Sunday, January 13, 2013

မွတ္မိသမွ် (ကိုေအာင္ဆန္း၏ေက်ာင္းသားဘဝ)/ သခင္ေက်ာ္စိန္


ေသကိန္းဆိုက္တဲ ့ညႏွင္ ့အၿခားဝထၳဳတိုမ်ား/ေအာင္သင္း


အေမြ/ ေအာင္သင္း


ေနဘုရားသားေတာ္/ ေအာင္ခန္ ့


ေခါင္းႏွင္ ့ပန္း / ဖိုးဝေမာင္


အရည္းႀကီးတေယာက္ရဲ႕ ယပ္လွဲတရား

A strange idea and lovely poem
အရည္းႀကီးတေယာက္ရဲ႕ ယပ္လွဲတရား

 ၈၈ ကိုု စြန္ဦးတည္ထြင္ခဲ့သူ 
ကိုုယ္ေတာ္ တေယာက္အေနနဲ႔
ဒီမိုကရက္တေယာက္ ျဖစ္မယ့္အစား
ခ႐ိုနီတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
သနားမယ့္သူ ရိွေသးရဲ႕
ငါႏွယ့္ …။

ခ႐ိုျပာျဖစ္သြားတဲ့ ဘ၀မွာ
ရွင္အဇၨေဂါန လိုုမ်ား ျဖစ္မလား
သူဆင္းရဲသားမ်ားကိုု မဟာဂ႐ုဏာထား၊
ေရႊျဖစ္လမ္းလိုုက္မိတဲ့
အဂၢိရက္သမား လူမုန္းမ်ားလွရဲ႕။

ေရႊျဖစ္လမ္းလိုုက္ကာ
အားလံုုးတိုုက္ေဆာက္ႏိုင္ဖိုု႔ၾကံရြယ္ခဲ့သူ
အ႐ိုးသားဆံုုး အရည္းၾကီး ချမာ
အမႈတရာမက ရင္ဆိုုင္ေနရရွာတယ္။ 

ရန္သူကလဲ ဆဲ
မိတ္ေဆြဆိုုသူေတြကလဲ ဆဲ
အေတြးသိပ္ေခါင္ေခါင္
ေခြးလိုုေဟာင္လြန္းတဲ့ ေခတ္ပ်က္ႀကီးထဲမွာ
ေဒါက္ခ်ာႀကီးကိုုေစာင္းၿပီး ရိ္ပ္ႀကီးခိုုေနတဲ့
သိကၡာရိွတဲ့ အရည္ႀကီးဆိုုလိုု ငါတေယာက္သာရိွသေပါ့။ 
ဒါေတာ့ ဂုုဏ္ယူရမယ္။

 ‘’ မန္းနီးေလာင္းထရင္း သည္းခံပါ ‘’ လိုု ့ 
ေက်ာင္း၀မွာကပ္ထားရင္း၊
ခရိုုနီနဲ ့ကင္းကင္းေနတဲ့အက်ိဳးဆက္က၊
ပန္းဦးဆက္မဲ့သူမရိွ။
ေသတပုုံး ေလာက္ကပ္မဲ့သူမရိွ။ 
ဒါေပသိ အမႈ  စံုုေထာက္ေတြတရာမက 
သတင္းေထာက္ေတြတရာမက 
ကိုုယ္ေတာ္ေနာက္ ကိုုလိုုက္ေနၾကသေပါ့။ 
 
လမ္းေဘးေသးပန္းေနတဲ့ေကာင္ကို ေတာင္ မေ၀ဖန္ရဲ၊ 
ျမစ္ထဲေခ်းယိုုထဲေကာင္ကိုု တရားမျပရဲ တဲ့သူေတြက 
 နိဗန္ကိုုတရက္ခရီး နဲ ့အေရာက္ပိုု ့ေပးမယ္ဆိုပဲ။ 
ျဖီးစားေနတဲ့ကိုုယ္ေတာ္မ်ား၊
ကိုုးကြယ္သူမ်ားရဲ ့။ 
 
ဒကာမေတြစကပ္တိုုတာကိုု 
ငါက ဖက္ရွင္လိုု ့ျမင္ေနခ်ိန္မွာ၊ 
တဏွာလိုု ့အမ်ားဆံုုးေဟာတဲ့ကိုုယ္ေတာ္ ေတြ
အြန္လိုုင္းေပၚမွာ တခ်ိန္လံုုး ခ်က္ရိုုက္
လူၾကိဳက္မ်ား လြန္ းပါရဲ  ့။ 
 
 
ေအာ္ဒါေၾကာင့္လဲ  
လူပညာရိွေတြ ေျပာေနၾက တယ္၊
ေလာကၾကီးမွာ သူတိုု ့နဲ့ထိုုက္တန္တဲ့ အရည္ၾကီးကိုုရသတဲ့။ 

၀ရုုမ္းသုုံးကားျဖစ္ေနတဲ့ 
ေဟာ့ဒီ ဒြန္နယာၾကီးထဲမွာ 
အားလံုုးဟာလူေကာင္းေတြျဖစ္ကုုန္ၾကရဲ ့။ 
 
အိမ္ထဲမွာေရာက္ေနတဲ့ 
ဆင္ရိုုင္းကိုု 
ေဟ့ေကာင္ထြက္သြားလိုု ့ တန္ခိုုးျပရဲတဲ့ 
ငါလိုုအရည္းၾကီးစစ္က 
ရွားပါးလွရဲ ့။ 
 
ေမာ္ဒယ္ဂဲကမ်ားမ်ား 
ေကာက္စိုုက္သမရွားလွတဲ့ေခတ္ၾကီးမွာ 
ေရငုုတ္မီးလံႈ 
တုုံးခံုုဇယ္ခတ္
ယပ္လွဲတရားနာရခဲ ပါဘိတကာ တိုု ့။ 



ငခ်စ္သင္ ( ပုုဂံ)
အရည္းႀကီးတေယာက္ရဲ႕ ယပ္လွဲတရား

၈၈ ကိုု စြန္ဦးတည္ထြင္ခဲ့သူ
ကိုုယ္ေတာ္ တေယာက္အေနနဲ႔
ဒီမိုကရက္တေယာက္ ျဖစ္မယ့္အစား
ခ႐ိုနီတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
သနားမယ့္သူ ရိွေသးရဲ႕
ငါႏွယ့္ …။

ခ႐ိုျပာျဖစ္သြားတဲ့ ဘ၀မွာ
ရွင္အဇၨေဂါန လိုုမ်ား ျဖစ္မလား
သူဆင္းရဲသားမ်ားကိုု မဟာဂ႐ုဏာထား၊
ေရႊျဖစ္လမ္းလိုုက္မိတဲ့
အဂၢိရက္သမား လူမုန္းမ်ားလွရဲ႕။

ေရႊျဖစ္လမ္းလိုုက္ကာ
အားလံုုးတိုုက္ေဆာက္ႏိုင္ဖိုု႔ၾကံရြယ္ခဲ့သူ
အ႐ိုးသားဆံုုး အရည္းၾကီး ချမာ
အမႈတရာမက ရင္ဆိုုင္ေနရရွာတယ္။

ရန္သူကလဲ ဆဲ
မိတ္ေဆြဆိုုသူေတြကလဲ ဆဲ
အေတြးသိပ္ေခါင္ေခါင္
ေခြးလိုုေဟာင္လြန္းတဲ့ ေခတ္ပ်က္ႀကီးထဲမွာ
ေဒါက္ခ်ာႀကီးကိုုေစာင္းၿပီး ရိ္ပ္ႀကီးခိုုေနတဲ့
သိကၡာရိွတဲ့ အရည္ႀကီးဆိုုလိုု ငါတေယာက္သာရိွသေပါ့။
ဒါေတာ့ ဂုုဏ္ယူရမယ္။