၈၈၈၈ ေက်ာင္းသား ေပးဆပ္မႈ တစိတ္တပိုင္း (၁၁) by Kyaing Tun on Sunday, April 17, 2011 at 9:14pm

ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္မွာ(၁၆)ႏွစ္အၿပစ္ဒါဏ္က်ခံခဲ ့ရတယ္၊ နဝတအစိုးရက ေသဒါဏ္အၿပစ္ေပးခဲ ့မဲ ့မေသခဲ ့ဘူး၊လူေပါင္းေၿမာက္မ်ားစြာထဲမွာတ ခိ်ဳ ့ က်ေတာ ့ေထာင္ထဲမွာေသႀကရတယ္၊တခိ်ဳ ့ေတာ ့ရဲဘက္စခန္းေတြမွာေသႀကရတယ္၊ေသသြားတဲ ့လူေတြလည္း တေန ့က်ရင္အိမ္ကိုၿပန္ ေရာက္မွာဆိုတဲ ့ေမ်ာ္လင္ ့ခ်က္ေတြရိွႀကပါတယ္၊ သူတို ့ေတြကို ကံမေကာင္းလိုေသႀကရတာလို ့ဆိုရင္  ေထာင္ကလြတ္လို ့အိမ္ၿပန္ေရာက္တဲ ့သူကိုက်ေတာ ့ကံေကာင္းတယ္လို ့ေၿပာရမလိုပဲ၊ ဒီကေန ့ေထာင္ကလြတ္မယ္ဆိုေတာ ့မနက္အေစာႀကီးကတည္းက ေထာင္ဗူးဝထဲကိုေရာက္ ေနခဲ ့တယ္၊မနက္(၇း၀၀)ေလာက္ကတည္းကေစာင္ ့ေနတာေန ့ခင္း(၂း၀၀)ထိပဲ၊ ဘာေႀကာင္ ့ဒီအခိ်န္ထိေစာင္ ့ရတာလဲ၊ေထာက္လွမ္းေရး က မလာ ေသးလို ့တဲ ့၊ က်ဳပ္က အၿပစ္ဒါဏ္က်ခံခဲ ့ၿပီးၿပီးပဲ၊က်ဳပ္ကိုသာမန္လူတေယာက္လိုၿပန္လြတ္ဖို ့ေကာင္းပါတယ္၊ဘာေႀကာင္ ့ေထာက္လွမ္း ေရးကို ေစာင္ ့ေနရလဲ၊ ေထာင္ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြကေၿပာတာတခုေတာ ့သတိရမိတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးမႈနဲ ့က်တဲ ့သူတို္င္းလြတ္တဲ ့အခါက်ရင္ ေထာက္လွမ္းေရးလက္ထဲအပ္တယ္တဲ ့၊တခိ်ဳ ့ကေနာက္အမႈရိွရင္ခ်က္ခ်င္းၿပန္ဖမ္းတယ္ဆိုပဲ၊ ေထာင္ကလြတ္ၿပီး(၄၅)ရက္အတြင္းေၿခ ခ်ဳပ္ခံရ တယ္၊ အဲဒီစည္းကမ္းေတြကိုေဖါက္ပ်က္ရင္ေထာင္ၿပန္က်တယ္၊ လို ့အမိ်ဳးမိ်ဳးႀကားထားတာရိွေတာ ့ရင္တထိပ္ထိပ္နဲ ့ေပါ ့၊ေထာက္လွမ္းေရးက ေရာက္လာပါၿပီး၊အၿပင္ေလာကကိုၿမင္လိုက္ရတယ္ဆိုရင္ပဲ၊ မ်က္လံုးေတြကိ်မ္းစပ္သလိုၿဖစ္ေနတယ္၊ ေထာက္လွမ္းေရးကလာေခၚတဲ ့ကားနဲ ့ လိုက္ပါသြားခဲ ့တယ္၊ဘယ္ေနရာလဲဆိုတာေတာ ့မသိဘူး၊ (၃၀)မိနစ္ ေလာက္ႀကာေတာ ့ေထာက္လွမ္းေရးရံုးကိုေရာက္သြားတယ္၊ ရံုးထဲကို ေခၚ သြားၿပီးလၻက္ရည္တိုက္ပါတယ္၊ေထာက္လွမ္းေရးဗိုလ္ႀကီးတေယာက္ပါ၊နာမည္ေတာ ့မမွတ္မိေတာ ့ဘူး၊က်ဳပ္ကို ဘာလုပ္ဖို ့စိတ္ကူးထား
ပါသလ၊ဲလို ့ေမးပါတယ္၊က်ဳပ္ကေတာ ့အလုပ္တခုေတာ ့ရွာလုပ္ရမယ္လို ့ၿပန္ေၿပာတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္ဖို ့စိတ္ကူးေသးလားလို ့ေမးတဲ ့အ
ခါက်ေတာ ့ခုလိုေၿဖလိုက္ပါတယ္၊ က်ေနာ္ကနိုင္ငံေရးသမားမဟုတ္ဘူး၊ေက်ာင္းသားတေယာက္ပါ၊ေက်ာင္းသားတေယာက္အေနနဲ ့အေရးအ
ခင္းမွာပါဝင္ခဲ ့လွဳပ္ရွားခဲ ့တာပါ၊ဒီထက္ပိုၿပီးဘာမွနားမလည္ပါဘူး၊ လို ့ၿပန္ေၿပာခဲ ့ပါတယ္၊ အဲဒီလိုေၿပာၿပီးဆိုၿပီးေတာ ့က်ဳပ္ကိုၿပန္ခြင္ ့ေပးလိုက္
တယ္၊ က်ဳပ္စိတ္ထဲမွာေတာ ့တစံုတဦးေတာ ့ေနာက္ကလိုက္ေနၿပီးလို ့ထင္လိုက္ပါတယ္၊ေမာ္လၿမိုင္ၿမို ့ကအရမ္းကိုေၿပာင္းလဲသြားတယ္၊ဘတ္
စ္ကား ဂိတ္ကိုသြားရာလမ္းတေလ်ာက္မွာလူေတြအမ်ားႀကီးေတြ ့ရတယ္၊ေထာင္ထဲအႀကာႀကီးေနလာရေတာ ့လမ္းေလ်ွာက္ရတာအဆင္မေၿပ
ဘူး၊မႀကာခဏခလုတ္တိုက္မိတယ္၊ရဲေတြ၊စစ္သားေတြကိုေတြ ့ရတဲ ့အခါ ငါဆီကိုမ်ားလာေနတာလား၊စိတ္ကအေတြးလြန္ေနတယ္၊ေမာ္လၿမိုင္
ကေနဘားအံၿမို ့ကိုၿပန္လာတဲ ့လမ္းတေလ်ွက္မွာလည္းအိပ္ကိုအၿမန္ၿပန္ေရာက္ခ်င္တဲ ့စိတ္ကေလာေနတယ္၊ညမိုးခ်ဳပ္(၇း၀၀)ေလာက္ဘားအံ
ၿမို ့ကိုၿပန္ေရာက္ခဲ ့တယ္၊ အေမသိပ္ႀကိုက္တတ္တဲ ့လၻက္ရည္နဲ ့အီႀကာေကြးမုန္ ့ကိုဝယ္လာခဲ ့တယ္၊ဒီအခိ်န္ဆိုအေမအိပ္ေနေလာက္ၿပီး၊မိုးခ်ဳပ္
ေနေတာ ့အိပ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္းလူသြားလာသိပ္မရိွဘူး၊

ေဆးတညိဳ Posted by admin on April 30, 2011

Civil society (စီဗဲဆိုစုိက္တီး) ဆိုတဲ့ “လူထုအေျချပဳ လူမႈလႈပ္ရွားမႈ” ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ႏွစ္ေပါင္း တရာေက်ာ္ ႏွစ္ ရာနီးပါး တိမ္ျမဳပ္ေနရာကေန ၁၉၆ဝ ေက်ာ္ ၁၉၇ဝ ကာလ ေလာက္ကစၿပီး အေနာက္ႏုိင္ငံ ေတြမွာ ျပန္လည္ ဆန္း သစ္ လာခဲ့ပါတယ္။ ၂ဝ ရာစု ကုန္ခါနီး တဝိုက္ကေန အခု ၂၁ ရာစု ထဲမွာေတာ့ စီဗဲဆိုစုိက္တီး အယူအဆနဲ႔ သူရဲ႕အသံ ဟာ ပိုမိုၿပီး က်ယ္ေလာင္ အားေကာင္းလာပါတယ္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ စီဗဲဆိုစုိက္တီး လႈပ္ရွားမႈမွာ အသင္းအပင္းေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး အ ေထြေထြ ရိွၾကေပမယ့္ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အသင္းအဖြဲ႔ေတြက လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အၾကားမွာ ဦးေဆာင္မႈကို ပိုၿပီး ရယူထား တယ္ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဖူး။ အခုေခတ္မွာေတာ့ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အသင္းအဖြဲ႔ေတြကို အဲန္ဂ်ီအို NGO ေတြလို႔ သတ္ မွတ္ၾကပါတယ္။ Non-Governmental Organizations ဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္စကားလံုးကို အတိုေကာက္ ျပန္ေရးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေနာက္ထပ္ ဆင့္ပြားထြက္လာတဲ့ စကားလံုးမ်ား ရိွလာ ပါတယ္။ INGOs ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ International NGOs မ်ားကို ဆိုလိုတာ ရည္ညႊန္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုလို႔လည္း အတို ေကာက္ ေခၚၾကပါေသးတယ္။ အဲဒီ အင္တာေနရွင္နယ္လို႔ ေခၚတဲ့ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုေတြဟာ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ရန္ပံုေငြ ေတာင့္တင္းအားေကာင္းတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

အေတာ္မ်ားမ်ားေသာ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုေတြဟာ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာတဲ့ ႏုိင္ငံႀကီးေတြမွာ အေျခစိုက္ေလ့ ရိွပါတယ္။ အဲဒီကေနမွတဆင့္ ဆင္းရဲတဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ ႏုိင္ငံေတြမွာရိွတဲ့ အကူအညီ လိုအပ္ေနတဲ့ လူေတြအတြက္ သက္ ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္အလုိက္ သြားေရာက္ကူညီပါတယ္။ အဲသလို အေျခအေနမ်ဳိးမွာ ဘာကိုထပ္ၿပီး ေတြ႔လာရသလဲ ဆို ေတာ့ Local NGOs ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားသား မပါဘဲ ေဒသခံလူမ်ားနဲ႔ ဖြဲ႔စည္း ထားတာမို႔ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအိုလို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအိုေတြဟာ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔တြဲၿပီး အတူတူ အလုပ္လုပ္ၾကပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အိုင္အဲန္ဂ်ီအိုက လူမ်ားဟာ သူတို႔ကိုယ္တုိင္ (သို႔မဟုတ္) တျခားေသာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားကို ငွားရမ္း ၿပီး ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအို လုပ္သားေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအိုေတြ လုပ္ေဆာင္မယ့္ စီမံကိန္းေတြ အ တြက္ ေငြေၾကး ေထာက္ပ့ံပါတယ္။ လိုအပ္တဲ့ သင္တန္းေတြ အတြက္လည္း ႏုိင္ငံျခားက ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားကို ေခၚ ေဆာင္လာၿပီး ပို႔ခ်ခုိင္းပါတယ္။
အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုေတြ ကိုယ္တုိင္လည္း ဘယ္ကေန ေငြေၾကးရသလဲ။ ခ်မ္းသာတဲ့ အစိုးရမ်ားဆီကေန ရရိွပါတယ္။ အစိုးရ ဆီကေန သူတို႔လိုအပ္တဲ့ ေငြေၾကးရရိွေအာင္ အစိုးရမ်ားကို ေလာ္ဘီလုပ္ (ဆြဲေဆာင္) ရပါတယ္။ အဲတာေၾကာင့္ သူ တို႔ဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏုိင္ငံႀကီးေတြမွာ အေျခစုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရေတြကလည္း အဲဒီ ပုိက္ဆံ ေတြ ဘယ္ကရသလဲ။ သက္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံသားေတြ ေပးေဆာင္ေနတဲ့ အခြန္ေတာ္ေငြမ်ားကေနတဆင့္ ရရိွတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြေၾကး ခ်မ္းသာတဲ့ အစိုးရမ်ားက ဘာျဖစ္လို႔ အုိင္အဲန္ ဂ်ီအိုေတြကို ေငြေၾကးေထာက္ပံ့သလဲ။ စီဗယ္ ဆိုစုိက္တီး အတြင္း အစိုးရ မဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အားေကာင္းလာမွသာ ဒီမိုကေရစီျဖစ္ထြန္းမႈ ပိုမိုအား ေကာင္းလာမယ္လို႔ ယူဆသတ္မွတ္ထားလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ စီဗယ္ဆိုစုိက္တီးလို႔ေခၚတဲ့ “လူထုအေျချပဳလူမႈ လႈပ္ရွားမႈ” အဝန္းအဝုိင္းမွာ အန္ဂ်ီအိုမ်ား ပိုၿပီး အားေကာင္းလာေအာင္ ေထာက္ပံ့ကူညီရမယ္ဆိုတဲ့ မူေပၚလစီမ်ဳိး လည္း ရိွထားလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
တခါ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအိုေတြကေန တဆင့္ ေပါက္ဖြားလာတဲ့ နယ္ေျမအလုိက္ ေအာက္ေျခ အဖြဲ႔အစည္း ေသးေသးေတြ လည္း ရိွပါေသးတယ္။ သူတို႔ကိုေတာ့ (စီဘီအို) CBO ေတြလို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ Community Based Organizations ဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္စကားရဲ႕ အတိုေကာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ “ရပ္ရြာအေျချပဳ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ား” လို႔လည္း သတ္မွတ္ပါ တယ္။ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအိုေတြက အဲဒီ စီဘီအို အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ဆက္ၿပီး သင္တန္းေတြ ေပးသလို၊ သက္ဆုိင္ရာ စီ မံကိန္းမ်ားအလိုက္လည္း ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ျဖတ္ေျပာလိုတာ တခုကေတာ့ စီဘီအိုတုိင္းဟာ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအို၊ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုေတြရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈကို ရယူေနတဲ့ လက္ေအာက္ခံ အဖြဲ႔အစည္းဆိုၿပီး သတ္မွတ္လို႔ မရပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ တခ်ဳိ႔ေသာ စီဘီအိုမ်ားဟာ သူတို႔ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္တဲ့ ေဘာင္ထဲကေန သူတို႔ဘာသာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကုိး ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ဳိးလည္း ရိွေနေသးတယ္ ဆိုလို႔ ေထာက္ျပျခင္လို႔ပါ။ သူတို႔ကေတာ့ ေငြေၾကးအေနနဲ႔ မ်ားမ်ားစားစား တတ္ႏုိင္ေလ့ မရိွပါဖူး။ ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ လုပ္ၾကရေအာင္ဆိုတဲ့ မူေပၚမွာ အေျခခံ ထားၿပီး တႏုိင္တပုိင္ လုပ္ကိုင္ၾကတဲ့ သဘာဝမ်ဳိးနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာပါ။
ဒီေနရာမွာ ဘာေတြ႔လာရသလဲ ဆိုေတာ့ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုေတြ၊ ေဒသခံအဲန္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔ စီဘီအိုေတြအၾကားမွာ ရိုးရိုးသား သားနဲ႔ အျပန္အလွန္ လုပ္ကုိင္ေနၾကတာ ရိွသလို အက်ဳိးစီးပြားကို အေျခခံၿပီး လုပ္ကိုင္လာတာေတြကိုလည္း ေတြ႔ လာရတာ ပါပဲ။ အက်ဳိးစီးပြားဆိုတာ ဒီလိုပါ။ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုမွာ လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသား လုပ္သားေတြက သူတို႔ ဝင္ေရာက္လုပ္ ကုိင္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံအတြင္းက စီမံကိန္းေတြဟာ ေအာင္ျမင္မႈရတယ္၊ က်ဆံုးမႈနည္းတယ္ဆိုတဲ့ အေျခအ ေနမ်ဳိးကို အၿမဲ လိုလားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ စီမံကိန္းေတြ ထင္သေလာက္ ေအာင္ျမင္မႈ မရဖူးဆိုရင္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေနတဲ့ အစိုးရဖက္ကလည္း အဲသလို ေငြေၾကး အတိုင္းအတာမ်ဳိး ဆက္ၿပီးေပးသင့္ မေပးသင့္ဆို တာ စဥ္းစားလာရလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအိုေတြကို သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ ရလဒ္အတုိင္း ရာခုိင္ႏႈန္းမ်ား မ်ား ရလာေစဖို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဖိအားေပးတာ ရိွလာပါတယ္။ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအို ချမာလည္း သူတို႔ပံုမွန္ဝင္ေနတဲ့ ေငြေၾကး ရပ္ဆုိင္းသြားမွာမ်ဳိး၊ ေလ်ာ့နည္းသြားမွာမ်ဳိး ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္ပါတယ္။ ေနာက္ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအိုကလည္း သူတို႔ကတ ဆင့္ ေငြလက္ခံယူထားတဲ့ စီဘီအို အဖြဲ႔မ်ားကို ဒီလုိလုပ္ပါ ဟိုလိုလုပ္ပါ ဆိုၿပီး ဖိအားေပးတာမ်ဳိး ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ သံုးဦး သံုးဖလွယ္လံုး အဆင့္ဆင့္ တုိင္းမွာ သူတို႔ စီမံကိန္းေအာင္ျမင္ေၾကာင္း အစီရင္ ခံစာ တင္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အဲဒီ အားလံုးေကာင္းပါသည္၊ တိုးတက္မႈေတြ ရိွေနပါသည္ဆိုတဲ့ အစီရင္ခံ စာဟာ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့တဲ့ အစိုးရဆီကို တက္သြားပါတယ္။ ဒီလို ဆင္တူရိုးမွား အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးေတြကို ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ အေတြ႔ရမ်ားေလ့ ရိွပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြကို ျပန္ၾကည့္ရင္လည္း အဲသလို နီးပါး ျဖစ္ေနတာေတြ ရိွလာပါတယ္။ စစ္အစိုးရလက္ ထက္မွာ ျမန္မာျပည္ထဲကို ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္တဲ့ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုေတြအေနနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ မရ ၾကပါဖူး။ အကန္႔အသတ္ေတြၾကားမွာ လုပ္ၾကရပါတယ္။ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုေတြရယ္ သူတို႔ရဲ႕ လက္ေအာက္ခံေတြ ျဖစ္တဲ့ ေဒသခံ အဲန္ဂ်ီအိုေတြရယ္၊ စီဘီအိုေတြရယ္ဟာ သူတို႔ စီမံကိန္းေတြ ထင္သလို မေအာင္ျမင္ဖူးလို႔ အမွန္အတုိင္း ဝန္ခံ လုိက္ရင္ ဒီစီမံကိန္းေတြအတြက္ ေနာက္ထပ္ ေငြေၾကးရရိွဖို႔ ခက္ခဲလာမွာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သူတို႔လည္း သေဘာ ေပါက္ ေနၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ အစီရင္ခံစာေတြမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရတရပ္ မဟုတ္ေပ မယ့္ တခ်ဳိ႕နယ္ပယ္ေတြမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ရိွေၾကာင္း၊ အျပင္က လူေတြထင္ေနသလို အဆိုးႀကီး မဟုတ္ ေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊနဲ႔ တခ်ဳိ႔ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက သေဘာထား တင္းမာဟန္ရိွေသာ္လည္း ဘယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားနဲ႔ ဘယ္ဝန္ႀကီးမ်ားကေတာ့ သူတို႔ကို လိုက္လုိက္ေလ်ာေလ်ာ ရိွတဲ့အတြက္ အေတာ္ကေလး အလုပ္လုပ္ လို႔ ရေၾကာင္း ထည့္သြင္း ေရးသားေလ့ ရိွပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္လို႔မွ မစြံဖူးဗ်ဳိ႕ဆိုၿပီး အစီရင္ခံ စာတင္တဲ့ အုိင္အဲန္ဂ်ီအိုမ်ဳိး အခုအထိ မေတြ႔ဖူးေသးပါဖူး။

http://www.jdslanka.org

၈၈၈၈ ေက်ာင္းသား ေပးဆပ္မႈ တစိတ္တပိုင္း (၁၀) by Kyaing Tun on Sunday, April 10, 2011 at 8:37pm

အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာေတာ ့လူတိုင္းကြန္ၿပူတာသံုးႏိုင္ႀကတယ္၊ကြန္ၿပူတာတလံုးဝယ္ဖို ့က်ေတာ ့ေငြ ၁၀၀ေလာက္ရိွရင္အေတာ္အတန္ေကာင္း
တဲ ့ကြန္ၿပူတာကိုရၿပီး၊ ဒက္စေတာ ့စက္ကင္းဟန္း ကိုေၿပာပါတယ္၊ လက္ေတာ ့(ပ္)ကိုမေၿပာဘူး၊ကြန္ၿပူတာက က်ဳပ္ အတြက္ေတာ ့စိတ္
အပန္းေၿဖေစႏိုင္ခဲ ့တယ္၊မိတ္ေဆြ၊သူငယ္ခ်င္းေတြ တေယာက္ႏွင္ ့တေယာက္လူခ်င္းေတြ ့ဖို ့ဆိုတာမလြယ္လွဘူး၊ၿပည္တြင္းကမိတ္ေဆြေတြ
ၿပည္ပကမိတ္ေဆြေတြနဲ ့အဆက္အသြယ္ေလးရတာကိုပဲမြန္းႀကပ္ေနတဲ့စိတ္ေတြေၿပေပ်ာက္ေစပါတယ္၊စိတ္ရင္းေစတနာေကာင္းတဲ ့မိတ္ေဆြ၊
သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြလည္းတိုးေစပါတယ္၊ကိုယ္မသိ၊နားမလည္တာေတြကလည္းအမ်ားသား၊ဗဟုသုတတိုးပြါးလာေအာင္ေဖ ့ဘြတ္ ကအ
ကိ်ဳးၿပုေနတာပါ၊သတင္းအခ်က္အလက္ေတြအစံုအလင္နဲ ့လူမႈအက်ိဳးၿပဳစာေပအပါအဝင္ေပါ ့၊ဒါေတြအားလံုးဟာအေမရိကန္မွာအထီးက်န္တဲ
က်ဳပ္ အဖို ့တန္ဖိုးမၿဖတ္ႏိုင္ဘူး၊ ေဖ ့ဘြတ္သာမရိွရင္ က်ဳပ္ ဘာလုပ္ရမလဲ၊က်ေနာ္ဝါသနာအရ ဒီလိုစာေရးေနရတာကိုစိတ္ခ်မ္းသာတယ္၊
တပတ္မွာ စေန၊တနဂၤေႏြ အလုပ္ပိတ္ရက္မိ်ဳးက်မွပဲ စာေရးႏိုင္တာပါ၊ကိုယ္ေရးတဲ ့စာကလည္း တစံုတဦးအတြက္ အကိ်ဳးၿဖစ္ႏိုင္ေကာင္းရဲ ့ဆို
ၿပီးေရးတာပဲ၊စာေရးဆရာမဟုတ္တဲ ့အတြက္ဖတ္ရသူအဖို ့ေတာ ့သိပ္အဆင္ေၿပမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိပါတယ္၊ဒါဆိုဘာလို ့စာေတြေရးေန
တာလည္းဆိုတာေၿပာခ်င္ပါတယ္၊က်ဳပ္ ဘဝမွာေမာေမာပန္းပန္းနဲ ့တခ်ိန္လံုးရုန္းကန္ခ ဲ ့ရတယ္၊ေပ်ာ္ရြင္မႈဆိုတာမရိွခဲ ့ပါဘူး၊ခါးသီးတဲ ့အ
ေတြ ့အႀကံဳ၊ႀကမ္းတမ္းတဲ ့ဘဝအဆစ္အခိ်ဳးမ်ားစြာကိုဘယ္လို ၿဖတ္သန္းလာခဲ ့ရတယ္ဆိုတာကိုသင္ခန္းစာယူႀကဖို ့၊ဒီေနလူငယ္ေတြအတြက္
ငါပတ္ဝန္းက်င္အတြက္၊ ငါဘာေတြအကိ်ဳးၿပဳႏိုင္ေသးသလဲ၊ ငါဘာလုပ္ႏိုင္ေသးလဲ၊ဒီအသိနဲ ့စာေရးပါတယ္၊ဒါပါပဲ၊
လြန္ခဲ ့တဲ ့အႏွစ္(၂၀) ကတည္းကက်ဳပ္ ရင္ထဲမွာေလာင္ေနခဲ ့တဲ ့မီးဟာဖြဲမီးလုိဒီေန ့ထိ တေၿမ ့ေၿမ ့ေလာင္ေနဆဲ၊က်ဳပ္ေထာင္က်ခံေနရတဲ ့အခိ်န္မွာက်ဳပ္ရဲ ့အကိုႀကီးေစာလွထြန္းၿဖဴ ဟာ နဝတ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက၊ အႏိုင္က်င္ ့ခိုင္းခဲ ့တယ္၊ဘာေတြခိုင္းခဲ ့သလဲ၊ ဘာေႀကာင္ ့ခိုင္း တာေတြလုပ္ရသလဲဆိုတာကိုအရင္ေၿပာပါရေစ၊ ညီေလး..အကိုေတာ ့ဒါေတြလုပ္ေနရၿပီး၊ က်ဳပ္ကိုေထာင္ဝင္စာလာေတြ ့ေတာ ့သူငိုယိုၿပီး
ေၿပာၿပတယ္၊သူတို ့ခိုင္းတာမလုပ္ရင္အကို ့ကိုဖမ္းၿပီးေထာင္ခ်လိမ္ ့မယ္၊ သူတို ့ခိုင္းတာမလုပ္ဘူးလို ့အကိုမွာေၿပာဖို ့သတၱိ၊ခြန္းအားေတြမရိွ
ေတာ ့ဘူး၊အကိုေထာင္က်သြားရင္..ညီေလးကိုေထာင္ဝင္စာလာေတြ ့ဖို ့ေငြဘယ္သူရွာေပးမွာလဲ..အိမ္မွာအကိုတေယာက္ထဲရွာတဲ ့ဝင္ေငြရိွ
တယ္..မင္းညီမေလးအႀကီးတေယာက္ကေက်ာင္းဆရာမအလုပ္ေလ်ွာက္ထားတယ္..အငယ္တေယာက္က..ဒီႏွစ္ေကာ္လိပ္ေက်ာင္းပို ့ရမယ္၊
မင္းညီကလည္းဒီႏွစ္မွာတကၠသိုလ္ဆက္ထားရမယ္၊ သူတို ့ေက်ာင္းစရိတ္ကမနည္းဘူး..အကိုတေယာက္ထဲ၊ကုန္ကူးေရာင္းဝယ္လုပ္ေနရတယ္
၊ဒီႀကားထဲ ေထာက္လွမ္းေရးကေခၚၿပီးအကိုကို အမိ်ဳးမိ်ဳးၿခိမ္းေခ်ာက္ခိုင္းေနတယ္၊အလုပ္လုပ္ခိ်န္ေတာင္မရဘူး..ညီေလးကို တခါတေလ
ေထာင္ဝင္စာလာမေတြ ့ႏိုင္ရင္..အကို ့ကိုခြင္ ့လြတ္ပါ၊

၈၈၈၈ ေက်ာင္းသား ေပးဆပ္မႈ တစိတ္တပိုင္း (၉) by Kyaing Tun on Saturday, April 9, 2011 at 3:45pm

ေမာ္လၿမိုင္၊ေထာင္ပိုင္ေလး၊ ဦးဗိုလ္ေလး၊ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္ကိုေၿပာင္းလာတယ္၊ေရာက္ေရာက္ခ်င္းလက္စြမ္းၿပေတာ ့တယ္၊ထူးထူးဆန္းဆန္း မႀကံဳဘူးပါဘူး၊အစေတာ ့မသိဘူး၊ေနာက္မွ သူေၿပာတဲ ့စကားထဲကသဲလြန္စရတယ္၊မင္းတို ့ အက်ဥ္းသားေတြကိုၿငိမ္ဝပ္ပိၿပားေအာင္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို ့ငါေရာက္လာတာကြ၊မိုက္တဲ ့ေကာင္ထြက္ခဲ ့၊မင္းတို ့ထက္္မိုက္လို ့ေထာင္ဝန္ထမ္းလုပ္ေနတာ၊အဲဒီတုန္းကရန္ကုန္အင္းစိန္ေထာင္မွာဆႏၵၿပတာ ေတြ၊ေထာင္တြင္းဆူပူမႈေတြၿဖစ္ေနတယ္၊ဒါေႀကာင္ ့နယ္ဖက္ကိုမကူးစက္လာခင္၊ ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္မွာလဲ ေထာင္ဝန္းထမ္းေတြလက္ေတြ ့ေၿခမႈန္းေရး၊ႏိုမ္ႏွင္းေရးေတြလုပ္တယ္၊ဒါေတြဟာအထူးေထာက္လွမ္းေရးက နဝတအစိုးရရဲ ့လ/ဝ လို ့သံုးစြဲႀကတဲ ့ ညြန္ႀကားခ်က္နဲ ့အရပါ၊ ေထာင္မဖြင္ ့ခင္မနက္တို္င္းစစ္ဆင္ေရးေလ ့က်င္ ့မႈေတြလုပ္ေနႀကတာေတြ ့တယ္၊ လုပ္ပံုအရကိုႀကည္ ့ၿပီးတကယ္ေတာမလုပ္ေလာက္ပါဘူးလို ့ တြက္ပါတယ္၊မထင္တဲ ့တေန ့မနက္မွာ ဗဟိုကင္းကေန အဆက္မၿပတ္တုတ္ေခါက္သံ၊အသံခ်ဲ ့စက္နဲ ့အမိန္ ့ေပးသံ၊ေသနပ္သံေတြနဲ့အတူေၿခ မႈန္းေရးတပ္သားတပ္ခြဲတခြဲဟာေသနပ္လက္နက္၊တုတ္တို/ရွည္လက္နက္၊ေလာက္ေလးဂြ၊ေတြနဲ ့ဗဟိုကင္းကေနညာသံေပးၿပီး (ေၿခမႈန္းေရး၊) ေၿပးလာႀကတယ္၊ဝီဆီသံေတြကဆူညံေနတယ္၊အက်ည္းသားေတြကိုေတာ ့သက္ဆိုင္ရာေထာင္မႈးေတြကလြန္ခဲ ့တဲ့ ေနေတြကဒီလိုၿဖစ္လာ ရင္ ကိုယ္ရိွေနတဲ ့အရပ္ကေနနီးဆပ္ရာအေဆာင္တခုခု(ဘာအေဆာင္ၿဖစ္ၿဖစ္ဝင္ေနရမယ္ဆိုတဲ ့အေႀကာင္းေတာ ့မွာႀကားထားပါတယ္၊မိနစ္ပိုင္း ေလာက္ပဲအခိ်န္ရမယ္၊တခိ်ဳ ့ဆိုအိမ္သာတက္တန္းလမ္းႀကီး၊တခိ်ဳ ့က်ၿပန္ေတာ ့ဆန္ၿပဳတ္ေသာက္ေနခိ်န္၊တခိ်ဳ ့ကအလုပ္လုပ္ဖို ့ၿပင္ဆင္
ေနခိ်န္၊အေရးေပၚအသံႀကားတာနဲ ့အားလံုးရပ္ၿပီးနီးရာအေဆာင္ေၿပးဝင္ႀက၊ တခိ်ဳ ့အေဆာင္ထဲမေရာက္ႏိုင္ေတာ ့တဲ ့ေတြကိုတကယ္မရိုက္ဘူး လို ့ထင္ခဲ ့တာမွားၿပီး၊ဝန္ထမ္းေတြကဝိုင္းရိုက္ၿပီး၊ေထာင္ပိုင္ေလးကအားမရဘူး၊ေဟ ့..ဒီမွာႀကည္ ထား..ဒီလိုရိုက္ရတယ္ကြ..ဆိုၿပီး၊ ဝန္း ထမ္း တေယာက္ရဲ ့လက္ထဲကဝါးတုတ္ကိုဆြဲယူၿပီးရိုက္ခ်လိုက္တာ၊တခ်က္ထဲေနာ္.. အက်ဥ္းသားတေယာက္ရဲေက်ာကုန္းကိုရိုက္ခ်လိုက္တာ၊ ဝါလံုးထက္ၿခမ္းကြဲၿပီး၊ႀကိုးသြားတယ္၊အၿပင္မွာက်န္ေနတဲ့ သူေတြအားလံုးအရိုက္ခံရတယ္၊အရိုက္ခံရတဲ့ သူကိုက်ဳပ္သိတယ္၊ဒီလူကေခါင္းသိပ္မ
ေကာင္းေတာ ့ဘူး၊ေထာင္ထဲေရာက္မွဒီလိုေႀကာင္ေတာင္ၿဖစ္သြားတာ၊အဲဒီလူသိပ္ႀကာဘူးေသြးအံၿပီးေသသြားတယ္၊( ဒီလိုလုပ္လို ့ရပါသလား၊ ဒါလူသတ္မႈမဟုတ္လား၊ တရားဥပေဒအရ ေသဆံုးသူဖက္ကေဆြမိ်ဳးမရိွလို ့၊ တရားလိုစြဲခ်က္မတင္လို ့လူသတ္မႈမၿဖစ္တာလား၊)(ေထာင္ထဲမွာ လူသတ္မႈၿဖစ္ၿဖစ္၊လူေသမႈၿဖစ္ၿဖစ္၊ၿဖစ္ခဲ ့ရင္ ေထာင္တြင္းေဆးစစ္ခ်က္တင္နဲ ့ၿပီးသြားပါတယ္၊မသကၤာလို ့သက္ဆိုင္မိသားစုကအၿပင္ထုတ္ၿပီးအ ၿပင္ဆရာဝန္နဲ ့ေဆးစစ္ခ်က္မ်ားရယူရန္ခြင္ ့မၿပဳပါ၊

၈၈၈၈ ေက်ာင္းသား ေပးဆပ္မႈ တစိတ္တပိုင္း (၈) by Kyaing Tun on Saturday, April 9, 2011 at 9:04am

နဝတ အစိုးရလက္ထက္၊ရန္ကုန္၊မႏၱေလးကားအၿမန္လမ္းေဖါက္လုပ္ေရး စီမံကိန္း၊ ေနာက္စီမံကိန္းတခုက ပဲစဥ္းငံုစိုက္ပ်ိဳးေရးစီမံကိန္း၊ ေနာက္ တခုက သီးထပ္စပါးစိုက္ပ်ိဳးေရးစီမံကိန္း၊ေတြၿဖစ္ပါတယ္၊ဒီစီမံကိန္းေတြကိုအက်ဥ္းေထာင္မ်ားမွေထာင္က် အက်ဥ္းသား ေတြရဲေခ်ြး၊ေသြး၊ အ သက္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ စီမံကိန္းေတြေအာင္ၿမင္ေအာင္ဘယ္လိုပါဝင္ခဲ ့၊ဘယ္လိုလုပ္ခဲ ့တယ္ဆိုတာ ၿပည္သူေတြမသိႀကလို ့သာ နဝတအစိုး ရ ေကာင္းတယ္လို ့တခိ်ဳ ့ထင္ေကာင္းထင္ႀကမယ္၊တကယ္ေတာ ့.....၊
အလ်ားေပ ၁၀၀×အနံေပ ၄၀ ရိွတဲ ့အိပ္ေဆာင္တေဆာင္မွာ၊ လူေတြဟာအလ်ားလိုက္တန္းစီၿပီးအိပ္ႀကရတယ္၊တေယာက္နဲ တေယာက္တ ကိုယ္စာေနရာသာရၿပီး၊အိပ္ေဆာင္တေဆာင္မွာလူေပါင္း၁၀၀ေက်ာ္ရိွတယ္၊ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္အိပ္ဝင္းေဆာင္တေဆာင္ထဲမွာတင္အေဆာင္(၅)ေဆာင္
ရိွတယ္၊
ေဒါက္.ေဒါက္.ေဒါက္ (တုတ္ေခါက္သံ)(အက်ဥ္းသားဝါဒါ၊(ခ) ဗာယာ)မ်ားက ကင္းေစာင္ ့ရပါတယ္၊
(ေထာင္ဝင္အမွတ္ ၄၅၂၃/စီ ေမာ္ႀကီး၊(၅)ေဆာင္ေပၚ၊အက်ဥ္းသားေပါင္း(၁၂၀)၊အားလံုးေကာင္းပါတယ္၊ဆရာႀကီး)ညဖက္အိပ္ခိ်န္မွာအက်ဥ္း သားတေယာက္ကို(၂)နာရီ တေယာက္လဲၿပီးအဲဒီလိုေအာ္ရပါတယ္၊တညလံုးဒီလိုကင္းေအာ္သံေတြက အစမွာႀကားရတာလံုးဝအိပ္မရခဲ ့ဘူး၊ေနာက္ပိုင္း မွာေတာ ့အက်င္ ့လည္းရ၊ပင္ပင္ပန္းပန္းအလုပ္လုပ္ရတဲ ့အတြက္ေမာပန္းစြာနဲ ့အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ ့ဘာသံမွမႀကားရေတာ ့ဘူး၊ဒီညေတာ ့ေတာ္ရုံနဲ ့အိပ္မေပ်ာ္ဘူး၊မနက္က်ရင္၊ ပဲစဥ္းငံုစိုက္ပိ်ဳးေရးကိုလိုက္ရမယ္၊ဆိုလိုပါ၊မိုးဦးစရာသီဆိုေတာ (၂)ရက္ၿခား၊တခါတေလ ေတာ ့(၃) (၄)ရက္ၿခားမိုးရြာေနၿပီး၊ေအာ္..ငါဘဝေတာ္ေတာ္ဆိုးလွခ်ည္းလား၊ဒီအမႈမွာ ငါလံုးလံုးမပတ္သက္ခဲ ့တာငါပဲသိတယ္၊ ပါဝင္ခဲ ့တဲ ့ထြက္ေၿပးတရားခံေတြအစားခံရတာ၊ဒီအေတြးေႀကာင္ ့အိပ္မရတဲ ့ညေတြမ်ားခဲ့ တယ္၊
ထ..ထ...ထမယ္၊(မနက္(၄)နာရီထိုးတိုင္း၊အိပ္ရာကထ၊ဘုရားရိွခိုးရတယ္၊ၿပီးရင္ေထာင္မွႈးမ်ားအေဆာင္လာဖြင္ ့တာကိုတန္းစီထိုင္ေဆာင္ ့ရ
တယ္၊အေဆာင္ဖြင္ ့ၿပီးတာနဲ ့မ်က္ႏွာသစ္၊ ဆန္ၿပဳတ္ေသာက္တန္းစီးရတယ္၊တခါတေလ..တခိ်ဳ ့အက်ဥ္းသားေတြဆန္ၿပဳတ္ေသာက္တာမဝလို ့နဲနဲထပ္ေတာင္းရင္၊ ဆန္ၿပဳတ္ေဝေပးတဲ ့အက်ဥ္းသားက ပါးရိုက္လြတ္တယ္၊ထိုးတဲ ့အခါလည္းထိုးတတ္ႀကတယ္၊ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး၊လူမိုက္
ေတြေလ၊ၿပိဳင္မိုက္ရမလား၊ကိုယ္ပါးကို ကိုယ္မိဘကေတာင္ရိုက္ခဲ ့တာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီ..နဝတ လက္ထက္မွပဲ၊ ရဲကရိုက္၊ထိုးႀကိတ္၊ေထာက္လွမ္း
ေရးကရိုက္နဲ့ ့၊ အသဲနာတယ္၊
ဆန္ၿပုတ္ေသာက္တန္းစီၿပီးတာနဲ့ ့အလုပ္္ဆင္းရပါတယ္၊ေထာင္ရဲ ့အၿပင္ဖက္ကိုပါ၊ေထာင္စကားနဲ ့ေၿပာရင္(အၿပင္ဘုတ္)လို ့ေခၚတယ္၊ ပဲစဥ္းငံု
စိုက္ပိ်ဳးေရးကို ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ့ၿပင္မိုင္(၃၀)ပတ္ဝန္းက်ဥ္၊ကားလမ္းေဘး၊ၿခံဥယ်ာဥ္ေတြမွာတန္းစီစိုက္ရပါတယ္၊အသင္ ့ပ်ိဳးထားတဲ ့ပိ်ဳးပင္ေတြကို
တြင္းတူး၊ ေၿမႀသဇာထည္ ့ၿပီး၊အက်ဥ္းသားတေယာက္ကိုအပင္(၅၀)ပင္၊ၿပီးေအာင္စိုက္ေပးရတယ္၊ညေနအလုပ္ၿပန္ခိ်န္မွာေတာ ့လူကလက္ပန္း
က်ေနၿပီး၊လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးလဲေပါက္ၿပဲကုန္ၿပီး၊ဒီလိုေနတိုင္းပဲစဥ္းငံုထြက္စိုက္ရတယ္၊ပထမႏွစ္ စမ္းသပ္စိုက္ပိ်ဳးမႈ ့့့ေအာင္ၿမင္သြားတယ္၊ေနာက္
တႏွစ္က်ေတာ ့ဒီစီမံကိန္းအတြက္ရဲဘက္ထုတ္ၿပီး၊ၿမန္မာႏို္င္ငံ အနံ ့ပါ၊စီမံကိန္းတခုၿပီးတခုကို အက်ဥ္းသားေတြနဲ ့ရင္းႏီွးသြားတယ္၊

၈၈၈၈ ေက်ာင္းသား ေပးဆပ္မႈ တစိတ္တပိုင္း (၇) by Kyaing Tun on Sunday, April 3, 2011 at 3:32pm

နဝတ အစိုးရလက္ထက္မွာ တိုင္းၿပည္ဖြံၿဖို းတိုးတက္ေရးလုပ္ငန္းေတြတကယ္တိုးတက္ေအာင္လုပ္တယ္၊တကယ္လဲတိုးတက္လာပါတယ္
က်ဳပ္သိတာတခုကေတာ ့ရန္ကုန္မႏၱေလးအၿမန္လမ္းေဖါက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းပါ၊ ကိုယ္ေတြ ့ပါဝင္ခဲ ့တာေတာ ့မဟုတ္ဘူး၊ေထာင္ထဲမွာေနၿပီးလဲ
တဆင္ ့စကားႀကားရတာကိုၿပန္ေၿပာၿပတာပါ၊ဒီစီမံကိန္းကၿမန္မာႏိုင္ငံမွာရိွတဲ ့ေထာင္အားလံုးနဲ ့ပါဝင္ပါသက္ေနပါတယ္၊နဝတအစိုးရလက္ ထက္မွာ လမ္း၊တံတား၊ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ သံုးစဲြတဲ ့ ေက်ာက္ခဲေတြမွာ၊ေထာင္က်အက်ဥ္းသားမ်ားရဲ ့ အသက္၊ေသြးေခြ်းေတြပ ါ တယ္၊အၿပစ္မဲ ့ၿပည္သူ ့ေတြရဲ ့ေသြးေခြ်းေတြပါတယ္၊အသက္ေတြပါတယ္၊(အၿပစ္မဲ ့ၿပည္သူေတြလိုသံုးစြဲလိုက္ပါတယ္၊ နဝတအစိုးရက မတရား အမႈ ဆင္ၿပီး၊ လိုအပ္ေနတဲ ့လုပ္အားအတြက္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာၿပည္သူေတြကိုဖမ္း၊ေထာင္ထဲထည္ ့၊ငါးက်င္းဆီႏွင္ ့ငါးက်င္းၿပန္ေက်ာ္၊ စာနာ ေထာက္ထားမႈကင္းၿပီး၊နဝတလက္ထက္မွာတိုင္းၿပည္တိုးတက္လာတယ္ဆိုတဲ ့သမိုင္းကိုၿပခ်င္ႀကတယ္)ေက်ာင္းသားေတြ၊  တပ္မေတာ္ စစ္သားေတြရဲ ့အသက္ေတြပါတယ္၊ဆိုတဲ ့အေႀကာင္းလူေတြသိမွာမဟုတ္ဘူး၊ေထာင္ထဲမွာႏွစ္ေပါင္းအႀကာႀကီးေနလာခဲ ့ရတဲ ့ဘဝဟာ၊ ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုရင္ေတာ ငရဲက် ခံရၿပီးငရဲမင္းႀကီးသတ္လို ့မေသလို ့လြတ္ေၿမာက္လာတဲ ့ငရဲသား၊ေသရြာၿပန္ငရဲသားနဲ ့တူတယ္၊ေက်ာက္ထုပ္လုပ္ ေရးစီမံကိန္းေတြကို၊မြန္ၿပည္နယ္ကရင္ၿပည္နယ္၊ရန္ကုန္တိုင္း၊မႏၱေလးတိုင္း၊ပဲခူးတိုင္း၊တနသၤာရီတိုင္းေတြမွာထုပ္လုပ္ႀကတယ္၊က်ဳပ္တို့ဖက္ကဆို  ေတာင္စြန္း၊ရင္းၿငိမ္ေက်ာက္ထုပ္ေရးစခန္းေတြကနာမည္ႀကီးစခန္းေတြၿဖစ္တယ္၊အဲဒီေက်ာက္ထုပ္လုပ္ေရးစခန္းကို ရဲဘက္ပါသြားရင္မိ ခင္အ က်ဥ္း ေထာင္ဆီၿပန္လာရိုးထံုစံမရိွ၊တခိ်ဳ ့ေတာ ့က်န္းမာေရးမေကာင္းလို ့အရိုးနဲ ့အေရသာက်န္တဲ ့ရုပ္ေတြနဲ ့ၿပန္ေရာက္လာတတ္ႀကတယ္၊ နာဇီဂ်ာမဏီအာဏာရွင္ ဟစ္တလာကိုအားက်တာလားမသိ၊ဟစ္တလာသတ္တာကသူ ့လူမိ်ဳးမဟုတ္တဲ ့ဂ်ဳးလူမိ်ဳးေတြကိုရက္ရက္စက္စက္ သတ္တာ၊နဝတကဟစ္တလာသတ္တာေလာက္စံခိ်န္မခ်ိဳးႏိုင္ေပမဲ ့အဲဒီေလာက္နီးပါးပါ၊က်ဳပ္သိတာေပါ ့၊ အၿခားေထာင္ကရဲဘက္ေတြအေၿခ  အေနေတာ ့မသိဘူး၊ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္ကဆို

၈၈၈၈ ေက်ာင္းသား ေပးဆပ္မႈ တစိတ္တပိုင္း (၆) by Kyaing Tun

တေယာက္မ်က္ႏွာကိုတေယာက္ႀကည္ ့ၿပီးအားေပးႀကတယ္၊ဘယ္လိုခရီးဆက္ရမယ္၊ဒီေတာင္ကိုဘယ္လိုေက်ာ္ၿဖတ္ရမလဲ၊ေလာကႀကီးနဲ ့အ
ဆက္အသြယ္ၿပတ္ၿပီးအၿခားကမၻာတခုကိုေရာက္သလိုခံစားရတယ္၊အၿခားေထာင္ေတြမေရာက္ဘူးေတာ ့မသိ၊ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္က်တာေတာ ့တခုေတာ ့ကံေကာင္းတယ္၊ဘာေႀကာင္ ့လည္းဆိုေတာ ့က်ိဳက္သလန္ဘုရားႀကီးကိုလွမ္းၿမင္ရေသးတယ္ေလ၊ အလြမ္းေၿပတယ္ဆိုပါေတာ ့၊အဲဒီတုန္းကက်ဳပ္အသက္(၂၈)ႏွစ္၊က်န္တဲ့ သူေတြလည္းရြယ္တူေတြပဲ၊ ေသဒါဏ္ဘဝနဲ ့(၃)ႏွစ္အခန္းက်ဥ္းကေလးထဲမွာ ေနရတဲ ့အခိ်န္ကနဲ ့ႏိွုဳင္းစာရင္လူေတြနဲ ့ေရာေႏွာေနရတာလည္းက်ဥ္းက်ပ္ေနတဲ ့စိတ္ေတြနဲနဲေတာ ့ေၿပေလ်ာ ့ေစပါတယ္၊အလွည္ ့က်ေတာ ့ လည္းမႏြဲ ့စတမ္းေပါ ့၊ဦးကိ်ဳးသြားတဲ ့ဘဝ၊ ၿခင္းထဲကႀကက္ေတြလုိသခင္ကဘယ္ေနထုတ္ၿပီးခ်က္စားတာခံရမလဲ၊ေနတိုင္းလိုလိုမိုးခ်ဳပ္ သြားၿပီးရင္း...မိုးလင္းတဲ ့အခါ ငါမေသေသးဘူးဆိုတဲ ့အသိနဲ ့ႏွစ္ေပါင္း(၂၀)က်န္ေသးတယ္ဆိုတဲ ့အသိစိတ္ကို တုန္ ့ၿပန္ေနရတဲ ့သတၱိေတြ ခံႏိုင္ရည္စြမ္း မႀကာခဏဆိုသလို က်က်သြားတိုင္းအသိနဲ ့သတိမလြတ္သြားေအာင္ထိန္းထားခဲ ့ရတယ္၊ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္၊ ငါတို ့အစိုးရကိုအာခံရင္၊ငါတို ့ကိုေတာ္လွန္ရင္၊ ဒီလိုခံရ မယ္မွတ္ထား၊ဒီအထဲမွာမင္းတို ့ကိုငါတို ့အေသသတ္မွာ၊ တေၿဖးေၿဖးနဲ ့ညင္းဆဲၿပီးသတ္မယ္၊မင္းတို ့တေယာက္ေထာင္ထဲမွာေသသြားရင္ငါတို ့မွာစာရြက္တရြက္ပဲကုန္မယ္၊နားထဲမွာဒီလိုေၿပာေနသလိုႀကားေနတယ္၊ က်ဳပ္တို ့ဒီထဲမွာေသသြားလို ့မၿဖစ္ဘူး၊ အားတင္းထား၊သူငယ္ခ်င္း အားမငယ္နဲ ့၊ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္ထဲမွာ(၁၀၀)ေက်ာ္ေလာက္ရိွတယ္၊တကယ္ေလးစားေလာက္တဲ ့သတၱိရိွတဲ ေက်ာင္း သား ေခါင္းေဆာင္တဦးကိုေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကရက္ရက္စက္စက္ရိုက္သတ္လိုက္တယ္၊သူရဲ ့နာမည္ကိုေတာ ့ခုခ်ိန္မွာက်ဳပ္ေမ ့ေနတယ္၊
ဝင္းကိုဆိုလား၊ဝင္းဗိုလ္ လား၊က်ဳပ္ေထာင္ကလြတ္ေတာ ့ ေအေအပီပီမွာသူ ့အေႀကာင္းကိုေၿပာၿပခဲ ့တယ္၊ က်ဳပ္သိသေလာက္ေတာ ့သူက ေထာင္ပိုင္ကိုႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ရပိုင္ခြင္ ့ကိုေတာင္းဆိုတယ္၊ေထာင္ပိုင္ကမေပးဘူး၊ ရပိုင္ခြင္ ့ မေပးေတာ ့သူအစာ ငတ္ခံဆႏၵၿပတယ္၊(၄)ရက္ေၿမာက္မွာေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကဒီလို(က်ဳပ္ႀကားသိရသေလာက္)ရိုက္သတ္လိုက္တယ္၊ သူ ့ဟာတကယ္ ့သူရဲ
ေကာင္းတေယာက္ပါ၊ဘယ္ေထာင္ကေၿပာင္းလာသလဲဆိုတာေတာ့ မသိဘူး၊ ရန္ကုန္ေထာင္ကလို ့ေတာ ့သိရတယ္၊သူ ့ကိုမထိမ္းႏိုင္လို ့ေမာ္
လၿမိုင္ေထာင္ကိုပို ့လိုက္တာ၊ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္ဆိုတာကရာဇဝင္လူဆိုးေတြကိုထိ္မ္းတဲ ့ေနရာမွာၿမန္မာၿပည္အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာနာမည္
ရထားတဲ ့ေထာင္ဆိုပဲ၊သူ ့အသက္က(၂၅)ႏွစ္ေက်ာ္မယ၊္ က်ဳပ္မွတ္ညဏ္ေတြကမေကာင္းေတာ ့ခြင္ ့လြတ္ႀကပါ၊ သူအေႀကာင္းႀကားလိုက္
တာတရက္၊ႏွစ္ရက္ရိွၿပီး၊သူ ့ကိုမေတြ ့ဘူးဘူး၊ သူကႏိုင္ငံေရးသမားေတြေနတဲ ့တိုက္ကေလးမွာ၊က်ဳပ္တို ့ကအိပ္ဝင္းမွာ၊သူ ့လိုလူမိ်ဳးသူမေရာက္
ခင္တေရာက္၊ႏွစ္ေယာက္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ၊ေသသြားတယ္၊ခုသူက်ၿပန္ေတာ ့ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကအေလ်ာ ့ေပးမွာမဟုတ္ဘူး၊ေမာ္လၿမိုင္
ေထာင္အေႀကာင္းသူမသိေသးဘူး၊ရာဇဝင္လူဆိုးႀကီးေတြေတာင္ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္ေရာက္မွကြ်တ္သြားႀကတယ္၊ၿငိမ္က်သြားတယ္၊(က်ဳပ္ကအၿဖစ္
ကိုသာေၿပာတာပါ၊သေဘာမက်ဘူး၊)ေထာင္ပိုင္ႀကီး၊ေထာင္ပိုင္ေလး၊ေထာင္မႉးႀကီးေတြ၊ေထာင္မႉးေတြ အားလံုး လက္ရဲဇက္ရဲေတြပဲ၊သူအစာငတ္
ခံဆႏၵၿပတယ္၊အရင္လူေတြတံုးကလည္းအစာငတ္ဆႏၵၿပတာရိွတယ္၊ဒီလိုေတာ ့ၿဖစ္မသြားႀကဘူး၊ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္ထဲမွာေကြ်းတဲ ့ပံုစံထမင္းဆို
တာအလုပ္လုပ္လို ့ေမာၿပီးဆာေလာင္ေနတဲ့လူတေယာက္ဘယ္လိုမွစားလို ့မဝဘူး၊မနက္ဆို ပဲဟင္းရည္က်ဲက်ဲ၊ညေနဆို အသီးအရြက္ဟင္း
ရည္က်ဲက်ဲပါ၊က်ဳပ္လည္းထမင္းမဝပါဘူး၊ထမင္းတနပ္ေတာင္အငတ္မခံႏိုင္တဲ ့အေၿခအေနမိ်ဳးမွာ၊ သူကို ့က်ေနာ္ေလးစားတယ္၊အမ်ားအတြက္
ေထာင္ဥပေဒအရ(အက်ဥ္းသားမ်ားရပိုင္ခြင္ ့မ်ား)၊ကိုဥပေဒေဘာင္အတြင္းကေနေတာင္းဆိုေပးတယ္၊ (ဒီအခြင္ ့အေရးေတြကေထာင္ဥပေဒစာ
အုပ္ထဲမွာသာရိွတာ၊အက်ဥ္းသားေတြအားလံုးခံစားရတာမဟုတ္ဘူး၊အဂၤလိပ္ေခတ္ကဥပေဒအတိုင္းရပိုင္ခြင္ ့ေတြရမယ္ဆိုရင္၊ေထာင္ထဲမွာ
လည္းအနားယူ၊အပန္းေၿဖေနရာလိုၿဖစ္ေနမွာပါ၊)၊သူ ့မနက္ေစာေစာအခ်ိန္မွာေသသြားတယ္၊ သူမေသခင္တရက္၊ႏွစ္ရက္မွာ သူ ့ကိုေန ့တိုင္း
ရိုက္ေနတယ္၊ သူကိုလက္ထိပ္ခတ္၊ေၿခခ်င္းခတ္၊ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ ့တဲ ့အခိ်န္မွာေထာင္ဝန္ထမ္း(၂၀)ေလာက္ကတန္းစီၿပီးတေယာက္တ လွည္ ့ေထာင္ပိုင္ေလးကအမိန္ ့ေပးရိုက္ခိုင္းတယ္၊ဒီေထာင္ပိုင္ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္၊သူ ့နာမည္က်ဳပ္ေမ ့ေနတယ္၊(ဦး ဗိုလ္ ေလး)လား၊မေသခ်ာ
ဘူး၊ေထာင္ပိုင္ႀကီးကဦးဝင္းေမာင္၊ဘယ္ေလာက္ရို္က္ခ်က္ၿပင္းသလဲဆိုတာေတာ ့မသိဘူး၊ သူ..အတြင္းေႀက၊ေသြးအံၿပီးေသသြားတယ္၊ ေထာင္
ထဲမွာေတာ ့ဒီအၿဖစ္ေတြကရိုးေနပါၿပီး၊က်ဳပ္တို ့ပဲသူအတြက္ စိတ္မေကာင္းႀကဘူး၊ဒီလို တၿခားသူရဲေကာင္းေတြအေႀကာင္းေတြလည္းရိွေသး

၈၈၈၈ ေက်ာင္းသား ေပးဆပ္မႈ တစိတ္တပိုင္း (၅) by Kyaing Tun on Saturday, March 26, 2011 at 3:39pm

ေမာ္လၿမိဳင္အက်ဥ္းေထာင္၊အခိ်န္ကမနက္(၄)နာရီ၊ေထာင္ပိုင္ႀကီး၊ေထာင္ပိုင္ေလး၊ေထာင္မႈးႀကီး၊ေထာင္မႈး၊အရာခံဗိုလ္၊တပ္ႀကပ္ႀကီး၊တပ္ႀကပ္၊တပ္သား၊ စတဲ ့ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ား၊အၿဖဴေရာင္ပိတ္ဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ ့အက်ဥ္းသားဝန္ထမ္းမ်ားအၿပင္အရပ္ဖက္က တရားရံုးအရာရိွ၊ စစစသံုးလံုးအရာရိွ မ်ား၊ရဲ  အရာရိွမ်ား၊ စစ္အရာရိွမ်ား၊ ဆရာဝန္မ်ား၊ က သူတို ့နဲ ့သက္ဆိုင္တဲ့ မွတ္တမ္းေတြ ပထဦးဆံုးလုပ္ႀကတယ္၊လက္ထိပ္ေတြ၊ သံႀကိုးေတြ
ြၿဖဳတ္ၿပီး၊  က်ဳပ္တုိ ့ကို ေထာင္ပံုစံ ဆံပင္ညွပ္ပါတယ္၊ ေထာင္ပံုစံဆံပင္ဆိုတာက ဂတံုးေၿပာင္ေအာင္ ဆံပင္ညွပ္စက္နဲ ့ညွပ္တာပါ၊ ဆံပင္ ညွပ္ၿပီးတာနဲ ့ အ ရပ္ ဝတ္ ကိုခြ်တ္ ရၿပီး အၿဖဴေရာင္ေထာင္ပံုစံ အကၤ်ီ၊လံုခ်ည္ေတြ လွဲဝတ္ရတယ္၊ ၿပီးေတာ ့အေလးခိ်န္(၁၆)ေပါင္ေလာက္ ေလးတဲ့ေထာင္အေခၚ ေတာ့ ေၿခ ခ်င္း လို ့ေခၚတယ္၊သံေၿခခ်င္းကိုခတ္ပါတယ္၊ၿပီးတာနဲ ့ေထာင္ပံုစံစသင္ေပးပါေတာ ့တယ္၊  ထိုင္တဲ ့ပံုစံ၊ မတ္တပ္ရပ္တဲ ့ပံုစံ၊ ပံုစံ ဆိုတာေထာင္ထဲမွာေနတဲ ့အခိ်န္ ဘယ္လိုေနထိုင္ရမလဲဆိုတဲ ့စည္းကမ္းေပါ ့၊ ေထာင္က်ရံုးမွာမွတ္ပံုတင္ၿပီးတာနဲ ့ႀကိုးတိုက္ကိုပို ့ပါေတာ ့ တယ္၊  ႀကိုးတိုက္ဆိုတာေသဒါဏ္အမိန္က်ခံရတဲ ့သူေတြကို ထားတဲ ့ေနရာၿဖစ္ပါတယ္၊ ၆ ေပ×၈ ေပ တိုက္အခန္း က်ဥ္းေလးပါ၊ ေသဒါဏ္က်ခံ ရတဲ ့သူေတြ(၆)ဦးကိုတေယာက္တခန္းစီထားပါတယ္၊ အဲဒီအခန္းထဲမွာ ဖ်ာတခ်ပ္၊ ေစာင္တထည္၊ အညစ္ အေက်းစြန္ ့ဖိုပလပ္စတစ္ခြက္ တလံုး၊   ဝတ္စံုအပိုတစံု၊ ေထာင္ဝါဒါ(ေထာင္ဝန္ထမ္း)ကအခန္းတံခါးကိုေသာ ့ခတ္ၿပီးပိတ္လိုက္တဲ ့ အခိ်န္ ကစၿပီးေတာ ့ေလာကႀကီးတခုလံုးနဲ ့အဆက္အသြယ္ၿပတ္သြားပါၿပီး၊အခန္း  မ်က္ႏွာႀကက္နားမွာ ေလဝင္ေပါက္/အလင္းေရာင္ရတဲ ့ အေပါက္ ေတာ ့ရိွပါတယ္၊အဲဒီအေပါက္က ေန ့လား/ညလားဆိုတာသိရ တယ္၊ႀကိုးသမား တေယာက္ ရဲ ့တေန ့တာအခိ်န္ဇယားကေတာ ့မနက္ ္(၇း၀၀)နာရီ   မ်က္ႏွာသစ္/မိလႅာခ်(ကိုယ္စြန္ ့ထားတဲ့အညစ္အေႀကးကိုသတ္မွတ္ေပးထားတဲ ့ ေနရာမွာသြားပစ္ရတာပါ)/ ဆန္ၿပဳတ္တခြက္ ေသာက္/(၁၀)မိနစ္၊အခန္းတံခါးကိုတႀကိမ္လာဖြင္ ့တယ္၊မနက္(၉း၀၀)နာရီ ထမင္းေကြ်းခိ်န္၊ညေန(၃)နာရီေရခိ်ဳးခိ်န္၊အခန္းတံခါတႀကိမ္လာဖြင္ ့့့ပါတယ္၊ႀကိုးသမားေတြ တဦးနဲ ့တဦးအဆက္အသြယ္မရိွေတာ ့ဘူး၊ ၿပင္ပကေထာင္ဝင္စာလာေတြ ့ခြင္ ့၊မိသားစုနဲ ့ေတြ ့ဆံုခြင္ ့၊ဘာဆိုဘာမွမရိွ
ဘူး၊အခန္းက်ဥ္းေလးမွာပဲတေယာက္ထဲေပါ ့၊ ေသဒါဏ္ခ်ခံရတဲ ့သူဆိုေတာ ့ဘယ္ေနေသရမလဲ၊ ဘယ္လိုသတ္မလဲ၊ေရာက္တတ္ရာရာေတြး
ေနတာေပါ ့ေလ၊ စကားလည္းေၿပာေဖၚမရိွ၊ တတ္သေလာက္ေလးဘုရားကိုအာရုံၿပဳတာေပါ ့၊ ဘုရားရိွခိုး၊ ဝင္သက္ထြက္သက္မွတ္တယ္၊ မတည္ၿငိမ္တဲ ့စိတ္ေတြကိုတည္ၿငိမ္မႈရေအာင္ႀကိုးစားတယ္၊ တခါတေလ က်န္းမာေရးေလ ့က်င္ ့ခန္းေတြလုပ္တယ္၊ အၿခားအေဖၚေတြဘယ္လို
ေနလဲသိခ်င္တယ္၊အိမ္အေႀကာင္းသိခ်င္တယ္၊ အိမ္မက္ဆိုးေတြမက္တယ္၊ အခန္းကတိုက္ခန္းဆိုေတာ ့ေအးတဲ ့အထဲ၊ သံေၿခခ်င္းပါခတ္ထား
ေသးတယ္၊ အသားနဲ ့အၿမဲတမ္းထိကပ္ေနတဲ ့သံေၿခခ်င္းအေအးဒါဏ္က ေၿခေအာက္ပိုင္းကိုထံုက်င္စၿဖစ္လာတယ္၊ ဘာမွမတတ္ႏုိင္ေတာ ့ဘူး၊
ကယ္တင္ရွင္ကိုေမ်ာ္လင္ ့ေနတာေပါ ့၊ သံမန္တလင္းေပၚမွာ ရက္ရွည္ႀကာအိပ္ရတဲ ့အခါက်ေတာ ့အဆုပ္အေအးပတ္တဲ ့ေရာဂါ စရခဲ ့တယ္၊
ခုခိ်န္ထိအေအးဒါဏ္ကိုမခံႏိုင္ေတာ ့ဘူး၊ ႏွာရည္ယိုတတ္တာလည္းအၿမဲတမ္းလိုလုိပါပဲ၊ အဆုတ္မေကာင္းေတာ ့လို ့ၿဖစ္မယ္ထင္တယ္၊ ေသ
ဒါဏ္ဘဝနဲ ့(၃)ႏွစ္ တိုက္ခန္းထဲမွာႀကာခဲ ့ပါတယ္၊ (၁၉၉၀၊ ၁၉၉၁၊ ၁၉၉၂၊ ၁၉၉၃၊)။ ေသကံမေရာက္အသက္ပေပ်ာက္ခဲ ့ဘူး၊ ဘာေႀကာင္ ့လဲ
ဆိုတာကို ေထာင္ပိုင္ႀကီးကရွင္းၿပလို ့သိလိုက္ရပါတယ္၊ ၁/၉၃ ေႀကညာခ်က္အရႏိုင္ငံေတာ္လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင္ ့ကိုခံစားရလို ့ပါပဲ၊ ေသဒါဏ္
မွ အႏွစ္(၂၀)သို ့ေၿပာင္းလဲ သြားတယ္၊ တသက္တကြ်န္းသမားေတြက (၁၀)ႏွစ္ ခံစားခြင္ ့ရပါတယ္၊ က်ဳပ္ဘဝမွာေတာ ့ဝမ္းသာရဆံုးေန ့တေန ့က ေသဒါဏ္ကလြတ္ေၿမာက္တဲ ့ေနပါပဲ၊ က်ဳပ္တို ့ကိုေသဒါဏ္တိုက္ခန္းကေန ႏွစ္ႀကီးသမားေတြေနတဲ့ တိုက္ႀကီးကိုေၿပာင္းလိုက္တယ္၊ က်ဳပ္
တို ့အမႈတြဲေတြၿဖစ္ႀကတဲ ့တသက္တက်ြန္းသမားေတြကေတာ ့ သာမန္အက်ည္းသားမ်ားကို ထားတဲ ့ အိပ္ဝင္းေဆာင္(ပင္မေဆာင္)ကိုေၿပာင္း
သြားႀကပါတယ္၊ေမာ္လၿမိုင္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာရိွတဲ ့အေဆာင္ေတြကေတာ ့၊ အိပ္ဝင္းေဆာင္၊ တိုက္ႀကီးေဆာင္၊တိုက္ကေလးေဆာင္၊ ႏွစ္ႀကီး
ေဆာင္၊ အခ်ဳပ္ေဆာင္၊ေဆးရံုေဆာင္၊အလုပ္ဖက္ေဆာင္၊ မီးဖိုေဆာင္၊ ရိကၡာေဆာင္၊ သီးသန္ ့ေဆာင္(အေမွာင္ခန္း/ေထာင္တြင္းၿပစ္မႈမ်ားကို က်ဴးလြန္သူမ်ားကိုတိုက္ပိတ္အၿပစ္ေပးလွ်င္ထားသည္ ့အေဆာင္)၊ မိန္းမေဆာင္၊ ေထာင္ဝါဒါအေဆာင္၊ ေထာင္က်ရံုးေဆာင္ တို ့ၿဖစ္ပါတယ္၊
တိုက္ႀကီးေဆာင္ေရာက္မွပဲ အမႈတြဲၿဖစ္တဲ ့ဆန္နီသိန္း၊ ေက်ာ္ဟိန္း၊ ရန္ႀကီးေအာင္၊ ၿမင္ ့ဦး၊ ဝင္းထူး၊ က်ဳပ္ရယ္၊ၿပန္ေတြ ့ႀကေတာ ့တယ္၊

၈၈၈၈ ေက်ာင္းသား ေပးဆပ္မႈ တစိတ္တပိုင္း (၄) by Kyaing Tun on Wednesday, March 23, 2011 at 5:09pm

အေရွ ့ေတာင္တိုင္းစစ္႒ာနခ်ုဳပ္၊ စစ္ခံုရုံးနဲ ့ ဒီေန ့အမိန္ ့ခ်မယ္လို ့သိလိုက္ရတယ္၊ဒီသတင္းကို က်ဳပ္တို ့တရားခံ အမႈကိုင္ဒုရဲအုပ္ၿမင့္လြင္ ကေၿပာၿပ  လို ့သိရတယ္၊ မဆလတစ္ပါတီစနစ္ၿပဳတ္က်ေအာင္လုပ္ခဲ ့တဲ ့ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြၿဖစ္တဲ ့က်ဳပ္တို ့ကိုအေသသတ္ၿပစ္ ခ်င္တဲ ့မဆလပါတီက လူႀကီးေတြကေနာက္ကြယ္ကေန က်ဳပ္တို ့ေက်ာင္းသားေတြ မွတ္သားေလာက္ေအာင္ အၿပစ္ေပး ဖို့တြန္းအားေပး ႀကတယ္၊ ၊ ည(၈း၀၀)နာရီ၊ ေနရာက ၿပည္နယ္ေကာင္စီရံုးမွာ စစ္တပ္၊ ရဲ လံုၿခံဳေရးအၿပည့္နဲ ့ပါ၊ တရားခံ(၁၃)ဦးက ဆန္နီသိန္း(စက္မႈ)၊ ေက်ာ္ခင္(စက္မႈ)၊ရန္ႀကီးေအာင္(ဓါတု)၊ႀကိဳင္ထြန္း(ပထဝီ)၊ဝင္းထူး၊ေက်ာ္ဟိန္း၊ စန္းကို၊ၿမင္ ့ဦး၊ ဦေအးႏြဲ(စည္ပင္)၊ဦးေသာင္းလြင္၊ ဦးတင္ေမာင္၊ ဦးေသာင္းၿမင္ ့၊ဦးလံုေထာ္၊ ၿဖစ္တယ္၊ ထြက္ေၿပးတရားခံ (၁၂)ဦး က သမန္းက်ား၊ ဒစၥကို၊က်န္(၁၀)ဦးကို မမွတ္မိေတာ ့ပါ၊လက္ရိွ  တရားခံ(၁၃)ဦး ထဲမွတဦးၿဖစ္တဲ ့ လံုေထာ္ဆိုသူသာလ်င္အၿပစ္ရိွေႀကာင္းဝန္ခံတယ္၊ က်န္သူမ်ား ဘယ္လိုေၿဖာင္ ့ခ်က္ေပးတာ ကိုေတာ ့မသိပါ၊ အဲဒီအခ်ိန္က ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝတ္ပိၿပားေရးမွ တာဝန္ယူထားတဲ ့အခ်ိန္ၿဖစ္တယ္၊ စစ္ခံုရံုး ဥကၠ႒ က အမိန္ ့မခ်ခင္ ဘာေၿပာစရာ မ်ားရိွသလဲေမးတယ္၊ တေယာက္ခ်င္းစီတြက္ဆိုခ်က္မ်ားကို၊ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး၊ ရဲ ေထာက္လွမ္းေရး၊ ၿမို ့နယ္တရားရံုးမ်ားမွ လာေရာက္ နားေထာင္ၿပီး မွတ္တမ္းယူႀကတယ္၊အဓိကစြဲတဲ ့အမႈက အေရး အခင္း လူသတ္မႈၿဖစ္တယ္၊ တရားလိုကၿပည္သူရဲပါ၊ တရားရံုးုမွာတရားလိုရဲ ့စြပ္စြဲခ်က္ေတြမွန္မမွန္ဆိုတာကိုတရားခံဖက္ကေရွ ့ေန႒ားပိုင္ခြင္ ့အၿပင္တရားဥပေဒအရရင္ဆိုင္ေၿဖရွင္းဖို ့အခြင္ ့အေရးကိုတရားခံ ေတြကမရ ႀက ဘူး၊ မေပးပဲနဲ ့တဖက္သတ္အမိန ့္ခ်လိုက္တယ္၊ တရားခံ(၁၃)ဦး မွာ(၁၂)ဦးကအၿပစ္မရိွေႀကာင္း အလီဘိုင္ၿပတယ္၊ လံုေထာ္တဦးသာလွ်င္ ဒီအမႈမွာသူကိုယ္တိုင္သတ္သူၿဖစ္တယ္၊ က်န္တဲ့ သူ(၁၂)ဦးစလံုးဟာဒီအမႈမွာပါဝင္ၿခင္း မရိွေႀကာင္၊ သူမေတြ ့ဘူးေႀကာင္း၊သူတို့ေတြကိုသူမသိ ေႀကာင္းတရားရံုးမွာေၿပာပါတယ္၊ တရားရံုး ဥကၠ႒ က အခုဖမ္းထားတဲ ့တရားခံေတြဟာ၊ လူသတ္မႈမွာမပါေႀကာင္းကိုသိတယ္၊ ဒါေပမဲ့လြတ္ေပး လိုက္ရင္ သူ ့ထမင္းအိုးကြဲမွာၿဖစ္တယ္လို ့ေၿပာတယ္၊ တရားစီရင္ေရးအမိန့္ကအထက္ကေပးပို ့ထားတဲ ့(ကကႀကီး)ခ်ိတ္ပိတ္ထားတဲ ့အတိုင္း
ဖတ္ႀကားေပးမွာၿဖစ္ေႀကာင္းေၿပာပါတယ္။
အမိန္ ့ခ်မယ္..ဆိုတဲ ့အသံကိုႀကားေတာ ့ႏွလံုးခုန္ၿမန္လာသလိုခံစားရတယ္၊ လက္အစံုကိုေနာက္ၿပန္လက္ထိပ္ခတ္ထားတဲ့ အၿပင္ သံႀကိဳးအ
ရွည္ႀကီးနဲ ့တန္းလန္းတြဲခ်ည္ထားေသးတယ္၊ တကယ္ ့ရာဇဝတ္သားေတြပံုအတိုင္းပါပဲ၊ ေဇာေခ်ြးေတြက နဖူးကေနႀကေနတယ္၊ ပထမဦးဆံုး
အလွည္ ့က်သူကေတာ ့၊ ဆန္နီသိန္း၊ သူမတ္တပ္ရပ္ၿပီးသူရဲ ့ၿပစ္မႈထင္းရွားခ်က္ေတြကိုဖတ္ၿပတယ္၊ (ေသဒါဏ္ၿပစ္ဒါဏ္)၊ သူမတ္တပ္ရပ္ရင္း
ကေန ဝုန္းကနဲ ့ခုန္ေပၚလဲက်သြားတယ္၊ က်ဳပ္လည္းဒီေလာက္ၿဖစ္သြားလားအံ ့ႀသမဆံုးဘူး၊ ၿပီးေတာ ့ ရန္ႀကီးေအာင္(ေသဒါဏ္)၊ ႀကိဳင္ထြန္း(ေသဒါဏ္)၊ေက်ာ္ဟိန္း(ေသဒါဏ္)၊ၿမင္ ့ဦး(ေသဒါဏ္)၊ဝင္းထူး(ေသဒါဏ္)၊ ေက်ာ္ခင္(တသက္တကြ်န္း)၊စန္းကို(တသက္တကြ်န္း)၊
ဦးေသာင္းလြင္(တသက္တကြ်န္း)၊ဦးတင္ေမာင္(တသက္တကြ်န္း)၊ဦးေသာင္းၿမင္ ့(တသက္တကြ်န္း)၊ဦးေအးႏြဲ ့(တသက္တကြ်န္း)၊ လံုေထာ္ (၅)ႏွစ္။
နားထဲမွာေတာ ့ငိုသံေတြဆူညံသြားတယ္၊က်ဳပ္ေတာ ့မ်က္ရည္တစက္မွမက်ခဲ ့ဘူး၊ ရန္ႀကီးေအာင္ကိုႀကည္ ့ေတာ ့သူကၿပံဳးၿပီးေတာ ့ဟား
တိုက္ရယ္ေမာေနတယ္၊ က်ဳပ္ထင္တာေတာ ့ရန္ႀကီးေအာင္ခြ်က္ခ်င္းရုဳးသြားတာပဲထင္တယ္၊ ဝင္ထူးကေတာ ့ေပါက္ကရေတြေၿပာေနေလရဲ ့
ဘာေတြေၿပာေနသလဲမသိဘူး၊သဲသဲကြဲကြဲႀကားလိုက္တာေတာ ့၊ ခြြြပ္ေဒါင္းအသဲ၊ဘယ္ေတာ ့မွအရုဳံးမေပးဘူး၊ဘယ္ေတာ ့မွွမက်ဆံုးဘူး၊ဘယ္
ေတာ ့မွမေသဘူး၊ မငိုႀကနဲ ့၊မင္းတို ့ေယာံက်ားေတြမဟုတ္လား၊ၿပီးေတာ့ (ကမၻာမေႀကဘူး)သီခ်င္းကိုသူတေယာက္ထဲေအာ္ဆိုေနတယ္၊ သူ
လည္းခ်က္ခ်င္းရုဳးသြားတာၿဖစ္မယ္၊ စစ္သားေတြကလာၿပီး က်ဴပ္တို ့ကိုေခၚထုတ္သြားတယ္၊ အခန္းအၿပင္ကိုေရာက္တာနဲ ့ၿပည္နယ္ေကာင္
စီရုံးရဲ ့အၿပင္ဖက္မွာလူအုပ္ႀကီးက(၁၀၀)ေက်ာ္ေလာက္ရိွမယ္၊ စစ္တပ္ကလူအုပ္ႀကီးကိုလမ္းဖယ္ေပးဖို ့ေလာစပီကာနဲ ့ေၿပာေနတယ္၊အၿပင္က
လူေတြဟာ က်ဳပ္တို ့ဆီကမိသားစုေတြရယ္၊ က်န္တဲ ့သူက က်ဳပ္တို ့လြတ္ေၿမာက္ေအာင္ၿပန္လုဖို ့ႀကိုးစားေနတဲ့သူေတြပါ၊ဘယ္သူေတြလဲ၊ ဆိုတာေတာ ့မသိဘူး၊အခ်ိန္ကည(၉း၃၀)ေလာက္ရိွမယ္ထင္တယ္၊အဲဒီကေနတဆင္ ့ကားနဲ ့ထြက္လာတဲ ့လမ္းမွာလူအုပ္ႀကီးကေခၚသံ၊ငိုသံ
သားေရ...ေမာင္ေလးေရ...အကုိႀကီးေရ..စသည္ၿဖင္ ့ေပါ ့သက္ဆိုင္ရာနာမည္ေလးေတြတပ္ၿပီးေခၚႀကတဲ ့အသံေတြ မိုးၿပိဳသလိုပါပဲ၊ ေခၚသံ
ေလးႏွစ္သံက..က်ဳပ္ရဲ ့နာမည္ကိုေခၚေနတဲ့ အသံပါ၊က်ဳပ္မွတ္မိတာေပါ ့၊က်ဳပ္တို ့ကိုသယ္ေဆာင္လာတဲ ့အခ်ဳပ္ကားကလဲလူအုပ္ႀကားထဲမွာ
ေၿဖးေၿဖးခ်င္းေမာင္းထြက္လာေနတယ္၊ အေရွ ့ကစစ္သားေတြကလည္းလူေတြကိုကားသြားလို ့ရေအာင္လမ္းရွင္းေပးေနတယ္၊ ကားရဲ ့အရွိန္က
ေႏွးရာကေနတေၿဖးၿမန္လာတယ္၊ က်ဳပ္ကိုအင္မတန္ခ်စ္တဲ ့အကိုႀကီး ေစာလွထြန္းၿဖဴ ၊ သူရဲ ့အသံမွာ ေဒါသ၊ေႀကကြဲေဆြးေၿမ ့ေနတဲ ့အသံပါေနတယ္၊

ဘဝတိုက္ပြဲ မ်ား အပိုင္း(၂) by Kyaing Tun on Saturday, March 19, 2011 at 4:22pm

ေက်ာင္းဆက္တက္ဖို ့ထက္အိမ္လခေပးဖို ့ကအေရးႀကီးတယ္၊က်ေနာ္လိုအသက္(၅၀)အရြယ္ကေကာလိပ္တက္ၿပီးဘြဲ ့ထပ္ယူေနလို ့ဘာမွ မထူးဘူး၊ အလုပ္ထပ္ရွာဖို ့ႀကိုးစားပါတယ္၊အေမရိကန္မွာက အလုပ္တခုကိုကိုယ္တိုင္ရွာေဖြၿပီးအလုပ္ရသြားတဲ ့လူေတြက နည္းပါတယ္၊ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေအးဂ်င္ ့စီ တခုခုကေနအလုပ္ရွာေပးမွရသြားႀကတာ၊ ေအဂ်င္ ့စီကလာဗ်ဴးတဲ ့အခါ  ကိုယ္ဘာလုပ္တတ္သလဲ၊ အေမရိကန္မွာအရင္လုပ္ခဲ ့တဲ ့အလုပ္ကဘာလဲ၊ အရင္အလုပ္ကဘာေႀကာင္ ့ထြက္လိုက္သလ၊ဲ ဘယ္အခိ်န္မ်ိဳးကိုအလုပ္ဆင္းခ်င္ပါသလဲ၊  ၂၅ ေပါင္အေလးခိ်န္ေလာက္ရိွရင္မႏိုင္ပါမလား၊ပညာအရည္းအခ်င္း၊စတာေတြကိုေမးတယ္၊ ၿပန္ေၿဖတဲ ့အခါဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး၊ အလုပ္မလုပ္ဘူးပါဘူးဆိုရင္ေတာ ့အလုပ္မရေတာ ့ဘူး၊ က်ေနာ္တို ့ၿမန္မာတုိင္းရင္းသားေတြကရိုသားလြန္လြန္းတယ္၊ထံုအတယ္၊ အလုပ္ရေစခ်င္လြန္းလို ့ ဒီလိုေမးလာရင္ ဒီလိုေၿဖဖို ့သင္ေပးတယ္ဗ်ာ၊ သူတို ့အလုပ္ရေစခ်င္လြန္းလို ့ေၿပာတာပါ၊ ဘာလုပ္ခဲ ့ဘူးသလဲ၊ ၿမန္မာလိုစကားၿပန္နဲ ့ေၿပာရပါတယ္၊ ကိုယ္ကိုမေမးခင္ ကိုယ္ကိုအလုပ္ရွာေပးတဲ ့ေအးဂ်င္ ့ဆီကကို္ယ္ရဲ ့အလုပ္အေတြ ့အႀကံဳကိုေရးပို ့ၿပီးသား သူတို ့ဖတ္ၿပီးသား၊ စံုစမ္းၿပီးသား၊ အင္တာဗ်ဴးမွာသူတို ့ေမးတဲ ့အခါသြက္သြက္လက္လက္ေၿပာတတ္ဖို ့၊ ေႀကာက္ရြံမေနဖို ့ဒါအေရးႀကီးတယ္၊ က်ေနာ္ဆိုဗ်ာ ၿမန္မာၿပည္မွာတံုးက ေက်ာင္းသား၊ ၈၈၈၈ သပိတ္ေမွာက္တယ္၊ေတာခိုတယ္၊  နယ္စပ္မွာေတာ ့ေက်ာင္းဆရာမတတ္ တေခါက္လုပ္ခဲ့တယ္၊မ်က္ႏွာကိုၿပံဳးေနတတ္ေအာင္ ထားၿပီး၊သူတို  ့သေဘာက်ရီေမာေလာက္ေအာင္ေၿဖလိုက္လို ့  အင္တာဗ်ဴးေအာင္ခဲ ့တယ္၊ က်ေနာ္ကို ဘာအလုပ္လုပ္ခဲ ့ဘူးလဲ၊ေမးတံုးက ကားၿပင္တတ္တယ္၊ေဆာက္လုပ္ေရးအတတ္ပညာေတြတတ္တယ္၊လက္သမား၊ ပန္းရံ၊ ေရဒီယို၊ ကက္ဆက္၊တီဗီြၿပင္တတ္တယ္၊ ေပါင္မုန္ ့၊ကိတ္မုန္ ့ လုပ္တတ္တယ္၊ ၊တကယ္ေတာ ့ဘာမွမတတ္ဘူး၊ ေက်ာင္းဆရာလုပ္ေတာ ့ခေလးေတြဘာဘာသာသင္ေပးသလဲ၊ သခ်ာၤဘာသာ သင္ေပးပါတယ္၊ဆရာသင္ေပးတာကိုခေလးေတြနားလည္ဖို ့ လြယ္ပါရဲ ့လား၊ ဆရာလည္းတခါခါမွားပါတယ္၊ ဆရာမွားရင္ေတာ ့ေဆာရီးလို ့ခေလးေတြကိုေတာင္းပန္ပါတယ္၊ က်ေနာ္အင္တာဗ်ဴးမွာ သူတို ့ အူတက္ေအာင္ရယ္ႀကတယ္၊ ေနာက္ေန ့မွာ ဘယ္အလုပ္ရံု၊ဘယ္ေန ့၊ဘယ္အခိ်န္၊ အလုပ္စဝင္ဖို ့ဖုန္းဆက္လာပါတယ္၊ ဒါပါပဲ၊
အေမရိကန္မွာအလုပ္ရဖို ့မလြယ္ဘူး၊အလုပ္ၿပဳတ္ဖို ့ေတာ ့လြယ္ပါတယ္၊အလုပ္လုပ္မွ အဆင္ေၿပရံုေလးရိွမယ္၊လက္ရိွအလုပ္ေလးၿပုတ္မသြား
ထိမ္းသိမ္းထားရတာလဲအေမာပါပဲ၊ ရုတ္တရက္အလုပ္ၿပုတ္သြားရင္ေတာ ့အိမ္လခမေပးႏိုင္ရင္အိမ္ေပၚကဆင္း၊လမ္းေပၚေရာက္ ဘဝပ်က္သြား
တာပါပဲ၊ဒုကၡသည္စခန္းကသူငယ္ခ်င္းေတြက က်ေနာ္ကိုအထင္ႀကီး အကူအညီလွမ္းေတာင္းႀကတယ္၊ကူညီႏိုင္သေလာက္ကူညီေပးပါတယ္၊
သူတို ့ေရာက္တဲ ့ဒုကၡကထမင္းငတ္ၿပီးမေသႏိုင္ဘူး၊ေနစရာရိွေသးတယ္၊ အေမရိကန္မွာအလုပ္ၿပဳတ္သြားလို ့ဒုကၡေရာက္ရင္ေနစရာမရိွဘူး၊
ကူညီဖို ့လူလည္းမရိွဘူး၊ အလုပ္ၿပန္ရေတာ ့ဝမ္းသာခဲ ့တယ္၊ က်ေနာ္အသက္က(၅၀)ရိွၿပီးဆိုေတာ ့လူငယ္ေတြလိုၿမန္ေအာင္အားစိုက္လုပ္ရ
ပါတယ္၊မုန္ ့လုပ္တဲ ့စက္ရံုပါ၊တနာရီ(၈)ေဒၚလာနဲ ့မတန္ေအာင္လုပ္ရပါတယ္၊မုန္ ့ေဖ်ာ္တဲ ့ေနရာေပါ ့၊ ေခ်ာ္ကလက္အိပ္ကအေလးခ်ိန္(၅၀)ကီ
လိုရိွပါတယ္၊တေန ့ကိုအိပ္(၁၀၀)ေလာက္ မခ်ီကိုင္တြယ္ရတယ္၊ ေထာပတ္တံုးလည္း(၅၀)ကီလိုပဲ တေန ့ကို(၁၀၀)ေလာက္မခ်ီေနရတယ္၊စက္
နဲ ့ေဖ်ာ္ၿပီးသားမုန္ ့ကို မီးဖိုဆီပို ့ေပးရတယ္၊ အသက္(၅၀)ေလာက္လူေတြကအလုပ္ရံု၊စက္ရံုေတြမွာအလုပ္ရဖို ့့မလြယ္ေတာ ့ဘူး၊ အသက္(၄၀)
ေက်ာ္သြားရင္အလုပ္ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ႏိုင္ေတာ ့ဘူးလို ့စက္ရံုတိုင္းလိုလိုဒီသေဘာထားႀကတယ္၊ငါေတာ ့ဒီအလုပ္မွာအၿမဲတမ္းလုပ္ၿပီး၊
အဆင္ေၿပၿပီးလို ့ပံုေသတြက္ထားၿပီး မာန္တက္ေနလို ့မရဘူး၊ ဘာကိုမွပံုေသတြက္ထားလို ့မရဘူး၊ လြန္ခဲ ့တဲ ့(၂)ေလာက္ကက်ေနာ္တို ့စက္
ရံုမွာရုတ္တရက္ႀကီးလူ(၃၀)ေလာက္အလုပ္ထုတ္လိုက္တယ္၊က်ေနာ္ေတာ ့ပါမသြားဘူး၊ဘာေႀကာင္ ့လဲဆိုတာလည္းမသိဘူး၊က်န္တဲ ့အလုပ္
သမားေတြကေကာက္ခ်က္အမိ်ဳးခ်တယ္၊ စီးပြါေရးက်ဆင္းလို ့၊ လူေလ်ာ ့တယ္ဆိုလား၊ အဲဒီလူေတြကိုႀကည္ ့ေတာ ့လည္း၊ လုပ္သက္ေတြက
(၄)ႏွစ္ေလာက္ရိွႀကၿပီ၊လူေဟာင္းေတြကိုၿဖဳတ္ၿပီးလူသစ္ေတြၿပန္ေခၚတာေတြ ့ရတယ္၊ ဒါဆိုလူေလ်ာ ့တာမဟုတ္ဘူး၊က်ေနာ္ကအေတြ ့အႀကံဳ
မရိွေတာ ့၊ဒီနည္းစနစ္ကိုမသိဘူး၊ အေတြ ့အႀကံဳရိွတဲ ့လူေဟာင္း ၿမန္မာတေယာက္က အခုလိုသူထင္ၿမင္ခ်က္အတိုင္းရွင္းၿပတာကိုေတြး
ႀကည္ ့မိတယ္၊ ၿဖစ္ႏိုင္တယ္ေပါ ့၊ အရင္းရွင္စီးပြါးေရးစနစ္ တဲ ့၊ က်ေနာ္က အရင္းရွင္စီးပြါးေရးတို ့ဘာတို ့ဆိုတာနားလည္တာမဟုတ္ဘူး၊သူ ့
တို ့ေၿပာတာကို မွတ္လို္က္တာပါ၊ လူေဟာင္းေတြကိုေပးရတဲ ့လုပ္ခက(၁၁)ေဒၚလာနဲ ့အထက္၊ လူေဟာင္းဆိုေတာ ့အေတြ အႀကံဳရိွတယ္ ဆိုေပမဲ ့ေရရွည္ သံုးမရေတာ ့ဘူး၊