က်ေနာ္ ႏွင့္ ယြားေဟလူ သို႔မဟုတ္ ပိြဳင့္ ၄၉၁ အပုိင္း (၁) Posted by on May 9, 2010

Operation Promise land သစၥာေျမ စစ္ဆင္ေရးကုိ က်ေနာ္ ႏွင့္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး စုိးစိုး တို႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ တပ္မဟာ (၆) ေဝၚေလေအာက္စခန္းမွာ စတင္အေကာင္အထည္ေဖၚလာ ရာ။ တခ်ဳိ႕တဝက္ၿပီးေျမာက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္၊ ထုိစစ္ဆင္ေရးကုိ အေကာင္အထည္ေဖၚရာ ေခ်ာေမြ႔ေျပျပစ္ေစရန္အတြက္ နယ္ ေျမအေျခအေန။ ရန္သူ႔အေျခအေနမ်ားကုိ ေလ့လာရန္ လုိေန ေသးသျဖင့္ တပ္မွဴး ဗုိလ္မွဴးစုိးစုိး တာဝန္ေပးခ်က္အရ မိမိႏွင့္ ခ်စ္ရဲေဘာ္ ဘာဂ်ာမြတ္ (က်ဆံုး) တို႔ ႏွစ္ဦး ဘိတ္၊ ထားဝယ္ ခ႐ိုင္၊ တနသၤာရီၿမိဳ႕နယ္၊ (မုိးေတာင္) စခန္းရွိ ခ႐ိုင္ ဥကၠ႒ ဗုိလ္ မွဴးႀကီးေစာမာဗယ္လ္ (ကြယ္လြန္) ကုိ သြားေရာက္ သ တင္းပို႔သည္။
img
ရန္သူကုိ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမရွိဘဲ မတုိက္နဲ႔၊ ရန္သူ႔အေၾကာင္း၊ ကုိ္ယ့္အေၾကာင္း သိေအာင္ အရင္လုပ္။ ဒါမွ တုိက္ပဲြတရာ ေအာင္ ပဲြတရာ ရမယ္။
တရက္ခန္႔ ၎ထံမွ အေထြေထြ ရန္သူ႔သတင္း၊ နယ္ေျမအေျခအေနမ်ား မွတ္ယူၿပီး ေနာက္တေန႔ ခရီးထြက္ရန္ျပင္သည္၊ “ခင္ဗ်ားကုိ နယ္ေျမကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဗုိလ္ဒါးႀကီး၊ ထိုစဥ္က KNDO တပ္ရင္း (ရ) တပ္ခဲြမွဴး၊ (ယခုတတိယႏိုင္ငံေရာက္ေနသူ) ကုိ ထည့္ေပးလုိက္မယ္။ ပစၥတုိတေယာက္တလက္ နဲ႔ M၇၂ တလံုစီ ေပးလုိက္မယ္”။
ခရီးထြက္ခါနီး က်ေနာ့ကုိ ၎ပတ္ထားေသာ Mido နာရီျဖဳတ္ေပးသည္။ ထုိစဥ္က က်ေနာ့မွာ နာရီမရွိပါ။ တန္ဘုိးႀကီးေသာ ထုိနာရီမ်ဳိး ဝယ္အားမရွိပါ။ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္မ်ားအေပၚ ေမတၱာ၊ ေစတနာရွိေသာေခါင္းေဆာင္ တပ္မွဴးႀကီးအား ေလးစားမိသည္။ က်ေနာ္တို႔ ခရီးထြက္ေသာအခါ ဗုိလ္ဒါးႀကီးႏွင့္ ရဲေဘာ္ ၃ ေယာက္၊ မိမိ ႏွင့္ ရဲေဘာ္ဘာဂ်ာမြတ္ ေပါင္း ၆ ေယာက္ ျဖစ္သည္။
ေနာင္းဘြားေတာႀကီးကုိ ျဖတ္သည္။ ညေနေစာင္းေတာ့ KNDO စခန္းေရာက္ၿပီး ညအိပ္သည္။ နံနက္ေစာေစာထ၊ ထမင္းထုတ္ၿပီး ခရီး ထြက္။ တေန႔လံုး လမ္းေလ်ွာက္။။ ရွမ္းရြာႀကီးမ်ားကုိျဖတ္၊ ေတာင္တက္၊ ေနာက္ေတာင္ေျခတြင္ အိပ္သည္။ နံနက္ အစားအေသာက္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္ တဲေဘး၌ ကၽြဲ ၁၅ ေကာင္ႏွင့္ လယ္ထြန္ေနေသာ အကၤ်ီဗလာႏွင့္လူကုိ ေတြ႔သည္။ မုိးေတြရြာေနသည္။ မခ်မ္းဘူးလား မသိ။

က်ေနာ္ ႏွင့္ ယြားေဟလူ သို႔မဟုတ္ ပိြဳင့္ ၄၉၁ အပုိင္း (၂) Posted by on May 12, 2010

နံနက္ ၅ နာရီထုိးသည္ႏွင့္ ကရင္အမ်ဳိးသားအလံေတာ္ အေလးျပဳျခင္းႏွင့္ သစၥာေလးခ်က္ ဆုိၾကသည္…
- ငါတို႔သည္ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တုိက္ပဲြဝင္ပါ မည္။
- ငါတို႔သည္ အမ်ဳိးသား ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ ရရွိေရးအတြက္ တုိက္ပဲြဝင္ပါမည္။
- ငါတို႔သည္ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္မ်ားအေပၚ သစၥာ ရွိပါမည္။
- ငါအား အထက္မွေပးအပ္ေသာ တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရားမ်ားကုိ ေက်ႁပြန္စြာထမ္းေဆာင္ပါမည္ဟု သစၥာျပဳပါသည္ …
ဟူေသာ သစၥာျပဳသံသည္ ေဝၚေလတရြာလံုးကုိ လြမ္းျခံဳသြား ေတာ့သည္။ တပ္ေရးဗုိလ္ႀကီး ေစာစုိင္းမြန္သည္ မိမိအား မိန္႔ ခြန္းေႁခြရန္ လာေရာက္သတင္းပို႔သျဖင့္ တန္းစီထားၿပီး သတိအေနအထားႏွင့္ရွိေနေသာ ရဲေဘာ္မ်ားရွိရာသို႔လာၿပီး …
“တပ္ဖြဲ႔ သက္သာ။ ေအးေစ”
အေနအထားႏွင့္ေနေစၿပီး မိမိစကားစေျပာလုိက္သည္။

img

ရဲေဘာ္တို႔ …
ငါတို႔ မနက္ဖန္ခရီးထြက္ေတာ့မယ္။ သြားရမယ့္ခရီးကေဝးတယ္။ တဖက္ႏိုင္ငံကုိျဖတ္သြားရမယ္။ တိတ္တိတ္၊ ဆိတ္ဆိတ္ရွိဘို႔လုိတယ္။ ကုိယ့္တုိင္းျပည္မဟုတ္ဘူး၊ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကားရပ္မယ့္ ေနရာေရာက္မွ အိမ္သာတက္ရမယ္။ စားရမယ့္ေနရာေရာက္မွ စားရ ေသာက္ရမယ္၊ တို႔တေတြဟာ ေပ်ာ္ပဲြစားထြက္တာမဟုတ္ဘူး၊ စစ္ဆင္ေရးႀကီးတခုကုိ ဆင္ႏႊဲရမွာျဖစ္တယ္၊ အသြားေျခရာပဲရွိရင္ရွိမယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စစ္ထဲဝင္ကတည္းက ရွင္ေသမင္းကုိသစၥာႏွံထားၾကၿပီးျဖစ္တယ္။ အမ်ဳိးသားအလံေတာ္ကုိ ကုိင္တြယ္သစၥာဆုိထားၿပီး လည္း ျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္အခ်ိန္ပဲေသေသ၊ ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ အမ်ဳိးသားအတြက္ အေသခံတုိက္ပဲြဝင္မယ္လို႔ ငါတို႔အားလံုး သစၥာျပဳထားတယ္ အဆန္းမဟုတ္ဘူး။ (Death Rather Than Slavery) (Death Rather Than to be a coward) “ကၽြန္ျဖစ္ရ ျခင္းထက္ ေသတာကျမတ္တယ္၊ သရဲေပါေၾကာင္ျခင္းထက္ ေသတာကျမတ္တယ္” လို႔ “ငါတို႔ခံယူထားၾကၿပီး”
ခုတန္းစီထားတဲ့ ရဲေဘာ္အားလံုး ငါနဲ႔လုိက္မယ့္ ရဲေဘာ္ေတြ မဟုတ္လား….
“ဟုတ္တယ္” ဟူေသာ …

က်ေနာ္ ႏွင့္ ထီြဖါးဝီးက်ဳိး ေခြးအိပ္ေတာင္ (သုိ႔မဟုတ္) ပြိဳင့္ ၄ဝ၄၄ တုိက္ပဲြ၊ Posted by on June 1, 2010

ဗဟုိစစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္၊ မာနယ္ပေလာ၊ ၁၉၉၃-၉၄၊ ခုႏွစ္ မာနယ္ပေလာေအာင္ေျမသည္ ေဒါနေတာင္ႏွင့္ေသာင္ရင္း ျမစ္ၾကား၊ သံလြင္ျမစ္ႏွင့္ ေသာင္ရင္းျမစ္ဆံု အထက္တြင္ရွိသည္။ ေကအဲန္ ယူ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္၊ (KNLA) Karen National Liberation Army ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္ရွိ အျခခံစခန္းႀကီးျဖစ္သည္ (KNDO) Karen National Defense Organization ကရင္အမ်ဳိးသား ကာကြယ္ေရးအစည္းအ႐ံုး ဌာနခ်ဳပ္ ရွိသည္။
ထို႔အျပင္ (NLD-LA) National League For Democracy – Liberated Area အမ်ဳိးသား ဒီမုိက ေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ဌာနခ်ဳပ္၊ (DAB) Democratic Allaince of Burma ျမန္မာ ျပည္ဒီမုိကေရစီ မဟာမိတ္အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ဌာနခ်ဳပ္၊ (NDF) National Democratic Front အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရ စီ တပ္ေပါင္းစုဌာနခ်ဳပ္။(DPNS)Democratic Party for New Society လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမုိကရက္တစ္ ပါ တီဌာနခ်ဳပ္ ၊(ABSDF) All Burma Student’s Dem ocratic Front ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားတပ္ဦး၊ (PLF) People’s Liberation Front ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး (NCGUB) National Coalition Government of Union of Burma ျပည္ေထာင္ စု ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ဳိးသားညႊန္ေပါင္းအစုိးရ ဌာနခ်ဳပ္၊ (NCUB) National Council of Union of Burma ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ဳိး သားေကာင္းစီ)၊ဌာနခ်ဳပ္၊ (ABYMU) All Burma Young Monk Union ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢ ဌာနခ်ဳပ္မ်ားရွိသည္။
“တုိင္းျပည္မဲ့ေနတဲ့လူမ်ဳိးဟာ ကၽြန္ပဲ”

ဥကၠ႒ႀကီးေစာဘဦးႀကီး
(KYO) Karen Youth Organization ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ံုး၊ (KWO) Karen Women Organization ကရင္အမ်ဳိးသမီးအစည္း အ႐ံုး၊ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္႐ံုး၊ သစ္ေတာဌာန၊ ပညာေရးဌာန၊ မုိင္းဌာန၊ တရားေရးဌာန၊ ဧည့္ေဂဟာ၊ စစ္ေဆး႐ံု၊ စစ္သင္တန္းဌာန၊ ဘု ရားရွစ္ခုိးေက်ာင္း၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ လက္နက္ႀကီးကုန္း၊ ဆက္သြာေရးဌာန၊ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္၊ စစ္အခ်ဳပ္၊ ရိကၡာဂုိေဒါင္မ်ား၊ ကြန္မန္ဒုိကုန္း၊ စီးေဝးခန္းမ၊ စစ္တန္းလ်ားမ်ားရွိသည့္ ဌာခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္သည္။
ထုိ႔ျပင္ ရပ္ကြက္မ်ား ရွိျပန္သည္။ ေလာကြားလူ ကေပါလူ ထူးဝါးလူ ပဟီလူ ေဖြးေဘာလူ ဖူးျမလူ ထီးေသဃီ ယာေဒးနီ စသည့္ ရပ္ ကြက္မ်ားရွိသည္။ KNDO ဌာနခ်ဳပ္နားတြင္ အာဇာနည္မ်ားဗိမာန္ရွိသည္။ ကြယ္လြန္သြားၿပီးျဖစ္ေသာ မိမိ၏ မိဘႏွစ္ပါးစလံုး ျမဳပ္ႏွံ ထားသည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ား၊ ဖူးရေသ့ ၏ တုိင္းရင္းေဆးေက်ာင္း လည္းရွိသည္။ လက္နက္ႀကီး၊ အေျခခံစစ္သင္တန္း၊ ဗုိလ္ သင္တန္းေက်ာင္း ရွိသည္။
တပ္ရင္း (၁၂)၊ တပ္မဟာ (၄) မွ မာနယ္ပေလာ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္သုိ႔ျပန္ေရာက္ၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ေမာင္ စစ္ေကာ္မတီအတြင္းေရးမွဴး ၏ DAB တြင္ မိမိအားတာဝန္ေပးသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ေမာင္ (ကြယ္လြန္) အား သတင္းပုိ႔ၿပီး ေနရန္အိမ္မရွိေသးသျဖင့္ ဗုိ္လ္ခ်ဳပ္ ႀကီးေစာဗုိလ္ျမ အား အိမ္လုိေၾကာင္းသတင္းပုိ႔သျဖင့္ သစ္ေတာဌာနတာဝန္ခံ ေအာင္ဆန္း (လက္နက္ခ်) အား အိမ္တေဆာင္စာ သစ္ တုိက္ေပးရန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမမွ ရန္ညႊန္ၾကားလုိက္သည္။ ကေပါလူ တြင္ အိမ္ေဆာက္ရန္ ေနရာကုိသားမ်ား၊ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ ေျမညႇိျခင္း၊ ေနရာရွင္းျခင္းလုပ္ေနသည္။ ရန္သူ႔သတင္းၾကားျဖတ္ (Intercept) အဖဲြ႔မွ ရဲေဘာ္မ်ား လာကူညီလုပ္ကုိင္ေပးၾကသည္။ အိမ္မုိးရန္ အင္ ဖက္ႏွင့္သစ္မ်ား မေရာက္ေသးေပ။
DAB စစ္ေကာ္မတီ အတြင္းေရးမွဴး႐ံုးတြင္ တနလၤာေန႔မွေသာၾကာေန႔အထိေနၿပီး စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔ (Weekend) မ်ား၌ မိသားစုႏွင့္ မိဘႏွစ္ပါးအေျခခ်ေနခဲ့ေသာ ကေပါလူ တြင္ ျပန္ေနသည္။ DAB ႐ံုးတက္စဥ္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္၊ သုေတသနဌာနမွ ထုတ္ေဝ ေသာ ရန္သူ႔စစ္အဂါၤစဥ္ကုိ ေလ့လာသည္။ မိမိတုိ႔ စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္မွ ၾကားျဖတ္သတင္း၊ တုိက္ပဲြအစီရင္ခံစာမ်ားကုိေလ့လာသည္။ အ ထူးသျဖင့္ မိမိေရာက္ရွိေနေသာ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္ ဝန္းက်င္ရွိရန္သူ႔တပ္တည္၊ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ ဦးစားေပးေလ့လာသည္။
ရန္သူ႔အ ေၾကာင္း ေလ့လာရာ၌ တပ္အမ်ဳိးအစား၊ တပ္တည္၊ လက္နက္တတ္ဆင္မႈ၊ စ႐ိုက္၊ အမူအက်င့္မ်ားကုိ ေလ့လာသည္။ အထူးသျဖင့္ (ရတခ) အေရွ႕ေတာင္တုိင္းတက္မ်ား၏ အေျခအေန၊ ေနာက္ တပ္မ (၆၆) ႏွင့္ တပ္မ (၈၈) တုိ႔၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ ေလ့လာသည္။ ရန္သူသည္ မာနယ္ပေလာ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္ကုိ အရထုိးစစ္ဆင္သိမ္းပုိက္ရန္ ႀကီးမားေသာရည္ရြယ္ခ်က္ထားရွိသည္။
တပ္မ (၆၆) သည္ မာနယ္ပေလာ ေခ်မႈန္းေရးတာဝန္ယူရၿပီး၊ တပ္မ (၈၈) သည္ စစ္ဆင္ေရးအတြက္ ေထာက္ပံ့ေေရးႏွင့္ ပုိ႔ေဆာင္ ေရး ေထာက္၊ ပုိ႔ တာဝန္ယူရမည္ျဖစ္သည္။ တပ္မ (၆၆) အားတပ္မမွဴး ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအးေက်ာ္၊ ဒုတိယတပ္မမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီးတင္ဝင္း၊ (၆၆၁)၊ (၆၆၂)၊ (၆၆၃) ဗ်ဴဟာမွဴးမ်ားမွာ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေအာင္သိန္း(ခန္႔မွန္း)၊ ဗုိလ္မွဴးႀကီး စုိးဝင္းေမာင္ႏွင့္ဗုိလ္မွဴးႀကီး သူရျမင့္ေမာင္ တုိ႔ ျဖစ္သည္။ တပ္မ (၆၆) လက္ေအာက္ခံတပ္မ်ားမွာ ခလရ (၁၁) (၁၄) (ရ၅) (၈ဝ) ႏွင့္ ခမရ (၄) (၅) (၆) (၁ဝ) (၁ဝ၈) စုစုေပါင္း (၁ဝ) ရင္းျဖစ္သည္။ အမတ၊ အေျမာက္တပ္ (၃) (၅)၊ ကြန္မန္ဒုိ တပ္ခဲြ (၃) ခဲြ၊ ေလတပ္မွာ တ႐ုပ္လုပ္ F-7 ယူဂုိစလပ္လုပ္ G-4၊ ဆြစၥ ဇာလန္လုပ္ PC-7 PC-9 ျဖစ္သည္ဟုသိရသည္။ ရန္သူအသံုးျပဳေနေသာလက္နက္ႀကီးမ်ားမွာ (၈၁) မမ၊ (၁၂ဝ) မမ စိန္ေျပာင္းမ်ား၊ (ရ၅) မမ၊ (၈၄) မမ (၁ဝ၆) မမ ေနာက္ပြင့္ ႐ိုင္ဖယ္မ်ား၊ (၂၅) ေပါင္ဒါအေျမာက္ႀကီးမ်ား၊ ပြိဳင့္ ၅ စက္ႀကီးမ်ား အစံုအလင္ပါသည္ဟု သိရသည္။ အထမ္းသမားေပၚတာ ေထာင္ခ်ီ၍ ဖမ္းလာေၾကာင္းသိရသည္။
တေန႔ မိမိသားမ်ား၊ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ အိမ္တုိင္ထူေနစဥ္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမမွ ၎ထံသတင္းပုိ႔ရန္ မိမိစကားေျပာစက္မွ ေပၚထြက္လာသျဖင့္ ၎ ႏွင့္သြားေတြ႔သည္။
“နက္ဖန္ တပ္မဟာ (၆) က ေက်ာင္းသားတပ္ဖဲြ႔ေရာက္မယ္၊ ေက်ာင္းသားအဖဲြ႔ကုိ ဦးစီးၿပီး ထြီဖါးဝီးစစ္ေျမျပင္တခုမွာ ေနရာသြားယူ” တဲ့ …
လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ မိမိဌာနမွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္သုိ႔ တင္ျပလုိက္သည္။ DAB ကီးဒုိ စစ္ေၾကာင္းအျဖစ္ဖဲြ႔စည္းရန္လုိအပ္ေသာတုိက္ ပဲြဝင္ပစၥည္းမ်ား၊ တပ္အင္အားမ်ား ထုတ္ႏုတ္ဖဲြ႔စည္းရန္ ဗ်ဴဟာမွဴးျဖစ္ေသာ မိမိညီမေလးနန္းႏြယ္ဇန္၏ ခင္ပြန္း ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေလာဝါဒိ (ကြယ္လြန္) ကုိ ညႊန္ၾကားလုိက္သည္။
ေနာက္ေန႔ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ (ကြယ္လြန္) မွ …
“ေက်ာင္းသားတပ္ဖဲြ႔ေရာက္ၿပီး၊ လုိအပ္ခ်က္မ်ားလာေရာက္စီစဥ္ရန္” ဟု
အေၾကာင္းၾကားလာသျဖင့္ မိမိသြားေတြ႔သည္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွ ရဲေဘာ္မ်ား ပဲြႀကီးပဲြေကါင္း ဆင္ႏႊဲရေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ဓါတ္တက္ႂကြေနသည္။ သို႔ေသာ္ M ၁၆ မ်ားသာပါလာသည္၊ ပါလာေသာ လက္နက္ငယ္မ်ားမွာ အလုပ္မျဖစ္သည္က မ်ားေန သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကုိညဏ္ထြန္းကုိေခၚ၍လက္ေထာက္ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ထံသြားသည္။ M ၁၆ ေျပာင္းသစ္မ်ားလဲသည္။ M 79 ၊ RPG အလက္၊ အသီးမ်ားထုတ္သည္။ စစ္ခ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ားထုတ္သည္။ အစားအေသာက္မ်ားထုတ္သည္။ လႊႏွင့္ ေပါက္တူး ေပါက္ျပားမ်ား ထုတ္သည္။ မက်န္းမာသူမ်ားကုိေဆး႐ံုပုိ႔သည္။ ေဆးမွဴးအားလုိအပ္ေသာ ေဆးပစၥည္းမ်ား ထုတ္ေစသည္၊ က်ည္မ်ားျဖည့္သည္။ လက္နက္ငယ္တလက္ က်ည္ ၃ဝဝ စီျဖည့္ခုိင္းသည္။ လက္ပစ္ဗံုး၊ေရွ႕ထြက္မုိင္း၊ နင္းမုိင္းအစံုထုတ္သည္။ အားလံုးစံုသေလာက္ ရွိပါ ၿပီး။
ဗဟုိစစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္ရွိ ဗုိလ္မွဴးေဘာ္ေက်ာ္ဟဲဦးစီး ကြန္မန္ဒိုတပ္ရင္းတရင္းလံုး၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တပ္ရင္း(၂ဝရ) (၂ဝ၈) (၂ဝ၉) တပ္ရင္းမ်ား၊ တပ္မဟာ (ရ) လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း (၁၉) (၂ဝ) (၂၁) (၂၂) တပ္ရင္းမ်ား၊ ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး တပ္ဖဲြ႔မ်ား၊ NLD-LA မွတပ္ဖဲြ႔မ်ား၊ တပ္မဟာ(၂) (၃) (၆) မွ တပ္ဖဲြ႔မ်ား၊ ကရင္လူငယ္ KYO လူငယ္မ်ား၊ KWO အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ ေကာ္ သူးေလအထက္တန္း ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၊ ဗုိလ္မွဴး ေဝါထယ္ (တတိယ ႏုိင္ငံေရာက္) ဦးစီး ေျပာက္က်ားတပ္ဖဲြ႔၊ ဗုိလ္ႀကီး ေစာအဘီး (ကြယ္လြန္) ဦးစီး အထူးေျပာက္က်ားတပ္ဖဲြ႔၊ ဗဟုိလက္နက္ႀကီးတပ္ဖဲြ႔၊ ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔အစည္းေပါင္းစံုမွ ရဲေဘာ္ေခါင္း ေဆာင္မ်ား တပ္ေပါင္းစံု၊ အဖဲြ႔အစည္း ေပါင္းစံုမွ ရန္သူ႔က်ဴးေက်ာ္စစ္ကုိ ခုခံရင္ဆုိင္ရန္ ျပင္ဆင္ထားၿပီး ျဖစ္ေနသည္။
ကေပါလူရွိ ဗ်ဴဟာမွဴး႐ံုးတြင္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ ပိြဳင့္ (၄ဝ၄၄) ႏွင့္ ပါတ္ဝန္းက်င္သဲေျမပံုႀကီးသည္ ရန္သူ႔စစ္ေၾကာင္းမ်ား၏ ထုိးစစ္ လမ္းေၾကာင္းမ်ားကုိျပေနသည္။ ၾကားျဖတ္ဌာနတာဝန္ခံ ဗုိလ္သူလုိင္ သဲေျမပံုရွိ ရန္သူ႔ထုိးစစ္ဆင္လာရာလမ္းေၾကာင္း၊ တပ္အမ်ဳိးအ စားမ်ားကုိ ရွင္းျပေနသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ကစယ္ဒုိ၊ ဗ်ဴဟာမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီးေလာဝါဒိမွ တပ္ရင္းမွဴး၊ စစ္ေၾကာင္းမွဴးမ်ား၊ တပ္ဖဲြ႔မွဴးမ်ားကုိ မိမိ တုိ႔တုိက္ခုိက္ရမည့္ စစ္ဂြင္မ်ားကုိ ရွင္းျပေနသည္။ မိမိ DAB ကီးဒုိစစ္ေၾကာင္းအား တပ္မဟာ (ရ) တပ္ရင္း (၂ဝ) စစ္ေၾကာင္းႏွင့္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ရန္ တာဝန္ေပးလုိက္သည္။ မိမိလက္ခ်င္းခ်ိတ္ရမည့္ တပ္ရင္း (၂ဝ) စစ္ေၾကာင္းမွဴးသည္ တပ္ရင္း (၂ဝ) ဒုတိယ တပ္ ရင္းမွဴးျဖစ္သည့္ ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္ဟဲ ျဖစ္သည္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိၿပီး တုိက္ရည္ခုိက္ရည္ဝေနေသာတပ္မွဴးျဖစ္သည္။ တပ္ရင္းမွဴးမွာ ဒုတိယ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေနာ္ေတာ့ ျဖစ္သည္။
DAB ကီးဒုိ စစ္ေၾကာင္းေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တပ္ရင္း (၂ဝ၄) (၂ဝ၅) ျဖင့္ဖဲြ႔စည္းထားေသာ (၂၁၆) တပ္ရင္းမွ မိမိစစ္ေၾကာင္းတြင္ ကုိတင္စုိး (မဆလတပ္ ထြက္) ဦးစီးေသာ ေက်ာင္းသားတပ္ေတာ္မွ တပ္ခဲြတခဲြ၊ ဗုိလ္ႀကီး (စုိးေအာင္) ဦးစီး (ကလလတ) (ကရင္နီျပည္ လူမ်ဳိးေပါင္းစံုလြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဦး) မွ တပ္ခဲြတခဲြ၊ ဗုိလ္ႀကီး ကေမာ္ ဦးစီးတပ္မဟာ (၂) မွ တပ္ခဲြတခဲြ၊ ဗဟုိစစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္၊ အထူးေျပာက္ က်ားတပ္ဖဲြ႔ ဗုိလ္မွဴး ထီးမွဴး ဦးစီးတပ္ခဲြတခဲြ၊ မိမိစစ္ေၾကာင္း႐ံုးတြင္ မိမိသား ဗုိလ္လွထြန္းဦး (ဗုိလ္ခ်ာတိတ္) ဗုိလ္သင္တန္းအပါတ္စဥ္ (၃) ဆင္း၊ (ဗုိလ္မွဴး ႀကီးေအးျမင့္ ပုိ႔ခ်ေပးေသာသင္တန္းအပါတ္စဥ္) ဦးစီးတပ္စုတစုျဖင့္ DAB ကီးဒုိ စစ္ေၾကာင္းကုိ ဖဲြ႔စည္းထားသည္။
စစ္ေၾကာင္း တပ္ေရးဗုိလ္ႀကီးအျဖစ္ ABSDF မွ ကုိဥာဏ္ထြန္း၊ တပ္ေထာက္ ဗုိလ္ႀကီး အျဖစ္ ABSDF မွ ကုိေက်ာ္ေဆြ (မဆလ တပ္ထြက္)၊ စစ္ေၾကာင္း ႐ံုးတပ္စုတြင္ (၆ဝ) မမ တာဝန္ခံ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွ ကုိညိဳမင္းထြန္း (မြစၥလင္) (မဆလတပ္ထြက္)၊ စစ္ေၾကာင္း ဆသရ၊ ၾကားျဖတ္၊ လက္နက္ႀကီး၊ ေဆး အဖဲြ႔ဟူ၍ဖဲြ႔စည္းထားသည္။ ေဆးအဖဲြ႔ ဒုတိယေဆးတာဝန္ခံမွာ ABSDF မွ ကုိထြန္း ထြန္းဦး (ေမာင္ခုိင္စြပ္)ႏွင့္ ေဆးအဖဲြ႔ဝင္ ရဲေဘာ္ေမာင္တူး (စာေရးဆ ရာ) ယခု DVB အသံလြင့္ဌာနတုိ႔ ျဖစ္သည္။
ေရွ႕တန္း ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တုိက္ခုိက္ေရးတပ္ဖဲြ႔မ်ားအတြင္း တပ္စုမွဴး ကုိၾကည္ဝင္း (မဆလတပ္ထြက္) တပ္စုမွဴးကုိခင္စုိး (မဆလတပ္ထြက္)၊ တပ္စုမွဴး ကုိမွတ္ႀကီး (မဆလတပ္ထြက္)၊ တပ္စိတ္မွဴး ကုိေအာင္ဝင္းႀကီး (မဆလတပ္ထြက္)၊ တပ္စိတ္မွဴး ကုိ ေဇာ္လႈိင္ဝင္း (ရဲထြက္) တုိ႔ျဖင့္ ဖဲြ႔စည္းထားသည္။ စစ္ေၾကာင္းသည္ တပ္ေပါင္းစံုမွတပ္ခဲြမ်ားျဖင့္ ပူးေပါင္းဖဲြ႔စည္းထားသျဖင့္ လက္နက္ တတ္ဆင္မႈမတူၾကေပ။ တခ်ဳိ႕တပ္ခဲြမ်ား လက္နက္ႀကီး RPG၊ စက္လတ္မ်ားစြာရွိၿပီး ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ႏွင့္ တပ္မဟာ (၂) တပ္ ခဲြမ်ား၌ လက္နက္ႀကီး အင္အားနည္းေနသည္။ ဟန္ခ်က္ညီတုိက္ႏုိင္ရန္အတြက္၊ တေန႔စစ္ေၾကာင္း အေရးေပၚ အစီးအေဝးေခၚယူ သည္။

သစ္ေဆြးအိမ္

“မိမိတို႔၏ အႏၲိမရည္မွန္းခ်က္မွာ အိုးအိမ္ေျပာင္းေရႊ႕ထြက္ေျပးရသူမ်ား၊ အိုးအိမ္မဲ့ႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့သူမ်ား မရွိသည့္ ကမၻာႀကီးတခု၊ မည္သည့္အရပ္တြင္ပင္ျဖစ္ေစ မွီခိုေနထိုင္ၾကသူမ်ားကို ကာကြယ္လံုျခံဳေစမည့္၊ လြတ္လပ္စြာေနထိုင္ႏိုင္မည့္၊ အရည္အေသြးကို ျပႏိုင္မည့္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသည့္ ကမၻာႀကီးတခု ဖန္တီးၾကရန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေတြးေခၚမႈတခုခ်င္းစီ၊ စကားလံုးတခုခ်င္းစီ၊ လႈပ္ရွားမႈတခုခ်င္းစီတိုင္းသည္ အျပဳသေဘာေဆာင္ ေပါင္းစည္းေစရမည္ျဖစ္ၿပီး အလံုးစံု ေပါင္းစည္းပါက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဦးတည္ အေထာက္အကူျပဳေစၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ မိမိတို႔ တဦးခ်င္းက ယခုကဲ့သို႔ ျဖည့္ဆည္းေဆာင္ရြက္ရန္ တတ္စြမ္းၾကပါသည္။ မိမိတို႔လက္မ်ား တြဲဆက္၍ မိမိတို႔ အိပ္ေနစဥ္ လံုျခံဳ၍ ႏုိးထသည့္အခ်ိန္တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕စြာ ႏိုးထရေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းသည့္ ကမၻာႀကီးကို ဖန္တီးၾကပါစို႔” (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္)

Wednesday, August 10, 2011

သစ္ေဆြးအိမ္

သစ္ေဆြးအိမ္

ညိဳခက္ေက်ာ္

ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္ေသာ အခန္းက်ဥ္းကေလးထဲမွာ အသက္ကို တပင္တပန္း ႐ွဴ႐ႈိက္ေနရစဥ္ ညတုိင္း ေခ်ာက္ခ်ားေနရျမဲျဖစ္ေသာ အသံတို႔က တဖ်တ္ဖ်တ္ႏွင့္ နားထဲသို႔ ဆိုးဆိုးရြားရြား ၀င္ေရာက္လာသည္။ ဒါ ... အဲဒီအသံ။ ဘုရား ဘုရား ... လူ႔ဘ၀မွာ အသက္ရွင္ေနထုိင္ရစဥ္ ခဏေလးမွာ အဲဒီအသံေတြက ဘာျဖစ္လို႔ ညစဥ္လို လုိက္ၿပီး ႏွိပ္စက္ေနရတာလဲ။ လူတဦးတေယာက္ ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြနဲ႔ ဒယုိင္းဒယိုင္ ၿပိဳလဲေနတဲ့အ ခ်ိန္မွာ အဲဒီသတၱ၀ါေတြက ဒီေလာက္ နား၀င္ဆုိးလွတဲ့ အသံေတြမ်ဳိးစံု ေအာ္ဟစ္ျပၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးျပေနဖို႔ မေကာင္းဘူးဟု ထင္ပါသည္။ သူတုိ႔မွာ ဦးေႏွာက္လည္းမရွိ၊ ႏွလံုးသားလည္း မရွိ၊ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာတ ရားရွိေၾကာင္းလည္း စိုးစဥ္းမွ် ေမွ်ာ္လင့္ေနစရာမလုိ။

ထုိ႔အျပင္ သူတို႔မွာ (သူတုိ႔ကိုလည္း ရန္မျပဳပါဘဲႏွင့္) လူေတြကို ေရာဂါပိုးေပါင္းမ်ားစြာ လွလွပပေလး မသိမ သာကေလး ျဖန္႔ေ၀ေပးႏုိင္စြမ္းလည္းရွိၾကေသးသည္။ သူတပါး ပင္ပန္းႀကီးစြာ ခ်က္ျပဳတ္ထားေသာ အစားအ စာေပါင္းမ်ားစြာကို ခုိးယူတမ်ဳိး၊ ေျပာင္တမ်ဳိးႏွင့္ ၿမိန္ေရရွက္ေရ တ၀တျပဲ စားေသာက္ၿပီးေနာက္ အဲဒီပန္းကန္ အိုးခြက္ထဲမွာပဲ မစင္စြန္႔ခဲ့ၾက၊ ဥေတြ ဥခ်ခဲ့တတ္ၾကတဲ့ သူတို႔ဟာ ေဟာဒီေလာကႀကီးထဲက ၃၁ ဘံု သတၱ၀ါ ေတြထဲ စာရင္းရွိေနဖုိ႔ မေကာင္းပါ။ “သားေရေပၚအိပ္ သားေရနားစား” ဆိုတဲ့ စကားပံုဟာ သူတုိ႔ေတြအတြက္ အထုိက္တန္းဆံုး ဆုလာဘ္တခုျဖစ္မည္။

တိမ္ေတာက္ခ်ိန္

 

Saturday, January 22, 2011

တိမ္ေတာက္ခ်ိန္

တိမ္ေတာက္ခ်ိန္

ေမာင္ရင့္မာ (ေက်ာင္းကုန္း)

“ေသခ်ာရဲ႕လားဗ်၊ ခင္ဗ်ားအေဖက ဘာမွ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူးဆိုတာ”

က်ေနာ့္တြင္ အလြန္သံသယျဖစ္တတ္၍ အလြန္လည္း အျငင္းသန္တတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းတို႔ တေယာက္မက ရွိေနခဲ့ျခင္းမွာ ကံေကာင္းေသာအခ်က္တခ်က္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သူတို႔သည္ ေရးမိေရးရာ က်ေနာ္ ေရးသည့္ စာ တညိႇဳတထြာေလးေတြကို ေတြ႔ရသည့္အခါ “ဒို႔သူငယ္ခ်င္း ေရးတာ” ဟူ၍ တခုတ္တရ ဖတ္ၾကသည္။ တ ခုတ္တရ ေျပာၾကသည္။ ဘ၀င္မက် သေဘာမမွ်ႏိုင္သည္မ်ား ေတြ႔လွ်င္လည္း နီးေ၀းေန႔ညဥ့္မဟူ တခုတ္တရ ျငင္းခံုတတ္ၾကသည္။

ခုၾကည့္၊ သန္းယံလြန္ေျမာက္ တမိုးေသာက္လုနီးနီး အခ်ိန္သို႔ေရာက္ခါမွ ေအာ္ျမည္လာေသာ တယ္လီဖုန္း ျမည္သံက က်ေနာ္ႏွင့္ မိုင္ငါးရာေက်ာ္ ကြာေ၀းေသာ ဇာတိၿမိဳ႕ကေလးဆီမွ သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာ၏ ျငင္းခုံ သံပဲ ျဖစ္ေနေလသည္။ က်ေနာ္၏ ရသစာတမ္း စုစည္းမႈစာအုပ္တအုပ္တြင္ ရည္ညြန္းေရးသားခဲ့ေသာ စာတ ပိုဒ္ကို သေဘာမတူႏိုင္ပါဟု သူက ဆိုသည္။

“ဆြတ္ယူစားသံုးခြင့္ မရႏိုင္မည္ကို သိတန္ေကာင္းပါလ်က္ ထြန္ယက္ခဲ့၊ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့၊ ေပါင္းသင္ခဲ့၊ ေျမဆြခဲ့ ဘ ၀ခရီးတေလွ်ာက္လံုး မေမာမႏြမ္း ပင္ပန္းစြာ ႐ုန္းကန္၊ အနစ္နာခံ သန္႔စင္စြာ အသက္ရွင္သန္ ေနထိုင္သြားခဲ့ ေလေသာ ေဖေဖသို႔ ...”

ဘ၀တြင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္းေတြကိုသာ ခံစားခဲ့ရၿပီး ခ်မ္းေျမ႕ၾကည္သာျခင္းေတြကို မစံစားရဘဲ ကြယ္လြန္ခဲ့ ရွာေသာ ေက်းဇူးရွင္ဖခင္ႀကီးအား က်ေနာ့္အဓိပၸာယ္ႏွင့္ က်ေနာ္ ရည္ရြယ္လြမ္းဆြတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူငယ္ ခ်င္းက သူ႔အဓိပၸာယ္ႏွင့္သူ အနက္ေကာက္၍ ျငင္းခံုလုိ္က္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘ၀င္မက် သေဘာမမွ်ႏိုင္ပါဟု ဆို သည္။ သူ႔အေတြ႔အၾကံဳႏွင့္ အညီအညြတ္မရွိဟုဆိုသည္။ အဂၤုတၳိဳရ္ ပါဠိေတာ္လာ ‘ပုတၱသုတ္’ ႏွင့္ အညီအ ညြတ္မရွိဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ သူ၏ ျငင္းခံုခ်က္က စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းပါသည္။

*****

သူ၏ ဖခင္သည္ ေက်ာင္းကုန္းႏွင့္ အိမ္မဲၾကားက ဘုရားႀကီးကုန္းရြာသား ျဖစ္သည္။

“ခင္ဗ်ားလည္း သိသားပဲ၊ အေဖက အင္မတန္ စကားနည္းတာ။ သူ ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲဆုိတာ သိရတာမ ဟုတ္ဘူး”

က်ေနာ္ သိရွိမွတ္မိသေလာက္ဆုိလွ်င္ သူ႔ဖခင္သည္ ေက်ာင္းကုန္းတဘက္ကမ္းရွိ ‘တာဦး’ ၌ ေရာင္းပန္း၀ယ္ ပန္းတုိ႔ ပြင့္လန္းလာေသာအခါ ကုိးတန္းေအာင္ေသာ သားကုိ ရန္ကုန္သုိ႔ ပုိ႔၍ ေက်ာင္းထားေပးခဲ့သည္။ သူ ငယ္ခ်င္းက စမ္းေခ်ာင္းမွာ မေပ်ာ္ပုိက္ ဆုိသည္ႏွင့္ လသာေက်ာင္းသို႔ ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းထားေပးခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ ၌ အေပ်ာ္လြန္၍ ဆယ္တန္းတႏွစ္က်လုိက္ေသာအခါ “စက္မႈတကၠသုိလ္ အမွတ္မမီမွာ စုိးလုိ႔ ျခစ္ပစ္ခဲ့တာ” ဟု သူငယ္ခ်င္းက ခပ္တည္တည္ အေၾကာင္းျပခဲ့သည္။

သူ႔ဖခင္ကလည္း ယုံပစ္လုိက္ေသာ အမူအရာႏွင့္ “ေနာက္ႏွစ္ေပါ့ သားရာ” ဟု ခပ္ေအးေအးပဲ တုံ႔ျပန္႔ခဲ့သည္။ အဲသည္တႏွစ္ စိတ္ေလလြင့္ၿပီး ကုန္ကားေနာက္ ေလွ်ာက္လုိက္ေနေတာ့လည္း မျမင္မၾကားသလုိ တုံဏွိဘာ ေ၀ ေနခဲ့သည္။ ေနာက္တႏွစ္ ဆယ္တန္းေအာင္၍ ပုသိမ္ေကာလိပ္တြင္ ေဘာ္လီေဘာ ေယာင္ေယာင္၊ က ဗ်ာေယာင္ေယာင္ လုပ္ေနေတာ့လည္း ဖခင္ႀကီးက ဆိတ္ဆိတ္ပဲေနခဲ့သည္။ ျမ၀ါး႐ုံေတာ ေပ်ာ္ေမာရင္း ေလး ႏွစ္ေျမာက္ေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးခဲ့သည္။ အေဖ့ဇာတိ ဘုရားႀကီးကုန္းသို႔ု ျပန္၍ ဆီစက္တည္ေတာ့လည္း ဘာမွမ ဆို ဘာမွမေျပာခဲ့ဟု ဆုိသည္။ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ ေခၚၿပီ။

သူငယ္ခ်င္းက ဘြဲ႔တက္မယူလုိပါ ဆုိေသာအခါတြင္မွ ဖခင္ႀကီးက တုံဏွိဘာေ၀ ဆိတ္ဆိတ္မေနႏိုင္ပါေလ ေတာ့။ “စာေတြ အၾကာႀကီး သင္လာၿပီးမွ ရတဲ့ဘြဲ႔ မင္းမယူရင္ အေဖတက္ယူမယ္” ဟု ဆုိေလေသာအခါ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ရန္ကုန္သုိ႔ အတူတကြ တက္ခဲ့ၾကပါသည္။

“ဘြဲ႔ယူမယ့္ေန႔က ၀တ္႐ုံႀကီး တကားကားနဲ႔ က်ေနာ္ကသာ စိတ္အုိက္ေနတာ၊ အေဖက တမနက္လုံး တက္ ႂကြေနတာဗ်။ ပါေမာကၡခ်ဳပ္က က်ေနာ့္ကို ဘြဲ႔လက္မွတ္ေပးၿပီး လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ပရိသတ္ထဲကေန ကိုယ္တပိုင္းေလာက္ေပၚေအာင္ ဖင္ႂကြၾကည့္ေနတဲ့ အေဖ့ကို မ်က္လုံးေထာင့္စြန္းကေန ျမင္လုိက္တယ္။ အ ေဖ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတာပါလားလုိ႔ ေတြးလိုက္မိတာနဲ႔ ရင္ထဲ ၀မ္းနည္းသလုိလုိႀကီး ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ” 

ပဲႀကီးေလွာ္ႀကိုက္လို ့။Status Update By Htin Lin Htet

ပဲၾကီးေလွာ္သိတဲ ့လူကလဲသိမွာပါ

တခါတုန္းက ပဲႀကီးေလွာ္ အင္မတန္ႀကဳိက္တတ္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္
ရွိသတဲ့။ပဲႀကီးေလွာ္ ႀကဳိက္တတ္ေပမယ့္ သူမရဲ႕ ျပႆနာကေတာ့ ပဲေလွာ္
စားၿပီးတုိင္းမွာစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္
တားမႏုိင္ဆီးမရခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ေလလည္တတ္တာပါပဲတဲ့။

တေန႔က်ေတာ့ အဲဒီအမ်ဳိးသမီးဟာ လူတေယာက္နဲ႔
ခ်စ္ႀကဳိက္သြားၿပီးလက္ထပ္ေတာ့မယ္ အလုပ္မွာ သူမ ဘာသာေတြးသတဲ့။
“ငါ႔ေယာက္်ားဟာ အင္မတန္ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ၿပီး
လူႀကီးလူေကာင္းဆန္တယ္။ ငါ႔ရဲ႕အီးေပါက္တတ္တဲ့အက်င့္ကုိ
သူ႕အေနနဲ႔ ႏွစ္သက္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး”လုိ႔ေတြးမိၿပီး
ပဲႀကီးေလွာ္စားတဲ့အက်င့္ကုိ အနစ္နာခံ စြန္႔လႊတ္လုိက္သတဲ့။

ဒီလုိနဲ႔ လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာခဲ့ၿပီး တရက္ အလုပ္ကေန အိမ္အျပန္
လမ္းမွာသူမရဲ႕ ကားပ်က္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ အိမ္ကုိ
လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာရမွာမုိ႔ေနာက္က်မယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ခင္ပြန္းသည္ကုိ
ႀကဳိတင္ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားထားလုိက္တယ္။

အိမ္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာေနတုန္းမွာ လမ္းမွာ
ပဲႀကီးေလွာ္သည္နဲ႔ပက္ပင္းတုိးေရာတဲ့။ ပဲႀကီးေလွာ္ကုိ ျမင္ေတာ့ စားခ်င္စိတ္က
တေက်ာ့ျပန္ၿပီးထႂကြေသာင္းက်န္းလာျပန္ေတာ့တာေပါ႔။

အိမ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး လွမ္းေသးေတာ့ “အခုေန
စားသြားလုိက္ရင္အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေလာက္ဆုိ
အီးေပါက္တာလည္းၿပီးသြားေလာက္ေရာေပါ႔”လုိ႔ ေတြးၿပီး စိတ္မထိန္းႏုိင္ဘဲ
ပဲႀကီးေလွာ္ေတြဝယ္စားမိေရာတဲ့။

တန္ဖိုးရွိတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြျဖစ္ေစခ်င္ 3:09 AM ပန္းခေရ.. /

တန္ဖိုးရွိတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြျဖစ္ေစခ်င္

3:09 AM  ပန္းခေရ..  No comments

ေလာကၾကီးတစ္တစ္ခုလံုးမွာေနထိုင္
ၾကကုန္ေသာသူတို့သည္ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပဆံုးမတတ္ေသာသူတို့ကိုအလိုရွိၾကေပသည္။
ဤကိစၥသည္ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုး၏မလြန္ဆန္ေကာင္းေသာသဘာ၀ဓမၼသေဘာတရားၾကီးပင္ျဖစ္ပါသည္
ျမန္မာျပည္္ၾကီးတြင္ ဘုရား ၊တရား ၊ သံဃာ၊မိဘ ၊ဆရာ သမားဟူေသာ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပငါးဦးတို့၏ ဦးေဆာင္ဆံုးမမွဳကို လိုက္နာက်င့္ၾကံအားထုတ္၊ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ၾကကုန္ေသာေႀကာင့္သံသရာႏွစ္ျဖာေသာအေရးတို့တြင္
ေအးေအးေဆးေဆးသက္သက္သာသာေနနိုင္ေသာအခြင့္အေရးတို့ကိုရခဲ့ၾကသည္မွာဟိုးေရွးကတည္းကပင္ျဖစ္ပါသည္။
ယခုေခတ္ ၊ ယခုအခါတြင္ ပ်က္စီးျခင္း ၾကီးမားပ်က္စီး ၍လာၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ဦးေဆာင္လမ္းျပသူမွာတစ္မ်ိဳးတစ္စားထဲမဟုတ္ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေကာင္းတာကိုလမ္းျပသူႏွင့္မေကာင္းတာကိုလမ္းျပသူဟူႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားပင္ျဖစ္သည္။
အဖိုးမျဖတ္နိုင္ေအာင္အလြန္ထိုက္တန္ေသာအမ်ိဳးပ်က္စီးရသည္မွာမ်ားစြာမွဆိုး၀ါးလွပါသည္။
ေလာကၾကီးမွာဥပမာအားျဖင့္"အမ်ိဳး" ဟူသည္"ေက်ာင္း" "အိမ္" "တိုက္တာ" စေသာအေဆာက္အဦးတို့တြင္အမာခံျဖစ္ေသာ"တိုက္နံရံ"တို့ႏွင့္တူပါသည္။ "ဘာသာ သာသနာ၊ ပညာ" တို့သည္"အမိုး ၊ အကာ ၊အခင္း"တို႔ႏွင့္တူပါသည္။
အိမ္တို့တြင္အမာခံျဖစ္ေသာတိုက္နံရံတို့ပ်က္စီးခ်ိဳ႔ယြင္းခဲ့လွ်င္ အမိုးအကာအခင္းတို႔လ ဲတည္တံ့ ခိုင္ျမဲျခင္းမရွိနိုင္ပါ။ပ်က္စီးယိုယြင္းျခင္းကိုသာ ေရာက္နိုင္ပါသည္။
ေလာကၾကီးကုိေကာင္းေအာင္ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ပ်က္စီးေအာင္ေသာ္လည္းေကာင္း ျပဳျမင္စီမံနိုင္ေသာသူမ်ားမွာ"မိန္းမ"မ်ားပင္ျဖစ္ေလသည္။ ဤ အေၾကာင္းကိုစဥ္းစားရန္(ဗလာတိ-ဗလာမိတၳိေဟ)"မိန္းမ"တို့သည္ဗလာတိ-ဗလံ" "အား"အရွိတကာ့အရွိဆံုးျဖစ္သည္။မိုက္ရိုင္းေအာင္လဲမိန္းမေတြသင္ေပးနိုင္သလို၊လိမၼာယဥ္ေက်းေအာင္လည္း မိန္းမတို႔ပင္စြမ္းနိုင္ေလသည္။ အိမ္တိုင္းတြင္ မိန္းမမ်ားသာအေရးပါအရာေရာက္ ၍ၾကီးမားကာအုပ္ခ်ဳပ္စီမံေနၾကသည္ဆိုသည္မွာအားလံုးအသိပါ။
သင္တို့ေနေသာအိမ္တြင္လင္ေယာက်္ားႏွင့္သားသမီးေတြကိုဘယ္လိုျပဳျပင္စီမံထားပါသလဲ။လိမၼာေအာင္ျပဳျပင္ထားပါသလား။သင္တို့စဥ္းစားၾကည့္ပါ။အိမ္သားေတြမေကာင္းရင္
သင္မေကာင္းလို႔ပါဘဲ။ အိမ္မွာတာ၀န္အရွိဆံုးဟာ သင္ပါပဲ။သင္ျမန္ျမန္ျပဳျပင္ေပးပါ။
အမိုက္ႏွင့္အလိမၼာသည္ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးတြင္ရွိၾကသျမဲေပတည္း။အမိုက္ႏွင့္အလိမၼာ ခဲြျခား၍သိရာတြင္လည္း အသိႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေပၚရျပန္ေလ၏။အသိႏွစ္မ်ိဳးမွာ အတြင္းသိႏွင့္အျပင္သိ ဟူ၍ူျဖစ္၏။ထိုႏွစ္မ်ိဳးတြင္အတြင္းသိျဖစ္သူကားတစ္ျခားသူမဟုတ္ မိခင္ျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။
မိခင္ျဖစ္သူသည္ မိမိ၌ျဖစ္ေပၚလာေသာသားသမီးကေလးမ်ားအားမေမြးဖြားခင္ပဋိသန္ေဓတည္ေနစကတည္းကပင္ အမိုက္ကေလးေမြးမည္၊ အလိမၼာေလးေမြးမည္ဆိုတာ သူတစ္ပါးတို့မသိခင္ေရွးဦးစြာကပင္ ၾကိဳတင္၍သိနိုင္၏။ ထို့ေၾကာင့္မိခင္ျဖစ္သူကို(အတြင္းသိ)ဟုေခၚရသည္။အျခားေသာအေဖလုပ္သူႏွင့္မ်ိဳးေဆြသားခ်င္း၊ေပါင္းသင္းဆက္ႏြယ္ အသြယ္သြယ္ေသာ မိတ္ေဆြအေပါင္းတို့သည္ ၾကီးရင့္ေသာ အရြယ္အိုသို႕ေရာက္လာမွ မိုက္သည္၊ လိမၼာသည္တို့့ကို ခဲြျခား သိျမင္ေျပာဆိုနိုင္ေသာေၾကာင့္(အျပင္သိ) ေတြေခၚဆိုၾကရသည္။
မိမၼမိုက္စစ္တန္း
(၁) သူတပါးအသက္ကို ညွင္းဆဲသတ္ေလ့ရွိျခင္း။
(၂)သူတပါး၏ ပစၥည္းဥစၥာကို ၊မေတာ္ေလာဘ ခိုးယူေလ့ရွိျခင္း။
(၃)တပါးလင္ေယာက်္ားတို့ကို ရႊင္ပ်ၾကည္သာစြာဧည့္ခံစကားေျပာေလ့ရွိျခင္း။
(၄)မိမိလင္မွ တပါးတျခားေယာက်္ားႏွင့္ေပ်ာ္ပါးက်ဴးလြန္ေလ့ရွိျခင္း။
(၅) လိမ္လည္၍္ေျပာၾကားေလ့ရွိျခင္း။
(၆) ေလာင္းကစားအမွဳတို့ကို ျပဳလုပ္လိုက္စားျခင္း။
(၇) ပြဲလမ္း၊ သဘင္၊ အေပ်ာ္အရႊင္ အားၾကီးေလ့ရွိျခင္း။
(၈)မိဘသားခ်င္းတို့အေပၚမွာ အရိုေသကင္းမဲ့၍ နိုင္ထက္မွဳေလ့ရွိျခင္း။
(၉) လင္ေယာက်္ားအေပၚမွာနိုင္လိုေသာစိတ္ရွိျခင္း။
(၁၀) လင္ဘက္ကိုမသဒၵါ ၊ မိမိ ေဆြမ်ိဳးကိုသာၾကည့္ရွဳေထာက္ပံ့ျခင္း။
(၁၁) လင္၏အလိုမလိုက္လဘဲ လင္ေယာက်္ားစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ညွဥ္းဆဲေလ့ရွိျခင္း။
(၁၂) လင္ရွာေပးေသာပစၥည္းတို့ကို မတရားျဖဳန္းပစ္ျခင္း။
(၁၃) တပါးေသာအိမ္ကိုသြားလာလည္ပတ္ျခင္း။
(၁၄) မိမိအျပစ္ကိုဖံုးကြယ္ျပီး သူတစ္ပါးတို႔အျပစ္ကိုသာ ေျပာဆိုေလ့ရွိျခင္း။
(၁၅) က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ ေျပာဆိုရယ္ေမာေလ့ရွိျခင္း။
(၁၆) ရတနာသံုးပါးႏွင့္စပ္ေသာ တရားစကားကိုမၾကားနိုင္ဘဲ ကာမဂုဏ္ႏွင့္စပ္ေသာစကားကိုသာ ေျပာျခင္း၊ နားေထာင္ျခင္း၊ သာယာေလ့ရွိျခင္း။
(၁၇) အကုသိုလ္အမွဳတို့ကို ရဲတင္းစြာျပဳ၀ံ့သေလာက္၊ ကုသိုလ္မွဳတို့ကို ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လွဳပ္၊ ေနာက္ဆုတ္ျခင္း။
ဤ အခ်က္မ်ားကို မေရွာင္ၾကဥ္ဘဲ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းျပီး ေနၾကပါမွဳေလာကသံသရာ ႏွစ္ျဖာစလံုး ဆံုးရွံဳးႏွစ္မြမ္းရပါမည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ အခ်က္တို့ကို ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး မိန္းမ အလိမၼာေလးမ်ားေအာင္ၾကိဳးစားၾကေစခ်င္ပါသည္။
အမ်ိဳး ဘာသာ ၊ သာသနာ ႏွင့္ပညာတိုးပြား၊အက်ိဳးမ်ားေစေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ဤ ေဆာင္းပါးေလးကိုေရးသားတင္ျပလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သိေစ၊ တတ္ေစ၊ လိမၼာၾကေစလိုေသာ ဆႏၵအမွန္ျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးရျခင္းျဖစ္ပါသည္။မိန္းခေလးတစ္ေယက္လိမၼာလွ်င္ အိမ္သာ၏။ရြာသာ၏။ ျမိဳ႕သာ၏။ တိုင္းျပည္သာယာပါ၏။ ေဆာင္းပါးေလးကိုဖတ္မိၾကေသာမိန္းခေလးတိုင္း အလိမၼာေလးေတြအျဖစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲနိုင္က်ပါေစလို့ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလွ်က္........

ေရႊျမန္မာဥယ်ဥ္မွ မခိုင္ေလးေရးသားေသာစာကိုျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါသည္.....

ငါ့ဖက္မွာ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္ (ျမင့္သန္း)

ဘာစိတ္ကူးရလို႔ရယ္ေတာ့ မသိဘူး။ ေက်ာင္းမွာ စာသင္သားေတြ၊ စာခ်ေတြ ပါးေနတုန္း ဆြမ္းစားေဆာင္ဖက္ ေရနံေလးဘာေလး ျပန္သုတ္ထားၿပီး၊ ကုဋီအသစ္၊ အိမ္သာအသစ္၊ အပိုတစ္လံုး၊ ႏွစ္လံုးေလာက္ေဆာက္ထားရင္ ေကာင္းမယ္လို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးက မိန္႔တယ္။ ေကာင္းပါသဘုရာ့လို႔ လက္အုပ္ကေလး အသာခ်ီရင္း တိုက္အုပ္ကေတာ့ ေျဖ႐ံုပဲ။ ဆရာသမားဆီက၊ လူႀကီးဆီက ထြက္လာတဲ့အၾကံဆိုတာကို မေကာင္းဘူးလို႔ေျပာလို႔ ဘယ္ျဖစ္မွာတုန္း။ အၾကံေကာင္းဉာဏ္ေကာင္း စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္း ဆိုတာမ်ဳိးကလည္း လူႀကီးသူမေတြဆီကမွ အထြက္မ်ားတာမဟုတ္လား။ အဓိကကေတာ့ လူႀကီးသူမေတြဆီမွာ စဥ္းစားစရာအခ်ိန္ေတြ ပိုေနလို႔ပဲျဖစ္မယ္။ အခ်ိန္ပိုလို႔တင္ေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး။ တျခား ထူးထူးေထြေထြ ေတြးေနစရာမွ မရွိဘဲကိုး။ ထူးထူးေထြေထြ ေတြးစရာ မရွိမွလည္း ေတြးစရာဆိုတာက ေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ေပၚလာႏိုင္တာ။ ထမင္းဆာေနရင္၊ ႐ွဴ႐ွဴေပါက္ခ်င္ရင္၊ ယုတ္စြအဆံုး ေယာကၡမကို ေၾကာက္ေနရင္ေတာင္ အေတြးေကာင္းေကာင္း စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္း ဘယ္ေပၚႏိုင္မွာလဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း တိုက္အုပ္နဲ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးတို႔ ကြာၾကတာ။ တိုက္အုပ္အေနနဲ႔ကေတာ့ စိတ္ကူးေကာင္္းေကာင္းရဖို႔ အခ်ိန္လည္းမရွိဘူး။ ရစရာအေၾကာင္းလည္း မရွိဘူး။ တင္ပါ့ဘုရားလို႔ ႏႈတ္က အာမခံလိုက္မိတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ဆင့္ကေတာ့ ဒီကိစၥ ဘယ္သူနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ဘယ္အေကာင္ေတြ ေခၚရမယ္ဆိုတာ ဆက္စဥ္းစားရေတာ့တာပဲ။ ဒီလိုစဥ္းစားတယ္ဆိုတာက တိုက္အုပ္ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ အတတ္ပညာထဲက တစ္မ်ဳိးလို႔ေတာင္ ေျပာရလိမ့္မယ္။ ခိုင္းတတ္ရင္ ပတတ္ေတာင္ ဖြတ္ျဖစ္ခိုင္းလို႔ရတယ္လို႔ ဆိုၾကသမို႔လား။ တိုက္အုပ္ကေတာ့ သူ႔တကာေတြကို ငါ့ကိုေတာ့ျဖင့္ ကူၾကဦးဆိုတာမ်ဳိးမဟုတ္ရင္ ငါ့ကို အၾကံေလးဘာေလး ေပးၾကစမ္းပါဆိုတာမ်ဳိး ေျပာေလ့ရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခုိင္းေကာင္းေအာင္ ႏြားမ်ားကို စုတ္သပ္ေပးလိုက္တဲ့ သေဘာမ်ဳိးပဲ။

တိုက္အုပ္အေနေတာ့ သူ႔တပည့္ေတြ၊ တကာေတြဆီက အၾကံယူဖို႔စဥ္းစားရတယ္ဆိုေပတဲ့လည္း စိတ္ထဲကေတာ့ သိပ္ေျဖာင့္လွတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးျပန္ပြဲလုပ္တုန္းက၊ ဘုရားပြဲလုပ္တုန္းက၊ ေခ်ာင္းထိပ္က တံတားတိုင္လဲတုန္းက စတာေတြမွာလည္း သူ႔တပည့္ေတြ၊ တကာေတြရွိလို႔ပဲ။ စိတ္မထင္လို႔ သူ႔တပည့္ေတြ၊ တကာေတြက ႀကိမ္းရင္လည္း သူက ခံရေသးတာကိုး။ ဘုန္းႀကီးျပန္လုပ္တုန္းကဆို ကိုယ္ေတာ္က ဘာမွမသိဘဲ ဘာလို႔ တင္ပါ့လို႔ ၀န္ခံခဲ့ရတာတုန္းရယ္လို႔ သူ႔လက္ငုတ္လက္ရင္းတပည့္ ေသာင္းစိန္ အႀကိမ္းေတာင္ ခံလိုက္ရေသးတယ္။ တံတားတိုင္ လဲတုန္းကမ်ားဆိုရင္ ပင္ပန္းသမွ၊ ညေနမတိုင္ခင္ကပဲ တိုက္အုပ္ခမ်ာ အပူေတြဘာေတြပ်ံၿပီး ယဲ့ယဲ့က်န္ေတာ့တာ။ အဲဒီတုန္းက အလုပ္ၿပီးၾကလို႔ ေက်ာင္းေအာက္ဘက္က သစ္ပင္ရိပ္မွာ ထိုင္ေနၾကတုန္း ေက်ာင္းေပၚဘက္ကေန ဆရာေတာ္ႀကီးက လွမ္းေမးေသးတယ္။ တိုက္အုပ္ကေတာ့ တံတားတိုင္ကို ဘယ္လိုလုပ္ လဲၾကတယ္။ ဘယ္သူက ဘာလုပ္တယ္ စသည္ျဖင့္ သူ႔တပည့္ေတြရဲ႕ အားထုတ္မႈကို ဆရာေတာ္ႀကီးသိေအာင္ အရွည္အက်ယ္ ျပန္ေလွ်ာက္တယ္။ ၿပီးသြားေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက ထပ္ေမးျပန္တယ္။ ေမာင္ဉာဏ္ မင္းကေကာ ဘာလုပ္သတုန္းတဲ့။ ဒီေတာ့ တိုက္အုပ္က တပည့္ေတာ္ကေတာ့ဘုရား၊ ဒီေအာက္နားဆီကပဲ ဒီေကာင္ေတြ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္၊ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ေအာင္ ဉာဏ္ကူရပါတယ္ဘုရားလို႔ ေလွ်ာက္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက သာသာျပံဳးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေအးေအးသာဓုလို႔ေခၚၿပီး မင္း သိပ္လည္း အပင္ပန္းမခံေနနဲ႔ဦး။ တို႔ေက်ာင္းမွာ မင္းမရွိလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ေအးေအးသာသာေနဦးလို႔ မိန္႔ၿပီး ထြက္သြားေတာ့တယ္။ အဲဒီတုန္းကမ်ားဆို ဆရာေတာ္ႀကီးမိန္႔လို႔သြားတာနဲ႔ တိုက္အုပ္ရဲ႕ တပည့္ေတြ တကာေတြဆီက ခြိကနဲ အသံထြက္လာေသးတယ္။ မ်က္ႏွာေတြက ျပံဳးေစ့ေစ့ လုပ္ေနၾကေသးတာ။ တိုက္အုပ္အဖို႔ေတာ့ လ်စ္လ်ဴ႐ႈႏိုင္ျခင္းဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈတစ္မ်ဳိးပဲ ဆိုတာကို ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ထားခဲ့တာ ၾကာၿပီပဲ။ ဘယ္မွာ တုန္လႈပ္ပါေတာ့မလဲ။ ဥေပကၡာတရား မ်ားမ်ားထားႏိုင္တာဟာ နိဗၺာန္နဲ႔နီးမယ္လို႔ ဘယ္သူမွ အာမခံထားတာ မဟုတ္ေပတဲ့လည္း အလုပ္ေတာ့ ျဖစ္တယ္လို႔ေတာ့ တိုက္အုပ္က သိၿပီးသားပဲ။

ေက်ာင္းေပၚကဆင္းလာတာနဲ႔ တိုက္အုပ္ဟာ ဆြမ္းစားေဆာင္ဘက္ဆီကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဆြမ္းစားေဆာင္ဘက္ဆီ ေလွ်ာက္လာရင္း ခပ္လွမ္းလွမ္းက အရိပ္ထဲဆီမွာ က်ည္းသား႐ိုက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားကေလးတစ္သိုက္ကို ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႔ တိုက္အုပ္က လက္လွမ္းျပလိုက္တယ္။ ႏႈတ္ကေတာ့ ဘာမွ် မေျပာေပတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြက တိုက္အုပ္က သူတို႔ကိုေခၚတာပဲရယ္လို႔ သိလိုက္တယ္။ ဘုန္းႀကီးကေတာ့ ရပ္မေစာင့္ဘူး။ ဆြမ္းစားေဆာင္ဘက္သြားေနတဲ့ ေျခလွမ္းကို မျပင္ဘူး။ ဆြမ္းစားေဆာင္ထဲ လွမ္းတက္လိုက္ေတာ့ အတြင္းနားဆီမွာ အၾကမ္းေသာက္ေနၾကတဲ့ ကပၸိယႀကီးဦးႀကိြနဲ႔ ကိုရင္ႀကီးစံေမာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဦးႀကိြကေတာ့ သူ႔ထံုးစံအတိုင္း သမာဓိသတင္းစာကိုဖတ္ေနရင္းက ေမာ့ၾကည့္ၿပီး၊ ကိုယ္ေတာ္ ၾကြ၊ အၾကမ္းက က်ေနၿပီ အေတာ္ပဲလို႔ လွမ္းေလွ်ာက္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ကိုရင္ႀကီး ၾကံသကာသြားခ်ဳိးေခ်။ ေသတၱာအသစ္တစ္လံုး ေရာက္ေနတယ္လို႔ ကိုရင္ႀကီးစံေမာင္ကို ညႊန္ၾကားခ်က္ေပးလိုက္တယ္။ ကိုရင္ႀကီးကေတာ့ တိုက္အုပ္ကို အသာလက္အုပ္ခ်ီရင္း ေနာက္ဘက္ထဲ အသာထသြားတယ္။ ဦးႀကြိက တိုက္အုပ္ကိုေက်ာ္ၿပီး ေနာက္နားဆီလွမ္းလိုက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေလး သံုးေလးေယာက္ အျပင္နားဆီမွာ လက္ကေလးပိုက္ၿပီးရပ္ေနၾကတာ ေတြ႕လိုက္ရတာမို႔ ဘာကိစၥရွိျပန္သတုန္းကိုယ္ေတာ္လို႔ လွမ္းေမးလိုက္ျပန္တယ္။ ဘုန္းႀကီးေလးက ခ်က္ခ်င္းမေျဖေသးဘဲ ေရေႏြးၾကမ္း လင္ပန္းဆီမွာ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ ဦးႀကြိက အၾကမ္းတစ္ခြက္ထည့္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေလးကို ကပ္လိုက္ရင္း အေျဖေစာင့္ေနပံုရတယ္။ ဘုန္းႀကီးေလးကေတာ့ ဦးႀကြိဖတ္လက္စသတင္းစာ ထိပ္နားဆီကရက္စြဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ရက္တြက္ေနပံုရတယ္။ ၿပီးမွ ခင္ဗ်ားသတင္းစာက ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရက္ေလာက္ ရွိေတာင္ေနၿပီလို႔ လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ ဦးႀကြိက ဘာမွ်မေျပာဘဲ ဘုန္းႀကီးေလးမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေနတယ္။ အၾကည့္ကေတာ့ လာျပန္ပလားဒီအေျပာ ဆိုတဲ့ပံုပဲ။  တိုက္အုပ္ကေတာ့ ရက္စြဲအရသာ တြက္ေျပာတာ။ အေျဖလိုခ်င္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အရင္ကတည္းက ဦးႀကိြက ေျပာထားဖူးတာကိုး။ က်ဳပ္က သတင္းစာဖတ္တယ္ဆိုတာ သတင္းသိခ်င္လို႔၊ ကမၻာႀကီးမွာ ဘာျဖစ္တယ္သိခ်င္လို႔။ တစ္ပတ္ေနာက္က်က် တစ္လေနာက္က်က် က်ဳပ္အတြက္ အေရးမႀကီးဘူး။ က်ဳပ္အတြက္က ဆီေတာ္၏ဆားေတာ္၏ သိရင္ၿပီးတာပဲ။ သတင္းစာဖတ္ၿပီးသိခ်င္တာက အပ်င္းေျပေအာင္လို႔ပဲ။ ကိုယ္ေတာ့္လို အာဂံုေဆာင္ထားတာေတြ ျပန္ၿပီးရြတ္ျပဖို႔မဟုတ္ဘူးလို႔ ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ထားတယ္။ ဒီကတည္းက တိုက္အုပ္လည္း စကားမရွည္ရဲေတာ့ဘူး။

အၾကမ္းကို နည္းနည္းငံုၿပီး ပါးေစာင္းအသာက်င္းလိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေက်ာင္းမွာ ကိစၥေတြပါးေနတုန္း ေရနံေလးဘာေလးသုတ္၊ ကုဋီအသစ္၊ အိမ္သာအသစ္ေတြေဆာက္ထားရင္ ေကာင္းမယ္ေျပာလို႔ဗ်ာ။ က်ဳပ္ ဟိုေကာင္ေတြ အေခၚခိုင္းလိုက္ဦးမယ္လို႔ အျပင္ဘက္ကို ၾကည့္ေနရင္း ဦးႀကိြကို ဦးတည္ေျပာလိုက္တယ္။ ေျပာရင္း ေကာင္ေလးေတြ လာစမ္းလို႔ ေက်ာင္းသားေလးေတြကို လွမ္းေခၚလိုက္တယ္။ ဦးႀကိြကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ဦးစံသိန္းရဲ႕ ကုန္ေစ်းႏႈန္းသတင္း ဖတ္ေနတယ္။ ကိုရင္ႀကီးစံေမာင္က ၾကံသကာထည့္ထားတဲ့ ေၾကြရည္သုတ္ပန္းကန္ကို ဘုန္းႀကီးေလးကို ကပ္လိုက္တယ္။

Third Heaven: ဘဝတဏွာ

Third Heaven: ဘဝတဏွာ: ပံုရိပ္ေတြပါပဲ... ခင္ဗ်ားလဲ တကယ္မရွိႏုိင္ပါဘူး။ အာရံုငါးပါးကို သတိထားမိတယ္ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္း၊ ခံစားခ်က္ေတြလဲပါတယ္ ဒီအိပ္မက္က တစ္ဘဝစ...

လူဗိုလ္ဟူသည္ ...: “ဘက္မလိုက္ျခင္း” ၊“အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ျခင္း” ၊အကန္႔အကန္...

လူဗိုလ္ဟူသည္ ...: “ဘက္မလိုက္ျခင္း” ၊“အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ျခင္း” ၊အကန္႔အကန္...: by   အား မာန္   on Friday, April 13, 2012 at 5:32pm   “ဘက္မလိုက္ျခင္း” မည္သည့္ တိုင္းျပည္၌ျဖစ္ေစ ပါတီတစ္ခု၊ သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႔အစည္...