တေယာက္မ်က္ႏွာကိုတေယာက္ႀကည္ ့ၿပီးအားေပးႀကတယ္၊ဘယ္လိုခရီးဆက္ရမယ္၊ဒီေတာင္ကိုဘယ္လိုေက်ာ္ၿဖတ္ရမလဲ၊ေလာကႀကီးနဲ ့အ
ဆက္အသြယ္ၿပတ္ၿပီးအၿခားကမၻာတခုကိုေရာက္သလိုခံစားရတယ္၊အၿခားေထာင္ေတြမေရာက္ဘူးေတာ ့မသိ၊ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္က်တာေတာ ့တခုေတာ ့ကံေကာင္းတယ္၊ဘာေႀကာင္ ့လည္းဆိုေတာ ့က်ိဳက္သလန္ဘုရားႀကီးကိုလွမ္းၿမင္ရေသးတယ္ေလ၊ အလြမ္းေၿပတယ္ဆိုပါေတာ ့၊အဲဒီတုန္းကက်ဳပ္အသက္(၂၈)ႏွစ္၊က်န္တဲ့ သူေတြလည္းရြယ္တူေတြပဲ၊ ေသဒါဏ္ဘဝနဲ ့(၃)ႏွစ္အခန္းက်ဥ္းကေလးထဲမွာ ေနရတဲ ့အခိ်န္ကနဲ ့ႏိွုဳင္းစာရင္လူေတြနဲ ့ေရာေႏွာေနရတာလည္းက်ဥ္းက်ပ္ေနတဲ ့စိတ္ေတြနဲနဲေတာ ့ေၿပေလ်ာ ့ေစပါတယ္၊အလွည္ ့က်ေတာ ့ လည္းမႏြဲ ့စတမ္းေပါ ့၊ဦးကိ်ဳးသြားတဲ ့ဘဝ၊ ၿခင္းထဲကႀကက္ေတြလုိသခင္ကဘယ္ေနထုတ္ၿပီးခ်က္စားတာခံရမလဲ၊ေနတိုင္းလိုလိုမိုးခ်ဳပ္ သြားၿပီးရင္း...မိုးလင္းတဲ ့အခါ ငါမေသေသးဘူးဆိုတဲ ့အသိနဲ ့ႏွစ္ေပါင္း(၂၀)က်န္ေသးတယ္ဆိုတဲ ့အသိစိတ္ကို တုန္ ့ၿပန္ေနရတဲ ့သတၱိေတြ ခံႏိုင္ရည္စြမ္း မႀကာခဏဆိုသလို က်က်သြားတိုင္းအသိနဲ ့သတိမလြတ္သြားေအာင္ထိန္းထားခဲ ့ရတယ္၊ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္၊ ငါတို ့အစိုးရကိုအာခံရင္၊ငါတို ့ကိုေတာ္လွန္ရင္၊ ဒီလိုခံရ မယ္မွတ္ထား၊ဒီအထဲမွာမင္းတို ့ကိုငါတို ့အေသသတ္မွာ၊ တေၿဖးေၿဖးနဲ ့ညင္းဆဲၿပီးသတ္မယ္၊မင္းတို ့တေယာက္ေထာင္ထဲမွာေသသြားရင္ငါတို ့မွာစာရြက္တရြက္ပဲကုန္မယ္၊နားထဲမွာဒီလိုေၿပာေနသလိုႀကားေနတယ္၊ က်ဳပ္တို ့ဒီထဲမွာေသသြားလို ့မၿဖစ္ဘူး၊ အားတင္းထား၊သူငယ္ခ်င္း အားမငယ္နဲ ့၊ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္ထဲမွာ(၁၀၀)ေက်ာ္ေလာက္ရိွတယ္၊တကယ္ေလးစားေလာက္တဲ ့သတၱိရိွတဲ ေက်ာင္း သား ေခါင္းေဆာင္တဦးကိုေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကရက္ရက္စက္စက္ရိုက္သတ္လိုက္တယ္၊သူရဲ ့နာမည္ကိုေတာ ့ခုခ်ိန္မွာက်ဳပ္ေမ ့ေနတယ္၊
ဝင္းကိုဆိုလား၊ဝင္းဗိုလ္ လား၊က်ဳပ္ေထာင္ကလြတ္ေတာ ့ ေအေအပီပီမွာသူ ့အေႀကာင္းကိုေၿပာၿပခဲ ့တယ္၊ က်ဳပ္သိသေလာက္ေတာ ့သူက ေထာင္ပိုင္ကိုႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ရပိုင္ခြင္ ့ကိုေတာင္းဆိုတယ္၊ေထာင္ပိုင္ကမေပးဘူး၊ ရပိုင္ခြင္ ့ မေပးေတာ ့သူအစာ ငတ္ခံဆႏၵၿပတယ္၊(၄)ရက္ေၿမာက္မွာေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကဒီလို(က်ဳပ္ႀကားသိရသေလာက္)ရိုက္သတ္လိုက္တယ္၊ သူ ့ဟာတကယ္ ့သူရဲ
ေကာင္းတေယာက္ပါ၊ဘယ္ေထာင္ကေၿပာင္းလာသလဲဆိုတာေတာ့ မသိဘူး၊ ရန္ကုန္ေထာင္ကလို ့ေတာ ့သိရတယ္၊သူ ့ကိုမထိမ္းႏိုင္လို ့ေမာ္
လၿမိုင္ေထာင္ကိုပို ့လိုက္တာ၊ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္ဆိုတာကရာဇဝင္လူဆိုးေတြကိုထိ္မ္းတဲ ့ေနရာမွာၿမန္မာၿပည္အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာနာမည္
ရထားတဲ ့ေထာင္ဆိုပဲ၊သူ ့အသက္က(၂၅)ႏွစ္ေက်ာ္မယ၊္ က်ဳပ္မွတ္ညဏ္ေတြကမေကာင္းေတာ ့ခြင္ ့လြတ္ႀကပါ၊ သူအေႀကာင္းႀကားလိုက္
တာတရက္၊ႏွစ္ရက္ရိွၿပီး၊သူ ့ကိုမေတြ ့ဘူးဘူး၊ သူကႏိုင္ငံေရးသမားေတြေနတဲ ့တိုက္ကေလးမွာ၊က်ဳပ္တို ့ကအိပ္ဝင္းမွာ၊သူ ့လိုလူမိ်ဳးသူမေရာက္
ခင္တေရာက္၊ႏွစ္ေယာက္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ၊ေသသြားတယ္၊ခုသူက်ၿပန္ေတာ ့ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကအေလ်ာ ့ေပးမွာမဟုတ္ဘူး၊ေမာ္လၿမိုင္
ေထာင္အေႀကာင္းသူမသိေသးဘူး၊ရာဇဝင္လူဆိုးႀကီးေတြေတာင္ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္ေရာက္မွကြ်တ္သြားႀကတယ္၊ၿငိမ္က်သြားတယ္၊(က်ဳပ္ကအၿဖစ္
ကိုသာေၿပာတာပါ၊သေဘာမက်ဘူး၊)ေထာင္ပိုင္ႀကီး၊ေထာင္ပိုင္ေလး၊ေထာင္မႉးႀကီးေတြ၊ေထာင္မႉးေတြ အားလံုး လက္ရဲဇက္ရဲေတြပဲ၊သူအစာငတ္
ခံဆႏၵၿပတယ္၊အရင္လူေတြတံုးကလည္းအစာငတ္ဆႏၵၿပတာရိွတယ္၊ဒီလိုေတာ ့ၿဖစ္မသြားႀကဘူး၊ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္ထဲမွာေကြ်းတဲ ့ပံုစံထမင္းဆို
တာအလုပ္လုပ္လို ့ေမာၿပီးဆာေလာင္ေနတဲ့လူတေယာက္ဘယ္လိုမွစားလို ့မဝဘူး၊မနက္ဆို ပဲဟင္းရည္က်ဲက်ဲ၊ညေနဆို အသီးအရြက္ဟင္း
ရည္က်ဲက်ဲပါ၊က်ဳပ္လည္းထမင္းမဝပါဘူး၊ထမင္းတနပ္ေတာင္အငတ္မခံႏိုင္တဲ ့အေၿခအေနမိ်ဳးမွာ၊ သူကို ့က်ေနာ္ေလးစားတယ္၊အမ်ားအတြက္
ေထာင္ဥပေဒအရ(အက်ဥ္းသားမ်ားရပိုင္ခြင္ ့မ်ား)၊ကိုဥပေဒေဘာင္အတြင္းကေနေတာင္းဆိုေပးတယ္၊ (ဒီအခြင္ ့အေရးေတြကေထာင္ဥပေဒစာ
အုပ္ထဲမွာသာရိွတာ၊အက်ဥ္းသားေတြအားလံုးခံစားရတာမဟုတ္ဘူး၊အဂၤလိပ္ေခတ္ကဥပေဒအတိုင္းရပိုင္ခြင္ ့ေတြရမယ္ဆိုရင္၊ေထာင္ထဲမွာ
လည္းအနားယူ၊အပန္းေၿဖေနရာလိုၿဖစ္ေနမွာပါ၊)၊သူ ့မနက္ေစာေစာအခ်ိန္မွာေသသြားတယ္၊ သူမေသခင္တရက္၊ႏွစ္ရက္မွာ သူ ့ကိုေန ့တိုင္း
ရိုက္ေနတယ္၊ သူကိုလက္ထိပ္ခတ္၊ေၿခခ်င္းခတ္၊ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ ့တဲ ့အခိ်န္မွာေထာင္ဝန္ထမ္း(၂၀)ေလာက္ကတန္းစီၿပီးတေယာက္တ လွည္ ့ေထာင္ပိုင္ေလးကအမိန္ ့ေပးရိုက္ခိုင္းတယ္၊ဒီေထာင္ပိုင္ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္၊သူ ့နာမည္က်ဳပ္ေမ ့ေနတယ္၊(ဦး ဗိုလ္ ေလး)လား၊မေသခ်ာ
ဘူး၊ေထာင္ပိုင္ႀကီးကဦးဝင္းေမာင္၊ဘယ္ေလာက္ရို္က္ခ်က္ၿပင္းသလဲဆိုတာေတာ ့မသိဘူး၊ သူ..အတြင္းေႀက၊ေသြးအံၿပီးေသသြားတယ္၊ ေထာင္
ထဲမွာေတာ ့ဒီအၿဖစ္ေတြကရိုးေနပါၿပီး၊က်ဳပ္တို ့ပဲသူအတြက္ စိတ္မေကာင္းႀကဘူး၊ဒီလို တၿခားသူရဲေကာင္းေတြအေႀကာင္းေတြလည္းရိွေသး
တယ္၊ ေနာက္ေတာ ့သတိၿပန္ရတဲ ့အခါေၿပာၿပမယ္၊ႏိုင္ငံေရးအမႈနဲ ့က်တဲ ့သူဆိုရင္အဲဒီအခ်ိန္က၊ ဦးႏိုင္ေငြသိန္း၊ဦးႏိုင္ထြန္းသိန္း၊မင္းသက္ခို္င္၊
ဒီေလာက္ပဲမွတ္မိေတာ ့တယ္၊က်န္တဲ ့သူေတြကိုမမွတ္မိေတာ ့ဘူး၊ႏိုင္ငံေရးနဲ့ဆက္ႏြယ္တဲ၁၇(၁)၁၇(၂)ပုဒ္မ( မတရားအသင္း၊လက္ကိုင္ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားႏွင္ ့ဆက္သြယ္မႈ) ေတြနဲ ့က်တဲ ့သူေတြကိုဘယ္လိုႏိုပ္ကြပ္၊အညြန္ ့ခ်ိဳးထားသလဲဆိုတာေၿပာခ်င္တယ္၊ေထာင္ေလ်ာ ့ရက္
အမ်ားဆံုးရတဲ ့အလုပ္က မိလႅာ(ႀကင္ႀကီး၊ႀကင္ငယ္စြန္ ့တဲ ့ေနရာ)အလုပ္ပဲ၊ အဲဒီပုဒ္မနဲ ့က်တဲ ့သူေတြကိုအဲဒီအလုပ္ေပးတယ္၊အမ်ားအားၿဖင္ ့
ေၿပာတာပါ၊တၿခားပုဒ္မေတြနဲ ့လည္းတခိ်ဳ ့လုပ္ႀကပါတယ္၊ ဒီအလုပ္နဲ ့ဒီပုဒ္မ အစဥ္အလာလိုၿဖစ္ေနတယ္၊ဒီပုဒ္မနဲ ့ဒီအလုပ္မလုပ္သင့္တဲ ့အ
ေႀကာင္းဒီပုဒ္မနဲ ့က်သူတိုင္းကိုေၿပာၿပတယ္၊က်ဳပ္တို ့ႀကို းစားၿပီးေၿပာင္းလွဲသြားေအာင္လုပ္တယ္၊မရဘူး၊ေထာင္ပိုင္ကဒီပုဒ္မနဲ ့က်တဲ ့သူေတြ
ကိုဒီအလုပ္မွာပဲခိုင္းရမယ္၊လို ့သိရတယ္၊ဒီပုဒ္မေတြနဲ ့က်တဲ ့သူေတြက ကရင္လူမိ်ဳးေတြၿဖစ္တယ္၊တခိ်ဳ ့က်ေတာ ့လည္းအမွန္တကယ္လုပ္လို ့
ခံရတာ၊ မွန္လို ့ခံရတာကိုေတာ ့မေၿပာလိုဘူး၊ တခ်ိဳ ့က အားေပးကူညီတာမိ်ဳးလည္းမဟုတ္ပဲနဲ ့ရြာထဲကိုေကအင္ယူရဲေဘာ္မ်ားဝင္လာရင္ အ ရက္ဝယ္ေပး၊ဆန္ေပး၊ႀကက္ေပး၊သူတို ့အိမ္မွာရဲေဘာေတြဝင္နားေတာ ့ေရေပး၊ထမင္းေကြ်းမိတာနဲ ့ဒီပုဒ္မနဲ ့စြဲလိုက္တယ္၊ အဲဒီလို နအဖ စစ္ တပ္ေတြ ကရင္ရြာထဲဝင္လာေတာ ့ဒီလိုမိ်ဳးရိွခဲ ့တာထက္ကို ကရင္လူမိ်ဳးေတြကိုအမ်ိဳးအႏိုင္က်င္ ့ေစာ္ကားတဲ ့အမႈေတြနဲ ့ေထာင္က်လာတဲ ့စစ္
သားေတြမေတြ ့ဘူးဘူး၊ ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္နဲ ့မိုင္ေထာင္ခ်ီေဝးတဲ ့နယ္စပ္ေဒသက ကရင္လူမိ်ဳးေတြ၊ဒီလိုပုဒ္မနဲ ့ေထာင္က်ေနေတာ ့ေထာင္ဝင္
စာလာမေတြ ့ႏိုင္သူေတြဆိုအရမ္းဒုကၡေရာက္ႀကတယ္၊ တကိုယ္လံုးဝဲေတြစြဲၿပီးေနႀကတယ္၊က်န္းမာေရးမေကာင္းၿဖစ္ၿပီးေသႀကတယ္၊ကယ္သူမ
ရိွဘူး၊ ေထာင္ထဲမွာေတာ ့က်ဳပ္တို ့ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ကိုယ္တတ္နိဳင္သေလာက္သူ ့တို ့ကိုကူညီခဲ ့တယ္၊သူတို ့ဟာ တနည္းေၿပာ
ရရင္ က်ဳပ္တို ့ရ ဲ ့ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြပဲ၊သူတို ့ေတြမိသားစုက အလြန္ေဝးတဲ ့ေနရာ၊ ၿမန္မာစာမတတ္၊စကားမတတ္၊သြားမတတ္၊လာမတတ္ဆို
ေတာ ့ေထာင္ဝင္စာလာမေတြ ့ႀကတဲ ့သူမ်ားတယ္၊ဒုကၡေတြထဲက ဒုကၡအေရာက္ဆံုးေနရာဟာ၊ဘယ္ေနရာလဲေမးရင္၊က်ဳပ္က ေထာင္ထဲေနတဲ ့အခိ်န္ဟာ ဒုကၡေတြထဲက ဒုကၡအေရာက္ဆံုးေနရာနဲ ့အခိ်န္ၿဖစ္တယ္လို ့ေၿပာရမယ္၊
ဆက္အသြယ္ၿပတ္ၿပီးအၿခားကမၻာတခုကိုေရာက္သလိုခံစားရတယ္၊အၿခားေထာင္ေတြမေရာက္ဘူးေတာ ့မသိ၊ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္က်တာေတာ ့တခုေတာ ့ကံေကာင္းတယ္၊ဘာေႀကာင္ ့လည္းဆိုေတာ ့က်ိဳက္သလန္ဘုရားႀကီးကိုလွမ္းၿမင္ရေသးတယ္ေလ၊ အလြမ္းေၿပတယ္ဆိုပါေတာ ့၊အဲဒီတုန္းကက်ဳပ္အသက္(၂၈)ႏွစ္၊က်န္တဲ့ သူေတြလည္းရြယ္တူေတြပဲ၊ ေသဒါဏ္ဘဝနဲ ့(၃)ႏွစ္အခန္းက်ဥ္းကေလးထဲမွာ ေနရတဲ ့အခိ်န္ကနဲ ့ႏိွုဳင္းစာရင္လူေတြနဲ ့ေရာေႏွာေနရတာလည္းက်ဥ္းက်ပ္ေနတဲ ့စိတ္ေတြနဲနဲေတာ ့ေၿပေလ်ာ ့ေစပါတယ္၊အလွည္ ့က်ေတာ ့ လည္းမႏြဲ ့စတမ္းေပါ ့၊ဦးကိ်ဳးသြားတဲ ့ဘဝ၊ ၿခင္းထဲကႀကက္ေတြလုိသခင္ကဘယ္ေနထုတ္ၿပီးခ်က္စားတာခံရမလဲ၊ေနတိုင္းလိုလိုမိုးခ်ဳပ္ သြားၿပီးရင္း...မိုးလင္းတဲ ့အခါ ငါမေသေသးဘူးဆိုတဲ ့အသိနဲ ့ႏွစ္ေပါင္း(၂၀)က်န္ေသးတယ္ဆိုတဲ ့အသိစိတ္ကို တုန္ ့ၿပန္ေနရတဲ ့သတၱိေတြ ခံႏိုင္ရည္စြမ္း မႀကာခဏဆိုသလို က်က်သြားတိုင္းအသိနဲ ့သတိမလြတ္သြားေအာင္ထိန္းထားခဲ ့ရတယ္၊ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္၊ ငါတို ့အစိုးရကိုအာခံရင္၊ငါတို ့ကိုေတာ္လွန္ရင္၊ ဒီလိုခံရ မယ္မွတ္ထား၊ဒီအထဲမွာမင္းတို ့ကိုငါတို ့အေသသတ္မွာ၊ တေၿဖးေၿဖးနဲ ့ညင္းဆဲၿပီးသတ္မယ္၊မင္းတို ့တေယာက္ေထာင္ထဲမွာေသသြားရင္ငါတို ့မွာစာရြက္တရြက္ပဲကုန္မယ္၊နားထဲမွာဒီလိုေၿပာေနသလိုႀကားေနတယ္၊ က်ဳပ္တို ့ဒီထဲမွာေသသြားလို ့မၿဖစ္ဘူး၊ အားတင္းထား၊သူငယ္ခ်င္း အားမငယ္နဲ ့၊ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္ထဲမွာ(၁၀၀)ေက်ာ္ေလာက္ရိွတယ္၊တကယ္ေလးစားေလာက္တဲ ့သတၱိရိွတဲ ေက်ာင္း သား ေခါင္းေဆာင္တဦးကိုေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကရက္ရက္စက္စက္ရိုက္သတ္လိုက္တယ္၊သူရဲ ့နာမည္ကိုေတာ ့ခုခ်ိန္မွာက်ဳပ္ေမ ့ေနတယ္၊
ဝင္းကိုဆိုလား၊ဝင္းဗိုလ္ လား၊က်ဳပ္ေထာင္ကလြတ္ေတာ ့ ေအေအပီပီမွာသူ ့အေႀကာင္းကိုေၿပာၿပခဲ ့တယ္၊ က်ဳပ္သိသေလာက္ေတာ ့သူက ေထာင္ပိုင္ကိုႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ရပိုင္ခြင္ ့ကိုေတာင္းဆိုတယ္၊ေထာင္ပိုင္ကမေပးဘူး၊ ရပိုင္ခြင္ ့ မေပးေတာ ့သူအစာ ငတ္ခံဆႏၵၿပတယ္၊(၄)ရက္ေၿမာက္မွာေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကဒီလို(က်ဳပ္ႀကားသိရသေလာက္)ရိုက္သတ္လိုက္တယ္၊ သူ ့ဟာတကယ္ ့သူရဲ
ေကာင္းတေယာက္ပါ၊ဘယ္ေထာင္ကေၿပာင္းလာသလဲဆိုတာေတာ့ မသိဘူး၊ ရန္ကုန္ေထာင္ကလို ့ေတာ ့သိရတယ္၊သူ ့ကိုမထိမ္းႏိုင္လို ့ေမာ္
လၿမိုင္ေထာင္ကိုပို ့လိုက္တာ၊ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္ဆိုတာကရာဇဝင္လူဆိုးေတြကိုထိ္မ္းတဲ ့ေနရာမွာၿမန္မာၿပည္အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာနာမည္
ရထားတဲ ့ေထာင္ဆိုပဲ၊သူ ့အသက္က(၂၅)ႏွစ္ေက်ာ္မယ၊္ က်ဳပ္မွတ္ညဏ္ေတြကမေကာင္းေတာ ့ခြင္ ့လြတ္ႀကပါ၊ သူအေႀကာင္းႀကားလိုက္
တာတရက္၊ႏွစ္ရက္ရိွၿပီး၊သူ ့ကိုမေတြ ့ဘူးဘူး၊ သူကႏိုင္ငံေရးသမားေတြေနတဲ ့တိုက္ကေလးမွာ၊က်ဳပ္တို ့ကအိပ္ဝင္းမွာ၊သူ ့လိုလူမိ်ဳးသူမေရာက္
ခင္တေရာက္၊ႏွစ္ေယာက္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ၊ေသသြားတယ္၊ခုသူက်ၿပန္ေတာ ့ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြကအေလ်ာ ့ေပးမွာမဟုတ္ဘူး၊ေမာ္လၿမိုင္
ေထာင္အေႀကာင္းသူမသိေသးဘူး၊ရာဇဝင္လူဆိုးႀကီးေတြေတာင္ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္ေရာက္မွကြ်တ္သြားႀကတယ္၊ၿငိမ္က်သြားတယ္၊(က်ဳပ္ကအၿဖစ္
ကိုသာေၿပာတာပါ၊သေဘာမက်ဘူး၊)ေထာင္ပိုင္ႀကီး၊ေထာင္ပိုင္ေလး၊ေထာင္မႉးႀကီးေတြ၊ေထာင္မႉးေတြ အားလံုး လက္ရဲဇက္ရဲေတြပဲ၊သူအစာငတ္
ခံဆႏၵၿပတယ္၊အရင္လူေတြတံုးကလည္းအစာငတ္ဆႏၵၿပတာရိွတယ္၊ဒီလိုေတာ ့ၿဖစ္မသြားႀကဘူး၊ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္ထဲမွာေကြ်းတဲ ့ပံုစံထမင္းဆို
တာအလုပ္လုပ္လို ့ေမာၿပီးဆာေလာင္ေနတဲ့လူတေယာက္ဘယ္လိုမွစားလို ့မဝဘူး၊မနက္ဆို ပဲဟင္းရည္က်ဲက်ဲ၊ညေနဆို အသီးအရြက္ဟင္း
ရည္က်ဲက်ဲပါ၊က်ဳပ္လည္းထမင္းမဝပါဘူး၊ထမင္းတနပ္ေတာင္အငတ္မခံႏိုင္တဲ ့အေၿခအေနမိ်ဳးမွာ၊ သူကို ့က်ေနာ္ေလးစားတယ္၊အမ်ားအတြက္
ေထာင္ဥပေဒအရ(အက်ဥ္းသားမ်ားရပိုင္ခြင္ ့မ်ား)၊ကိုဥပေဒေဘာင္အတြင္းကေနေတာင္းဆိုေပးတယ္၊ (ဒီအခြင္ ့အေရးေတြကေထာင္ဥပေဒစာ
အုပ္ထဲမွာသာရိွတာ၊အက်ဥ္းသားေတြအားလံုးခံစားရတာမဟုတ္ဘူး၊အဂၤလိပ္ေခတ္ကဥပေဒအတိုင္းရပိုင္ခြင္ ့ေတြရမယ္ဆိုရင္၊ေထာင္ထဲမွာ
လည္းအနားယူ၊အပန္းေၿဖေနရာလိုၿဖစ္ေနမွာပါ၊)၊သူ ့မနက္ေစာေစာအခ်ိန္မွာေသသြားတယ္၊ သူမေသခင္တရက္၊ႏွစ္ရက္မွာ သူ ့ကိုေန ့တိုင္း
ရိုက္ေနတယ္၊ သူကိုလက္ထိပ္ခတ္၊ေၿခခ်င္းခတ္၊ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ ့တဲ ့အခိ်န္မွာေထာင္ဝန္ထမ္း(၂၀)ေလာက္ကတန္းစီၿပီးတေယာက္တ လွည္ ့ေထာင္ပိုင္ေလးကအမိန္ ့ေပးရိုက္ခိုင္းတယ္၊ဒီေထာင္ပိုင္ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္၊သူ ့နာမည္က်ဳပ္ေမ ့ေနတယ္၊(ဦး ဗိုလ္ ေလး)လား၊မေသခ်ာ
ဘူး၊ေထာင္ပိုင္ႀကီးကဦးဝင္းေမာင္၊ဘယ္ေလာက္ရို္က္ခ်က္ၿပင္းသလဲဆိုတာေတာ ့မသိဘူး၊ သူ..အတြင္းေႀက၊ေသြးအံၿပီးေသသြားတယ္၊ ေထာင္
ထဲမွာေတာ ့ဒီအၿဖစ္ေတြကရိုးေနပါၿပီး၊က်ဳပ္တို ့ပဲသူအတြက္ စိတ္မေကာင္းႀကဘူး၊ဒီလို တၿခားသူရဲေကာင္းေတြအေႀကာင္းေတြလည္းရိွေသး
တယ္၊ ေနာက္ေတာ ့သတိၿပန္ရတဲ ့အခါေၿပာၿပမယ္၊ႏိုင္ငံေရးအမႈနဲ ့က်တဲ ့သူဆိုရင္အဲဒီအခ်ိန္က၊ ဦးႏိုင္ေငြသိန္း၊ဦးႏိုင္ထြန္းသိန္း၊မင္းသက္ခို္င္၊
ဒီေလာက္ပဲမွတ္မိေတာ ့တယ္၊က်န္တဲ ့သူေတြကိုမမွတ္မိေတာ ့ဘူး၊ႏိုင္ငံေရးနဲ့ဆက္ႏြယ္တဲ၁၇(၁)၁၇(၂)ပုဒ္မ( မတရားအသင္း၊လက္ကိုင္ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားႏွင္ ့ဆက္သြယ္မႈ) ေတြနဲ ့က်တဲ ့သူေတြကိုဘယ္လိုႏိုပ္ကြပ္၊အညြန္ ့ခ်ိဳးထားသလဲဆိုတာေၿပာခ်င္တယ္၊ေထာင္ေလ်ာ ့ရက္
အမ်ားဆံုးရတဲ ့အလုပ္က မိလႅာ(ႀကင္ႀကီး၊ႀကင္ငယ္စြန္ ့တဲ ့ေနရာ)အလုပ္ပဲ၊ အဲဒီပုဒ္မနဲ ့က်တဲ ့သူေတြကိုအဲဒီအလုပ္ေပးတယ္၊အမ်ားအားၿဖင္ ့
ေၿပာတာပါ၊တၿခားပုဒ္မေတြနဲ ့လည္းတခိ်ဳ ့လုပ္ႀကပါတယ္၊ ဒီအလုပ္နဲ ့ဒီပုဒ္မ အစဥ္အလာလိုၿဖစ္ေနတယ္၊ဒီပုဒ္မနဲ ့ဒီအလုပ္မလုပ္သင့္တဲ ့အ
ေႀကာင္းဒီပုဒ္မနဲ ့က်သူတိုင္းကိုေၿပာၿပတယ္၊က်ဳပ္တို ့ႀကို းစားၿပီးေၿပာင္းလွဲသြားေအာင္လုပ္တယ္၊မရဘူး၊ေထာင္ပိုင္ကဒီပုဒ္မနဲ ့က်တဲ ့သူေတြ
ကိုဒီအလုပ္မွာပဲခိုင္းရမယ္၊လို ့သိရတယ္၊ဒီပုဒ္မေတြနဲ ့က်တဲ ့သူေတြက ကရင္လူမိ်ဳးေတြၿဖစ္တယ္၊တခိ်ဳ ့က်ေတာ ့လည္းအမွန္တကယ္လုပ္လို ့
ခံရတာ၊ မွန္လို ့ခံရတာကိုေတာ ့မေၿပာလိုဘူး၊ တခ်ိဳ ့က အားေပးကူညီတာမိ်ဳးလည္းမဟုတ္ပဲနဲ ့ရြာထဲကိုေကအင္ယူရဲေဘာ္မ်ားဝင္လာရင္ အ ရက္ဝယ္ေပး၊ဆန္ေပး၊ႀကက္ေပး၊သူတို ့အိမ္မွာရဲေဘာေတြဝင္နားေတာ ့ေရေပး၊ထမင္းေကြ်းမိတာနဲ ့ဒီပုဒ္မနဲ ့စြဲလိုက္တယ္၊ အဲဒီလို နအဖ စစ္ တပ္ေတြ ကရင္ရြာထဲဝင္လာေတာ ့ဒီလိုမိ်ဳးရိွခဲ ့တာထက္ကို ကရင္လူမိ်ဳးေတြကိုအမ်ိဳးအႏိုင္က်င္ ့ေစာ္ကားတဲ ့အမႈေတြနဲ ့ေထာင္က်လာတဲ ့စစ္
သားေတြမေတြ ့ဘူးဘူး၊ ေမာ္လၿမိုင္ေထာင္နဲ ့မိုင္ေထာင္ခ်ီေဝးတဲ ့နယ္စပ္ေဒသက ကရင္လူမိ်ဳးေတြ၊ဒီလိုပုဒ္မနဲ ့ေထာင္က်ေနေတာ ့ေထာင္ဝင္
စာလာမေတြ ့ႏိုင္သူေတြဆိုအရမ္းဒုကၡေရာက္ႀကတယ္၊ တကိုယ္လံုးဝဲေတြစြဲၿပီးေနႀကတယ္၊က်န္းမာေရးမေကာင္းၿဖစ္ၿပီးေသႀကတယ္၊ကယ္သူမ
ရိွဘူး၊ ေထာင္ထဲမွာေတာ ့က်ဳပ္တို ့ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ကိုယ္တတ္နိဳင္သေလာက္သူ ့တို ့ကိုကူညီခဲ ့တယ္၊သူတို ့ဟာ တနည္းေၿပာ
ရရင္ က်ဳပ္တို ့ရ ဲ ့ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြပဲ၊သူတို ့ေတြမိသားစုက အလြန္ေဝးတဲ ့ေနရာ၊ ၿမန္မာစာမတတ္၊စကားမတတ္၊သြားမတတ္၊လာမတတ္ဆို
ေတာ ့ေထာင္ဝင္စာလာမေတြ ့ႀကတဲ ့သူမ်ားတယ္၊ဒုကၡေတြထဲက ဒုကၡအေရာက္ဆံုးေနရာဟာ၊ဘယ္ေနရာလဲေမးရင္၊က်ဳပ္က ေထာင္ထဲေနတဲ ့အခိ်န္ဟာ ဒုကၡေတြထဲက ဒုကၡအေရာက္ဆံုးေနရာနဲ ့အခိ်န္ၿဖစ္တယ္လို ့ေၿပာရမယ္၊
No comments:
Post a Comment
mr.kyaingtun@gmail.com