အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အေၾကာင္း(၂) by Ye Min Tun on Thursday, November 1, 2012 at 11:54pm ·

အမွာစကား

နိုင္ငံတနိုင္ကို အေျခခံျဖစ္ေသာ သမိုင္းေနာက္ခံနွင့္ နုိင္ငံေရး စီးပြါးေရး ပထ၀ီေရးကို တီးေခါက္မိရင္ ပိုလို႔ စိတ္၀င္စား စရာေကာင္းပါသည္။ ပိုျပီးေတာ့လည္း အေျချမစ္ ရွိရွိ နားလည္ သေဘာေပါက္ နိုင္သည္။ ဒါေတြကို အေျခခံ သံုးသပ္ခ်က္တိုင္းကို က်စ္လစ္ခိုင္မာေစရန္ သတိျပဳရမွာ နိုင္ စစ္ စီး ကမာၻ ( နိုင္ငံေရး စစ္ေရး စီးပြားေရး ကမာၻ႕ေရး) ျဖစ္ျပီး။ အဲဒီလို ခ်ိန္ဆရမည္လို႔ က်ေနာ္တို႔ကို ေထာင္ထဲမွာ အဘဦးအုန္းျမင့္ (သခင္အုန္းျမင့္) နွင့္ အကိုေတြ သင္ၾကားေပးတာကို အခု ျပန္သတိရျပီး ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။

ပထမပိုင္းမွာ က်ေနာ ္တင္ျပထားတဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ လြတ္လပ္ေရး ေၾကျငာစာတမ္း ေၾကျငာခ်က္ အတိုင္း အာမခံခ်က္ရွိေသာ၊ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အခန္းၾကီး ၁၀ ခန္းျဖင့္ စတင္ခဲ့ပါသည္။ အေရးပါတဲ့ အေမရိကန္ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို မေျပာခင္ သူတို႔ေတြမွာ ဥပေဒစိုးမိုးရတဲ့ အခ်က္ကို သတိထားမိတာကို ေျပာခ်င္ပါသည္။ အေမရိကန္ေတြက ျဗိတိသွ်လက္ထဲကေန နိုင္ငံေရးအရ ကိုလိုနီကို ဆန္႔က်င္လာခဲ့ျပီးမွ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ခဲ့သည္။ နိုင္ငံေရး အေျခခံေကာင္းရွိေတာ့ နိုင္ငံေရး အားေကာင္းတာကို ေတြရသည္။ အေမရိကန္ေတြ အေလ့က်င့္ ျဖစ္သြားပံုရသည္။ ေနာက္တခုက ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ တိုင္းျပည္ အတြက္ တကယ္စဥ္းစားျပီး အလုပ္လုပ္ၾက သူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရွ႕ပိုင္းက အေျခတည္ ခဲ့သမွ်သည္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုျပီး လုပ္နိုင္တဲ့ အခြင့္လမ္းေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အေမရိကန္ တိုးတက္မႈ ရလဒ္ေကာင္းတာကို သတိျပဳမိသည္။

ေနာက္တခုက အေရးၾကီးတဲ့ နိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းမႈ (compromise ) ကို လက္ခံျခင္းသည္ အေမရိကန္ေတြ သူတို႔တိုင္းျပည္ကို အေကာင္းဆံုး တိုးတက္သည့္ လမ္းေပၚကို တက္ေရာက္ေစသည္။ ဒါေတာင္ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္လိုက္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျပည္တြင္းစစ္၏ ဆိုး၀ါးေသာ ရလဒ္ကို မွတ္သားျပီး အေကာင္းဆံုး ဆက္လက္ ေမာင္းနွင္သြားနိုင္သည္။

Kochan Tha September 3 at 1:45am · ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွင့္ ၿမန္မာစာ ဒြါရာသတီ-အသွ်င္ကုသလ

ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွင့္ၿမန္မာစာ ဟူေသာေဆာင္ပါးသည္ ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွင့္။ၿမန္မာစာ မည္သို့မည္ပုံဆက္စပ္ေနသည္ကို သိရွိႏိုင္ၾကေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ၿဖင့္ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးသားရၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွင့္ ၿမန္မာစာ ၿမန္မာစာႏွင္ရခိုင္လူမ်ိဳး ကိုမည္သည့္အခါမွ် ခြဲၿခား၍ ရလိမ့္မည္မဟုတ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၿမန္မာစာကို ရခိုင္လူမ်ိဳးတို့က မိမိတို့၏ ကိုယ္ပိုင္စာေပ´´ အေနၿဖင့္အသိအမွတ္ၿပဳထားေသာေၾကာင့္ၿဖစ္၏။ ၿမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၿမန္မာစာဟုသတ္မွတ္ခံထားရေသာ ´အကၡရာစာေပ´´ ကို ရခိုင္လူမ်ိဳးတို့ကမိမိတို့၏ ´´ရခိုင္စာဟူ၍သာ သိေနၾကပါသည္။ စာေပကိုေရးသားသည့္အခါ၌ ရခိုင္စကားအေၿပာအသုံးအႏႈန္းၿဖင့္ေရးသားၿခင္း၊ စာေပအသုံးအႏႈန္းၿဖင့္ေရးသားၿခင္းဟူ၍သာ ခြဲၿခားထားသည္။ အကၡရာစာေပအေနၿဖင့္မူ သည္အကၡရာသည္ စာေပၿဖင့္သာေရသားေနၾကၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ယင္းစာအမ်ိဳးအစားကို ရခိုင္တို့က ´ရခိုင္စာ´(သို့မဟုတ္) ရကၡ၀ဏအကၡရာ´ ဟုအမည္ေပးကာေခၚေ၀ၚသမႈၿပဳေနၾကသည္ကိူလည္းေတြၿမင္ႏိုင္ပါသည္။ ၿမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူမ်ိဳးေပါင္း´၁၃၅´မ်ိဳးရွိၾကသည့္အနက္´ၿမန္မာစာအေရးအသား´ကို မည္သည့္လူမ်ိဳးတို့က´ေရွ့ဦးစြာစတင္ေရးသား´ခဲ့ၾကသည္ကိုေလ့လာစူးစမ္းဖို့ အခ်ိန္တန္ၿပီဟု စာေရးသူယူဆပါသည္။ အကယ္၍အေၿဖမွန္ထြက္ရွိခဲ့ပါလွ်င္လည္းအားလုံးသေဘာထားၾကီးစြာၿဖင့္ လက္ခံအတည္ၿပဳေပးၾကဖို့ ကိုလည္းအႏူးအညြတ္ေမတၱာရပ္ခံလိုပ္သည္။ ၿမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း၌ကား ေရွ့ကရခိုင္လူမ်ိဳးတို့တြင္´ရခိုင္စာ´၊ မြန္လူမ်ိဳးတို့တြင္´မြန္စာ´၊ၿပဴ(ပ်ဴ) လူမ်ိဳးတို့တြင္ ´ၿပဴ(ပ်ဴစာ)´ ဟူ၍ ကိုယ္ပိုင္စာေပအသီးသီးရွိခဲ့ၾကသည္အနက္ သည္ေဆာင္းပါးသည္ ´မြန္ႏွင္ပ်ဴစာ´ကိုေလ့လာဆန္းစစ္မႈမၿပဳေတာပဲ´ၿမန္မာစာဟုသတ္မွတ္ခံထားရေသာ´ရခိုင္စာ´ကိုသာ ႏွစ္ဖက္ႏႈိင္းယွဥ္၍ ေ၀ဖန္သုံးသပ္တင္ၿပသြားမည္ၿဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ဖက္ႏႈိင္းယွဥ္ရာ၌ ႏွစ္ဖက္စလုံးမွ ထင္ရွာၿပီးခုိင္မာေသာ သမိုင္းဆိုင္ရာ ေခတ္ၿပိဳင္အေထာက္အထား တစ္ခုစီကိုသာထုတ္ႏႈတ္၍ ေရးသားတင္ၿပသြားပါမည္။ အေထာက္အထားရွိတိုင္း အက်ယ္တ၀င့္တင္ၿပဖို့ဆိုသည္မွာ မဂၢဇင္းက စာမ်က္ႏွာေနရာေပးႏိုင္ည္မဟုတ္ပါ။

ရခိုင္ႏွင္ၿမန္မာ ေခတ္ၿပိဳင္မႈကိုရွာၾကည့္ၿခင္း
ၿမန္မာစာေပ´ကိုေရးသားေနၾကသည့္´ရခိုင္လူမ်ိဳးႏွင္ ၿမန္မာလူမ်ိဳး´´တို့၏ ေခတ္ၿပိဳင္အခ်ိန္ကာလကိုရွာၾကည့္ေသာ္ ဤသို့ေတြရ၏။
ပုမင္းအင္းေတာင္ေညာင္ရမ္းေနာင္ကုန္းေဘာင္ခုနစ္ဆက္´´ဟူေသာသေကၤတ သံေပါက္ကဗ်ာအရ ၿမန္မာလူမ်ိဳးတို့တြင္ ပုဂံေခတ္၊ပင္းယေခတ္၊ အင္း၀ေခတ္၊ေတာင္ငူေခတ္၊ေညာင္ရမ္းေခတ္၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ဟူ၍ေခတ္(၆)ေခတ္ ထြန္းကားခဲ့သည္ကို ေတြရွိရပါသည္။
ရခိုင္လူမ်ိဳးတို့တြင္လည္း ဒြါရာ၀တီေခတ္၊ ေ၀သာလီေခတ္၊ ဓည၀တီေခတ္(ပ၊ဒု၊တ)ေခတ္၊ေ၀သာလီေက်ာက္ေလွကားေခတ္၊ ေလးၿမိဳေခတ္၊ ေၿမာက္ဦး(ပ၊ဒု၊တ)ေခတ္ဟူ၍ ေခတ္(၆)ေခတ္ထြန္းကားခဲ့သည္ကို ေတြ့ရွိႏိုင္သည္။ သို့ေသာ္အခ်ိန္ကာလ ၾကာၿမင့္ပုံၿခင္းေတာ တူႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ယင္းတို့အနက္ ၿမန္မာတို့၏ ပုဂံေခတ္ႏွင့္ ရခိုင္တို့၏ေလးၿမိဳေခတ္မွာ ေခတ္ၿပိဳင္ၿဖစ္ၾက၏။ၿမန္မာတို့ဘက္က ပုဂံ၏ထင္ရွားေသာ´ရာဇကုမာရ္ေက်ာက္စာေခၚၿမေစတီေက်ာက္စာ´´ကိုခိုင္မာေသာအေထာက္အထားအၿဖစ္တင္ၿပမွာၿဖစ္ၿပီး၊ ရခိုင္တို့ဘက္က စစ္ေတြၿမ်ိ၊ ေခါင္းေလာင္းေက်ာင္းတိုက္ရွိ ေလးၿမိဳ့ေခတ္´ရခိုင္ဘုရင္မင္းရင္ၿဖဴ´သြန္းလုပ္ပူေဇာ္ခဲ့ေသာဘုရား၏´စမၼခဏ္းကမၼည္းစာ´ကိုခိုင္မာေသာအေထာက္အထားအေနၿဖင့္ တင္ၿပသြားမွာၿဖစ္ပါသည္။
ၿမန္မာတို့၏ ပုဂံေခတ္..
ၾကာ၊မိုး၊အံ၊ပုဂံတည္´ဟူေသာေဆာင္ပုဒ္အရ ပ်ဥ္ၿပားမင္း(ေအဒီ-၈၄၆ မွ ၈၇၈)ထိသည္ ယခုလက္ရွိ ပုဂံၿမိဳကိုတည္ခ်ိန္မွာ ေကာဇာ-၂၁၁-ခု၊ ခရစ္ေအဒီ ၈၄၉ ခုၿဖစ္၏၊ ပုဂံပ်က္ခ်ိန္ကား´ေစာမြန္နစ္မင္း´(ေအဒီ.၁၃၂၅ မွ ၁၃၆၉) လက္ထက္တြင္ၿဖစ္ေလ၏။ ပ်ဥ္းၿပားမင္းသည္ ပုဂံၿမိဳကိုတည္ေဆာက္ေနသည္အခ်ိန္တြင္ ပုဂံ၌ ´ေထရ၀ါဒဗုဒၵသာသနာ´´မေရာက္ရွိေသး၊ အလားတူ´ၿမန္မာစာ´ဟူေသာ စာေပေရးသားမႈ အတတ္ပညာသည္လည္း လုံး၀မရွိေသးသည္ကို ေတြ့ရ၏။ ပုဂံၿမိဳ့၌ ပ်ဥ္ၿပားမင္းလြန္ၿပီးေနာက္တန္နက္မင္း(ေအဒီ-၈၇၈-၉၀၆)၊ ၄င္းေနာက္ စေလငေခြးမင္း(ေအဒီ ၉၀၆-၉၁၅)၊ ၄င္းေနာက္ သိန္းခိုမင္း (ေအဒီ-၉၁၅-၉၃၁)၊၄င္းေနာက္ ေညာင္ဦးေစာရဟန္းမင္း(ေတာင္သူမင္းၾကီး)(ေအဒီ-၉၃၁-၉၆၃) ၄င္းေနာက္ ကြမ္းေဆာ္ေၾကာင္ၿဖဴမင္း(ေအဒီ-၉၆၄-၉၈၆) ၄င္းေနာက္ က်ည္စိုးမင္း(ေအဒီ-၉၈၆-၉၉၂) ၄င္းေနာက္ စုကၠေတမင္း(ေအဒီ-၉၉၂-၁၀၁၇) ၄င္းေနာက္အေနာ္ရထာမင္း(ေအဒီ-၁၀၄၄-၁၀၇၇) လက္ထက္မွ ေထရ၀ါဒဗုဒၵသာသနာကို မြန္ရဟန္းေတာ္ ရွင္အရဟံ၏အကူအညီၿဖင့္တည္ေဆာက္ခဲ့ရ၏။ ယင္းအခ်ိန္ထိ ´ပုဂံ´၌ ´ၿမန္မာစာ´´ဟူေသာအေရးအသားမရွိေသးေခ်။ မြန္လူမ်ိဳးတို့၏စာေပကိုသာ မြန္ပညာရွင္မ်ာ၏အကူအညီၿဖင့္ ေရးသားေနၾကရေလ၏။ အေနာ္ရထာမင္း လြန္ၿပီးေနာက္ ေစာလူးမင္း (ေအဒီ-၁၀၇၇-၁၀၈၄) ၄င္းေနာက္ က်န္စစ္သားမင္း (ေအဒီ-၁၀၈၄-၁၁၁၃) လက္ထက္တြင္ ´´ေဇယ်ေခတၱရာ´´အမည္ရွိေသာ သားေတာ္ ´ရာဇကုမာရ္´သည္ ပုဂံ၌´ၿမေစတီဘုရား´ကိုတည္၏။ ၿမေစတီဘုရား၌ သူ၏ကုသိုလ္ေတာ္မွတ္တမ္းကို ´ပါဋိ၊ ၿမန္မာ၊မြန္၊ၿပဴ´ ဟူ၍ ဘာသာေလးမ်ိဳးၿဖင့္ကမၼည္းစာေရးထိုးေစခဲ့ပါသည္။ ယင္းၿမေစတီဘုရားေက်ာက္စားကား ပုဂံေခတ္ေက်ာက္စာမ်ားအနက္ ´ေရွ့အက်ဆုံးေက်ာက္စာ´ၿဖစ္၏။ ၿမေစတီေက်ာက္စာကို သာသနာေတာ္ သကၠရာဇ္ ၁၆၅၇၊ ေကာဇာ-၄၇၅-ခု (ခရစ္ေအဒီ- ၁၁၁၃)တြင္ ေရးထိုးခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္းသိရွိရသည္။ ယင္းအခ်ိန္ထိ ပုဂံ၌´ၿပဴလူမ်ိဳး´ တို့ရွိေနေသးသည္ကိုေတြရ၏။

ဦးခင္ေမာင္ျမင့္ သုိ႔မဟုတ္ ရွားရွားပါးပါး သံမဏိ နုိင္ငံေရးသမား by Wai Maw on Friday, November 2, 2012 at 5:05am ·

ကမၻာေက်ာ္ ပန္းခ်ီဆရာၾကီး လီယုိနာဒုိ ဒါဗင္ခ်ီက သူ႔ရဲ႕အနုပညာ ေအာင္ျမင္မႈအျဖစ္ “မုိနာလီဇာ အျပံဳး” လုိ႔ လူေတြေခၚၾကတဲ့ ပန္းခ်ီကားကုိ ေဖာ္ျပနုိင္ပါတယ္။ ကမဘေက်ာ္ ရုရွားစာေရးဆရာၾကီး လီယုိေတာ္လ္စတြိဳင္း က သူေရးသားခဲ့တဲ့ စစ္နဲ႔ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဝတၳဳၾကီးကုိ လက္ညွဳိးထုိးျပျပီး ‘ေဟာဒါက ငါ့ရဲ႕အႏုပညာ ေအာင္ျမင္မႈ ကြ’ လုိ႔ ရဲရဲတင္းတင္း ေျပာနုိင္တဲ့ အေျခအေနမွာ ရွိခဲ့တယ္။
 
သိပၸံပညာေက်ာ္ အုိင္းစတုိင္းက ရီေလတီဗီတီ သီအုိရီ စာအုပ္ၾကီးကုိ ေထာင္ျပျပီး ‘ေဟာဒါကေတာ့ ငါ့ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈပဲကြ’ လုိ႔ လက္မေထာင္ျပီး ေျပာမယ္ဆုိရင္ ေျပာနုိင္ပါတယ္။
သုိ႔ေပမဲ့ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရး တစ္ရပ္ကုိ ယံုၾကည္ခ်က္ ခုိင္ခုိင္မာမာနဲ႔ ဆင္ႏႊဲေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား တစ္ေယာက္အဖုိ႔ကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးတစ္ခု ေအာင္ျမင္ခဲ့သည့္ တုိင္ေအာင္ ‘ဒါဟာ ငါ့ရဲ႕စြမ္းေဆာင္မႈ ေၾကာင့္ ျဖစ္တာကြ’ လုိ႔ မေျပာနုိင္ပါဘူး။ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးတစ္ရပ္ ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ ထုိနုိင္ငံရွိ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္လုိ႔သာ မိမိ ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးၾကီး က်ရႈံးသြားခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ထုိေတာ္လွန္ေရးသမား အတြက္ ျပစရာ ေအာင္ျမင္မႈဆုိလုိ႔ သူ႔ရဲ႕ႏွလံုးသားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဘဝမွာ ထင္က်န္ခဲ့တဲ့ ေသရာပါ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ ေတြသာ ျဖစ္မွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္သိကၽြမ္းခဲ့တဲ့ ထုိသူမ်ဳိးေတြထဲက တစ္ဦးကေတာ့ ျပည္သူ႔တုိးတက္ေရးပါတီရဲ႕ ဥကၠဌျဖစ္ခဲ့သူ ဦးခင္ေမာင္ျမင့္ ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ ဦးခင္ေမာင္ျမင့္ကုိ ပထမဆံုး အနီးကပ္ ေတြ႔ဆံုဖူးခဲ့တာကေတာ့ ဆူးေလဘုရားလမ္းေထာင့္နဲ႔ အေနာရထာလမ္းေထာင့္မွာ ရွိခဲ့တဲ့ ( ထုိအေဆာက္အဦကုိ မၾကာမီက ဖ်က္ပစ္ခဲ့ျပီး အေဆာက္အဦးသစ္ ျပန္ေဆာက္ဖုိ႔ စီစဥ္ေနပါတယ္) အေဆာက္အဦမွာ ရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ျပည္သူ႔လူငယ္ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ရံုးမွာပါ။
နုိင္ငံေရးပါတီ အဖဲြ႔အစည္းေပါင္း တစ္ဆယ့္ေလးဖဲြ႔ေလာက္ထဲက ျပည္သူ႔လူငယ္အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ဆုိတာကေတာ့ ပမညတ တပ္ေပါင္းစုဝင္ လူငယ္ အဖဲြ႔တစ္ဖဲြ႔ပါ။
ထုိအခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးေရွ႕ ဟုိက္စကူးမွာ ေက်ာင္းတက္ေနခဲ့တာပါ။ ပထမ ခုႏွစ္တန္းေက်ာင္းသား၊ ေနာက္ ရွစ္တန္း၊ ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသား ဘဝတစ္ေလွ်ာက္မွာ ျပည္သူ႔လူငယ္ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ရံုးကုိ တစ္ရက္ျခား တစ္ခါ ႏွစ္ရက္ျခားတစ္ခါ  တစ္ခါတစ္ေလမွာလည္း ေန႔စဥ္လုိလုိ ေက်ာင္းသြား ေက်ာင္းျပန္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ျပည္သူ႔လူငယ္အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ကုိ ေရာက္ေလတုိင္းမွာ ကုိသန္း(အင္းစိန္)၊ ကုိခ်န္ထြန္း၊ ကုိတင္ေအး (တကသ ဥကၠဌေဟာင္း ကြယ္လြန္)၊ ကုိေအးေမာင္၊ ကုိရဲျမင့္၊ ကုိသန္းျမင့္ (ေနာင္ ဗုိလ္တေထာင္ သတင္းစာ အယ္ဒီတာေဟာင္း) တုိ႔နဲ႔ မၾကာခဏ ဆံုျဖစ္ခဲ့ စကားဝုိင္းဖဲြ႔ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ရံမွာလည္း ကုိေအာင္ဗန္း (ထုိအခ်ိန္က ျပည္သူ႔လူငယ္အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ)၊ ကုိသိန္းလြင္ ( စာေရးဆရာ ေမာင္သာရ) နဲ႔ ဦးခင္ေမာင္ေထြး (ခင္ေမာင္ေထြး၊ ပ်ဥ္းမနား) တုိ႔ကုိ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္မွာ ေတြ႔ရေလ့ ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ထုိလူၾကီးေတြဟာ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့ထက္ မ်ားစြာၾကီးသူေတြပါ။ သုိ႔ေပမဲ့ ထုိအခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္အပါအဝင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သက္တူရြယ္တူ လူငယ္ေတြက သူတုိ႔နာမည္ေတြ ေရွ႕မွာ ‘ကုိ’ တပ္ျပီး ေခၚေဝၚ ဆက္ဆံခဲ့ၾကပါတယ္။
ကုိေအာင္ဗန္း၊ ကုိတင္ေအး၊ ကုိသန္းျမင့္ စသည္ျဖင့္ တရင္းတႏွီး ေခၚေဝၚခဲ့ၾကတယ္။ ထုိစဥ္က ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ အသက္အၾကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိပင္ ကုိေမာင္ေမာင္ေက်ာ္လုိ႔ တရင္းတႏွီး ေခၚေဝၚခဲ့ၾကတယ္။ ထုိလူၾကီးေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခ်ာတိတ္ေတြကုိ တျပံဳးျပံဳးနဲ႔ တုံ႔ျပန္ ဆက္ဆံခဲ့ၾကပါတယ္။

ေခတ္သတင္း 9 hours ago ဦးခင္ၫြန္႔ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး လုပ္မည္ဟု ဆုိ November 2, 2012

စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ဦးခင္ညြန္႔က လာမည့္ အနာဂတ္တြင္ ပါတီႏုိင္ငံေရး လုပ္ေဆာင္ရန္ မရွိေသာ္လည္း တုိင္းျပည္ တုိးတက္ေရးႏွင့္ ျပည္သူမ်ား စား၀တ္ေနေရး ေခ်ာင္လည္ေစရန္ အမ်ဳ

ိးသား ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေဆာင္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုလိုက္သည္။

ယေန႔ထုတ္ ေမာ္ဒန္ ဂ်ာနယ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ေမးျမန္းခန္းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးခင္ညြန္႔က အထက္ပါ အတုိင္း ေျပာဆုိ လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

၎ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းတြင္ ဦးခင္ညြန္႔က ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရွိရန္ အစုိးရႏွင့္ တုိင္းရင္းသားမ်ားအၾကား ရုိးသားမႈရွိမွ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ၿပီး လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္းတုိင္ေရာက္ရန္ လိုအပ္ေနေသးေၾကာင္း၊ အစုိးရ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ဒု၀န္ႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ ေအာက္ေျခအထိ ဆင္းၿပီး ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ျပည္သူႏွင့္ ထိေတြ႕ နားေထာင္မွသာလွ်င္ ျပႆနာမ်ား အေျဖထြက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာထားသည္။

“ဦးခင္ညြန္႔က ပါတီ ႏိုင္ငံေရးေတာ့ မလုပ္ဘူး၊ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရးေတာ့ လုပ္မယ္ ဆိုေတာ့ သူ႔နည္း သူ႔ဟန္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာ သက္ေရာက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီ အင္တာဗ်ဴးထဲမွာ ဝန္ႀကီးေတြ အေနနဲ႔ ေအာက္ေျခ အထိ ဆင္းၿပီး ျပည္သူေတြ ၾကားမွာ ေလ့လာသင့္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ေဝဖန္ထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါက ျမန္မာျပည္ ႏုိင္ငံေရးထဲမွာ ပါတီတခု မဖြဲ႕ရင္ေတာင္ သူ႔အေနနဲ႔ တနည္းတဖုံ ပါခ်င္ေသးတယ္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးလို႔ ယူဆရပါတယ္” ဟု ျပည္သူ႔ေခတ္ ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ စာေရးဆရာ ေဖျမင့္က ေျပာသည္။

Open News ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးသီဟေစာကလည္း အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး ဆုိေသာ ေ၀ါဟာရသည္ အာဏာရွင္ေခတ္မွ ႏုိင္ငံေရး အသုံးအႏႈန္းသာျဖစ္ၿပီး လက္ရွိ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားအရ ဦးခင္ညြန္႔သည္ ႏုိင္ငံေရးေလာက ျပန္လည္ ၀င္လာမည္ ဆုိသည္ကို သိသာေစသည္ဟု သုံးသပ္သည္။

“တကယ္တမ္း ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး၊ ပါတီႏုိင္ငံေရးဆိုတာ အရင္ေခတ္တုန္းက အသုံးအႏႈန္းေဟာင္းပါ။ ႏုိင္ငံေရးက တူတူပဲ။ ႏုိင္ငံေရး လုပ္တယ္ဆိုတာက ႏုိင္ငံ့အေရးကုိ လုပ္တာပဲ။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခ်င္လည္း ၀င္မယ္၊ မ၀င္ခ်င္လည္း မ၀င္ဘူး။ ပါတီဖြဲ႕ခ်င္လည္းဖြဲ႕မယ္၊ မဖြဲ႕ခ်င္လည္း မဖြဲ႕ဘူး။ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရးက သန္႔ရွင္း ျမင့္ျမတ္တယ္။ ပါတီႏုိင္ငံေရးက ညစ္ပတ္တယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆကေတာ့ လက္မခံဘူး။ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ရင္လုပ္တယ္၊ မလုပ္ရင္ မလုပ္ဘူး၊ ႏွစ္မ်ဳိးပဲရွိတယ္။ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး လုပ္မယ္၊ ပါတီႏုိင္ငံေရး မလုပ္ဘူးဆိုတာေတြက အရင္တုန္းက အေတြးအေခၚေဟာင္းပဲ” ဟု ဦးသီဟေစာက ဆုိသည္။

ဦးခင္ညြန္႔ အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရး လုပ္မည္ဆုိေသာ ေျပာဆိုခ်က္အေပၚ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) အပါအ၀င္ ျပည္တြင္းႏုိင္ငံေရး အင္အားစုက သတိျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္သြားမည္ဟု ဆုိၾကသည္။

NLD ၏ နာယက ဦး၀င္းတင္က ဦးခင္ညြန္႔အေနျဖင့္ အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရးဆိုေသာ အသုံးအႏႈန္းႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး မလုပ္ေဆာင္ သင့္ေၾကာင္း၊ အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပည္သူ႔ အသက္မ်ား ဆုံးရႈံး၊ နစ္နာခဲ့ရေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။

“အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ သူတို႔ေျပာေနတာ တေလွ်ာက္လုံးပဲ။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ဦးခင္ညြန္႔ ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲ၊ ဦးခင္ညြန္႔ ကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးက ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ။ ေနာက္တခါ ဦးခင္ညြန္႔ ကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ န၀တ၊ နအဖ အစုိးရေတြက ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ။ အဲဒီအတြက္ ျပည္သူေတြ ဘာေတြ ခံစားရလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ နစ္နာခဲ့လဲ။ ဘယ္ေလာက္ အက်ဳိးမဲ့ခဲ့လဲ၊ ဘယ္ေလာက္ဆုံးရႈံးခဲ့လဲ၊ ဘယ္ေလာက္အထိ ေသြးေတြ၊ ေခၽြးေတြ၊ မ်က္ရည္ေတြ က်ခဲ့ရလဲ။ သူ လုပ္ခဲ့တာေတြနဲ႔ ယွဥ္ေျပာရမွာပဲ။ ပုဂၢဳိလ္ေရးအရ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ သူလုပ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးပဲ” ဟု ဦးဝင္းတင္က ေျပာသည္။

((ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း ))) သိန္းႏုိင္ by Shwe Eaim Si on Friday, November 2, 2012 at 2:59am ·

ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း
  သိန္းႏုိင္

“ဘာသာရပ္ၾကီး တစ္ခုလံုးကို ျဖဳတ္ပစ္လုိက္ၾကတာေနာ္။ မ်ဳိးဆက္ ၄ ခုေလာက္ေတာင္ရွိေနျပီ။ ေနာက္ပိုင္းႏွစ္ေတြမွာလည္း ျပန္ထည့္ဖို႔ကို မစဥ္းစားခဲ့ၾကဘူး။ အခုထက္ထိ ျဖဳတ္ထားၾကတုန္း။ ဒါဟာ ပညာေရးဆိုင္ရာ ရက္စက္မႈပါ။ တာ၀န္မဲ့မႈလည္းျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ေက်ာင္းဆရာ ျပန္လုပ္ၾကေပမယ့္လည္း ကိုယ္ကမသင္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုျပန္သင္ေပးႏုိင္မွာလဲ။”

အျမဲစြတ္စိုေနတတ္ေသာ နယ္ေျမျဖစ္သျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခြင္လံုးမွာ စိမ္းစိုလန္းဆန္းလ်က္။ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးကို အမွီျပဳျပီး ၀မ္းစာရွာၾကရရွာေသာ မိသားစုမ်ား၏ ကေလးမ်ားအတြက္ ေက်ာင္းမ်ားကို ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ဖြင့္လွစ္ထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ မိုးဦးရာသီတြင္ ရက္တို ဆရာအတတ္ပညာေရးသင္တန္းကို ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အစြန္အဖ်ား နယ္ေျမတစ္ခုတြင္ က်င္းပ ျပဳလုပ္ခြင့္ရရွိခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္တြင္း အေျခခံပညာ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းဆရာတာ၀န္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူမ်ား အပါအ၀င္ အသက္အရြယ္မ်ဳိးစံု ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား စုစုေပါင္း ၆၀ ဦးခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ကေလးဖြံ႕ျဖိဳးမႈပညာ၊ ၪဏ္ရည္အေထြေထြ စြမ္းရည္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ကေလးဗဟိုျပဳ စာသင္ၾကားနည္းမ်ား၊ အႏုရသပညာေရး၊ သင္ရိုးညႊန္း တမ္းပညာႏွင့္ ပညာေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈတုိ႔ကို ဦးစားေပးေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့သည္။ က်ယ္ျပန္႔၊ မွ်တေသာ ေက်ာင္းသင္ရိုးညႊန္းတမ္း တစ္စံုကို လိုအပ္ေနသည့္ ယင္းေဒသတြင္ ဤကဲ့သို႔ေသာ သင္တန္းမ်ဳိး၊ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ဳိး ယခင္က မရွိခဲ့ေသးပါ။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ သင္တန္း နည္းျပဆရာ ဆရာမမ်ားႏွင့္ သင္တန္းသူ၊ သင္တန္းသား ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားအတြက္ လြန္စြာအားရ ေက်နပ္ဖြယ္ရာ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ စုေပါင္း ေဆြးေႏြးေလ့လာျခင္းျဖင့္ အားလံုးအတြက္ ပညာေရး အေတြးအျမင္သစ္မ်ား၊ အက်င့္အၾကံသစ္မ်ား ရရွိခြင့္ကို ဖန္တီးႏုိင္ခဲ့ၾကျပန္သည္။

ဘာေတးလ္၏ ေဆာင္းပါးသစ္ ကို သံုးသပ္ျခင္း။ Bertil Lintner's recent article: (Myanmar) Old Atrocity and New Implications by Aye Aye Soe Win on Wednesday, October 31, 2012 at 2:31pm ·

Bertil Lintner's recent article: (Myanmar) Old Atrocity and New Implications 

သူ. စူး ရွတဲ. ကေလာင္ နဲ. တည္.တည္.ပစ္၊ တည္.တည္.ေရး၊ ေဒါင္.ေစ.ေလ တဲ. သတင္းသမားလည္းျဖစ္၊  ျမန္မာျပည္အေျကာင္းအထူး က်ြမ္း က်င္တဲ. စာေရးဆရာ လို. ေက်ာ္ ျကားေလတဲ. ခ်င္းမိုင္ အေျခစိုက္ ဘာေတး လင္.တ္နာ က Asia Times ေအရွား တိုင္းမွာ ဒီေန.ပဲ ေဆာင္းပါးတပုဒ္တင္ဆက္ခဲ.ပါတယ္။သူ. ေဆာင္းပါး ရဲ. ေခါင္းစဥ္က Old Atrocity and New Implications အတိပ္ကရက္စက္ျကမ္းျကဳပ္သတ္ျဖတ္မွဳ နွင္.တေက်ာ.ျပန္အသစ္ေပၚလာေသာ ရွဳတ္ေထြးမွဳ မ်ား ( ျမန္မာနိုင္ငံ) လို. ဆိုရပါမယ္။

ဘာေတးေဆာင္းပါး က ျပည္.စံုပါတယ္။ ျပဳသူနဲ. အျပဳခံရသူ တနည္း က်ဳးလြန္သူနဲ. က်ဴးလြန္ခံရသူ ဒါေတြကို စကားလံုးမ်ားမ်ား မသံုးပဲ တင္ျပခဲ.ပါတယ္။ မတရားမွူျကီးတခုနဲ. ဒီအမွဳသက္ေရာက္ရာ လမ္းေျကာင္းကိုေတာ. ေတြးတတ္သလိုေတြးနိုင္ဖို. ဖြင္.ေပးထားတယ္လို.ထင္ပါတယ္။

ေဆာင္းပါးေကာင္း တပုဒ္  အဂႍလိပ္ဘာသာနဲ. ေရးရင္  ျပည္ပကလူေတြ နဲ. သံတမန္ေတြအတြက္ သိပ္အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးဟာ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းမုန္းတီးလို.၊ မသင္.ျမတ္လို. ဒီမို အုပ္စုေတြျကား တေျကာ္ေျကာ္ ထေအာ္၊ တမင္ ေဖၚေနျကတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ၊ အခ်ိန္လည္းသင္.ျပီမို.   သမိုင္းတေက်ာ.ျပန္ျဖစ္ရပ္မွန္အေနနဲ.သာ  ထူးျခားစြာ ေပၚထြက္လာျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။  ခု အဂႍႍလိပ္ဘာသာနဲ. ဒီေဆာင္းပါးဟာ၊ ျမန္မာ မဟုတ္ေသာ၊ သို.ေသာ္ျမန္မာ နိုင္ငံ နွင္.ပါတ္သက္ေနေသာ  အဖြဲ. အစည္းေတြ ကို စာပို.ရင္ ကိုးကားေျပာ ဖို. အလြန္သင္.ပါတယ္။  အမွန္တရားကို ျမတ္နိဳးတဲ. ျမန္မာေတြ အမ်ားျကီး ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ ရွိတယ္။ သူတို. အားလံုး  သိခ်င္ လြန္းတဲ. ေမးခြန္းကို ဘာေတးေဆာင္းပါး ရွင္ က လည္းေမးသြားတယ္။ ေဒါက္တာနိုင္ေအာင္ဟာ ဘာေျကာင္. ျပည္ပကေထာက္ပံ.ေငြ  (အေမရီကန္ကြန္ဂရက္ က   တိုက္ရုိက္ဆင္းသက္တဲ. NED နဲ. တျခား အန္ဂ်ီအိုေတြအပါအ၀င္ေငြေတြ) ဒါေတြကို ုဒီေလာက္ျကာျကာရခဲ.သလဲ။

သူ. အမဲစက္ျကီး ရွိပါရဲ. သူ.လူေတြက ဘာေျကာင္. အေျပာမခံျကလဲ ဆိုတာေတြ ဆက္စက္စဥ္းစားဖို.လိုပါတယ္။ ခံရသူေတြအတြက္ ဘယ္တုန္းကမွ တရား မွ်တစြာ အျကည္.မခံခဲ. ရတဲ. ဒီဇတ္လမ္း ကို၊ တခ်ိန္ကေတာ. စပိုင္ေတြ သုတ္သင္ေရး လို. သူတို. က်ဴးလြန္္သူေတြဖက္က က ေခါင္းစဥ္တပ္ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ဇန္န၀ါရီ မွာ ေအဘီက ထုတ္တဲ. စာ တမ္းမွာ လည္း စပိုင္ေတြမို. လုပ္ ရပါတယ္ ပဲ ထပ္ေျပာခဲ.ပါတယ္။ ဒါေပမဲ.၊ အမွန္က ၂၀၁၂ ေႏြြမွာ ထြက္လာတဲ.  ဦးေမာင္ေမာင္ ေရႊကရ၀ိတ္ ရဲ. စာအုပ္ေခါင္းစဥ္လိုပဲ၊ ဘယ္ေဒါင္. ဘယ္ေကြ.ကျကည္.ျကည္.  ဒီ မိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သား ဆိုတဲ. အခ်င္းခ်င္းျကားထဲ ရက္ရက္စက္စက္ဇတ္တူသားစားျခင္းသာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘာေတး က အတည္ျပုေပးသြားပါတယ္။ ၁၉၉၂  ဇူလိုင္လ မွာ ဘာေတး ဒီ အေျကာင္းအရာအေပၚမွာပဲ Far Eastern Economic Review က ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ေရးခဲ.ပါေသးတယ္။  အဲဒီ. အခ်ိန္က ျဖစ္ျပီးစ ေလး ငါး လ အျကာမွာဆိုေတာ.၊  ျပဳသူေတြ အခ်ိန္နဲ. အမွ်  ျပန္ရတဲ. ျပစ္ဒဏ္ ကို ေဆြးေႏြးေျပာဆိုဖို.  ေစာလြန္းေနေသးတဲ.ကာလလို. ဆိုရမယ္။ ဒါေပမဲ. ႏွစ္၂၀ အျကာ ခု ၂၀၁၂ မွာေတာ. ၊ ဒီ လုပ္ျကံသတ္ျဖတ္မွဳျကီးရဲ.  အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳ ေတြ က တစစ ေပၚလာပါျပီ။   

ကိုယ့္ရွဴး ကိုယ္ပတ္ေနေသာ (ဗိုလ္) ဦးသိန္းစိန္ ႀကံ့ဖြ႔ံ အစုိးရ (Tu Maung Nyo)

ကိုယ့္ရွဴး ကိုယ္ပတ္ေနေသာ (ဗိုလ္) ဦးသိန္းစိန္ ႀကံ့ဖြ႔ံ အစုိးရ (Tu Maung Nyo)

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ သမိုင္းမွတ္တိုင္ စိုက္မလား၊ သမိုင္း တရားခံ အျဖစ္ခံမလား႕ by Shwe Pyi Soe on Wednesday, October 31, 2012 at 2:55pm ·

ကြ်န္ေတာ္ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနမိတဲ့  ႏိုင္ငံသား တေယာက္ပါ။ မေန႔က (၃၀.၁၀.၂၀၁၂) ရက္က ေရႊလီမွာ KIO နဲ႔ ျမန္မာ အစိုးရအဖြဲ႕တို႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ၾကတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္၀င္တစားနဲ႕ ရလဒ္ကို အေကာင္းဖက္က ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။ Online စာမ်က္ႏွာေပၚက သတင္းေတြ ဖတ္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ထင္ထားတာနဲ႔ တလြဲျဖစ္ေနပါတယ္။
 ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ငံ့လင့္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံသား တေယာက္အေနနဲ႕ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္မိတယ္။ တဆက္ထဲမွာဘဲ ဒီၿငိမ္ခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး (Peace Building) ကိစၥအတြက္ တိုက္ရိုက္တာ၀န္ရွိေနတဲ့ ႏွစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ၾကၿပီး သမိုင္းမွတ္တိုင္စိုက္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္း နဲ႔ တာ၀န္ေတြ ရွိေနၾကပါလ်က္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ ျဖစ္စဥ္ကို ၀င္မပါဘဲ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြါး တစံုတရာေၾကာင့္ ေရွာင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သမိုင္း တရားခံ ျဖစ္ေတာ့မွာဘဲ လို႔လည္း အေတြး၀င္မိပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ၾကာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့၊ ျဖစ္ေနဆဲ ျပည္တြင္းစစ္ကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစႏိုင္မယ့္ တနည္းအားျဖင့္ ကာလၾကာရွည္ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာကို ေျပလည္ႏိုင္ေစမယ့္ နည္းလမ္းကို ရွာျခင္း အလုပ္ဟာ ဒီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စားပြဲ၀ိုင္းမွာ လာၿပီး ေဆြးေႏြး အေျဖရွာျခင္းက လြဲလို႔ တျခားနည္းလမ္း မျမင္ပါဘူး။ ယခင္က ဒီအေျခေနမ်ိဳး မဖန္တီးႏိုင္ခဲ့စဥ္က အေၾကာင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ယခု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ျပႆနာမ်ားကို စားပြဲေပၚတင္ၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြး ညိႈႏိႈင္းႏိုင္ဖို႔ အေျခေနေပးေနစဥ္မွာ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။
၃၀.၁၀.၂၀၁၂ ရက္ေန႔မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရန္အတြက္ ႏွစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ အႀကိဳ သေဘာတူ စီစဥ္ၿပီးမွ KIO ဖက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္ မတက္ေတာ့ဘူးဆိုတာကို ၂၉.၁၀.၂၀၁၂ ည မွာမွ သတင္းရတယ္လို႔ Facebook စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ စစ္ပြဲေတြရပ္ဖို႔၊ အပစ္အခတ္ေတြ ရပ္ၾကဖို႔ ႏွစ္ဖက္က စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ တာ၀န္ရွိသူေတြ ေဆြးေႏြးၾကရမယ့္ အေရးမွာ KIO အေနနဲ႕ စစ္ဖက္အတြက္ တာ၀န္ရွိတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္က ဒီပြဲကို လာမတက္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဒီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ ဘယ္မွာသြားၿပီး အဓိပၸါယ္ရွိေတာ့မွာလဲ။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲကို Webcast လုပ္ ေစာင့္ၾကည့္ ႀကိဳးကိုင္ေတာ့ လုပ္ႏိုင္ၿပီး တရား၀င္ေဆြးေႏြးဖို႔ စီစဥ္ထားတဲ့ စားပြဲ၀ိုင္းကိုေတာ့ စစ္ပြဲ အေၾကာင္းျပၿပီး လာမတက္ဘူးလို႔ Online သတင္း စာမ်က္ႏွာမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။
 ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေနၾကရတဲ့ အဖြဲ႕အသီးသီးက ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တကယ္လိုလားၾကတယ္ဆိုရင္ အေျခေနမွန္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး ရိုးသားပြင့္လင္းၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ႏွစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ယံုၾကည္မႈ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကေသးတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ တည္ေဆာက္ေနဆဲ ကာလ မိုလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ KIO ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ KNU ေခါင္းေဆာင္ေတြေလာက္ လိမၼာပါးနပ္မႈ မရွိတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ပါးနပ္လြန္းေနတာလား။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ "လား" ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ ကိစၥကို မခ်င့္မရဲျဖစ္ရပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္လို ႏိုင္ငံသားေတြေရာ ဒီသတင္းၾကားရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘယ္လို ခံစားၾကမလဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အပူတျပင္း ေတာင့္တေနတဲ့ ေျမဇာပင္ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားမ်ား ဘယ္လို ခံစားၾကမလဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး ဒုဥကၠ႒ ဦးေအာင္မင္းဟာ အခု ဒီပြဲမတိုင္ခင္ KIO နဲ႕ ေရွ႕ပိုင္း ေတြ႕ဆံုမႈေတြမွာ KIO က စီစဥ္တဲ့ ေနရာကို ညီေနာင္တိုင္းရင္းသားေတြကို ယံုၾကည္စြာနဲ႔ အေရာက္သြားခဲ့တယ္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ိဳးေဆာင္တဦးနဲ႕ နီးစပ္သူက ေျပာဖူးပါတယ္။ တႀကိမ္က ဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးဖို႔ အတြက္ KIO က ခ်ိန္းဆို တဲ့ေနရာကို သြားတာ စစ္ပြဲျဖစ္ၿပီးစအခ်ိန္ စစ္ပြဲေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့ အနံ႕ဆိုးေတြေတာင္ မစဲေသးတဲ့ စစ္ေျမျပင္ကို ျဖတ္သြားရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္တဲ့အခါ ကိုယ္ကစၿပီး ယံုၾကည္ေၾကာင္း ျပတဲ့အေနနဲ႔  ဦးေအာင္မင္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ဟာ အဲဒီစစ္ေျမျပင္ကို လက္နက္မဲ့နဲ႕ ျဖတ္ခဲ့ၾကတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာမဆို ျဖစ္သြားႏိုင္ေခ် ရွိတဲ့ ေနရာေပါ့။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ အသက္ကိုေတာင္ ပဓါန မထားေတာ့တဲ့ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ အဖြဲ႕ကို မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အင္အားအႀကီးဆံုး နဲ႕ သက္တမ္း အၾကာဆံုး လက္နက္ကိုင္လာခဲ့ၾကတဲ့ KNU ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ အျခားတိုင္ရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ့္၊  ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာၾကံျခင္းဟာ ႏွစ္ဖက္တာ၀န္ရွိ ေခါင္းေဆာင္ေတြ စားပြဲ၀ိုင္းမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေဆြးေႏြး အေျဖရွာျခင္းမွသာ ရႏိုင္စရာရွိတယ္ ဆိုတာကို ေကာင္းစြာ နားလည္သေဘာေပါက္ၾကတဲ့အတြက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြး ညိွႏိႈင္းလာခဲ့ၾကတာ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈ ခရီးဟာ အေတာ္ေအာင္ျမင္ေနတာကို အားလံုး အသိဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နာတာရွည္ေရာဂါကို ကုရတာ တႀကိမ္တည္းနဲ႕ေတာ့ ဘယ္ေပ်ာက္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ တခါတည္းေတြ႕ရံုနဲ႕ အေျဖ ဘယ္ရႏိုင္မလဲ။ စိတ္ရွည္ႏိုင္ရမယ္။ သီးခံၾကရပါမယ္။ အျပစ္ဆိုစရာရွိရင္ေတာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အထိခိုက္မခံဘဲ အျပဳသေဘာေဆာင္ၿပီး ေျပာဆို အၾကံျပဳ ႀကရမယ္။ အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈ ရွိၾကရမယ္။ ဒါမွသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ ၿငိမ္ခ်မ္းေရးကို အျမန္တည္ေဆာက္ႏိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးကို ၀ိုင္း၀န္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္မူကို လက္ခံၾကၿပီဆိုရင္ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္း မေ၀းေတာ့ပါၿပီ (ေမာင္၀ံသ) by Maung Wuntha on Tuesday, October 30, 2012 at 6:29am ·

ယခုအပတ္ထုတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ပါ ေမာင္၀ံသ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ေဆာင္းပါး။

အခုေလာေလာဆယ္မွာ ]အဆိုးထဲက အေကာင္း}ဆိုသလို တစ္ဖက္မွာ ေသမိန္႕က်ေရာဂါတစ္ခုအျဖစ္ အမ်ားနားလည္ထားၾကတဲ့ ကင္ဆာေရာဂါနဲ႕ စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲေနရေပမယ့္ အျခားတစ္ဖက္မွာေတာ့ အရင္ကနဲ႕စာရင္ အခ်ိန္ပိုရသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ စာေတြ ပိုျပီး ဖတ္ျဖစ္ေနတယ္ဗ်။ အထူးသျဖင့္ ဒီကေန႕ စာဖတ္သူအမ်ားစုကို သူ႕ထက္ငါေကာင္း အျပိဳင္အဆိုင္ စည္းရုံးဆဲြေဆာင္ေနၾကတဲ့ ဂ်ာနယ္ ေတြကို ပိုျပီးေတာ့လည္း မ်ားမ်ား၊ ပိုျပီးေတာ့လည္း စူးစူးနစ္နစ္ ဖတ္ျဖစ္ေနမိတယ္ဗ်ာ။

ဦးခြန္ထြန္းဦးရဲ႕ စကား
    အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဂ်ာနယ္ပါ သတင္း ေဆာင္းပါး ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းခန္းေတြထဲက ကြၽန္ေတာ့္အာရုံမွာ လာျငိ တာေတြထဲက တစ္ခုကေတာ့ ႊ့န လသငခန ဂ်ာနယ္ထဲက ရွမ္းအမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကဌ ဦးခြန္ထြန္းဦးရဲ႕စကား တစ္ခြန္း ျဖစ္တယ္ဗ်။ ဂ်ာနယ္ထဲမွာပါတဲ့ သူ႕စကားက ဒီလိုဗ်ာ။ ]]လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္က သမတရုံး ၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းက ဖက္ဒရယ္ဆိုတာ ျပည္ေထာင္စုမူ လို႕ လက္ခံလာသလို ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ သတင္းဂ်ာနယ္ေတြမွာလည္း ဖယ္ဒရယ္စနစ္နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ခြဲထြက္ေရးမဟုတ္ဆိုတာကို က်ယ္က်ယ္ ျပန္႕ျပန္႕ သိရွိလာတယ္။ အဘိုး၊ အေဖနဲ႕ အန္ကယ္ကိုယ္တိုင္ ေထာင္က်ခံျပီး ဖယ္ဒရယ္ကို နားလည္လက္ခံလာေအာင္ ၾကိဳးပမ္းရက်ိဳးနပ္တယ္}}လို႕ ေျပာလိုက္တာဗ်။

ခြဲထြက္ေရးမူအျမင္ကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ၿပီလား
    အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္း ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ တက္လာတဲ့  အစိုးရလက္ထက္မွာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားနဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိေရးအတြက္ အစုိးရကို ကိုယ္ စားျပဳျပီး စြမ္းစြမ္းတမံ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ယခင္ မီးရထား ၀န္ၾကီး၊ ယခု သမတရုံး၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းဟာ ယခင္ စစ္အစိုးရ လက္ထက္က တိုင္းမွဴးအဆင့္အထိ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးတဲ့ စစ္အရာရွိ ေဟာင္းၾကီးတစ္ဦး ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ ဦးခြန္ထြန္းဦးစကားအရ ဖယ္ဒရယ္မူကို ခြဲထြက္ေရးမူအျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေလာက္ သေဘာထားလာခဲ့ၾကတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦး ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္ကမွ အဲဒီအျမင္ကို စြန္႕လႊတ္လိုက္တဲ့ သေဘာလို႕ ယူဆရမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

အဓိက အေၾကာင္းျပခ်က္ႀကီး
    ဖယ္ဒရယ္မူဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏုိင္ငံရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ တစ္ဆစ္ခ်ဳိး ေကြ႕သြားခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းမွာ အဓိက အေၾကာင္းျပခ်က္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္ဗ်။ အေၾကာင္းကေတာ့ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေျမျမွဳပ္ သျဂၤိဳဟ္၊ သူ႕အေခၚ ဆိုရွယ္လစ္ ဒီမိုကေရစီစနစ္၊ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုၾကီး အေခၚ ဆုိရွယ္လစ္အေရျခဳံတစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္း ထူေထာင္ရာမွာ သူ အဓိက ေပးခဲ့တဲ့အေၾကာင္းျပ ခ်က္က အဲဒီဖယ္ဒရယ္မူ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒထဲမွာ ထည့္သြင္း ထားတဲ့ ခြဲထြက္ခြင့္ တစ္နည္း ဖယ္ဒရယ္မူကို အေၾကာင္း ျပဳျပီး ျပည္နယ္ တစ္ခုက ခြဲထြက္ဖို႕ ၾကံစည္ၾကိဳးပမ္းလာတာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုၾကီး မျပိဳကြဲသြားရေလေအာင္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို တပ္မေတာ္က ရယူ ထိန္းသိမ္းလိုက္တာျဖစ္တယ္လို႕ အဲဒီတုန္းက ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေန၀င္းက တိုင္းျပည္ကို  အသိေပး ေၾကညာခဲ့တာျဖစ္တယ္ဗ်။
အႀကံရက်ပ္ေနတုန္းမွာ
    ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အေရးေတာ္ပုံကာလအတြင္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ ျပန္႕ ထြက္ေပၚလာတဲ့သတင္းတစ္ခုမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းဟာ အာဏာသိမ္းတဲ့ကိစ(ပထစအစိုးရေခါင္းေဆာင္ေေတြနဲ႕ ရွမ္းေစာ္ဘြား အမ်ားစုကို ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းတဲ့ကိစ)ျပီးတဲ့ေနာက္ တပ္မေတာ္က ဘာေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းရတယ္ဆိုတာ တိုင္းျပည္ကို တရား၀င္ အသိေပးေၾကညာဖို႕ အၾကံရက်ပ္ေနတုန္း သူ႕လက္ေထာက္ စစ္ဗိုလ္ၾကီး တစ္ဦးက ေၾကညာခ်က္တစ္ေစာင္ ေရးယူလာတယ္။ အဲဒီေၾကညာခ်က္ ထဲမွာ ဖယ္ဒရယ္မူေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုၾကီး ျပိဳကြဲရေတာ့မယ္ အႏရာယ္ရွိလာတဲ့အတြက္ အာဏာသိမ္းရတယ္လို႕ ေရးထားတယ္။ အဲဒါကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းက ဖတ္ၾကည့္ျပီး ]]ေအး ေကာင္းတယ္၊ အဲဒီအတိုင္း ေရဒီယိုက အသံလႊင့္ ေၾကညာလိုက္}}လို႕ ေျပာခဲ့တယ္လို႕ ဆိုတယ္။ အဲဒီေဖာ္ျပခ်က္သာ မွန္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းဟာ ဖယ္ဒရယ္မူေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုၾကီး ျပိဳကြဲမွာကို တကယ္ပဲ စိုးရိမ္ျပီး အာဏာသိမ္းတာမဟုတ္ပဲ သိမ္းခ်င္လို႕ သိမ္းျပီးမွ ဖယ္ဒရယ္မူ နဲ႕ ျပည္ေထာင္စု ျပိဳကြဲမယ့္ အႏရာယ္ဆိုတာကို တမင္သက္သက္ ဆင္ေျခဆင္လက္ ဆင္နားရြက္လုပ္လိုက္တာ ျဖစ္တယ္လို႕ ယူဆရမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

ဖက္ေပၚဆူးက်လည္း ဆူးပဲနာ၏။ဆူးေပၚဖက္က်လည္း ဆူးပဲနာ၏ by စာျကည့္တိုက္(ေရႊအိမ္စည္စာေပဒါနျပဳပါသည္) on Saturday, October 27, 2012 at 10:14am ·

ဤပိုစ့္ေခါင္းစီးကိုဖက္ၾကားလိုက္ရေသာ စာဖက္ပရိသတ္သည္ က်ေနာ္ကိုဟာသလူသားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ရယ္ဖြယ္ျပဳ၍ ရယ္ေပလိမ့္မည္။ ရယ္ေကာင္းလည္ ရယ္ရာ၏။ရယ္ၿပီးေသာ အဆံုးေသာ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ထင္ေၾကးေပးႏိုင္ပါ၏။အျပစ္ဟုမဆိုသာေသေခ်။အေၾကာင္းကား........          

“ဖက္ေပၚဆူးက်လည္း ဆူးပဲနာ၏။ဆူးေပၚဖက္က်လည္း ဆူးပဲနာ၏” ဟူေသာ သေဘာသက္ေသာ စာေရးသူ၏ ေခါင္းစီးသည္ အရပ္စကား၊အ႐ူးစကား၊ကေလးစကား၊သဘင္သည္မ်ား ေျပာၾကားေသာ စကားအသံုးအႏႈန္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။စစ္စစ္စာဖက္ပရိသတ္ သိထား ခံယူ ထားၾကေသာ ၎စကား၀ါက်ကား--လက္ဦးဆရားမည္ထိုက္စြာ အမိအဘတို႕က မိမိတို႕၏ ခ်စ္လွစြာေသာ သမီးလွကို ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္မာန္ခ်လက္ေလ်ာ့၍ ဆင္ျခင္ေန ထိုင္ ဖို႕ရန္ အဆံုးစြန္ဆံုးမလိုက္ေသာ (တိုတိုျဖင့္ အထိဆံုးျဖစ္ေသာ) စကားပံု တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။      

မွန္၏။ျပာခ်ပ္ခ်ပ္သေဘာရွိေသာ ဖက္ရြက္သည္ ထက္ခၽြန္ျခင္းသေဘာရွိေသာ ဆူးေပၚသို႕ က်ေရာက္မိပါက ဖက္ရြက္ သာေပါက္ ရံုျဖစ္သည္။ထို႕အတူ ဖက္ရြက္ေပၚသို႕  ဆူးက်ေရာက္မိပါက လည္း ဖက္သာၿပဲရိုးျဖစ္ပါသည္။

စာဖက္ပရိသတ္တို႕သည္လည္း ဤသို႕ သတိထားသိရွိၾကပါ၏။လက္ခံၾကပါ၏။  ပို၍သိရွိခံစားၾကသည္ကား ဤစာပုဒ္စကားပံုသည္ “ေယာက်ၤားႏွင့္မိန္းမတို႕၏ မတူညီပံု၊မတူညီေသာ အခ်င္အရာ၊ တစ္သက္တာ ဘဝ၏ ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးမႈ စသည္တို႕ကို ဥပမာျပဳထားေသာ ေယာကၤ်ားႏွင့္မိန္းမတို႕၏ ပမာျပဳဥပမာစကားပံုဟု လူတို႕သိထားၾကပါသည္။ဤသို႕ လည္ လက္ခံထားၾကပါသည္။       ဥပမာ ဥပေမယ်အရ မိန္းကေလးသည္ ဖက္ရြက္၊ေယာက်ၤားေလးသည္ဆူးဟု ဖက္ မိ မွတ္မိၾကားမိကတည္းကစ၍ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ လတ္လတ္စိတ္ရွိေသာ လူသားတို႕သည္ မ်က္ရိတ္သမ္းလိုက္မိၾက၏။         မိန္းကေလးသည္ ဖက္၊ ေယာက်ၤားေလးသည္ ဆူးဟုသိၾက လက္ခံၾက၏။ “ဆူေပၚဖက္က်တာ ဖက္ၿပဲ၍ ဖက္ေပၚဆူးက်ကလည္း ဖက္ပဲၿပဲရသည္” ဟူေသာ အဆိုသည္ အေပၚယံ ေရႊမႈံႀကဲအေနျဖင့္(ေလာကအျမင္ျဖင့္)လက္ခံဖြယ္ျဖစ္၍ အဓိပၸါယ္ ေကာက္ယူ ရေသာ္ လည္း တကယ္တမ္း ေစ့ေစ့ငင နက္နက္နဲနဲ(က်မ္းဂံ)ႏွင့္ ႀကံဆႏႈိင္းယွဥ္လိုက္ေသာအခါ ...........