဲ႕ ေတာထြက္ တရားရွာျပီး ဗုဒၶအျဖစ္ေရာက္ရိွခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာလုိျခင္းက သိဒတၳမင္းသားဟာ ေရႊေငြ ေက်ာက္သံ ပတၱျမား ၊ ရာထူး အာဏာ စည္းစိမ္ ၊ စတာေတြကို မတြယ္ကပ္ မျငိတြယ္ဘဲ သံသရာရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ရာကို ရွာေဖြခဲ့သလို ဒီ စည္းစိမ္ဥစၥာ ေရႊေငြ ရတနာေတြကိုလည္း တရားက်င့္သူ တရားရွာသူေတြနဲ႕ မအပ္စပ္တဲ့ ပစၥည္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယေန႕အခ်ိန္ထိ ဝိနည္း အလြန္လိုက္နာတဲ့ ရဟန္းေတြဟာ ေငြကို ကိုယ္တိုင္ ကိုင္စြဲမသုံးၾကပါဘူး။ ေရႊေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားကို စုဘို႕ဆိုတာေဝးေရာေပါ့။ စုရင္လည္း ဘုရားက အျပစ္တင္ ကဲ့ရဲ႕မွာပါပဲ။ ဒီေတာ့ ေရႊေငြ စတာေတြဟာ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းတုိ႕နဲ႕ေတာင္ မအပ္စပ္ဘူး ဆိုရင္ ဘုရားရွင္ ကိုယ္တိုင္ဆုိရင္ေတာ့ ေျပာဘုိ႕ေတာင္ မလိုအပ္ပါဘူး။

၂))

ေျပာခ်င္တာကို ေျပာေတာ့မယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္ေလာက္က သတင္းစာမွာဖတ္မိတယ္။ ေရႊတိဂုံ ေစတီေတာ္ၾကီးကို လႈဒါန္းထားတဲ့ ေငြပမာဏဟာ အခု ဘဏ္ထဲမွာ ကုေဋေျခာက္ေထာင္ ရွိျပီတဲ့။ ေခာတ္အဆက္ဆက္ ဘုရားမွာ ကပ္လႈထားတဲ့ ေရႊဆိုတာလည္း တန္ေပါင္းမ်ားစြာရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္တာက ဘုရားကို ေရႊေငြေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ လႈေကာငး္ရဲ႕လား။ အဲဒီေရႊေငြေက်ာက္သံပတၱျမားဆုိတာ ေလာကီလူသားေတြက တန္ဘုိးအျဖစ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ ရုပ္ဝတၳဳေတြပါ။ ပကတိတန္ဘုိးမရွိပါဘူး။ ဖဲရိုက္တဲ့အခါ ဖဲဝိုင္းမွာ အေၾကြအခက္ခဲရွိရင္ စကၠဴစေတြကို ေငြအျဖစ္ သေဘာတူ သတ္မွတ္ျပီး ပြဲမျပီးမခ်င္း ေငြအျဖစ္သတ္မွတ္သလိုေပါ့။ ေကာင္းျပီ။ လႈဒါန္းသင့္တယ္ထား ။ အဲဒီေငြေတြကို ဘယ္လိုအက်ိဳးရွိေအာင္ အသုံးျပဳမွ လႈသင့္တဲ့ အေနထားကိုေရာက္မွာလဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘုရားသာ သက္ရိွထင္ရွားရွိရင္ လုံးဝစုမွီးသိုေလွာင္ထားတာကို လက္ခံေတာ္မူမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သာသနာျပဳရာမွာ လုိအပ္သလို အသုံးျပဳေစမွာပဲလို႕ထင္မိပါတယ္။

၃))

အခု ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေပၚေနပါျပီ။ အမ်ားေတာင့္တေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ပါပဲ။ ဒီစနစ္ကို လုိက္နာရင္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္။ လြတ္လပ္စြာ သသနာျပဳခြင့္ ။ လူ႕အခြင့္အေရးေတြကို အျပည့္အဝေပးရပါေတာ့မယ္။ လစ္ဘရယ္ေပါ့။ သာသနာျပဳတဲ့ေနရာမွာ ယွဥ္ျပိဳင္မႈေတြ မလြဲမေသြ ၾကဳံလာရမယ္။ ဒီအခါမွာ သာသနာျပဳတဲ့သူေတြကို အေထာက္အပံ့ေပးဘုိ႕ လုိလာမယ္။ ေတာင္တန္းေဒသေတြ ၊ ႏိုင္ငံရပ္ျခားေတြမွာ သြားေရာက္သာသနာျပဳမယ့္ သာသနာ့ဝန္ထမ္းရဟန္းေတြကို ဆြမ္း နဲ႕ေနထိုင္ဘုိ႕ေက်ာင္းေတြ မပူပင္ရေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးဘုိ႕လိုသလုိ ထူးခၽြန္တဲ့သာသနာျပဳ ရဟန္းေတြကိုလည္း ေမြးထုတ္ေပးရပါေတာ့မယ္။ အဲဒီလို သာသနာျပဳရဟန္းေတြအတြက္ ျမတ္စြာဘုရားကို လႈဒါန္းထားတဲ့ ကုေဋေျခာက္ေထာင္ရဲ႕ ဘဏ္တုိးေငြ ကို သုံးခြင့္ ျပဳသင့္တယ္လုိ႕ ထင္ျမင္ပါတယ္။

၄))

ေနာက္တစ္ခု။ ပရဟိတ။ အျမဲၾကားေနရတာက ခရစ္ယံ ဘာသာဝင္ေတြဟာ ပရဟိတ မွာ စြမ္းစြမ္းတမံ လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ ဓါတ္ခံနည္းတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဆိုရင္ သူတို႕ကို ကူညီေထာက္ပံ့ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးတဲ့ ခရာစ္ယံဘာသာကုိ အားကိုးစြာ ဝင္ေရာက္သြားၾကပါတယ္။ ဓါတ္ခံနည္းတယ္ဆုိတာ ဗုဒၶ ဝါဒကို ေသခ်ာမသိဘဲ မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာေတြအေနနဲ႕ လက္ငင္း ေက်းဇူးတရားရွိတဲ့ ဘာသာကိုေျပာင္းသြားတာ အျပစ္ေျပာဖြယ္မရွိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကေတာ့ ပရဟိတထက္ ဘုရားတည္ျပီး သာသနာျပဳတဲ့ဘက္မွာပဲ အားသန္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႕ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ကေလးငယ္အခ်ိဳ႕ အျခားဘာသာဘက္ကို ေရာက္သြားရပါေတာ့တယ္။ အခုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ပရဟိတေက်ာင္းေတြ အမ်ားၾကီး ေပၚေပါက္လာပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ျပည့္စုံတဲ့ ေထာက္ပံ့မႈေတာ့ မရေသးပါဘူး။ ဖုတ္လႈိက္ ဖုတ္လႈိက္နဲ႕ ဆက္ျပီး ရွင္သန္ႏိုင္ေအာင္ ရုန္းကန္ေနၾကရတုန္းပါပဲ။ ဒါဟာ ကိုယ္တိုင္ ပရဟိတ လုပ္မွ သိရတာပါ။ ဒီေတာ့ အခမဲ့ ပညာသင္ၾကားေပးတဲ့ ဘ/က ေက်ာင္းလုိ႕ေခၚတဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြကို ေရာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို လႈဒါန္းထားတဲ့ ေငြေတြထဲက ဘဏ္တိုးကို ခြဲေဝ ေပးကမး္စြန္႕ၾကဲရင္ေရာ သာသနာျပဳရာမေ၇ာက္ဘူးလား။ သုံးသင့္တယ္လုိ႕ မထင္ဘူးလား။

၅))

ဗုဒၶက ေဟာဖူးတယ္လို႕ ၾကားဖူးတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကုိ ဘယ္သူမွ ဖ်က္လို႕ မပ်က္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဖ်က္ရင္ေတာ့ ပ်က္စရာအေၾကာင္းရွိတယ္တဲ့။ ဒါကို ဘာကိုေျပာလိုတာလဲဆိုေတာ့ သာသနာဟာ ရဟန္းေတြရဲ႕ သီလ သမာဓိ ပညာ ၊ အက်င့္သီလ အေပၚမွာ အမ်ားၾကီး မွီတည္သလို ဗုဒၶတ၇ားေတာ္ေတြကိုလည္း လိုရာျပဳျပင္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေစဘို႕ အေရးၾကီးပုံပါပဲ။ ဒီေတာ့ သာသနာျပဳ မဟုတ္ဘဲ အတုေယာင္ ရဟန္းမ်ား အက်င့္သီလ မရွိတဲ့ ရဟန္းတုမ်ားအတြက္လည္း လာမယ့္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမွာ အခက္ခဲၾကဳံရမွာပါ။ ဟိုတေလာကပဲ ခ်ဲနံပါတ္ေပးတဲ့ ရဟန္းတု တစ္ေယာက္ဟာ ဒကာမနဲ႕ ဖက္နမ္းရႈတ္တဲ့ ဗီဒီယုိဖုိင္တစ္ခု ေတြ႕လုိက္၇ပါတယ္။ အျခားဘာသာက သာသနာကို ဖ်က္ဆီးလိုလုိ႕ အတုလုပ္တင္တယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအေနနဲ႕ တန္ျပန္ရွင္းျပတာမ်ိဳး လုပ္ရပါမယ္။ မွန္ေနရင္လည္း အာဏာသက္ေရာက္တဲ့သူေတြက သာသနာသန္႕ရွင္းေအာင္ အေရးယူရပါမယ္။

၆))

ေနာက္ဆုံးတစ္ခုေျပာခ်င္ပါတယ္။ လာမယ့္ႏုိင္ငံအခင္းအက်င္းမွာ အမ်ိဳးဘာသာ သသနာကို ခ်စ္တယ္ဆုိရင္ အဘက္ဘက္က ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ၾကရပါေတာ့မယ္။ အရင္က ဗလီတစ္လုံးေဆာက္ဖို႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ရဘုိ႕မလြယ္ပါဘူး။ ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ အေၾကာင္းမဲ့ တားလုိ႕ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါဆုိရင္ ျပိဳင္ဘက္အေနနဲ႕သေဘာထားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ျပိဳင္ဘက္ဟာ အာဏာဆုိတဲ့ ၾကိဳးက လြတ္ေတာ့မယ္။ ခရာစ္ယံဘာသာလည္း အလားတူေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဗုဒၶဘာသာက ဝါဒေရးမွာ အခ်ိန္မေရြးျပိဳင္ဘို႕ ဝန္မေလးစရာျဖစ္ေပမယ့္ လူမႈေရး မွာေတာ့ အေတာ္အားနည္းပါတယ္။ တစ္တုိင္းျပည္လုံး နီးပါး ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ေနတာေတာင္ ပရဟိတ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ရင္ေလးေနရတုန္းပါပဲ။ တုိင္းတပါး အလႈရွင္ကို အားကိုးေနရတုန္းပါပဲ။ ဘုရားရွိရင္ေတာ့ ဘုရားဆီက စြန္႕ၾကဲေပးဘုိ႕ အလႈခံခ်င္ေပမယ့္ ဘုရားက ပရိနိဗၺာန္ျပဳ သြားျပီဆိုေတာ့ ဘုရားကို လႈထားတဲ့ ေရႊေငြ ဥစၥာေတြက ေဂါပက လက္ထဲမွာဆုိေတာ့ သူတုိ႕ သေဘာတူမွ ရႏိုင္မွာမို႕ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေဂါပက လူၾကီးမင္းမ်ား စဥ္းစားေပးၾကပါလုိ႕။

ကိုစိုးႏုိင္(ျမန္မာ့အရုဏ္သစ္)