(သမိုင္းသုတ) ေၾကးဖါးစည္သမိုင္းအပိုင္းအစ

(သမိုင္းသုတ) ေၾကးဖါးစည္သမိုင္းအပိုင္းအစ

တရုတ္ျပည္သူ ့သမတႏိုင္ငံစတင္ထူေထာင္သည့္ ၁၉၄၉ ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ ကိုေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ခြဲလိုက္ေသာ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ တရုတ္သုေတသီမ်ားကေရာ ဗီယက္နမ္သုေတသီမ်ားကပါ ေၾကးဖါးစည္သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားကို အျပိဳင္အဆိုင္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ႏွစ္ဘက္လံုးကေၾကးဖါးစည္ကို မိမိတို ့ႏိုင္ငံတြင္ အရင္စလုပ္သည္ဟုေရးသားေဖၚျပၾကသည္။ ၁၉၇၀-၁၉၈၀ ႏွစ္မ်ားတြင္ တရုတ္ေရာဗီယက္နမ္ကပါ ေၾကးဖါးစည္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာအုပ္စာတန္းမ်ားစြာပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ၾကသည္။

၁၉၈၀ မတ္လ၌ တရုတ္ျပည္ Guangxi ျပည္နယ္ျမိဳ ့ေတာ္နန္နင္း Nanning တြင္ ပထမအၾကိမ္ေရွးေဟာင္းေၾကးဖါးစည္ စီမီနာတရပ္ကိုက်င္းပျပီး The Chinese Association for Ancient Bronze Drum Studies ZGTY ကိုထူေထာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၈၄ တြင္ယူနန္ျပည္နယ္ကူမင္ျမိဳ ့ေတာ္တြင္လည္း ေရွးေဟာင္းေၾကးဖါးစည္ စီမီနာတရပ္ကိုက်င္းပခ့ဲျပန္သည္။ ၁၉၈၇ တြင္ဗီယက္နမ္သုေတသီမ်ားက The Dong Son Drum ဆိုသည့္စာအုပ္ကိုထုတ္ေ၀ဖ်န္ ့ခ်ီျပီးတရုတ္တို ့၏ေတြ ့ရွိခ်က္မ်ားကို ေကာင္တာလုပ္သည္။ ၁၉၈၈တြင္The Chinese Association for Ancient Bronze Drum Studies ZGTY ကလည္း The Ancient Bronze Drums of China ဆိုသည့္စာအုပ္ျဖင့္ဗီယက္နမ္၏ ေၾကးဖါးစည္သမိုင္းကို တန္ျပန္ေခ်ဖ်က္ခဲ့ျပန္သည္။ထိုႏွစ္တြင္Yunan ျပည္နယ္ရွိ Guangxi Zhuang ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသ ျပတိုက္တြင္ ေရွးေဟာင္းေၾကးဖါးစည္ ၁၄၆၀ လံုးခန္ ့ရွိျပီး ၁၉၈၀ႏွစ္မ်ားအတြင္း ဗီယက္နမ္တြင္ရွာေဖြေတြ ့ရွိသည့္ေရွးေဟာင္းဖါးစည္စုစုေပါင္း၃၆၀ရွိသည္။

ၾသစေၾတးရီးယန္း ေရွးေဟာင္းသုေတသီ F.Heger က ၁၉၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ေရွးေဟာင္းေၾကးဖါးစည္ ၁၆၅ လံုးကို သုေတသနျပဳခဲ့ရာဒီဇိုင္းပံုစံ၊ ျပန္ ့ႏွံ့မွဳ၊ ခန္းနားမွဳ၊ ဓါတုပစၥည္းပါ၀င္မွဳ အလိုက္ ၄မ်ဳိးမကခြဲခ်ားေတြ ့ရွိခဲ့သည္။ ပထမအမ်ဳိးအစားသည္ ဗီယက္နမ္ Dong Son ေခတ္က ဖါးစည္မ်ားျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။

ဗီယက္နမ္ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာရွင္မ်ားက F.Heger ၏ ေၾကးဖါးစည္ ၄မ်ဳိးမွ မ်ဳိးကြဲမ်ားစြာကိုထပ္မံပိုင္းျခားခဲ့သည္။ဗီယက္နမ္သုေတသီမ်ားက ေၾကးဖါးစည္သည္ေျမာက္ဗီယက္နမ္ျမစ္နီႏွင့္ ျမစ္မဲ ျဖစ္၀ွမ္းေဒသရွိဗီယက္နမ္လူမ်ဳိးဘိုးေဘးဘီဘင္တို ့ႏွင့္အေနေ၀းေသာ Lac Viet တို ့ကစတင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ Lac မွာေရအိုင္ကို ျပင္သစ္ဘာသာျဖင့္ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေဒသမွတဆင့္ အေရွ ့ေတာင္အာရွႏွင့္တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းသို ့ျပန္ ့ႏွံ ့သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟုလဲဆိုသည္။ တျပိဳင္တည္းတြင္ တရုတ္သုေတသီမ်ားကလည္း ဖါးစည္ကို တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းရွိ Pu ဟုေခၚေသာေရွးေဟာင္းလူမ်ဳိးစုတစုကစတင္တည္ထြင္ခဲ့ျပီး Lac Viet တို ့ရွိရာျမစ္နီျမစ္၀ွမ္းေဒသႏွင့္ အနီးအနားရွိတျခားလူမ်ဳိးစုမ်ားထံသို ျပန္ ့ပြားသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။

History of the karen (အင္းဒီးယားႏို္င္ငံမွတ္တမ္းမွ ကရင္အေၾကာင္း)

(Histrory fact) သမိုင္းမွန္သုတ

History of the karen (အင္းဒီးယားႏို္င္ငံမွတ္တမ္းမွ  ကရင္အေၾကာင္း)

သမိုင္းသုေတသီမ်ားအေနႏွင့္ အန္ဒမန္ကၽြန္းရွိ မာယာဘန္ဒါ ထက္စီလ္ ရွိ ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ မူလက မြန္ဂိုးလီးယား တြင္ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ မြန္ုဂိုမင္းမ်ား၏ ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းသည့္ သဘာ၀ေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေရးကိုခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ေတာင္ပိုင္းရွိ တာကစ္စတန္ ႏွင့္တရုတ္ဘက္သို႕ ခရစ္မတိုင္မီ ဘီစီီ ၂၀၁၇-၁၃ ခန္႕တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕သြားၾကသည္။ ထိုမွတဆင့္ ဘီစီ ၁၈၆၄ တြင္ တိဗက္သို႕ေရာက္လာၾကသည္။ မည္သို႕ဆိုေစ တရုတ္မင္း ေဂၚဆင္ (Ghaw Hsin) ၏ မေကာင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကရင္မ်ားဘီစီ ၁၁၂၅ တြင္ စယမ္(ထိုင္း)၊ ျမန္မာ၊ကန္ေဘာဒီးယားႏွင့္ ဗီယက္နမ္သို႕ တိမ္းေရွာင္သြားၾကရျပန္သည္။ 

ထိုေဒသမ်ားရွိ္ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ပိုင္းေတာင္တန္းေဒသမ်ား တြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ၾကရာမွ ၿဗိတိသွ်အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရ အင္းဒီးယားႏိုင္ငံ၏ အစိတ္ အပိုင္းတခုျဖစ္လာသည္။ 

၁၉၄၂ ခုတြင္ အင္းစိန္ ကရင္က်မ္းစာေက်ာင္းအုပ္ ေဒါက္တာ အိတ္ခ္်အိုင္ မာရွယ္လ္ က အေမရိကန္မွအျပန္တြင္ အန္ဒမန္ႏွင့္ နိကိုဘားကၽြန္း ၏ေကာ္မစ္ရွင္နာခ်ဳပ္ျဖစ္ေသာ ၀မ္းကြဲျဖစ္သူ ဗိုလ္မႈးၾကီး ဖယ္ရာ ႏွင့္ေတြ႕ရန္ ဘလဲဆိပ္ကမ္း၌ ရပ္တန္႕ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္မႈးၾကီး ဖယ္ရာက သစ္ေတာသန္႕ရွင္းေရး၊ သစ္ပင္ျဖတ္လွဲျခင္း၊ ကၽြန္းသစ္မ်ားကို သစ္စက္သို႕ ပို႕ေဆာင္ျခင္း ႏွင့္ ဆင္မ်ားကို ကိုင္တြယ္ စီစဥ္ျခင္း စသည့္ အလုပ္တာ၀န္မ်ားကို ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်လာသူမ်ားအတြက္ အက်ဳိးအျမတ္ ျဖစ္ေစရန္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက စီစဥ္ထားေၾကာင္း ေဒါက္တာမာရွယ္လ္အားသတင္းေပးခဲ့သည္။ ေဒါက္တာမာရွယ္က အလုပ္က်ဳိးစားၿပီး ေအးခ်မ္းစြာေနထိုင္တတ္ေသာ ႏြမ္းပါးသည့္ ျမန္မာျပည္ရွိ ကရင္မ်ားအတြက္ ယင္းအခြင့္အေရးေကာင္းမ်ားကို ယူေဆာင္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္သို႕ေရာက္ေသာအခါ မိုးေသာက္ၾကယ္ ဟုအဓိပါယ္ရေသာ ဆာတူေ၀ၚ ေခၚ ကရင္သတင္းစာတြင္ ထိုသတင္းကို ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ ခဲ့သည္။ 

အဆိုပါသတင္းကိုဖတ္ရႈရၿပီးေနာက္တြင္ သိက ၡာရဆရာေတာ္ ကရင္တရားေဟာဆရာ လူၾကီးက ယင္းကို အထူးအခြင့္အေရးတခုအျဖစ္ဆံုးျဖတ္သည္။ ၁၉၂၅ ခုႏွစ္တြင္ သူ၏ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ၁၃မိသားစု အန္ဒမန္ကၽြန္းသို႕ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ၁၉၂၆ တြင္ ကရင္မိသားစု ၅၀ ဒုတိယအသုတ္အျဖစ္ေရာက္ရွိလာၾကၿပီး ေ၀ဘီ ( Webi )ေခၚ ပထမဆံုးကရင္ရြာကို ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ထိုမွတဖန္ကရင္အေျခခ်ေက်းရြာေပါင္း(၈) ရြာ ဆက္လက္ထူေထာင္ၾကသည္။ ထိုရြာမ်ားမွာ 

1) Webi village (hidden city) originally named by the Karens

2) Lataw village (in Karen leh Toh, meaning “Go Up”

3) Lucknow village (formerly called “Burmadera”- Burmese settlement area)

4) Deopur village (formerly called “Base-Camp”)

5) Karmatang 9 village

6) Karmatang 10 village

7) Borang village

8) Chipo village တို႕ျဖစ္ၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ အန္ဒမန္ကၽြန္းကို သူတို႕၏ အၿမဲတမ္းေနရပ္အျဖစ္ ျပဳလုပ္ခါ အင္းဒီးယားႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရေသာအခါတြင္ အင္းဒီးယားႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ေရြးေကာက္ျခင္းခံရသည္။

ယခုအခါတြင္ လူဦးေရနဲပါးေသာ္လည္း ကၽြန္း၏ အေရးပါေသာ အသိုင္းအ၀ိုင္း ျဖစ္သည့္ကရင္မ်ားသည္ သူတို႕၏ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့မႈအတိုင္း အင္းဒီးယားႏိုင္ငံ၏ လူမ်ဳိးစုတစုအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရသည္။  သူတို႕၏လက္ရွိလူဦးေရမွာ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး ၁၉၅၁ခု တြင္သန္းေကာင္စာရင္းအရ ၃၈၄ဦးရွိခဲ့သည္။

သူ ့ဘဝအေၾကာင္း

"လက္ပံပြင့္ေတြ ေလတိုက္ေၾကြလိုက္တဲ့အခါ ..တ၀ဲ၀ဲလြင့္ခါ ေလယဥ္ပမာ......"ဆိုတဲ့သီခ်င္းေရဒီယိုကေန လာတဲ့အခါ အေမဟာ ေက်ကြဲလြမ္းလို ့ခ်ဳ ဳံးပြဲခ်ငိုတယ္ ဆိုျပီး ၁၀ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ဆံုးသြားျပီျဖစ္တဲ့ အကိုၾကီးရဲ ့တေစာင္တည္းေသာစာမွာပါလာတယ္...

ဒိသိခ်င္းကို က်ေနာ္ငယ္ငယ္က အေမ့ကိုေရတြင္းမွာေရခတ္ေပးရင္းနဲ့ ေအာ္ဆိုေလ့ရွိခဲ့တာပါ...

၁၉၇၆ ရက္စက္ၾကမ္းက်ဳတ္လွတဲ့ ျဖတ္ ၄ျဖတ္ကာလမွာေတာင္ အေမဟာ ေတာေတာင္အသြယ္သြယ္ကို စမ္းတ၀ါး၀ါး ျဖတ္ေက်ာ္လာျပီး

ငွက္ဖ်ားနဲ့ေကြးေနတဲ့ က်ေနာ့္ရွိရာေရာက္ခဲ့ပါေသးတယ္...

၁၉၈၀ ၀မ္းခါတိုက္ပြဲကာလမွာလဲ အေမဟာ အသက္ေဘးကို မေတြးႏိုင္ဘဲ အေရာက္လာခဲ့ပါတယ္....၁၉၈၃ မယ္တရစ္တိုက္ပြဲအျပီးမွာ အေမေနာက္ဆံုးအၾကိမ္လာခဲ့ေပမဲ့ က်ေနာ္ဆံုးျပီဆိုတဲ့ သတင္းဆိုးကိုဘဲၾကားလိုက္ရျပီး ရင္ကြဲစြာ ျပန္သြားရရွာတယ္...

အေမက်ေနာ့္သတင္းအတိအက်ကိုမရလိုက္ပါဘူး..အဲဒိတုန္းကက်ေနာ့္နဲ ့ရင္းႏွီးတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ မိတ္ေဆြေတြလဲ က်ဆံုးကုန္ၾကျပီမို့ျဖစ္ပါလိမၼယ္.

က်ေနာ့္လိုဘဲ လူငယ္လူရြယ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စနစ္ဆိုးၾကီးကိုတြန္းလွန္ျဖိဳခ်ဖို ့ဆိုတဲ့ ပ်င္းထန္တဲ့ခံယူခ်က္ေတြနဲ ့ ေတာေတာင္ေတြထဲေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္...

ေတာေကာင္ေတြရဲ ့ဘ၀မ်ဳိးနဲ့ ပုန္းလွဳိးကြယ္လ်ဳိး လူမျမင္သူမျမင္ေတာၾကိဳေတာင္ၾကားမွာ ငတ္တလွည့္ ျပတ္တလွည့္အသက္ရွင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။။။ဒါေတြထက္ဆိုးတာက အေဖအေမ အကို အမ နဲ့ ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းေတြကို တအားေအာင့္ေမ့တဲ့အခါေတြပါ...

တခ်ဳိ ့ကေတာ့ ျပန္လည္ဆံုစည္းရျခင္းမရွိခင္မွာဘဲ ထာ၀ရေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကပါျပီ...

ေန ့လည္ခင္းငိုက္ကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္မွာ အတိတ္ကျမင္ကြင္းတခ်ဳ ိ့ ဒီေန ့ျဖစ္ေနသလိုျမင္ရတတ္တယ္..အဲလိုအခါမ်ဳိးမွာ ခ်က္ျခင္းအိပ္ယာထလိုက္ျပီး ေဆြးေျမ့မွဳကိုျဖတ္ေတာက္ရပါတယ္...

ကရင္လက္နက္ကိုင္အင္အားစု အားလံုးႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပကရင္လူထု အစုအဖြဲ႕အားလံုးသို႕ ပန္ၾကားခ်က္။

ကရင္လက္နက္ကိုင္အင္အားစု အားလံုးႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပကရင္လူထု အစုအဖြဲ႕အားလံုးသို႕ ပန္ၾကားခ်က္။

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က ေကအိုင္ေအကို ယခုႏွစ္ဦးမွစ၍ ထိုးစစ္စတင္ခဲ့သည္။ စစ္ဆင္ေရးမ်ား၏ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားအရ ေျခမႈန္းေရးထိုးစစ္ေအာ္ပေရးရွင္းကို မိုးရာသီအစပိုင္းတြင္အဆံုးသပ္ရမည္ျဖစ္သည္။

မိမိ၏တပ္သားမ်ားအေပၚစာနာစိတ္ထားရွိေသာမည္သည့္တပ္မေတာ္ကမွ်မိမိ၏ စစ္သည္မ်ား ၃-၄ဆပိုမို ေသေက်က်ဳိးကန္းၾကရမည့္ မိုးရာသီတြင္ထိုးစစ္မဆင္္ၾကပါ။ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ေအာက္ေျခအၾကပ္တပ္သား အားလံုးနီးပါးသည္ မရွိဆင္းရဲ အေျခခံလူတန္းစား အလုပ္သမား လယ္သမားမ်ား၏ ခ်စ္ေသာရင္ေသြး သားငယ္ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သို႕ျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတ္သည္ တိုင္းရင္းသားမ်ား အေပၚရက္စက္ၾကမ္းက်ဳတ္လူမဆန္သည့္တိုင္ မိမိ၏တပ္သားမ်ားအတံုးအရံုးေသဆံုးက်ဳိးကန္းၾကရမည့္ စစ္အမ်ဳိးအစားကိုေတာ့ ေရွာင္က်ဥ္ၾကမည္သာျဖစ္ပါသည္။  

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ တပ္သားမ်ားသည္ ေကအိုင္ေအ၏ၾကံ႕ ၾက႕ံံခံတုံျပန္တိုက္ခိုက္မႈျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္စစ္ပြဲတြင္ တြက္ခ်က္ထားသည္ထက္ ၂ဆမက အတံုးအရံုးက်ဳိးကန္း ေသေက်လွ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း စစ္ခ်ီစစ္ခင္းရန္အဆင္မေျပေတာ့ေသာ မိုးရာသီသို႕၀င္လာၿပီျဖစ္သည္ကတေၾကာင္းတို႕ေၾကာင့္ ကခ်င္ထိုးစစ္ကို တ၀က္တပ်က္ျဖင့္ ေခတၱရပ္နားထားရမည့္အေနအထားျဖစ္ပါသည္။

မြန္သမိုင္း တပိုင္းတစ-

မြန္သမိုင္း တပိုင္းတစ-

ျမန္မာေနာက္ဆံုးဘုရင္တို ့နိဂုဏ္းခ်ဳပ္ေသာ ေျမာက္ပိုင္းအမာခံေဒသမွ ေျမာက္ျမားစြာေသာ ဗမာလူမ်ဳိးစုလူထုသည္ ၁၉၀၀ ခု

ႏွစ္မွအစျပဳ၍ ျဗိတိသ်ွတို ့အုပ္ခ်ဳပ္ရာ ေတာင္ပိုင္းေဒသသို ့စတင္ေရြွ့ေျပာင္းလာၾကသည္။ လူဦးေရနဲပါးေသာ ေတာနက္မ်ားကိုခုတ္

ထြင္ရွင္းလင္းခါ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးၾကသည္။ မူလဧရာ၀တီျမစ္၀က်ြန္းေပၚေဒသတြင္လြမ္းျခဳံေနထိုင္လွ်က္ရွိသည့္ ေဒသခံ မြန္ႏွင့္ ကရင္မ်ားႏွင့္အျပိဳင္ ေဒသကိုစတင္လြွမ္းျခဳံ ေနထိုင္လာၾကသည္။ အထက္မွဗမာျပည္သူလူထုသည္ အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာေအာက္နယ္သို ့အလံုးအရင္းေျပာင္းေရြွ ့လာၾကျခင္းမွာ အထက္ျမန္မာျပည္တြင္ သစ္ေတာျပဳန္းတီးရာမွ မိုးေခါင္ေရရွားသျဖင့္ လယ္ယာ ေကာင္းစြာမစိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ေတာ့သည္ကတေၾကာင္း၊ အဂၤလိပ္ပိုင္ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာတြင္ မူရင္းရာသီဥတုႏွင့္သဘာ၀မိုးေလ၀သအေျခအေနမ်ားေကာင္းသည့္အျပင္ ေျမၾသဇာလဲ အလြန္ေကာင္းသည္ျဖစ္၍တေၾကာင္း၊ အဂ္လိပ္အစိုးရႏွင့္ အေရွ ့အိႏၵယကုပၼဏီက ေဒသထြက္ဆန္စပါးမ်ားကိုႏိုင္ငံျခားေစ်းကြက္သို ့ထုတ္ကုန္အျဖစ္အလွ်ံပယ္ ေရာင္းထုတ္ႏိုင္သည္ကတေၾကာင္းတို ့ေၾကာင္းျဖစ္သည္။

၁၈၂၆ ခုႏွစ္မွ ၁၈၇၂ အထိ တနသၤာရီတိုင္း လူဦးေရမွာ ၇ ေသာင္းမွ ၂၅၇,၄၀၄ အထိတိုးလာသည္။ ၁၈၅၅ မွ ၁၈၇၂ အထိ ပဲခူးတြင္ လူဦးေရ ၈၇,၇၄၂မွ ၁,၆၆၂,၀၅၈ သို ့တိုးလာျပီး မုတၱမတြင္ ၂၀၅,၉၁၃ ဦးတိုးလာသည္။

ကရင္အပါအ၀င္ ညီေနာင္လူမ်ဳိးစုမ်ား ညီညြတ္ေရး-

ကရင္အပါအ၀င္ ညီေနာင္လူမ်ဳိးစုမ်ား ညီညြတ္ေရး-

ကရင္ကိစၥ ကေနစေျပာပါရေစ..

ကရင့္လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအျဖစ္နဲ႕ဘဲ ဆက္လက္တည္တန္႕ေနဖို႕ရည္ရြယ္တယ္ဆိုရင္  ခုလို ကရင္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြကြဲေနတာက အေကာင္းဆံုးအေနအထားျဖစ္တယ္( ဒီအေၾကာင္းကို ေနာက္အပိုဒ္မွာရွင္းျပမယ္)။

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအျဖစ္နဲ႕သာ တန္႕ေနဖို႕မဟုတ္ဘဲ အသိအမွတ္ျပဳခံရတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ အခ်ဳပ္အခ်ာ နယ္ေျမတခုအဆင့္ကို တက္ဖို႕ရည္ရြယ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ 

ကရင္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြခုလိုကြဲေနလို႕ လံုး၀မရႏိုင္ဘူး။ တခုတည္းေသာတပ္မေတာ္တရပ္အျဖစ္မားမားမတ္မတ္တည္ရွိျခင္းဟာ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ အသိအမွတ္ျပဳခံရေရးအတြက္ လံုး၀မရွိမျဖစ္တဲ့ အေရးအၾကီးဆံုး အရည္အေသြးျဖစ္တယ္။

သမိုင္း၊ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာစကား၊ သီးခ်ားယဥ္ေက်းမႈေတြရွိျခင္းဟာ Ethnic, Race, Tribe, Native, indigenous စသျဖင့္ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးျဖစ္ျခင္းရဲ႕အရည္အေသြးေတြသာျဖစ္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္အာဏာရွိတဲ့ National တရပ္ရဲ႕ ၀ိေသသမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို လက္ရွိကမၻာ့အေနအထားအရ အရွိကိုအရွိအတိုင္း ျမင္ၾကဖို႕လိုပါတယ္။

ဖက္ဒရယ္အေရးၾကီးပံု

ေ၀ါဟာရ အသံုးအႏႈန္း သတိျပဳရန္ႏွင့္ ဖက္ဒရယ္အေရးၾကီးပံု 

(နဲနဲရွည္တယ္  အခ်ိန္အား မွဖတ္ပါရန္၊ မဖတ္ခ်င္လဲ ေက်ာ္သြားလိုက္ပါ)

က်ေနာ့ရဲ႕ ပို႕စ္ေတြမွာ လူမ်ဳိးေရး နဲ႕ အမ်ဳိးသားေရး ဆိုတဲ့စကားလံုးေတြရွိပါတယ္။

လူမ်ဳိးေရး ဆိုတာက လူတမ်ဳိးတည္းရဲ႕အေရး ကို ေခၚဆိုတာျဖစ္ၿပီး။ အမ်ဳိးသားေရး ဆိုတာကေတာ့ ေဒသခံမူလ လူမ်ဳိးစံု ေရာေႏွာေနထိုင္တဲ့ ေဒသရဲ႕အေရးကို သတ္မွတ္ေခၚဆိုထားတာျဖစ္တယ္။ 

လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးတည္းေနထိုင္တဲ့ေဒသမွာျဖစ္ျဖစ္ လူမ်ဳိးစံုေရာေႏွာေနထိုင္တဲ့ေဒသမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ရွွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းတခုဟာ မိမိဆိုင္ရာလူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးတည္းအတြက္ ရည္မွန္းလုပ္ေဆာင္တာျဖစ္ရင္ လူမ်ဳိးေရးလႈပ္ရွားမႈျဖစ္သလို လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးတည္းေနထိုင္တဲ့ေဒသမွာျဖစ္ျဖစ္ လူမ်ဳိးစံုေရာေႏွာေနထိုင္တဲ့ေဒသမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ရွွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္း အဖြဲ႕အစည္းတခုဟာ မိမိရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္နယ္ေျမေဒသအတြင္းက လူမ်ဳိးစံုအတြက္ ရည္မွန္းလုပ္ေဆာင္တာကို ေတာ့ အမ်ဳိးသားေရး အဆင့္လႈပ္ရွားမႈလို႕ သတ္မွတ္ႏိုင္တာျဖစ္တယ္။ သူတို႕ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္နယ္ေျမဟာ ေလာေလာဆယ္ကာလမွာ အမ်ဳိးသား ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္အာဏာရနယ္ေျမေသသအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမခံရေသးတဲ့တိုင္ အမ်ဳိးသားေရးလႈပ္ရွားမႈေဘာင္၀င္ေေနတာျဖစ္တယ္။ ဥပမာ-ကရင္အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးဆိုပါေတာ့။ ဒီေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းဟာ ကရင္ဆိုတဲ့လူမ်ုိးနာမယ္အစားေကာ္သူးေလဆိုတဲ့ ပထ၀ီနာမယ္ကို သံုးႏႈန္းတယ္ဆိုရင္ အေခအေ၀ၚအရ အဲဒီေကာ္သူးေလေခၚပထ၀ီနယ္ေျမတြင္းမွာ ေရာေႏွာေနထိုင္ၾကတဲ့ လူမ်ဳိးစံုကို ကိုယ္စားျပဳေနတာမို႕ လူမ်ဳိးေရးအဆင့္ကိုေက်ာ္လြန္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရးအျဖစ္သက္ေရာက္ပါတယ္။ 

ေနာက္ဥပမာ- ရွမ္းျပည္တိုးတက္ေရးပါတီ (SSA) ဆိုရင္ နာမယ္အသီးသီးရွိၾကတဲ့ လူမ်ဳိးစုေပါင္း ၃၀ ေလာက္ ေရာေႏွာေနထိုင္တဲ့ ရွမ္းဆိုတဲ့ ပထ၀ီနာမယ္ကိုသံုးႏႈန္းထားတာေၾကာင့္ လူမ်ဳိးေရးထက္ျမင့္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရးအဆင့္လႈပ္ရွားမႈအဆင့္ျဖစ္ေနတာပါဘဲ။ ေနာက္ၿပီး လူမ်ဳိးျခားဘာသာစကားျဖစ္တဲ့ ရွမ္းဆိုတဲ့ သီးသန္႕လူမ်ိဳးဆိုတာကလည္း မရွိတာမို႕ ဒီ ပထ၀ီအေခၚအေ၀ၚဟာ ေဒသတြင္းလူမ်ဳိးစုအားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္တာျဖစ္တယ္။ မြန္ကေတာ့ မ်ဳိးကြဲမရွိတာမို႕ မြန္လူမ်ုိးနဲ႕ မြန္အမ်ဳိးသားဟာ တခုထဲျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူမ်ဳိးစံုေရာႏွာေနထိုင္တဲ့ ရာမညတိုင္းအေရးဆိုရင္ေတာ့ မြန္ဆိုတဲ့အေခၚအေ၀ၚဟာ ရာမညတိုင္းအမ်ိဳးသားေရးအဆင့္မွာရွိေနမွာမဟုတ္ျပန္ဘူး။လူမ်ဳိးေရးအဆင့္ဘဲျပန္ျဖစ္သြားတာပါ။

အရင္းရွင္စနစ္လုပ္ငန္းမ်ား၏ အျမတ္အစြမ္းႏွင့္ေနက္ဆက္တြဲျပသနာ

အရင္းရွင္စနစ္လုပ္ငန္းမ်ား၏ အျမတ္အစြမ္းႏွင့္ေနက္ဆက္တြဲျပသနာ

ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းတခုအျမတ္အစြမ္းသည္ ထုတ္လုပ္ေရးစားရိတ္( production costs ) ေပၚတြင္တည္သည္။

တျခားလုပ္ငန္းမ်ားထက္ ထုတ္လုပ္ေရးစားရိတ္ပို၍ ေလွ်ာ့ခ်နိုင္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားသာ အျမတ္အစြမ္းကိုရႏိုင္သည္။ 

ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းတခုသည္ မိမိထြက္ကုန္ပစၥည္းကို တျခားၿပိဳင္ဘက္မ်ားထက္ ေစ်းျမွင့္ေရာင္းခ်ျဖန္႕ခ်ီလွ်င္ ၀ယ္လက္မ်ားက ေစ်းနိမ့္သည့္ဘက္ပါသြားၾကမည္ျဖစ္သျဖင့္ ထိုေစ်းျမင့္ေရာင္းေသာလုပ္ငန္းသည္ ၀ယ္ယူအားေပးသူမဲ့ခါပ်က္စီးဆံုးရႈံးျခင္းသို႕ေရာက္မည္။ 

ထို႕နည္းတူ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းတခုသည္ မိမိထြက္ကုန္ပစၥည္းကို တျခားၿပိဳင္ဘက္မ်ားထက္ ေစ်းႏွိမ့္ေရာင္းခ်ျဖန္႕ခ်ီလွ်င္ေရာင္းခ်ျဖန္႕ခ်ီသည့္အခါတိုင္း ထုတ္လုပ္မႈစားရိတ္ကိုမကာမိသျဖင့္ မၾကာမွီတြင္ လုပ္ငန္းဆက္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၿပိဳင္ဘက္အသစ္မ်ားက ေစ်းကြက္ေနရာအစား၀င္သိမ္းပိုက္မည္ျဖစ္သည္။

သို႕ျဖစ္၍ ပစၥည္းေစ်းျမင့္ျခင္းႏွင့္ ပစၥည္းေစ်းႏွိမ့္ျခင္း ၂နည္းလံုးသည္ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းတခုကို ဆံုးရႈံးပ်က္စီးေစႏိုင္မႈ ဒီဂရီ ျပင္းအား အေနအထားအတူတူပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ 

သို႕ျဖစ္၍ လက္ရွိကမၻာ႕ႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ ပုဂၢလိကကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ပစၥည္းေရာင္းေစ်းျမွင့္တင္စရာ မလို ေသာ ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးစားရိတ္ကန္႕သတ္မႈကိုအဓိကအသံုးျပဳၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးစရိတ္ကိုကန္႕သတ္နည္းမွာ လစာႏွင့္အေထြေထြလူမႈေထာက္ပံ့ေၾကးမ်ားေပးရေသာ လူသားမ်ားအစား စက္ကရိယာမ်ားကိုတိုးျမင့္အသံုးခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ အလုပ္လက္မဲ့မ်ားအလွ်န္ပယ္တိုးမ်ားလာေစသျဖင့္ရာဇ၀တ္မႈမ်ားႏွင့္ အျခားလူမႈေရးပဌိပကၡျပသနာမ်ားစြာထိမ္းမႏိုင္သိမ္းမရတိုးပြားလာသည္။

ပင္လံုႏွင့္ xenophobia ဆက္စပ္၍---

ပင္လံုႏွင့္ xenophobia ဆက္စပ္၍---

ျပည္ပတြင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့သည့္ကာလသည္ ေမြးရပ္တြင္ထက္ ၁၀ႏွစ္ခန္႕ပိုမိုၾကာေညာင္းခဲ့ပါၿပီ။ 

သို႕ေသာ္ျပည္ပႏိုင္ငံအားမိမိ၏ ေမြးရပ္ေျမကဲ့သို႕ တြယ္တာျမတ္ႏိႈး စြဲလမ္း ပူပင္သည့္ စိတ္၀ိဥာဥ္ရွင္သန္ၾကီးထြားမႈႏႈန္းထားကေတာ့ သိသိသာသာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာျခင္းမရွိပါေပ။

သို႕ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖိတ္ေခၚခံရျခင္းမရွိဘဲ မိမိလာေရာက္မွီခိုေနေသာျပည္ပႏိုင္ငံအား အသားလြတ္မုန္းတီး အထင္ေသးသည့္စိတ္ဓါတ္မွာမူ ေလ့လာသံုးသပ္ ေတြ႕ျမင္ေနရေသာ အေျခအေနမွန္မ်ားအရ တိမ္ေကာသြားခဲ့ၿပီဟုေတာ့ဆိုႏိုင္သည္။ 

အမွန္တြင္ငယ္စဥ္အခါက သင္ၾကားခဲ့ရေသာ သမိုင္းမ်ားႏွင့္မဆလအစိုးရ၏ ျပည္ပႏိုင္ငံမုန္းတီးေရး ၀ါဒသြတ္သြင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ က်ဳႏုပ္တို႕တြင္ ျပည္ပႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားကို တဘက္သတ္မုန္းတီးေသာစိတ္ဓါတ္မ်ားစြြဲကပ္ေနခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းစြာနားလည္သိျမင္လာခဲ့ျခင္းက ယင္းသို႕တဘက္သတ္ အသားလြတ္မုန္းတီးရန္လိုေသာစိတ္ေရာဂါ (xenophobia) မ်ားကို ေျခဖ်က္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ႏွစ္၁၀၀ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္း

ႏွစ္၁၀၀ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္း

တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈခ်က္မ

မ်ားျဖစ္သည့္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား သူတလူငါတမင္းကြဲျပားေနျခင္းသည္ ထိုလူမ်ဳိးစုတိုင္း၏

ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ေတာင္းဆိုသံမ်ားကို အလြန္အမင္းအားနဲေစသည္။ ထို႕ျပင္ဆိုင္ရာသာမန္တိုင္းရင္းသားလူထုအသီးသီးအတြင္းတြင္

ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္လိုလားၾကသည္ဆိုသည့္ ထင္သာျမင္သာလႈပ္ရွားျပသမႈမ်ားမျဖစ္ရွိေနျခင္းသည္လည္း

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို အေထာက္အထားမဲ့ျဖစ္ေစသည္။

သို႕ျဖစ္၍ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားကြဲၿပဲေနေစေရးႏွင့္ သာမန္တိုင္းရင္းသားလူထုမ်ားမွမိမိတို႕၏ဆႏၵမွန္ကို

မျပသရဲေစသည့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ၊ ရွက္ေၾကာက္မႈမ်ား လြမ္းၿခံဳေနေစေရးသည္ လူမ်ဳိးၾကီး၀ါဒဥခြံမကၽြတ္ေသာ

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအစိုးရႏွင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တို႕မွ ဆက္လက္ပူးေပါင္းလက္တြဲေဆာင္ရြက္ေနၾကသည့့္

မဆံုးေသားေသာ ႏွစ္၁၀၀ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းၾကီး၏ ေနာက္ဆံုးကာလပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

သမိုင္းမ်က္ေျချပတ္ရင္

 မခြဲျခားႏိုင္ဘူး။လြတ္လပ္ေရးရစ ဦးႏုေခတ္၊ ေန၀င္းေခတ္၊ ခင္ညြန္႕ေခတ္၊ 

သိန္းစိန္ေခတ္ တိုင္းမွာ အပစ္ရပ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မလုပ္ခဲ့ဘူးထာမရွိပါဘူး။ 

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕စစ္ေအာင္ႏိုင္ေရးနည္းဗ်ဴဟာတရပ္ျဖစ္တယ္။ 

မဟာလူမ်ဳိးၾကီး၀ါဒတည္ေဆာက္မႈေအာင္ျမင္ၿ႔ီးဆံုးေရးအတြက္သာျဖစ္တဲ့အတြက္တၾကိမ္မွမေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။

 ခုေခတ္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစိအစိုးရကို ဘန္းျပလွည့္သံုးေနတာပါ။ စစ္တပ္ရဲ႕မူလ 

နည္းဗ်ဴဟာနဲ႕ၾကိဳးဆြဲမႈေအာက္မွာပါဘဲ။)