အမ်ိဳးသားမ်ား၏ ဆီးလမ္းေၾကာင္း ျပႆနာအျဖာျဖာ 23 November 2012

Zaw Lin shared Aye Chan Mon's photo.

အမ်ိဳးသားမ်ား၏ ဆီးလမ္းေၾကာင္း ျပႆနာအျဖာျဖာ

23 November 2012

အမ်ိဳးသားမ်ား၏ ဆီးလမ္းေၾကာင္းျပႆနာအျဖာျဖာဆီးက်ိတ္ဆိုတာဟာ သစ္ၾကားသီး ပံုသဏာၭန္ အက်ိတ္ တစ္ခုျဖစ္ျပီး ဆီးအိမ္ ေအာက္ဘက္ ဆီျပြန္္နဲ႔

ကပ္လ်က္ စအိုအေရွ႕မွာ တည္ရွိ ေနပါတယ္။ ဆီးက်ိတ္ ရဲ႕တည္ေနရာ ကို ေအာက္မွာ ပံုနဲ႔တကြ ေဖာ္ျပလိုက္ ပါတယ္။

Q. အသက္ ၅၁ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသား တစ္ဦးအေနနဲ႔ ဆီးက်ိတ္ေရာဂါျဖစ္ႏိုင္ ပါသလား၊ ေရာဂါျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုေဝဒနာ ေတြခံစားရႏိုင္ပါသလဲ။

A. အသက္ႀကီးသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆီးက်ိတ္ေရာဂါျဖစ္ေပၚႏိုင္ပါတယ္။ ဆီးက်ိတ္မွာ ေရာဂါဝင္တာကို လိင္ဆက္ဆံ တာကို တက္ၾကြမႈရွိေနတဲ့ ငယ္ရြယ္တဲ့ အမ်ိဳးသားေတြမွာ အေတြ႕မ်ားေလ့ရွိ တတ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ နဲ႔ ယခုအခ်ိန္ ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ ဆီးက်ဥ္တာနဲ႔ ေသြးထဲမွာ ဆီးပါတာေတြေၾကာင့္ ဆရာဝန္ကို လာေရာက္ျပသတဲ့ လူနာေတြ ပိုမ်ားပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာမူ ဆီးလမ္း ေၾကာင္း ပိုးဝင္တာေၾကာင့္ ေဆးခန္းကို လာျပသူေတြ ပိုမ်ားၾကပါတယ္။

Q. ဆီးက်ိတ္ရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ ေတြကို ေဖာ္ျပပါ။

ေက်းဇူးခံ၊ ေက်းဇူးစား ျပႆနာ ႐ွင္းတမ္း

Cho Tu Zal

about an hour ago ·

ေက်းဇူးခံ၊ ေက်းဇူးစား ျပႆနာ ႐ွင္းတမ္း

တ႐ုတ္က ျမန္မာျပည္ကို ငတ္တုန္းေကၽြးထားခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးေတြ ႐ွိတယ္ ဆုိတဲ့ စကားဗ်ာ တႏုံ႕ႏုံ႕ျဖစ္ရလြန္းလုိ႕၊ သမုိင္းနဲ႕ခ်ီၿပီး သံုးသပ္မိတယ္။

၁၉၆၂ မတုိင္မီတုန္းက က်ေနာ္တို႕တုိင္းျပည္ဟာ ဘာေၾကြးၿမီမွ မ႐ွိ႐ုံမက၊ ကမၻာ့ဘဏ္ထဲ အရန္ေရႊေတြ ေတာင္ ႐ွိခဲ့တယ္။
အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွမွာ အေကာင္းဆံုး တကၠသိုလ္၊ အေကာင္းဆံုးေဆး႐ုံ၊ နဲ႕ အခ်မ္းသာအၾကြယ္၀ဆံုး တုိင္းျပည္။
လြတ္လပ္ေရး ဆံုး႐ႈံးခဲ့သည္တိုင္ ထုိင္း ကိုေတာင္ ပို႕ကုန္တဘက္သတ္နဲ႕၊
ေရႊက်ီးႏိုင္လြန္၊ ဟံသာေအးႏိုင္လြန္၊ ၾကက္ဆင္ဖဲထီး၊ ပြင့္ေကာင္း ငပိငံျပာရည္တို႕ ႏိုင္ငံျခားပို႕ကုန္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရ။
ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုလည္း ဦးႏု ဟာ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွမွာ ၾသဇာ႐ွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္ခဲ့သလို(အင္ဒိုနီး႐ွားလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေတာင္ ေထာက္ပံ့ခဲ့တယ္)၊ ဦးသန္႕ဟာ ႏိုင္ငံတကာ က ေလးစားလြန္းရတဲ့ ကမၻာ့ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္ခဲ့တယ္။
စကၤာပူ ထူေထာင္သူ လီကြမ္ယု က ျမန္မာျပည္ကို စံျပဳခဲ့တယ္၊ ျမန္မာျပည္လို ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္လို႕ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီကေန႕ စကၤာပူဟာ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာ္ျငား ဒီမုိကေရစီေရး နဲ႕ လူ႕တန္ဖုိး႐ွိမႈ၊ ႏိုင္ငံသား တဦးခ်င္း ထူးခၽြန္ထက္ျမက္မႈတုိ႕မွာ အဲဒီေခတ္ျမန္မာျပည္ကို မမီေသးပါဘူး (ရဲရဲ ကိုေျပာရဲတယ္)။

ဒီလို တုိင္းျပည္ကို ေခ်ာက္ထဲက်ဖို႕ လက္တလံုး အလုိ လို႕ အေၾကာင္းျပၿပီး ကယ္တင္႐ွင္္္လုပ္ အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ဦးေန၀င္းနဲ႕ စစ္အုပ္စု တသိုက္ ရဲ႕
လက္ထဲမွာ တိုင္းျပည္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ခၽြတ္ၿခံဳက် ဆင္းရဲနိမ့္ပါးလုိက္တာ
၁၉၈၇ မွာ အဆင္းရဲဆံုးတုိင္းျပည္စာရင္း L.D.C ၀င္ခဲ့ရတယ္။

သႀကားထက္ခ်ိဳေသာအရာ (ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ပါက်န္ေတာ္လည္းရင္ထဲထိသြားလိုၿပန္မွ်ေ၀လိုက္တာပါ) Posted by သန္းထိုက္၀င္း on November 24, 2012 at

Lu Bo

40 minutes ago ·

သႀကားထက္ခ်ိဳေသာအရာ (ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ပါက်န္ေတာ္လည္းရင္ထဲထိသြားလိုၿပန္မွ်ေ၀လိုက္တာပါ)

Posted by သန္းထိုက္၀င္း on November 24, 2012 at

အသက္ရေနျပီျဖစ္တဲ႕ လူၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ ေအးစက္ေနတဲ႕ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္း ေလးတစ္ခုေပၚမွာ ထိုင္ေနပါ
တယ္.. မုတ္ဆိတ္ ပါးသိုင္းေမြး ပရဗ်စ္၊ စုတ္ျပဲညစ္ႏြမ္းေနတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ လမ္းေဘးမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ သူ႕ကို
လမ္းသြားလမ္းလာ လူေတြက သာမန္ကာလွ်ံကာ ၾကည္႕သြားၾကရံုက လြဲလို႕ဘယ္သူကမွအေရးတယူ မရွိၾက......
ဟုတ္ပါတယ္ေလ အိမ္မရွိ ယာမရွိ ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ေနတဲ႕ သူ႕လိုလူ တစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူကမ်ား
ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္ လုပ္ခ်င္ပါ႕မလဲ.ေရခဲလုမတတ္ ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ႕ ခုလိုခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စုတ္ျပဲေနတဲ႕သူ႕ကုတ္အက်ၤ ီ
အေဟာင္းေလး ထက္စာရင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ထူထူထဲထဲရွိမဲ႕အကၤ်ီမ်ိဳး သူ႕အတြက္ သိပ္ကို လိုအပ္ေနတာေတာ့
အမွန္ပါ…


ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ အသက္ ၃၅ႏွစ္ခန္႕ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာပလက္ေဖာင္းေလးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္
လာေနပါတယ္.. ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႕အမ်ိဳးသမီးဟာ သူ႕အနားအေရာက္မွာ ရပ္တန္႕လိုက္ျပီး သူ႕ကို ငံု႕ၾကည့္
လိုက္ကာ“ ဦးေလး.. ရွင္ေနေကာင္းရဲ႕လား” လို႕ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကား ဆိုလိုက္ပါတယ္..ၾကည္႕လိုက္တာနဲ႕
အမ်ိဳးသမီးဟာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အထက္တန္းလႊာက ျဖစ္မယ္ဆိုတာအဖိုးအိုက သိလိုက္ပါတယ္.. သူမဟာ
လွပသစ္လြင္တဲ႕ ထူထူထဲထဲ ကုတ္အကၤ်ီကို၀တ္ဆင္ ထားပါတယ္… ျပီးေတာ႕လဲ သူမကို ၾကည္႕ရတာ ငတ္မြတ္ျခင္း၊
ဆာေလာင္ျခင္းဆိုတာကို ဘယ္ေသာခါမွ ခံစားခဲ႕ရဖူးပံု မေပၚပါဘူး.. ဒီလို အမ်ိးသမီးတစ္ေယာက္က သူနဲ႕ လာျပီး
စကားေျပာဆို ပတ္သက္ဖို႕ဆိုတာ အေၾကာင္းကို မရွိပါ…သူဟာလည္း တစ္ျခား လမ္းသြားလမ္းလာေတြလိုဘဲ သူ႕
ကို ရယ္စရာလုပ္ဖို႕စေနာက္ဖို႕ သက္သက္နဲ႕ စကားလာေျပာေနတာသာ ျဖစ္မွာပါ.. ဒါေၾကာင္႕လဲအမ်ိဳးသမီးကို “
ခင္ဗ်ား ကိုယ္႕လမ္းကို သြားပါ.. က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္းေနပါရေစလို႕ ” ေအာ္ဟစ္ျပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္..

ေရေသာက္သံုးမႈနည္းသည့္ျပႆနာမွာေသြးခ်ဳိ ၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏွင့္ဆက္စပ္လ်က္ရွိ Posted by Thi Thi Cho on နို၀င္ဘာ 24, 2012 at

Lu Bo

ေရေသာက္သံုးမႈနည္းသည့္ျပႆနာမွာေသြးခ်ဳိ ၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏွင့္ဆက္စပ္လ်က္ရွိ

Posted by Thi Thi Cho on နို၀င္ဘာ 24, 2012 at

ေန႔စဥ္ ေရ(၂)ခြက္ထက္ နည္းၿပီး ေသာက္သံုးတဲ့ သူေတြဟာ ေသြးတြင္းသၾကားဓာတ္ ျမင့္မားဖို႔ အလားအလာ ပိုမိုျမင့္မား ႏုိင္တယ္လုိ႔ သိရပါသည္။ ေ သြးတြင္းသၾကား ဓာတ္ဟာ ေ သြးခ်ဳိ ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ျဖစ္ပြားေလာက္ေအာင္ မျမင့္မားေပမယ့္ သာမန္ထက္ ေသြးတြင္း သၾကားဓာတ္ ပိုမို ျမင့္မားတဲ့သူေ တြ ၊ ေသြ

းခ်ဳိ ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါအႀကိဳ ျဖစ္ပြားေနသူေတြ ျဖစ္ပါသည္။

ယခုျပဳလုပ္တဲ့ ေလ့လာမႈ အသစ္အရ ေရလီတာ၀က္သာ ေသာက္သံုးတဲ့ အရြယ္ေရာက္ၿပီး သူေတြဟာ ေသြးခ်ဳိ ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ အႀကိဳ ျဖစ္ပြားတဲ့ အဆင့္

မွာ ေသြးတြင္းသၾကားဓာတ္ ပိုမိုျမင့္မား လာေၾကာင္း သိရပါသည္။ ဒါ့ေပမယ့္လည္း ပုံမွန္ေရ ေသာက္သံုးသူ ေတြဟာ ေသြးတြင္း သၾကားဓာတ္ ျမင့္မားမႈ အႏၲရာယ္ကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္မႈ ရွိ ၊ မရွိ ဆိုတာကိုေတာ့ ဆက္လက္ ေလ့လာလ်က္ ရွိပါသည္။ အဆုိပါ ေလ့လာခ်က္ အသစ္ကို စတင္ ေလ့လာခ်ိန္က ေသြး တြင္း သၾကားဓာတ္ ပံုမွန္ရွိတဲ့ အသက္(၃၀)နဲ႔ (၆၅)ႏွစ္ၾကား အရြယ္ရွိ ျပင္သစ္လူမ်ဳိး(သံုးေထာင့္ေျခာက္ရာတစ္ဆယ့္ငါး)ဦးကို ေလ့လာမႈေတြ လုပ္ခဲ့ တာ ျဖစ္ပါသည္။ ေလ့လာမႈမွာ ပါ၀င္သူေတြ အနက္ (၁၉)ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ တစ္ေန႔ ေရလီတာ၀က္ထက္ နည္းၿပီး ေသာက္သံုး သူေတြျဖစ္ၿပီး က်န္(၈၉)ရာခုိ င္ႏႈန္းကေတာ့ ေရတစ္လီတာ နဲ႔အထက္ ေသာက္သံုးသူေတြ ျဖစ္ပါသည္။


ေလ့လာမႈမွာ ပါ၀င္သူေတြကို (၉)ႏွစ္ၾကာ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၿပီး ပါ၀င္သူ ေတြအနက္(၅၆၅)ဦးဟာ ေသြးတြင္း သၾကားဓာတ္ ျမင့္မားလ်က္ရွိၿပီး (၂၀၂)ဦးကေ တာ့ ေသြးခ်ဳိ ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ျဖစ္ပြားေနတာကို ေတြ႕ရပါသည္။ ေနာက္ထပ္ေတြ႕ရွိ မႈေတြအရ ေရေသာက္သံုးမႈ နည္းပါးသူေတြဟာ ေရအစား အခ်ဳိရည္ ေ သာက္သုံးမႈ မ်ားျပားတာေၾကာင့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲ႔ သၾကားဓာတ္ ျမင့္တက္တာကို ေတြ႕ရပါသည္။ သုေတသီ ေတြကေတာ့ အခ်ဳိရည္ ေသာက္သံုးမႈ ကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ေသာက္ေရသန္႔ ေသာက္သံုးျခင္ဟာ ေသြးခ်ဳိ ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈ တားဆီးဖို႔ နည္းလမ္းေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္တယ္လုိ႔ အႀကံေပးထားေ ၾကာင္း သိရွိရပါသည္/

http://soneseeyar.ning.com/profiles/blog/show?id=6523429%3ABlogPost%3A84178&xgs=1&xg_source=msg_share_post

ေရေသာက္သံုးမႈနည္းသည့္ျပႆနာမွာေသြးခ်ဳိ ၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏွင့္ဆက္စပ္လ်က္ရွိ

soneseeyar.ning.com

ေန႔စဥ္ ေရ(၂)ခြက္ထက္ နည္းၿပီး ေသာက္သံုးတဲ့ သူေတြဟာ ေသြးတြင္းသၾကားဓာတ္ ျမင့္မားဖို႔

ကာေမသုမိစၦာစာရကံ

Lu Bo

26 minutes ago ·

ကာေမသုမိစၦာစာရကံ

ေလာကမွာ က်င္လည္က်က္စားေနၾကတဲ့ သတၱ၀ါမွန္သမွ်ဟာ သတိလက္လြတ္မႈေၾကာင့္ မမွားသင့္တဲ့ အမွားေလးေတြ
မွားေနၾကပါတယ္။တခ်ိဳ႕အမွားေလးေတြက်ေတာ့မိမိဘက္က မွန္တယ္ထင္ရေပမဲ့အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ မွားတဲ့အရာျဖစ္
ေနပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ လူငယ္မ်ားဟာ ကာမကိစၥမ်ားနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး မွားသင့္တဲ့အရာလား၊မမွားသင့္တဲ့အရာလား
ဆုိတာ ခြဲျခားေ၀ဖန္ျခင္း ေလ့လာျခင္းမရွိဘဲ စိတ္ကုိအလုိလုိက္ကာ အလြယ္တကူ မွားယြင္းေနၾကပါတယ္။ တကယ္ဆုိ
ကာမအမႈဟာ မိမိအတြက္ အျပစ္နဲ႔အက်ိဳး ဘယ္ဟာက ပုိမ်ားသလဲဆုိတာ စဥ္းစားဖုိ႔လုိပါတယ္။

ဒါျပင္ ယခုေခတ္လူငယ္မ်ား က်ဳးလြန္ေနၾကတဲ့ ကာမမႈမ်ားဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကာေမသုမိစၦာစာရကံနဲ႔ မကင္းဘူးျဖစ္
ေနပါတယ္။ မိမိတုိ႔ဟာ ဘယ္လုိမိန္းမေယာက်္ားနဲ႔ က်ဳးလြန္ရင္ ကာေမသုမိစၦာစာရကံ ထုိက္မလဲဆုိတာ ေသခ်ာမသိၾကပါ။
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း သိသိႀကီးနဲ႔ မုိက္ေနၾကတာလည္း ျဖစ္ပါမယ္။ အဲဒီလုိမုိက္ေနတာဟာ ကာေမသုမိစၦာစာရကံရဲ႕ ဆုိး
က်ိဳးမ်ားကုိ မိမိတုိ႔က ေသခ်ာမစဥ္းစား မေလ့လာထားလုိ႔ပါ။ တကယ္တမ္းေလ့လာဆင္ျခင္စဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ဒီကာေမသု
မိစၦာစာရကံရဲ႕အက်ိဳးဟာ မ်က္ေမွာက္တမလြန္ႏွစ္ဘ၀လံုးအတြက္ ဘယ္ေလာက္အႏၱရာယ္မ်ားတယ္ဆုိတာ သိပါလိမ့္
မယ္။

ျမန္မာေတြသိပ္မသိႀကတဲ႔ ကမၻာေက်ာ္ျမန္မာတစ္ဦး (သုိ႔မဟုတ္) အာရွဖြံ႔ျဖိဳးေရးဘဏ္၏ဖခင္ႀကီး ဦးညြန္႔

MrMaung KoThet and D Nyein Lin shared Aye Chan Mon's photo.

ျမန္မာေတြသိပ္မသိႀကတဲ႔ ကမၻာေက်ာ္ျမန္မာတစ္ဦး (သုိ႔မဟုတ္) အာရွဖြံ႔ျဖိဳးေရးဘဏ္၏ဖခင္ႀကီး ဦးညြန္႔

ဦးညြန္႔ဟာ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးစာမ်က္ႏွာတြင္ ျမန္မာတစ္ဦးအျဖစ္သာမက

အာရွတိုက္သားတစ္ဦးအျဖစ္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သူ၊ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕ အစည္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားထဲမွ ပထမဆံုး အဆင့္ျမင့္ရာထူးကုိ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ၊ အာရွဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္ႀကီး ေပၚထြက္လာေရး၏ ဖခင္ႀကီးအျဖစ္ ကမၻာက အသိအမွတ္ျပဳခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၂ႏွစ္ (၁၉၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ)က ဘားအံၿမိဳ႕မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။

အခု ကုလသမဂၢ အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေဒသ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး ေကာ္မရွင္ (အက္စ္ကက္ပ္) မတိုင္ခင္ရွိခဲ့တဲ့ အာရွႏွင့္ အေရွ႕ဖ်ား ေဒသဆိုင္ရာ စီးပြားေရးေကာ္မရွင္ (အီးကေဖး)ရဲ႕ အမႈေဆာင္ အတြင္း၀န္ အျဖစ္ ၁၄ ႏွစ္ၾကာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ အတြက္ သူ႔ကို အီးကေဖး ဦးၫြန္႔လို႔ လူသိမ်ားပါတယ္။

၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ကေန ၀ိဇၨာဘြဲ႕ရရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသိုလ္နဲ႔ လန္ဒန္တကၠသုိလ္တုိ႔မွာ ပညာသင္ ၾကားခဲ့တဲ့ ဦးၫြန္႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႔ ၁၉၃၃ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၇၂ ခုႏွစ္အထိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။

အေကာက္ခြန္မင္းႀကီး၊ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန အျမဲတမ္း အတြင္း၀န္တာ၀န္ေတြကိုလည္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၅၂ ခုုႏွစ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရ ခြင့္ျပဳခ်က္ အရ ECAFE တြင္ စတင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

၁၉၅၉ ခုႏွစ္မွာ ကုလသမဂၢ အေထြ ေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဒက္ဟမ္းမား႐ႈိး က ECAFE ရဲ႕ အမႈေဆာင္အတြင္း၀န္ အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့တဲ့ ဦးၫြန္႔ကို လူသိမ်ား ရတဲ့အခ်က္ေတြထဲက တစ္ခုက ကမၻာ့ စာမ်က္ႏွာမွာ အာရွ႐ုပ္ပံုလႊာကို စတင္ ျမႇင့္တင္ေပးႏုိင္ခဲ့လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးၫြန္႔ ECAFE ရဲ႕ အမႈေဆာင္ အတြင္း၀န္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ေနခ်ိန္ဟာ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ စနက္နဲ႔ အာရွႏုိင္ငံေတြ ၾကားမွာ သေဘာ ထားကြဲလြဲမႈေတြ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ကာလ ျဖစ္ပါတယ္။ ECAFE ရဲ႕ အစည္း အေ၀းေတြမွာ အမ်ားမဲအႏုိင္စနစ္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်မွတ္တဲ့ အေလ့ အထေၾကာင့္ အင္အားႀကီး ကိုလိုနီ ႏုိင္ငံေတြက သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ျခယ္လွယ္ ႏုိင္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

“အေရွ႕ပိုင္းတကၠသိုလ္ပါခ်ဳပ္ရဲ႕ အထူးစပါယ္ရွယ္ စာေမးပြဲခန္း”

Ko Thinker

‎(ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန ... အေရွ႕ပိုင္းတကၠသိုလ္မွာ ဒီလိုပဲ ရွိတယ္ :D :D ကိုင္း အမတ္မင္းေတြဆီ ပို႔ၾကပါကုန္ ... အထူးစာေမးပြဲတဲ့ ...။ မ်က္ႏွာႀကီးသလား ... ဘာႀကီးသလဲဆိုတာေတာ့ ဖတ္ၾကည့္ေပါ့ ...)

“အေရွ႕ပိုင္းတကၠသိုလ္ပါခ်ဳပ္ရဲ႕

အထူးစပါယ္ရွယ္ စာေမးပြဲခန္း”

အခုရက္ပိုင္းမွာ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ရဲ႕ စာေမးပြဲမ်ားကို

သက္ဆိုင္ရာ တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ အသီးသီးက်င္းပလွ်က္ရွိပါတယ္။
အဲဒီလိုက်င္းပေနမႈမွာ ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္းတကၠသိုလ္ (အမ်ားအေခၚ တာ၀
တကၠသိုလ္) လည္း အပါအ၀င္ပါ။

အဲဒီတကၠသိုလ္ရဲ႕ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့
ဦးေက်ာ္ရဲထြန္းဟာ အထူးစာေမးပြဲတစ္ခုကို ဖြင့္လွစ္ေပးထားပါတယ္။
အထူးစာေမးပြဲတြင္ ေျဖဆိုခြင့္ရသူကေတာ့ သရုပ္ေဆာင္၊ ေမာ္ဒယ္
မိုးယုစံပဲျဖစ္ပါတယ္။ မေတာက္တေခါက္ ေအာင္ျမင္မႈေလးရထားတဲ့
ေမာ္ဒယ္မင္းသမီးဟာ အမ်ားသူငါလို စာေမးပြဲေျဖဆိုခန္းတြင္ မေျဖရပဲ ရုတ္တရက္ က်မ္းမာေရး မေကာင္းသူမ်ား၊ မ်က္မျမင္မ်ားသာလွ်င္ ေျဖဆိုရေသာ
ေက်ာင္းတြင္းၾကက္ေျခနီေဆးခန္းတြင္ ေျဖဆိုခြင့္ရရွိေနတာေၾကာင့္
အေရွ႕ပိုင္းတကၠသိုလ္တြင္ အေ၀းသင္စာေမးပြဲေျဖဆိုေနၾကေသာ
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားၾကား သို႔ေလာသို႔ေလာ သတင္းထြက္ေနပါတယ္။

ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဦးေက်ာ္ရဲထြန္းဟာ သရုပ္ေဆာင္မိုးယုစံအား
စာေမးပြဲေျဖဆိုရန္အတြက္ ၾကက္ေျခနီေဆးခန္းအတြင္းတြင္ သီးသန္႔ေနရာေပးကာ အခန္းေစာင့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအားလည္း ၀င္ေရာက္ေစျခင္းမရွိဘဲ သူကိုယ္တိုင္ေစာင့္ၾကပ္ကာ မိုးယုစံအား မသာမာမႈျပဳလုုပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ အခြင့္အေရး ေပးထားတယ္လို႔လည္း ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားႏွင့္ စာေမးပြဲခန္းေစာင့္
၀န္ထမ္းမ်ားဆီမွ သိရပါတယ္။

ေမာ္ဒယ္မင္းသမီး မိုးယုစံဟာလည္း အခြင့္ေကာင္းယူကာ သူမႏွင့္အတူ အေ၀းသင္စာေမးပြဲ ေျဖဆိုေနၾကေသာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားကို
မတူမတန္ ဆက္ဆံျခင္းမ်ားလည္း ရွိေနတယ္လို႔ စာေမးပြဲေျဖဆိုၾကေသာ
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားက ဆိုပါတယ္။

ဘီယာအေႀကာင္း ဘယ္ေလာက္ သိသလဲ

New MyanmarFoundation shared Wai Lin Shein's photo.

ဘီယာအေႀကာင္း ဘယ္ေလာက္ သိသလဲ

“ဘီယာဟာ အရက္ေတာ့ မ ဟုတ္ပါ”
ဆုိတဲ့သီခ်င္းလုိပဲ။အရက္မဟုတ္ ဘူးလုိ႔ အတင္း ဇြတ္ကန္ျငင္းၿပီး လူေတြက ဘီယာ ကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခဳိက္ ေသာက္လာ

ၾကပါတယ္။ေယာက်္ားေလး ေတြသာမကဘဲ မိန္းကေလး ေတြလည္း ေသာက္လာ ၾကတာပါ။ အဲဒီလုိ ဖက္ရွင္လုိေရာ၊ ေသာက္ခ်င္လုိ႔ ေရာနဲ႔ အေၾကာင္းအ မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေသာက္ၾကတဲ့ သူေတြဘီ ယာ အေၾကာင္း သိပါရဲ႕လား။ ဘီယာ နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္အခ်ဳိ႕ ကိုေျပာျပပါ့မယ္။



Light (or) Lite ဘီယာမွာ
ကယ္လုိရီ ၁၀၀ ထက္ပိုပါတယ္။ ပ်မ္းမွ် ၁၂ ေအာင္စပဲရွိတဲ့ lite ဘီ ယာတုိင္းမွာ ကယ္လုိရီ ၁၀၀ က ေန ၁၃၀ အထိပါပါတယ္။ ႐ုိး႐ုိးဘီ ယာဆုိရင္ ၁၅၀ ကေန ၂၀၀ ကယ္ လုိရီပါပါတယ္။ ႐ိုး႐ုိးဘီယာ နဲ႔ lite ဘီယာက အနည္းဆံုး ကယ္လီုရီ ၂၀ ကေန ၁၀၀ အထိ ကြာပါတယ္။


ဘီယာက အဆီ ဓာတ္ကင္း တယ္။
ဘီယာက ၀ိုင္လုိပဲ အဆီဓာတ္ ကင္းပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အာဟာရ ဓာတ္အနည္းငယ္ လည္းပါ၀င္ပါ တယ္။ ဘာေတြလဲ ဆုိရင္ ပ႐ုိတင္း၊ ပုိတတ္ဆီယမ္၊ ေဖာလစ္အက္ဆစ္၊ ဗီတာမင္ဘီ ၁၂ နဲ႔ ဆီလီယမ္ ေတြ ပါ။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္အမ်ဳိး သား အစားအစာ ၫႊန္ၾကားမႈဌာ န ကေတာ့ ဘီယာဟာ ကယ္လုိရီ အမ်ားဆံုး အစားအစာငါးမ်ဳိးမွာပါ ၀င္ေနၿပီးေတာ့ အာဟာရဓာတ္လံုး၀ မရွိ ဘူးလို႔ ေၾကညာ ထားပါတယ္။


ေန့စဥ္ဘီယာေသာက္လုိ့ရသလား
ဘီယာကို ေန႔စဥ္ ေသာက္ရင္ ကယ္လုိရီ ၃၀၀ ကေန ၄၀၀ အထိရွိ လာတတ္ လာမယ္။ ဒါက ဟမ္ဘာ ဂါစား တာရဲ႕ ႏွစ္ဆ၊ ႐ုိစ့္ဆင္းဒ၀တ္ နဲ႔ ခ်ိစ္ပီဇာႏွစ္ခုစားသေလာက္ကို တက္မွာပါ။
ဘီယာမွာ အယ္လ္ကိုေဟာဘယ္လုိပါ၀င္လဲ
အယ္လ္ကိုေဟာမွာ ကယ္လုိရီ ၇ ဂရမ္ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အယ္လ္ကို ေဟာမ်ားေလ ကယ္လုိရီ မ်ား ေလပါ။ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ေလွ်ာ့ ခ်ခ်င္သူေတြကေတာ့ အယ္လ္ကို ေဟာေရာ ဘီယာကိုပါေရွာင္ရမွာပါ။


အေရာင္ေတြက ဘယ္လုိကြာသလဲ
ကယ္လုိရီဟာ အယ္လ္ကိုေဟာ ဘယ္ေလာက္ပါ သလဲ အေပၚမွာမူ တည္တာပါ။ အေရာင္အရင့္၊ အ ေရာင္ အႏုေပၚမွာ မူမတည္ ပါဘူး။ အေရာင္ႏုရင္ ကယ္လုိရီ နည္းတာ လည္းမဟုတ္ပါဘူး။
ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဘီယာဘယ္ေလာက္ေသာက္ရမလဲ
လံုး၀ မေသာက္ရင္ေကာင္းေပ မယ့္ မေသာက္ရ မေနႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ေတာ့ ႏွစ္ခြက္ ထက္ပုိမေသာက္သင့္ ပါဘူး။ တစ္ခြက္က ၁၂ ေအာင္စ ထက္ မပိုရပါဘူး။

အိုဘားမားခရီးစဥ္မွ ဆင္ျခင္စရာမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေအး ႏုိ၀င္ဘာ ၂၃၊ ၂၀၁၂

အိုဘားမားခရီးစဥ္မွ ဆင္ျခင္စရာမ်ား
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
ႏုိ၀င္ဘာ ၂၃၊ ၂၀၁၂

အေမရိကန္ သမၼတ အိုဘားမား ဗမာျပည္လာခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူအမ်ားစိတ္ဝင္းတစားရွိၾကတာ သတိထားမိတယ္။ ဒီ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံတကာေရးရာ စတဲ့ ရႈေဒါင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးက သံုးသပ္ေဝဖန္ဆင္ျခင္ေထာက္ျပစရာ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ခရီးစဥ္ရဲ႕ သေဘာ၊ သဘာဝနဲ႔ ေရွ႕လာမယ့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြ အတြက္ စာေရးသူ အျမင္ နဲ႔ ေထာက္ျပမယ့္ အခ်က္ေတြဟာ (အမ်ားစု လို႕ ယူဆရတဲ့) လူေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔ အေပ်ာ္ တခ်ိဳ႕ကို ထိခိုက္ေစႏိုင္လို႕ ခုအခ်ိန္မွာ ေရးဖို႕ အားနာမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိုဘားမားရဲ႕ ဒီခရီးစဥ္ နဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မိန္႕ခြန္းထဲကပဲ ႏိုင္ငံေရးသေဘာ၊ စီးပြားေရးသေဘာမဟုတ္ဘဲ ဗမာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ သတိျပဳ ဆင္ျခင္စရာ၊ အတုယူ ေလ့လာမွတ္သားစရာ အျပဳအမူ၊ အက်င့္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေယဘုယ် အေၾကာင္းအရာ အခ်က္တခ်ိဳ႕ကို ဒီေဆာင္းပါးမွာ ေဆြးေႏြးတင္ျပခ်င္ပါတယ္။

ပထမဦးဆံုး အခ်က္က အိုဘားမား ရဲ႕ ျမန္မာလို ႏႈတ္ခြန္းဆက္သတဲ့ စကား၊ သူ႕ကို ခရီးဦး ႀကိဳဆိုႏႈတ္ခြန္းဆက္သူၾကသူေတြရဲ႕ အမူအရာ နဲ႔ သူက ျပန္လည္ ႏႈတ္ဆက္ရာမွာ ျပဳမူျပတဲ့ အမူအရာ အေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။

ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကား “မဂၤလာပါ” နဲ႔ အမူအရာ “လက္အုပ္ခ်ီ ဦး/ဒူး အနည္းငယ္ ညြတ္” ႏွစ္ခုစလံုးဟာ ဗမာ့ေန႕စဥ္သံုး လူမႈဓေလ့ထံုးတမ္းမွာ မရွိဘူး၊ စစ္အစိုးေခတ္အဆက္ဆက္ လုပ္ယူထားတဲ့ ဓေလ့ဆိုတာ သတိမမူမိသူမ်ားအတြက္ ဦးစြာပထမ ရွင္းျပလိုပါတယ္။

ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြ ကာလ၊ေဒသ မေရြး လက္အုပ္ခ်ီ အရိုအေသေပးျခင္းဟာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား နဲ႔ ဘုရားရဲ႕ သားေတာ္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကိုသာ ျပဴမူေလ့ရွိပါတယ္။ ေနရာ၊ ေဒသ၊ အေျခအေန အေပၚမူတည္ၿပီး လက္အုပ္ခ်ီ ဂါရဝျပဳ ေလ့ရွိၾကတဲ့ ေနာက္တမ်ိဳးက ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ နဲ႔ အတူ တဂိုဏ္းထဲထား ေလးစားရိုေသျမတ္ႏိုးရတဲ့ မိဘ နဲ႔ ဆရာသမားေတြအေပၚမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူ အေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါ အလိုက္ လက္အုပ္ခ်ီ အရိုအေသ ေပးေလ့ရွိၾကတာက မိမိထက္ အသက္ႀကီး၊ ဝါႀကီး၊ ပညာႀကီး တဲ့ လူႀကီးသူမ မ်ားကို ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တခု ထူးျခားတဲ့ အေျခအေနျဖစ္စဥ္သေဘာမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ မိမိအသက္ကို ကယ္ခဲ့သူ (သို႕) ေဆးဆရာ သမားေတာ္ႀကီးမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးသိတတ္တဲ့ သေဘာ ရွိခိုးကန္ေတာ့ ဂါရဝျပဳေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒီလိုအခ်က္၊ အေျခအေန မ်ိဳးေတြကလြဲလို႕ ေန႕စဥ္ လူမႈဘဝမွာေတာ့ လူအခ်င္းခ်င္း လက္အုပ္ခ်ီ၊ ဦးညြတ္ ႏႈတ္ဆက္တယ္ဆိုတာ ျမန္မာ့ (ဗမာ့) ဓေလ့မွာ လံုးဝ မရွိပါဘူး။

ဒီဓေလ့ဟာ ဟိႏၵဴဘာသာယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံ မွာ ျမစ္ဖ်ားခံကာ သူတို႕ရဲ႕ လူမႈထံုးတမ္းမွာပါ တည္ရွိေနၿပီး အိႏၵိယ ယဥ္ေက်းမႈ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေရာက္ရွိတဲ့ ဗမာႏိုင္ငံ အပါအဝင္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏိုင္ငံေတြကို သက္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေန႕စဥ္သံုး ႏႈတ္ခြန္းဆက္ရာမွာပါ ဓေလ့အေနနဲ႔ သံုးလာၾကပါတယ္။ ဥပမာ - အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံျခားသား တေယာက္ကို ေဒသခံ အိႏၵိယ လူမ်ိဳး တေယာက္က ႏႈတ္ဆက္ရင္ လက္အုပ္ခ်ီ၊ ဦးညြတ္၊ ဒူးညြတ္ ၿပီး “Namasté” လို႕ ႏႈတ္ဆက္သလို ယိုးဒယားမွာဆိုရင္ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြက အလားတူ အမူအရာနဲ႔ “Sawasdee” လို႕ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ကေမၻာဒီးယားမွာ ဆိုရင္ “Sampeah” လို႕ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ဆက္ၾကပါမယ္။ ဗမာမွာေတာ့ အထက္မွာ ေဖာ္ျပတဲ့ အမ်ိဳးအစား နဲ႔ အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ကလြဲရင္ တျခား ဘယ္သူ႕ကိုမွ လက္အုပ္ခ်ီ၊ ဦးညြတ္၊ ဒူးညြတ္ ႏႈတ္ဆက္ေလ့မရွိပါဘူး။

ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီ ကၽြန္သေဘာက္ ဘဝ လြတ္ေျမာက္ေရးႀကိဳးပမ္းစဥ္ကာလတုန္းက သခင္ဘေသာင္းဦးေဆာင္တဲ့ ဒို႕ဗမာအစည္းအရံုးဝင္ ေရွးသခင္ႀကီးေတြဟာ လူအခ်င္းခ်င္း၊ အထူးသျဖင့္ အုပ္စိုးသူ၊ ၾသဇာအာဏာရွိသူ အဂၤလိပ္ နဲ႔ လက္ပါးေစ အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားေတြကို ဘုရားထူး၊ သခင္တပ္ေခၚ၊ လက္အုပ္ခ်ီ၊ ဦးညႊတ္ အရိုအေသေပးေနရတာကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႕က်င္ခဲ့ၾကၿပီး ဗုဒၶအဆံုးအမနဲ႔လည္း ညီတဲ့၊ ေခတ္အျမင္ လူ႕တန္ဖိုး သေဘာတရားေတြနဲ႔လည္း ကိုက္ညီတဲ့ “ငါသာလွ်င္ ငါ့ကံ၏ အရွင္သခင္ျဖစ္၍ ငါသာလွ်င္ ငါ့စိတ္၏ အႀကီးအကဲ ျဖစ္ေလသည္..” (I am the master of my fate. I am the captain of my soul.) ဆိုတဲ့ “လူတိုင္းဟာ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔အညီ အားလံုး တန္းတူ မိမိရဲ႕ဘဝအသီးသီးကို ဦးေဆာင္ေမာင္းႏွင္ရာ အရွင္သခင္ေတြခ်ည္းပဲေဟ့..” လို႕ ေၾကြးေၾကာ္လံႈ႕ေဆာ္ကာ လူတိုင္းနာမည္ေရွ႕မွာ သခင္တပ္ေခၚရင္း ပေဒသရာဇ္စနစ္ဆိုး နဲ႔ ကိုလိုနီစနစ္ဆိုး ဒဏ္ ကို ရာစုႏွစ္၊ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာခံစားရင္း ကၽြန္စိတ္ဝင္ေနရွာၾကတဲ့ ဗမာႏိုင္ငံသား လူမ်ိဳးေပါင္းစံုကို “သခင္စိတ္” သြင္းေပးခဲ့ၾကရတယ္။ ဒါဟာ “ငါ၏ဦးေခါင္းတို႔သည္ ေသြးသံတို႔ျဖင့္ ရဲရဲနီ၏…၊ သို႕ေသာ္.. ညြတ္ကားမညႊတ္” ဆိုတဲ့ ရဲရဲေတာက္ သခင္စိတ္ဓာတ္၊ သခင္အက်င့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။  ဒါဟာ တိုင္းျပည္ကို သူ႕ကၽြန္ဘဝက လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့တဲ့ အေတြးအေခၚ လက္နက္ေကာင္းတခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကို ေနာင္တိုင္းျပည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုင္းသူျပည္သားအေပၚ ဗိုလ္က် စိုးမိုးခဲ့တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ပေဒသရာဇ္ညာဥ္မ ေပ်ာက္ဘဲ ကိုလိုနီအေမြဆိုးကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းလိုၿပီး အေတြးအေခၚ က်ပ္မျပည့္၊ လူ..လူခ်င္း ခြဲျခားတဲ့စိတ္နဲ႔ သာမန္ထက္ပို အရိုအေသေပးမႈခံယူခ်င္ကာ သူတို႕ရဲ႕ မင္းခမ္း၊မင္းနား၊ ပြဲလမ္းသဘင္ နဲ႔ တိုင္းခန္းလွည့္လည္တဲ့ ခရီးစဥ္ေတြမွာ ျပည္သူလူထုကို အတင္းအဓမၼ လက္အုပ္ခ်ီ ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ခုိင္းရင္းနဲ႔ လက္အုပ္ခ်ီ ႏႈတ္ဆက္တဲ့ ဓေလ့ကို လူမႈထံုးတမ္းအျဖစ္ သြတ္သြင္း ရွင္သန္ေစခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

“မဂၤလာပါ” ဆိုတဲ့ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကားဟာလည္း ေန႕စဥ္သံုး လူမႈထံုးတမ္းမွာ မသံုးဘူး၊ ေန႕စဥ္သံုး ေဝါဟာရ မဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ အားလံုး နားလည္သေဘာေပါက္ ျမင္ႏိုင္ၾကမယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ ေန႕စဥ္သံုး လူမႈေရး ေလာကဝတ္ စကားအရ ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြ အခ်င္းခ်င္းေတြ႕ရင္ ယဥ္ေက်းတဲ့ အသံုးအႏႈန္းအေနနဲ႔ “မာရဲလား ခင္ဗ်ာ..၊ “ထမင္းသံုးေဆာင္ၿပီးၿပီလား ရွင့္..၊ ထမင္းသံုးေဆာင္ပါဦး..” အစရွိသလို ႏႈတ္ဆက္ေလ့ရွိၾကၿပီး ရြယ္တူတန္းတူခ်င္း၊ ခင္မင္ရင္းႏွီးသူခ်င္း ႏႈတ္ဆက္ၾကရင္လည္း “ထမင္းစားၿပီးၿပီလားကြ..၊ ထမင္းဝင္စားသြားေလကြာ..၊ ေနေကာင္းရဲ႕လားေဟ့” စတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြသာ သံုးေလ့ရွိတာ အားလံုးလည္း အသိပါပဲ။  “မဂၤလာပါ” ဆိုတဲ့ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကားကေတာ့ အခမ္းအနား၊ ပြဲေတြ၊ ဆရာ/ဆရာမ ကို အရိုအေသျပဳတဲ့ အေနနဲ႔ သံုးတဲ့ စာသင္ခန္း ႏႈတ္ခြန္းဆက္ အသံုးေတြ၊ ျပည္သူ႕ျပန္ၾကားေရး နဲ႔ အသံလႊင့္ရာ မွာသာ အသံုးျပဳတဲ့ အစရွိတဲ့ ကာလ၊ ေဒသ၊ အေျခအေနတခုခုမွာသာ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ အသံုးအႏႈန္း ျဖစ္ပါတယ္။

ပါးကြပ္သား - ၁ [သြန္းေနစိုး]

ပါးကြပ္သား - ၁ [သြန္းေနစိုး]

by Thorn Nay Soe on Friday, November 16, 2012 at 11:52pm ·

စကားဦး

က်ေနာ္တို႔ ၀တၳဳေရးတာမွာ Anti-Hero ဆိုတာတစ္ခု ရွိပါတယ္။
အနီးစပ္ဆံုး ျပရရင္ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳရဲ႕ လကၤာဒီပခ်စ္သူဟာ ဒႆဂီရိကို ဇာတ္ေကာင္ထားလို႔မို႔
Anti-Hero ဆိုၿပီး ေျပာၾကတယ္။
က်ေနာ့္ အခု၀တၳဳကေတာ့ လံုး၀ သူရဲေကာင္းမဆန္တဲ့ သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေရးထားတာပါ။

ဘ၀တစ္သက္တာလံုးမွာ ဘယ္လိုမွ အေရးမပါလွတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ ေနထိုင္ရွင္သန္ခဲ့တဲ့သူေပါ့။
သူ႔ကို အားလံုးက ရြံမုန္းၾကတယ္။
ဘ၀ရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ သူ ရွင္သန္ ေနတာကို သူကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ တန္ဖိုးမထားၾကဘူး။
တစ္ခါတစ္ေလ လူေတြက သူ သက္ရွိထင္ရွားရွိ ေနပါလားဆိုတာေတာင္ ေမ့ခ်င္ေမ့ေနတတ္ၾကပါေသးတယ္။

    သူ႔အေၾကာင္း တကယ္တမ္းေျပာရင္ စာေလး သံုးေၾကာင္းထဲနဲ႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
    “ေမြးလာတယ္၊
     ရွင္သန္တယ္၊
     ေနာက္ဆံုး သူေသသြားတယ္”
    ဒါေပမယ့္ ေျပာသာေျပာရတာပါ။
    တကယ္တမ္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘ၀ေတြဟာလဲ သူနဲ႔ သိပ္ေတာ့ ထူးျခားလွတာ မဟုတ္ပါဘူး။


[၁]

    ဖပ္ကနဲ က်ဳပ္လည္ဂုတ္ေပၚမွာ
    စိုရႊဲတဲ့ အထိအေတြ႔တစ္ခုကို ရလိုက္တယ္။

    လက္၀ါးနဲ႔ ျပန္သပ္ယူရင္း လက္ကိုျဖန္႔ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ...
    “ဟင္”ကနဲ ျဖစ္သြားရတယ္။

    က်ဳပ္ရဲ႔ လည္ဂုတ္ကို လာစင္တာက တံေတြးေတြ။
   “အတင့္ရဲလွေခ်လား၊ ငါ့ကို တံေတြးနဲ႔လွမ္း ေထြးတယ္၊ ဘယ္ေကာင္လဲကြ”

    က်ဳပ္ရဲ႔ နံေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာက ေျမတိုက္ အခ်ဳပ္ခန္းေတြ။ စီစီရီရီ သြယ္တန္းလို႔။
    အထဲမွာ ရာဇ၀တ္သားေတြက ဟိုတစ္စု၊ ဒီ တစ္စု။ အခ်ဳပ္နားကပ္သြားျပီး အသံျပင္းျပင္း မ်က္ႏွာထားမာမာနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။
    “ဘယ္ေခြးမသားလဲကြ၊ ငါ့ကို တံေတြးနဲ႔လွမ္းေထြးတာ”

    တစ္ေယာက္မွ တုတ္တုတ္မလႈပ္ၾကဘူး။ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြၾကည့္ေတာ့ မခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ႔။
    “ေႀသာ္ မေျဖၾကဘူးေပါ့ ဟုတ္လား၊ ေဖာ္မယ့္သူမရွိရင္ အကုန္လံုးနာမယ္ေနာ္”
    ဘယ္သူမွ မေျဖၾကဘူး။ က်ဳပ္ကိုေတာင္ မခိုး မခန္႔ ျပန္ၾကည့္ေနၾကေသးတယ္။
    ရင္ထဲမွာ ေဒါသေတြ အထြတ္အထိပ္ထိ ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။
    “ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ အခ်ဳပ္တိုက္တံခါး ဖြင့္စမ္းကြာ”

    အနားမလွမ္းမကမ္းမွာ ရွိေနတဲ့ အခ်ဳပ္တိုက္ ေစာင့္ရဲမက္ႏွစ္ေယာက္ကို လွမ္းေခၚလိုက္တယ္။
တံခါးကို သူတို႔ကိုပဲဖြင့္ခိုင္းၿပီး တံခါးပြင့္သြားတာနဲ႔ အဲဒီရဲမက္ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အခ်ဳပ္တိုက္ထဲ ေျခသံခပ္ျပင္းျပင္း ၀င္သြားလိုက္ပါတယ္။

    “ငါေနာက္ဆံုးေမးမယ္၊ ငါ့ကို တံေတြးနဲ႔ေထြးတာ ဘယ္ေကာင္လဲ၊ ေျပာတဲ့လူ လြတ္မယ္၊ မေျပာရင္ အကုန္နာမယ္”
    က်ဳပ္အသံႀကီးက ဟိန္းၿပီးထြက္လာတယ္။
    တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနၿပီ။
    အခ်ဳပ္တိုက္ေစာင့္ ရဲမက္ႏွစ္ေယာက္က အဲေမာင္းလွံကိုယ္စီနဲ႔ အခ်ဳပ္သားေတြကို ခ်ိန္ရြယ္ရင္း က်ဳပ္ေဘးက အသင့္ေစာင့္ေနေပးၾကတယ္။

    “ကဲ ... ေျပာေလကြာ၊ ငါ သိပ္စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူးေနာ္”
    ဟိုေကာင္ေတြကေတာ့ ခုထိတုတ္တုတ္မလႈပ္ဘဲ ရွိေနဆဲပါ။
    က်ဳပ္ကိုေတာင္ မ်က္လံုးခ်င္းၿပိဳင္ၿပီး ဆိုင္ၾကည့္ေနၾကေသး။
    က်ဳပ္ရဲ႕လက္သံ ျမည္းခ်င္တယ္ ထင္ပ။

    “ဒီေလာက္ေတာင္ နာခ်င္ေနၾကေတာ့လည္း ငါ့လက္နဲ႔ေတြ႕ၿပီေပါ့ကြာ၊ ကဲ...လာစမ္း”
    အခ်ဳပ္တိုက္ထဲက ျမင္ျမင္ေလရာလူေတြကို လက္သီးမိုးေတြ တျဖဳန္းျဖဳန္းရြာေတာ့တယ္။

    “အား...အင့္...အြတ္...ခြပ္”
    အသံမ်ိဳးစံု ခဏခ်င္းဆူညံသြားေတာ့တယ္။
    ဒီေလာက္ တျဖဳန္းျဖဳန္း ထိုးႀကိတ္ေနေပမယ့္  အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတာက တစ္ေယာက္မွ မၿငီးျငဴၾကဘူး။

    ေျခက်ဥ္း လက္က်ဥ္းေတြ ခတ္ထားလို႔သာ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေပမယ့္ သူတို႔ကေတာင္ က်ဳပ္ကို ျပန္ထိုးခ်င္တဲ့ပံုနဲ႔ အားလံုး မိုက္မိုက္ကန္းကန္း ျပန္ၾကည့္ေနၾကတယ္။
    က်ဳပ္ရဲ႕ေဒါသေတြကလည္း ဆင့္ကာဆင့္ကာ။
    လူတစ္ကိုယ္လံုး ဖတ္ဖတ္ေမာသြားေလာက္တဲ့ အထိ အဆက္မျပတ္ ထိုးႀကိတ္ပစ္ပလိုက္တယ္။